Biechttopic 3

Kat1980 schreef:Biechtje met gevoelens voor collega: Ik begrijp wel dat je gevoelens voor een ander ontwikkeld als er tussen jou en je vriend issues zijn. Je zegt dat je intimiteit mist tussen jou en je vriend en waarschijnlijk zoek je onbewust die intimiteit ergens anders. Dat hoeft dan nog niet eens seksueel te zijn, maar gewoon door de aandacht die je van een ander krijgt, voel je je weer "gewild".
Ik denk dat het belangrijk is dat je met je vriend praat over die issues en dat jullie er een oplossing voor vinden. Als je relatie met je vriend weer helemaal opbloeit, komt het vast weer helemaal goed.

Bedankt voor je berichtje. Zo voel ik dat zelf ook wel ja, want ik heb totaal geen seksuele gevoelens bij die collega. Vandaag moesten we ook weer samenwerken en dan speelt het toch door mijn hoofd, erg vaag, ook omdat het gewoon zo dubbel is.

Wat betreft de intimiteitproblemen tussen mij en mijn vriend, ik weet niet echt wat ik daar mee aan moet. Hij weet dat ik het er moeilijk mee heb maar hij heeft er geen verklaring voor waarom de intimiteit tot beneden het vriespunt is gedaald en wat er aan kan gebeuren om het weer actiever te laten worden. Ik word hier zelf best wel onzeker van, het speelt al 2 jaar lang. Hier moet ik overigens wel van slikken, dat het al weer zo lang is! Het blijft gewoon lastig want buiten dat hebben we een erg leuke relatie

Biechtje met gevoelens:
Dat is vervelend zeg, is het een idee om naar een seksuoloog te gaan ofzo (misschien dat zij je ermee kunnen helpen).

Ik? Of mijn vriend of wij samen? Met mijn gevoelens is weinig mis denk ik. Lijkt me vrij normaal dat je intimiteit zoekt bij je partner. En wat betreft die collega, ik ben vrouws genoeg om daar niks mee te doen. Vreemdgaan of wat dan ook zou ik echt niet snel doen.

Ik bedoelde er niet mee dat je vreemd zou gaan, maar meer dat het vervelend is voor jou en je vriend dat je niet echt meer intiem met hem bent.
Een seksuoloog zou jou (of jullie samen, dat weet ik niet zelf geen ervaring mee) misschien kunnen helpen met erachter te komen waardoor je geen zin hebt om intiem te zijn en hoe je/jullie ervoor kunnen zorgen dat daar weer verandering in komt.

Ik denk dat mijn vriend helemaal gaat gillen als ik dat voorstel. Ik heb in die 2 jaar zoveel geprobeerd. Op allerlei manieren geprobeerd om met hem erover te praten, erachter te komen waarom het niet gebeurd etc. Maar het enige wat hij loslaat is zeggen dat hij vaak te moe is of dat we het te druk hebben en elkaar niet vaak zien. Klopt beide wel hoor, maar we hebben er echt nog wel tijd genoeg voor, vind ik dan. Ik vraag ook niet of we elke dag intiem kunnen zijn, maar dit is wel het andere uiterste. We knuffelen wel zeer regelmatig, zoenen ook, maar echt seks, elkaar verwennen etc niet.. En dat vind ik wel heel erg moeilijk

Sorry Biechtje, ik had begrepen dat jij niet intiem wilde zijn. Nu snap ik hem Maar dan blijft mijn advies (bijna) hetzelfde, dat of jullie samen of hij er naartoe kan gaan. Maar inderdaad als hij dat echt niet wil, tsja dan kan je er ook verder niks aan doen.
Ik snap goed dat je er onzeker van wordt zeg!

Ik biecht op dat ik gigantisch in de knoop zit, al tijden. En telkens gebeurt er weer iets waardoor ik in de war blijf. Ik weet het soms gewoon echt niet meer. Op zich voel ik me goed en blijf ik overeind staan, maar soms voel ik me gebroken en kost het me zoveel moeite om door te gaan. Natuurlijk gaat het wel automatisch, want ik heb gewoon mijn leven. Maar ik heb ook een mega angst dat ik eindig als mijn moeder. Ze heeft een bipolaire stoornis en haar leven is totaal vernaggeld. Elke keer als ik het gevoel heb dat ik het niet meer weet, komt die angst naar boven en dat maakt me weer sterk omdat ik weet dat ik NIET nooit niet zo'n leven wil. Maar soms word ik gewoon zo moe en verdrietig van mijn onzekerheid, het vele piekeren en het eeuwige twijfelen aan mezelf. En dan zit ik nu ook nog met een jongen die ik een tijd geleden heb leren kennen, waar ik een hele leuke tijd mee heb gehad, maar waarvan ik niet weet wat ik er mee moet. Hij heeft een moeilijke tijd met een hele zieke moeder en we wonen allebei in een ander land. Maar ik kan gewoon niet geloven dat na de tijd die we hadden, hij me nu zo laat vallen. Ik kan niet geloven dat hij zo is...Nouja, ik weet verder ook niet wat ik hier mee wil, maar ik ben het iig even kwijt.

Ik biecht dat ik het gevoel heb dat ik soms genegeerd wordt op dit forum.
Ik post best vaak en ook al heel lang (ong. 6 jaar) maar toch wordt er vaak helemaal niet op mijn berichtjes gereageerd. Ik denk niet dat dit expres gebeurd maar vind het wel heel erg jammer.

Ik wil ook dat mensen me over mijn leven vragen. Ik wil ook dat mensen me missen als ik weg ga. Ik wil ook bij de harde kern horen. Maar ik weet niet zo goed hoe ik er ooit 'echt' bij kan horen.

Biechtje01 schreef:Ik biecht dat ik het gevoel heb dat ik soms genegeerd wordt op dit forum.
Ik post best vaak en ook al heel lang (ong. 6 jaar) maar toch wordt er vaak helemaal niet op mijn berichtjes gereageerd. Ik denk niet dat dit expres gebeurd maar vind het wel heel erg jammer.

Ik wil ook dat mensen me over mijn leven vragen. Ik wil ook dat mensen me missen als ik weg ga. Ik wil ook bij de harde kern horen. Maar ik weet niet zo goed hoe ik er ooit 'echt' bij kan horen.

Ik merk wel dat het veel scheelt als je zelf ook interesse toont in anderen. Ik heb geen idee wie je bent onder je eigen naam natuurlijk, en of je dit ook doet. Maar juist daardoor gaan mensen je op een positieve manier herinneren, en daardoor zijn mensen sneller geneigd naar je te vragen.

Ik merk zelf het verschil wel. Voorheen verdiepte ik me nooit zo in anderen, reageerde ik meer om m'n mening te geven en that's it. Nu ben ik meer gaan kijken naar de verhalen van anderen en ik merk wel dat dat een hoop positieve reacties geeft.

Maar ik ben wel benieuwd wie je bent nu Misschien ben je voor een ander namelijk juist wel een hele opvallende forumster...

Biechtje01 schreef:Ik biecht dat ik het gevoel heb dat ik soms genegeerd wordt op dit forum.
Ik post best vaak en ook al heel lang (ong. 6 jaar) maar toch wordt er vaak helemaal niet op mijn berichtjes gereageerd. Ik denk niet dat dit expres gebeurd maar vind het wel heel erg jammer.

Ik wil ook dat mensen me over mijn leven vragen. Ik wil ook dat mensen me missen als ik weg ga. Ik wil ook bij de harde kern horen. Maar ik weet niet zo goed hoe ik er ooit 'echt' bij kan horen.

Wat jammer dat je dat gevoel hebt. Volgens mij had ik dat laatst ook tegen je gezegd na een 'discussie' (als je bent wie ik denk). Ik weet niet zo goed wat je eraan kan doen, misschien meer persoonlijke dingen posten ofzo?
Naar dat je dat gevoel hebt in ieder geval.

Maple schreef:Ik merk wel dat het veel scheelt als je zelf ook interesse toont in anderen. Ik heb geen idee wie je bent onder je eigen naam natuurlijk, en of je dit ook doet. Maar juist daardoor gaan mensen je op een positieve manier herinneren, en daardoor zijn mensen sneller geneigd naar je te vragen.

Ik merk zelf het verschil wel. Voorheen verdiepte ik me nooit zo in anderen, reageerde ik meer om m'n mening te geven en that's it. Nu ben ik meer gaan kijken naar de verhalen van anderen en ik merk wel dat dat een hoop positieve reacties geeft.

Maar ik ben wel benieuwd wie je bent nu Misschien ben je voor een ander namelijk juist wel een hele opvallende forumster...

Ik heb me een tijdje zoals biechtje gevoeld (nog op het oude forum), maar ik denk ook wel dat je een 'status' opbouwt als je continue interesse kan tonen in een ander en hier en daar wat kan onthouden. Of je moet op een andere manier opvallen, zegmaar. Ik heb het talent niet om iemands (persoonlijke) verhalen te onthouden, of wat iemand in een situatie in het verleden heeft gezegd of geschreven. Het enige dat ik 'kan' is per verhaal een advies reactie geven en toen ik dat door had, vond ik het eigenlijk allemaal wel prima.

Het betekent overigens niet dat het me geen reet interesseert wat een ander heeft gedaan en natuurlijk ken ik sommige geschiedenissen wel wat beter, maar over het algmeen vind ik het lastig om van iedereen bij te houden welk kleur haar zij heeft, van welke schoenen ze houdt of wat ze gisteren heeft gegeten, om maar wat op te noemen.

Oh, zelf initiatief nemen helpt soms ook wel hoor. Als iets je interesseert aan iemand, neem vooral contact op via PM ofzo. Of ga eens met een meeting mee (al vind ik dat zelf doodeng - tot de laatste meeting).

Jammer dat je je zo voelt, biechtje. Wie weet ben je wel iemand die heus wel opvalt. Soms heb je dat zelf ook niet door, wat voor beeld mensen van je hebben. Omdat ik nie weet wie je bent, is het lastig advies te geven maar wat bovenstaande twee meiden zeggen klopt wel. Probeer positieve energie in het forum te steken, wat foto's te plaatsen, persoonlijke dingen te plaatsen (mits je wilt, maar daarmee creëert de rest al sneller een beeld bij je), en reageer op anderen. Ook willen meetings nogal wel eens helpen.
Daarbij, ik geloof dat ik wel tot de harde kern behoor maar dat kán ook nadelen hebben en soms het gevoel hebben dat alles onthouden wordt en op je vingers gekeken wordt. Dat is nou eenmaal de actie reactie van t forum die je creëert door die openheid. Kan leuk zijn en heel prettig, soms wat minder.
Maar als je het echt vervelend vindt, zou ik dus proberen nog wat meer te investeren in jouw rol op t forum. Dat is en blijft een wisselwerking.

kan me je gevoel wel goed voorstellen biechtje, ik heb dat gevoel ook wel eens . Zeker als ik dan reageer en het topic is klaar of er wordt totaal niet gerageerd op een nieuwe inbreng( inhoudelijk).

Wel is het zo dat ik al een paar jaar mee lees en sinds dit jaar wat fanatieker post. Het is deels een wisselwerking ,deels oude garde maar vooral een tijdsinvestering denk ik. Ik vind dat van de oude garde niet zo erg omdat ik toen ook al meelas en soms typte waardoor ik vaak wel weet waar het over gaat of wie ze ´zijn´.

niet te persoonlijk opvatten en gewoon lekker verder reageren.Dan komt het vast vanzelf. (en die ik mis... topics gewoon niet openen scheelt misschien )

Probeer het je niet te persoonlijk aan te trekken, er zijn maar weinig berichtjes op dit forum waar direct op gereageerd wordt, dus dat hoeft zeker niet aan joúw berichtjes te liggen.

Verder sluit ik me aan bij bovenstaande tips. En hoe komt het eigenlijk dat je zo graag bij de harde kern wilt horen? (Ben gewoon even benieuwd omdat ik die behoefte zelf niet voel).

Maar er wordt op heel veel berichtjes in een topic niet gereageerd hoor. Moet je maar is kijken in een topic, er zijn meer berichtjes waar niet op gereageerd wordt dan wel.
En ik kom hier al een jaar of 11-12 en toch word ik volgens mij ook niet echt herkend hoor. Dat geeft toch ook niet, als je het maar naar je zin hebt op het forum. Veel mensen kennen elkaar ook prive, via facebook enz. dan mis je mekaar ook sneller.

Biechtje01 schreef:Ik denk dat mijn vriend helemaal gaat gillen als ik dat voorstel. Ik heb in die 2 jaar zoveel geprobeerd. Op allerlei manieren geprobeerd om met hem erover te praten, erachter te komen waarom het niet gebeurd etc. Maar het enige wat hij loslaat is zeggen dat hij vaak te moe is of dat we het te druk hebben en elkaar niet vaak zien. Klopt beide wel hoor, maar we hebben er echt nog wel tijd genoeg voor, vind ik dan. Ik vraag ook niet of we elke dag intiem kunnen zijn, maar dit is wel het andere uiterste. We knuffelen wel zeer regelmatig, zoenen ook, maar echt seks, elkaar verwennen etc niet.. En dat vind ik wel heel erg moeilijk

Ik ben het wel met caresses eens over die seksuoloog. Heb er zelf geen ervaring mee, maar ik vind het seks toch wel belangrijk in een relatie. Natuurlijk heb je wel eens periodes dat het even wat minder is op dat gebied, maar 2 jaar amper seks lijkt me niet goed.
En wat als je het gewoon een beetje romantisch maakt; kaarsjes aan, hapje en drankje erbij, leuke romantische film aan, bijvoorbeeld zijn rug masseren zodat hij lekker ontspannen wordt... Komt hij dan ook niet in de "mood"? Natuurlijk kan je moe zijn, maar mijn ervaring is dat je ook wel weer zin krijgt als de sfeer er naar is.

Hoe was het trouwens voor die periode van 2 jaar, hadden jullie toen wel regelmatig intieme momenten?

Ik wil even biechten! Ik heb vrijdag 2 zwangerschap testen gedaan en die waren allebei positief! Vindt het alleen best spannend, wat logisch is denk ik. Hoop dat alles goed gaat

Biechtje01 schreef:Ik wil even biechten! Ik heb vrijdag 2 zwangerschap testen gedaan en die waren allebei positief! Vindt het alleen best spannend, wat logisch is denk ik. Hoop dat alles goed gaat

Gefeliciteerd!

Mamsie schreef:

Biechtje01 schreef:Ik wil even biechten! Ik heb vrijdag 2 zwangerschap testen gedaan en die waren allebei positief! Vindt het alleen best spannend, wat logisch is denk ik. Hoop dat alles goed gaat

Gefeliciteerd!

Dank je! Twijfel of ik in nl nog even een clear blue test ga doen die aangeeft hoelang het al ongeveer is, of gelijk huisarts bellen en langs gaan?

Als je uit Nederland komt heeft de huisarts bellen volgens mij niet veel zin, die doet ook hooguit een 'normale' zwangerschapstest.
Je kunt wel contact opnemen met een verloskundige, als je denkt dat je misschien al redelijk ver bent zul je waarschijnlijk wel snel langs mogen komen voor eventueel een echo.
Zo'n clearblue test kan ook wel extra duidelijkheid bieden, maar weet je niet wanneer je voor het laatst ongesteld was, of is dit juist erg lang geleden.

O ja, gefeliciteerd trouwens!
(en hopelijk wacht je niet te lang met je bekend maken, ik ben daar veel te nieuwsgierig voor!)

Weer een zwangerbiechtje! Weten we van de vorige ronde al wie de nr's 4,5 en 6 waren?

blondje1313 schreef:Als je uit Nederland komt heeft de huisarts bellen volgens mij niet veel zin, die doet ook hooguit een 'normale' zwangerschapstest.
Je kunt wel contact opnemen met een verloskundige, als je denkt dat je misschien al redelijk ver bent zul je waarschijnlijk wel snel langs mogen komen voor eventueel een echo.
Zo'n clearblue test kan ook wel extra duidelijkheid bieden, maar weet je niet wanneer je voor het laatst ongesteld was, of is dit juist erg lang geleden.

O ja, gefeliciteerd trouwens!
(en hopelijk wacht je niet te lang met je bekend maken, ik ben daar veel te nieuwsgierig voor!)

Pfoe wat een vragen haha. Ik had 2 weken geleden ongeveer ongesteld moeten worden, daarbij heb je nog geen antwoord op mijn vraag haha. Heb geen agenda bij mij dus weet het niet nu! Gaat ook zoveel door mij heen. Zit hier nu in huisje met hele schoonfam en alleen wij samen kunnen er over praten, dat is best apart!
Ik wil het wel vertellen hoor wie ik ben ( over een tijdje) alleen denk ik niet dat er een belletje gaat rinkelen.

Die Clearblue-test met conceptie-indicator zou ik niet gebruiken, bij mij scheelde het een week en dat vind ik toch vrij veel als je bedenkt dat er maar drie mogelijkheden zijn (1-2 weken, 2-3 weken en 3+). Als je redelijk regelmatig ongesteld bent zou ik gewoon uitgaan van je menstruatiecyclus en anders heb je vast snel genoeg een termijnecho.

Susan schreef:Die Clearblue-test met conceptie-indicator zou ik niet gebruiken, bij mij scheelde het een week en dat vind ik toch vrij veel als je bedenkt dat er maar drie mogelijkheden zijn (1-2 weken, 2-3 weken en 3+). Als je redelijk regelmatig ongesteld bent zou ik gewoon uitgaan van je menstruatiecyclus en anders heb je vast snel genoeg een termijnecho.

Oké dank je! Handig antwoord, dan verloskundige praktijk bellen!

Ik biecht op dat ik op het randje van burn out/overspannen balanceer, of misschien ben ik wel over de rand.