Je vriend/partner wilt nooit kinderen..

Dit is voor mij wel een onderwerp om het vroeg in de relatie over te hebben.
Ik wil later heel graag kinderen, dus ik denk niet dat ik een relatie zou kunnen hebben met een man die dat niet wil. Dan kun je wel verder gaan in de hoop dat je er samen uit komt, maar ik weet niet of ik mijn eigen wens voor hem opzij zou kunnen zetten.
Het lijkt mij iig een heel lastige situatie, vooral als je al 1,5jaar samen bent en er echt gevoelend in het spel zijn.

Susan schreef:Als hij zegt dat hij geen kinderen wil dan zou ik er maar vanuit gaan dat hij bedoelt dat hij echt geen kinderen wil. Veel explicieter kun je het niet zeggen.

Voor mij zou het zeker een reden zijn geweest om ermee te stoppen.

Volgens mij hoeft dat echt niet per se, zeker niet op de leeftijd van 24 jaar. Veel mensen hebben er dan nooit echt over nagedacht, maar zien gewoon een beeld voor zich met alleen de nadelen. Ik heb zelf ook vaak genoeg geroepen dat ik dat noohooit zou willen en nu zou ik er wel drie willen.

Daarom denk ik dat het belangrijk is om het gesprek aan te gaan waarom dan niet en te kijken of die ideeen realistisch zijn. En natuurlijk zijn er nadelen, maar er zijn ook veel pluspunten aan het krijgen van kinderen en het is ook belangrijk het daar over te hebben.

Toen ik net met mijn vriend kreeg zei hij onbewust altijd.. Later noem ik mijn dochter "..." en dan de naam. Maar in diezelfde periode en rond zijn 15-20e riep hij altijd.. Ik wil nooit kinderen. (Beetje tegenstrijdig ).. Maar goed puberteit.. laat maar lekker het zal wel.

Toen rond zijn 20/21 (ik 21/22) heb ik het geprobeerd er serieus over te hebben. Hij zei toen dat hij het niet wilde en dat we het er later wel over hadden. Toen heb ik eerlijk gezegt dat ik gewoon wilde dat hij erover nadacht. Want ik wil het wel zeker en anders wist ik niet of er nog toekomst in ons zat.

Toen hij 21/22 was heeft hij gezegt wel kinderen met mij te willen maar over een jaar of 7/8 (hij vind 30 mooi voor hemzelf.. Ik vind 28 mooi voor mijzelf haha, daar gaat het al mis want ik ben ouder dan hem ).

Ik denk eerlijk gezegt wel dat als hij een relatie had gehad met iemand die geen kinderen wilde hij waarschijnlijk ook geen kinderen zou hebben gewild. Hij wil mij als de moeder van zijn kinderen (Prima daar doe ik het voor )

Jeetje, Try, wat moeilijk...

Ik zou er niet mee kunnen leven. Nu heb ik natuurlijk al twee kinderen, maar ik wil er heel graag nog eentje, en dat gevoel is best heel sterk. Als mijn vriend (hij heeft 1 zoontje) geen kinderen meer zou willen zou ik daar wel verdrietig om zijn. Ik zou niet de relatie verbreken omdat ik al kinderen heb, maar als ik die niet zou hebben en het vervullen van mijn kinderwens hing van hem af, dan zou ik met hem stoppen voor we nóg meer gehecht aan elkaar raakten, want het zou onherroepelijk pijn gaan doen en hoe langer ik zou blijven hoe meer pijn het zou doen, uiteindelijk.

Ik kan je maar moeilijk advies geven. Ga er vanuit dat hij inderdaad geen kinderen wil als hij dat zegt, en baseer daar je keuze op. Als je doorvraagt kan hij wel zeggen dat hij misschien ooit wel kinderen wil, maar wat nou als dat moment gewoon niet komt? Ben je dan niet des te verdrietiger? Er is geen 100% goeie keuze hier. Je zal dan óf hem, óf een kans op kinderen moeten kiezen, en dat lijkt me heel erg zwaar. Hopelijk komen jullie eruit.

Ik zou het niet uitmaken daarvoor.

Dat zou voor mij zeker een reden zijn om het uit te maken. Gelukkig wil mijn vriend ook heel graag kinderen en ik ook.

Ik zou niet aan een relatie beginnen als ik weet dat hij echt geen kinderen wil. En mocht hij later in de relatie van gedachten veranderen, en ineens zeker weten geen kinderen meer te willen, of heel erg twijfelen, dat is voor mij eigenlijk hetzelfde, want als je echt kinderen wilt dan twijfel je daar niet aan, in mijn ogen, zou ik het uitmaken. Ik zou het wel heel moeilijk vinden, maar het is over een paar jaar niet makkelijker, en het bespaart je dan een hoop verdriet, en discussies. Ik geloof echt helemaal niet in een compromis sluiten, of het ''aankijken'' als het over het wel of niet willen van kinderen gaat, daar is het gewoon een te belangrijk iets voor. Ik weet zeker dat ik kinderen wil en ik wil ook zeker weten dat mijn vriend ze wil.

Sterkte Try, ik kan me voorstellen dat dit echt heel erg moeilijk voor je moet zijn.

Mijn vriend wil wel kinderen en Ik ook wel.. graag is nog niet zo aan de orde, vind rond twintig wel een mooie leeftijd dus over een jaar of 6.

Ik ga voor mijn vriend, kinderen of geen kinderen. Zou voor mij nooit een reden zijn de relatie te beëindigen.

Een vriend van mij wil nooit kinderen en is bij een vriendin welke absoluut wel een kinderwens heeft. Toen hij mij dit jaren geleden vertelde, dacht ik:"Och, hij is nog niet volwassen. Dat komt nog wel als hij de juiste heeft gevonden". Maar nu blijken 'de kinderen' tussen hun in te staan. Hij wil ze niet, heeft ze nooit willen hebben en ook over tig jaar zal hij nog steeds geen kinderen willen. Zijn vriendin was ervan op de hoogte, maar zij dacht ook, net als ik, dat hij wel zou omdraaien. Nu ze zich beseft dat het echt nooit gaat gebeuren, kan ze slechts twee kanten op. Of toch zwanger worden en hopen dat hij het accepteert of bij hem weggaan.

Hij wil haar niet kwijt, maar heeft een speciale reden om geen kinderen te willen. Hij zegt ook keihard:"Als ze daarom bij mij weg wil gaan, dan moet ze dat vooral doen en een man vinden die haar wel alles kan geven. Want dat kan ik niet". Toch snap ik dat het hopen op verandering blijft. Want zelfs al weet ik zijn redenen, ik heb nog steeds het idee dat hij wel bijdraait. Vreemd is dat hoe hoop werkt.

Iemand zei hier dat haar vriend geen kinderen wilde omdat hij bang is voor "burgerlijkheid". Dat gevoel heb ik ook sterk. Kan je daar wat meer over vertellen? Ik kom niet veel mensen tegen die er ook zo over denken (behalve mijn vriend).

Ik zit nu in het proces 'wil ik kinderen of niet'? Ik zit daar nu al een paar jaren in en ondertussen ben ik 29. Ik vind niet dat je sowieso weet of je kinderen wilt of niet. Soms roep ik ook wel dat ik er écht géén, nooit, wil. Maar dat is meer mijn gevoel op dat moment, is dat dan angst? Of wil ik het gewoon echt niet?

Jouw vriend is nog jong, Try. Ik wil je geen hoop geven maar ik ken genoeg mensen die, wanneer ze ouder worden, ineens wél kinderen willen. Ik heb dat op mijn twintigste vaak moeten horen: 'je zegt dat je nu geen kinderen wilt maar wacht maar, eens je ouder bent, ik wou toen ook geen kinderen,...'. Hij zegt dat hij er nooit wilt, meent hij dat écht? Ik denk dat jouw vriend daar eens serieus over moet nadenken, want ook géén kinderen krijgen is een zeer ingrijpende beslissing (vind ik). Naar mijn gevoel heeft hij er nog te weinig over nagedacht om al zo zeker te zijn geen kinderen te willen. Maar het legt wel een druk op je relatie, als jullie er nu zo anders over denken. Ik zou zeggen; laat het even rusten en denk ondertussen eens na wat jij zou doen als hij blijkt écht geen kinderen te willen. Da's een erg moeilijke beslissing, dus neem daar gerust je tijd voor. Je hoeft dat nu niet te weten.

Noa schreef:Ik ga voor mijn vriend, kinderen of geen kinderen. Zou voor mij nooit een reden zijn de relatie te beëindigen.

Je zegt het alsof het een het ander uitsluit De liefde voor mijn vriend zit ongeveer even diep als de wens voor een kind bij mij.

Ik hou de hele wereld veel van mijn vriend, maar denk dat het ook komt omdat wij de toekomst samen zo zien als nieuw. We willen hetzelfde en ik denk dat het heel belangrijk is in een relatie.

Als ik iets zeker weet, dan is het dat ik kinderen wil. En het is niet een punt waar je een compromis in kunt sluiten.

Voor mij zou absoluut een dealbreaker zijn en mijn vriend en ik hebben het er al vroeg over gehad ookal waren we er toen nog niet aan toe...

Fauve schreef:

Noa schreef:Ik ga voor mijn vriend, kinderen of geen kinderen. Zou voor mij nooit een reden zijn de relatie te beëindigen.

Je zegt het alsof het een het ander uitsluit De liefde voor mijn vriend zit ongeveer even diep als de wens voor een kind bij mij.

Sterker nog, ik wil graag een kind met mijn vriend omdat ik zoveel van hem hou

Isis schreef:Iemand zei hier dat haar vriend geen kinderen wilde omdat hij bang is voor "burgerlijkheid". Dat gevoel heb ik ook sterk. Kan je daar wat meer over vertellen? Ik kom niet veel mensen tegen die er ook zo over denken (behalve mijn vriend).

Dat was ik.

*Hier stond een verhaal over burgelijkheid*

Wat lastig Try! Mijn kinderwens is zo groot dat ik denk ik niet bij hem zou blijven (mits hij 100% zeker van zijn beslissing is). Maarja, het lijkt mij vreselijk om iemand te verlaten waar je ontzettend veel van houd.

Mijn vriend ken ik al aantal jaren, we werken samen. Hij zei altijd standvastig dat hij absoluut geen kinderen wilde, prima ik had toen toch nog geen band/relatie met hem. Totdat wij iets met elkaar kregen kwamen we al snel op het onderwerp ''kinderen''. Ik was bang dat hij nog steeds dezelfde mening had maar gelukkig was dit niet zo. Blijkbaar wilde hij geen kinderen met zijn toenmalig vriendin en hij is wel zeker van zijn zaak met mij en ziet een toekomst in ons relatie.

Nog iets anders, ik wil heel graag jong moeder worden (altijd al gewild) nu ben ik 23 en vind ik rond de 25 een mooie leeftijd om moeder te worden... helaas wil mijn vriend het zolang mogelijk uitstellen, ach ooit komen wij wel tot een compromis.

Maar indergeval een dikke knuffel voor jou

Atelier Madame schreef:Mijn vriend wil wel kinderen en Ik ook wel.. graag is nog niet zo aan de orde, vind rond twintig wel een mooie leeftijd dus over een jaar of 6.

Ben jij rond de 14 dan?

Monte schreef:

Atelier Madame schreef:Mijn vriend wil wel kinderen en Ik ook wel.. graag is nog niet zo aan de orde, vind rond twintig wel een mooie leeftijd dus over een jaar of 6.

Ben jij rond de 14 dan?

Dat wou ik dus net vragen!

Chipp schreef:

Isis schreef:Iemand zei hier dat haar vriend geen kinderen wilde omdat hij bang is voor "burgerlijkheid". Dat gevoel heb ik ook sterk. Kan je daar wat meer over vertellen? Ik kom niet veel mensen tegen die er ook zo over denken (behalve mijn vriend).

.

Haha, ik herken de voorbeelden die je geeft! Al voel ik me soms wel eens de eeuwige rebel die niet wilt opgroeien, met mijn 29 jaar en zo'n gevoelens. Ik ga trouwen in november maar hoe meer die datum dichterbij komt, hoe meer angst ik krijg. Omdat mijn relatie moeilijk is op dit moment maar ook omdat er blijkbaar zoveel (ongeschreven) moet op zo'n dag. Dingen die ik niet wil maar mijn (traditionele) schoonfamilie wel. Ik huiver ook van de gedachte binnen een paar jaar over niets anders meer als de kids te praten, mijn haar kort te laten knippen omdat dat makkelijk is, elke zondag op de bank bij mijn schoonouders met de kids te moeten zitten en mijn ambities helemaal op te bergen. Gelukkig is het niet zo zwart-wit en kan je perfect grotendeels je eigen invulling geven aan de opvoeding. Soms zie ik coole kids en mama's en dan denk ik: 'wow, zo kan het dus ook!'.
Leuk dat jij en je vriend zo'n goede middenweg hebben zien te vinden! Lijkt me dat jullie mekaar dan echt wel graag zien.

Purple schreef:

Monte schreef:

Atelier Madame schreef:Mijn vriend wil wel kinderen en Ik ook wel.. graag is nog niet zo aan de orde, vind rond twintig wel een mooie leeftijd dus over een jaar of 6.

Ben jij rond de 14 dan?

Dat wou ik dus net vragen!

Ha! Ik ook..

Noa schreef:Ik ga voor mijn vriend, kinderen of geen kinderen. Zou voor mij nooit een reden zijn de relatie te beëindigen.

+1

We kunnen met z'n 2-en ook een heel leuk leven hebben :-)

Birgit schreef:

Noa schreef:Ik ga voor mijn vriend, kinderen of geen kinderen. Zou voor mij nooit een reden zijn de relatie te beëindigen.

+1

We kunnen met z'n 2-en ook een heel leuk leven hebben :-)

Dat snap ik dus op zich wel. Maar wat nu als de kinderwens zo groot is, dat het niet te stoppen is en boven de liefde voor je partner uitstijgt?

Ik lees hier dat praktisch niemand zijn partner zou verlaten als hij/zij ervoor kiest om geen kinderen te willen. Als je hebt gedroomd van een man en kinderen, hoe kun je dan die droom laten varen?

Angel Blue Eyes schreef:

Ik lees hier dat praktisch niemand zijn partner zou verlaten als hij/zij ervoor kiest om geen kinderen te willen. Als je hebt gedroomd van een man en kinderen, hoe kun je dan die droom laten varen?

Ik lees hier juist dat dit voor veel mensen wél een reden is om bij hun partner weg te gaan. Nouja, ik denk in de meeste gevallen dat het gewoon al een kwestie is om er geen relatie mee te beginnen of een (prille) relatie te beëindigen.

Snoes schreef:

Angel Blue Eyes schreef:

Ik lees hier dat praktisch niemand zijn partner zou verlaten als hij/zij ervoor kiest om geen kinderen te willen. Als je hebt gedroomd van een man en kinderen, hoe kun je dan die droom laten varen?

Ik lees hier juist dat dit voor veel mensen wél een reden is om bij hun partner weg te gaan. Nouja, ik denk in de meeste gevallen dat het gewoon al een kwestie is om er geen relatie mee te beginnen of een (prille) relatie te beëindigen.

Misschien heb ik het te snel gelezen hoor.

Hoop is meestal hetgeen dat de partner drijft om bij zijn/haar partner te blijven. Het 'Ik wil geen kinderen' wordt veelal in het begin niet serieus genomen.

Persoonlijk wil ik geen kinderen en ook geen partner met een kinderwens. Al heb ik wel altijd gezegd dat als ik een partner tref met een kinderwens en deze vraagt om mijn kinderloosheidswens te herzien, dat ik dat best wil doen. Al is dat geen garantie.