Wat is jouw eerste gedachte als ...

Noa schreef:

Punk'd schreef:
Ik snap dat nooit! Of als mensen gaan samenwonen dat die vrouwen ineens 20 kg aankomen.. Op het moment dat ik ging samenwonen heb ik een weegschaal gekocht en daar hou ik alles prima op bij ..

Ook als ik kinderen mag krijgen, weiger ik mezelf te laten verslonsen. Ik vind het ten opzichte van mijn vriend ook niet meer dan normaal dat ik mezelf gezond en fris houd. (Of dat nou qua gewicht, uiterlijk of hoe dan ook is..) En andersom trouwens hetzelfde.

+1!! Het is niet zovan: de buit is binnen dus ik prop er 3 bakken ijs in en blijf op de bank zitten en douche mezelf niet meer

Ik durf er ook heel wat onder te verwedden dat dat echt niet zo werkt hoor, dat mensen denken 'de buit is binnen'. En ik denk dat het nogal makkelijk is om te zeggen dat jou het niet zal overkomen, als je nog niet eens kinderen hebt.
Daarbij zie ik ook zat stellen die béiden behoorlijk veel dikker en onaantrekkelijker worden zodra ze samenwonen. De meeste stellen die ik ken zijn er bepaald niet op vooruit gegaan na het samenwonen of kinderen krijgen en dat geldt net zo goed voor de mannen.

Ik vind mijn man en mij even aantrekkelijk eigenlijk. Er is er in mijn ogen niet 1 knapper dan de ander. Ik voel me niet lelijker dan hem en ik weet dat hij zichzelf wel minder aantrekkelijk vind dan mij, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens.

Ik mag dat wel zeggen want ik heb een kind. Lekkerpuhuh :p

Elodie schreef:Ik mag dat wel zeggen want ik heb een kind. Lekkerpuhuh :p

Haha, ok, dat is waar. Maar dan nog: ik heb ook kinderen en ik kan het me wel voorstellen, dat het je niet meer zoveel boeit ofzo, of dat je er gewoon geen tijd/geld/puf meer voor hebt.

Ik ben ook veel aantrekkelijker dan mijn vriend. Tja, ons probleem.

Grapje

Persephone schreef:

Noa schreef:

Punk'd schreef:
Ik snap dat nooit! Of als mensen gaan samenwonen dat die vrouwen ineens 20 kg aankomen.. Op het moment dat ik ging samenwonen heb ik een weegschaal gekocht en daar hou ik alles prima op bij ..

Ook als ik kinderen mag krijgen, weiger ik mezelf te laten verslonsen. Ik vind het ten opzichte van mijn vriend ook niet meer dan normaal dat ik mezelf gezond en fris houd. (Of dat nou qua gewicht, uiterlijk of hoe dan ook is..) En andersom trouwens hetzelfde.

+1!! Het is niet zovan: de buit is binnen dus ik prop er 3 bakken ijs in en blijf op de bank zitten en douche mezelf niet meer

Ik durf er ook heel wat onder te verwedden dat dat echt niet zo werkt hoor, dat mensen denken 'de buit is binnen'. En ik denk dat het nogal makkelijk is om te zeggen dat jou het niet zal overkomen, als je nog niet eens kinderen hebt.
Daarbij zie ik ook zat stellen die béiden behoorlijk veel dikker en onaantrekkelijker worden zodra ze samenwonen. De meeste stellen die ik ken zijn er bepaald niet op vooruit gegaan na het samenwonen of kinderen krijgen en dat geldt net zo goed voor de mannen.

Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

Ze hebben er wel eens onderzoek naar gedaan en de massa schijn hun partner mooier te vinden dan zichzelf. Als ze cijfers moesten geven gaven ze de partner bijna altijd een punt hoger dan zichzelf. Had te maken met liefde en met het gevoel "een verovering" gedaan te hebben. Wel grappig onderzoek.

Nu moet ik zeggen dat ik niet weet wat ik denk, ik zie het namelijk écht niet zo vaak. Wat me áls ik het zie wel opvalt is dat ik bijna alleen maar vrouwen zie met een minder knappe vriend en bijna nooit andersom. En dan vraag ik me toch weer af of mannen tóch meer uiterlijk gefocust zijn dan wij.

Wat ik dan weer wel leuk vind is dat je soms zo'n enorm sukkelig stelletje ziet samen en dat vind ik dan echt mega schattig, echt zo van DIE hebben elkaar helemaal gevonden..

Trouwens, ik zeg nu wel 'grapje' maar de nieuwe collega van mijn vriend dacht dat toen hij een foto van mij liet zien dat hij 'één of ander lekker wijf van internet geplukt had' en geloofde niet dat ik bij hem hoorde.

Noa schreef:

Persephone schreef:

Noa schreef:

Punk'd schreef:
Ik snap dat nooit! Of als mensen gaan samenwonen dat die vrouwen ineens 20 kg aankomen.. Op het moment dat ik ging samenwonen heb ik een weegschaal gekocht en daar hou ik alles prima op bij ..

Ook als ik kinderen mag krijgen, weiger ik mezelf te laten verslonsen. Ik vind het ten opzichte van mijn vriend ook niet meer dan normaal dat ik mezelf gezond en fris houd. (Of dat nou qua gewicht, uiterlijk of hoe dan ook is..) En andersom trouwens hetzelfde.

+1!! Het is niet zovan: de buit is binnen dus ik prop er 3 bakken ijs in en blijf op de bank zitten en douche mezelf niet meer

Ik durf er ook heel wat onder te verwedden dat dat echt niet zo werkt hoor, dat mensen denken 'de buit is binnen'. En ik denk dat het nogal makkelijk is om te zeggen dat jou het niet zal overkomen, als je nog niet eens kinderen hebt.
Daarbij zie ik ook zat stellen die béiden behoorlijk veel dikker en onaantrekkelijker worden zodra ze samenwonen. De meeste stellen die ik ken zijn er bepaald niet op vooruit gegaan na het samenwonen of kinderen krijgen en dat geldt net zo goed voor de mannen.

Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

Ik zeg niet dat je hoe dan ook ooit dikker wordt. Het heeft niet zoveel met dik worden te maken, maar ik bedoel meer: je weet niet hoeveel tijd/geld/moeite/energie je nog over hebt voor je uiterlijk als je bijvoorbeeld kinderen hebt gekregen. Dat wil niet zeggen dat je hoe dan ook dik en slonzig wordt, maar onderschat gewoon niet wat voor een impact dat heeft en dat kan zomaar zorgen dat je prioriteiten ergens anders liggen dan bij je uiterlijk. Dat komt vaak vanzelf wel weer goed, maar niet altijd. Heeft niets met gewicht te maken. Daarbij: veel zwemmen en wandelen en gezond eten zegt ook niet alles. Ik ken een aantal vrouwen die dermate lastige zwangerschappen hebben gehad dat ze nauwelijks kunnen sporten na de bevalling, tot echt maanden of jaren daarna. Niet gek dat je dan dikker wordt. Of die kinderen hebben die zoveel zorg nodig hebben dat ze gewoonweg niet aan zichzelf toe komen. Niet gezond en natuurlijk kan dat in theorie allemaal anders, maar de praktijk is gewoon lastiger. Daarbij vindt niet iedereen zijn uiterlijk even belangrijk.

Als ik zie hoe sommige mensen met zichzelf omgaan na het krijgen van kinderen moet ik daar ook niet aan denken, maar ik snap wel waar het door komt. Dat is iets anders dan vol onbegrip roepen 'dan moet je je ook niet volproppen en jezelf laten verslonzen als je kinderen krijgt'.

Noa schreef:
Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

Jij projecteert écht teveel op jezelf waarna de je dat als waarheid aanhoudt. Het is vrij feitelijk en natuurlijk dat de meeste mensen in hun puberteit op hun magerst zijn... Het is flauw dat ze het zeggen en dat vind ik ook echt een compleet onzinnige discussie (zou daar als ik jou was ook echt niet op in gaan), maar ik geloof wel dat het vrij natuurlijk is om op je dertigste niet meer zo slank te zijn als op je vijftiende. Tuurlijk, je hebt een aantal 'lucky few' die hun hele leven tenger/mager zullen blijven, maar de meerderheid krijgt gewoon een volwassener lichaam en daar komt vaak toename in gewicht wel bij kijken.

En dat is dan nog compleet los van veranderingen in je leven zoals hierboven beschreven wordt....!

De kans dat je jezelf laat verslonzen is wellicht groter als je moeder bent maar dat ligt dus totaal aan wat je zelf belangrijk vindt. Het is in geen enkele situatie nodig.

Antibes schreef:
Wat ik dan weer wel leuk vind is dat je soms zo'n enorm sukkelig stelletje ziet samen en dat vind ik dan echt mega schattig, echt zo van DIE hebben elkaar helemaal gevonden..

Haha ja dat zei ik ook al. Dat vind ik zoo lief

Waarom lukt het mij niet om een aantrekkelijke man aan de haak te slaan en haar wel??

Antibes schreef:

Noa schreef:
Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

Jij projecteert écht teveel op jezelf waarna de je dat als waarheid aanhoudt. Het is vrij feitelijk en natuurlijk dat de meeste mensen in hun puberteit op hun magerst zijn... Het is flauw dat ze het zeggen en dat vind ik ook echt een compleet onzinnige discussie (zou daar als ik jou was ook echt niet op in gaan), maar ik geloof wel dat het vrij natuurlijk is om op je dertigste niet meer zo slank te zijn als op je vijftiende. Tuurlijk, je hebt een aantal 'lucky few' die hun hele leven tenger/mager zullen blijven, maar de meerderheid krijgt gewoon een volwassener lichaam en daar komt vaak toename in gewicht wel bij kijken.

En dat is dan nog compleet los van veranderingen in je leven zoals hierboven beschreven wordt....!

Ik hoop toch dat ik nu op mijn 26 e de puberteit wel ontgroeid ben en dat mijn lichaam volwassen is. Voor mezelf kan ik gewoon stellen dat mijn lichaam nu wel anders in proportie is dan toen ik 15 was, maar dat aankomen niet persé iets is wat bij de leeftijd hoort. Volgens mij komt die gewichtstoename simpelweg omdat veel mensen een auto krijgen, minder fietsen/lopen/sporten, veel zitten (op hun werk), minder bewegen en meer gaan eten.

Elodie schreef:De kans dat je jezelf laat verslonzen is wellicht groter als je moeder bent maar dat ligt dus totaal aan wat je zelf belangrijk vindt. Het is in geen enkele situatie nodig.

+ 1!! Je hebt vrouwen die sowieso al geneigd zijn zichzelf compleet weg te cijferen. Ik ben niet één van die vrouwen. Ik sluit niks uit hoor, misschien word ik een compleeet ander mens zodra ik mijn eerste kind heb gebaard, maar zoals ik t nu zie vind ik gezond en fit zijn echt een van de belangrijkste dingen in het leven. Niet uit ijdelheid, maar meer uit gezondheidsoverwegingen. Ik weet namelijk ook heel goed hoe het voelt om niét gezond te zijn en veel dingen niet te kunnen.

Noa schreef:

Antibes schreef:

Noa schreef:
Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

Jij projecteert écht teveel op jezelf waarna de je dat als waarheid aanhoudt. Het is vrij feitelijk en natuurlijk dat de meeste mensen in hun puberteit op hun magerst zijn... Het is flauw dat ze het zeggen en dat vind ik ook echt een compleet onzinnige discussie (zou daar als ik jou was ook echt niet op in gaan), maar ik geloof wel dat het vrij natuurlijk is om op je dertigste niet meer zo slank te zijn als op je vijftiende. Tuurlijk, je hebt een aantal 'lucky few' die hun hele leven tenger/mager zullen blijven, maar de meerderheid krijgt gewoon een volwassener lichaam en daar komt vaak toename in gewicht wel bij kijken.

En dat is dan nog compleet los van veranderingen in je leven zoals hierboven beschreven wordt....!

Ik hoop toch dat ik nu op mijn 26 e de puberteit wel ontgroeid ben en dat mijn lichaam volwassen is. Voor mezelf kan ik gewoon stellen dat mijn lichaam nu wel anders in proportie is dan toen ik 15 was, maar dat aankomen niet persé iets is wat bij de leeftijd hoort. Volgens mij komt die gewichtstoename simpelweg omdat veel mensen een auto krijgen, minder fietsen/lopen/sporten, veel zitten (op hun werk), minder bewegen en meer gaan eten.

Oh, sorry, dat bedoelde ik ook helemaal niet te zeggen.. Maar de meesten zullen gewoon meer lichamelijke veranderingen zien tussen hun 15e en hun 30e dan jij nu ziet. That's all.. Echt los van die auto, dat sporten en het eten. Ik was toen ik 15 was iets van 62 kg bij 1.81, een typische slungel puber en ik denk niet dat ik dat nu ooit nog (op een gezonde manier, dus niet geforceerd mager blijven) zou kunnen halen. Hoeveel ik ook zou sporten.

Gloria schreef:Waarom lukt het mij niet om een aantrekkelijke man aan de haak te slaan en haar wel??

Neeeeeeee!! "Haar lukt het ook, dus voor mij loopt er ook wel ééntje rond!"

Maar ik zie dat ECHT bijna nooit, knappe mannen met een dikke of lelijke vriendin. Terwijl ik best veel knappe vrouwen zie met mannen met een buikje of een lelijk hoofd (of beide)...

Melis_je schreef:

Marin schreef:Ik vind lelijke stelletjes (ja sorry, ze bestaan!) vaak echt zoooo schattig. Die dan helemaal verliefd samen zijn, en dan word ik alleen maar zo blij daarvan dat ik denk dat het zo fijn is dat ze elkaar hebben gevonden. Ja sorry ik ben raar

Dat heb ik met hoogbejaarde stelletjes.

Ook!!

Antibes schreef:

Gloria schreef:Waarom lukt het mij niet om een aantrekkelijke man aan de haak te slaan en haar wel??

Neeeeeeee!! "Haar lukt het ook, dus voor mij loopt er ook wel ééntje rond!"

Maar ik zie dat ECHT bijna nooit, knappe mannen met een dikke of lelijke vriendin. Terwijl ik best veel knappe vrouwen zie met mannen met een buikje of een lelijk hoofd (of beide)...

Maar het is maar net wat je zelf leuk vindt.

Ik weet vrij zeker dat er behoorlijk wat mannen zijn die mij niet echt zien staan hoor. Ik vind mezelf prima, maar er zijn vast mannen die enkel op slanke poppetjes vallen met blond haar en lange benen. Tja, dan vallen ze dus niet op mij. Ik zie er heel anders uit. Maar ik weet ook dat er genoeg mannen zijn die dáár juist weer op vallen en die mij dus wél heel erg leuk vinden. Dan kan een ander wel zeggen 'wat is dat voor lelijke vrouw met zo'n knappe vent' maar daar kan die knappe vent dus heel anders over denken.

Daarnaast: ik weet niet of je mijn verhaal met die 'andere man' hebt gelezen. Ik vind iemand echt meer dan aantrekkelijk, ontzettend lekker ding, zak zowat door mijn knieen als hij in de buurt is, feitelijk. Maar er zijn vast genoeg vrouwen die hem niet eens zien staan of die hem totaal niet aantrekkelijk vinden. Het ligt er maar aan wat je smaak is, lijkt me. Wat de één woest aantrekkelijk vindt vindt de ander echt niet mooi. Kan zomaar, smaken verschillen.

Noa schreef: Voor mezelf kan ik gewoon stellen dat mijn lichaam nu wel anders in proportie is dan toen ik 15 was, maar dat aankomen niet persé iets is wat bij de leeftijd hoort. Volgens mij komt die gewichtstoename simpelweg omdat veel mensen een auto krijgen, minder fietsen/lopen/sporten, veel zitten (op hun werk), minder bewegen en meer gaan eten.

Veel vrouwen krijgen bredere heupen aan het einde van de puberteit of net erna, waardoor hun maat groter wordt. Dat wil zeggen: toen ik 15/16 was, was bijna iedereen een stokpoppetje, later zijn veel vrouwen plaatselijk breder geworden zonder dat het vet/spierweefsel is.

Voorbeeld:

Ik was nooit zo heel erg blij met mijn eigen derriere. Had er ook geen complex over, maar mijn kont was gewoon mijn kont, en daar was ik niet bijzonder blij of ontevreden mee.

Totdat een mannelijke kennis op een gegeven moment een nogal negatieve opmerking maakte over mijn billen. Toen vond ik ze opeens een stuk minder leuk. Nog steeds geen complex hoor, maar het was wel één van mijn 'mindere punten' in mijn ogen.

Vervolgens kwam ik dus eerder genoemde man tegen. En waar blijkt hij nou juist enorm van onder de indruk te zijn en op te vallen: diezelfde billen. Terwijl die er echt nog steeds hetzelfde uitzien. Maar het is maar net waar je van houdt, kennelijk.

Persephone schreef:
Totdat een mannelijke kennis op een gegeven moment een nogal negatieve opmerking maakte over mijn billen. Toen vond ik ze opeens een stuk minder leuk.

Wat zei hij dan?

Melis_je schreef:

Persephone schreef:
Totdat een mannelijke kennis op een gegeven moment een nogal negatieve opmerking maakte over mijn billen. Toen vond ik ze opeens een stuk minder leuk.

Wat zei hij dan?

Hij liep achter me, en hij vond het altijd nodig om af te geven op het feit dat ik kinderen had, dat vond hij maar suf en saai en burgerlijk, maar hij maakte het nog een stapje erger door te zeggen 'je hebt ook echt zo'n moederkont, veel te dik'.

Dat is niet écht prettig om te horen.