Wat is jouw eerste gedachte als ...

Persephone schreef:

Gloria schreef:

Noa schreef:Ik heb dat ook, maar ik denk dat het per persoon verschilt hoe gevoelig je daar voor bent... Ik probeer het wel in proportie te zien en steeds te bedenken dat het ook maar één visie is en dat het gewoon goed is zolang je een gezond gewicht hebt.

Maar dat is het punt: het is niet maar één visie; ik lees het wel twintig keer in 1 (!) Cosmopolitan. En dan heb ik de Flair, Viva, Grazia en al die andere leestroep, die ik toch telkens weer koop, nog niet meegenomen. Het tweede is natuurlijk ook waar, mijn gewicht is niet gezond (lees: 1.70 m bij 78 kilo).

Ik ben 1.70 en weeg rustig een kilo of 5-10 meer (geen idee hoeveel ik precies weeg).

Wilde dat ik zo lekker in mijn vel kon zitten als jij!

Gloria, probeer anders die bladen een beetje te vermijden. Dat doe ik ook. Liever lees ik een blad dat meer gericht is op sport en gezondheid dan mode en een debiel schoonheidsideaal en waarin je bekogeld wordt met afslanktips en eng magere modellen.

Melis_je schreef:Omdat ik er echt niet bij kan dat jij niet blij zou zijn met je uiterlijk. En ik denk dat je aan de lopende band versierd wordt, maar het gewoon niet doorhebt. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat jij twijfelt aan je gewicht. Ik zou het zonde vinden als je slanker zou zijn. Het zou je toch ook totaal niet staan?

I dare to disagree haha . Ik ben echt aangekomen hoor, sinds de keer dat jij mij hebt gezien. En dat versieren heb ik inderdaad niet door, ik heb het gevoel alsof niemand naar mij kijkt. En als het wel gebeurt, vind ik dat doodeng en kijk ik het liefst weg. Volgens mij straal ik dat ook heel erg uit, en kijkt er dus ook écht niemand. Kan er wel om janken, zo'n bang muisje dat ik ben geworden. Mag ik een dagje jouw ogen en zicht lenen?

Noa schreef: Liever lees ik een blad dat meer gericht is op sport en gezondheid dan mode en een debiel schoonheidsideaal en waarin je bekogeld wordt met afslanktips en eng magere modellen.

Die toevallig volstaan met advertenties van producten waarmee je dat 'ideaal' kan bereiken.

Persephone schreef:

Antibes schreef:Toch snap ik het niet hoor, want altijd als ik mannen spreek vinden ze me leuk, grappig, intelligent, leuk koppie. Maar toch heb ik eigenlijk nooit dat mannen me leuk vinden. Ik heb nagenoeg nooit sjans met uitgaan (wel eens een leuk gesprek) en ik heb al ruim anderhalf jaar niet gezoend (en die ene keer was incidenteel, daarvoor ook al laaaaaaange tijd niets). Eigenlijk heb ik nog nooit een man gehad die mij serieus leuk vond, nog nooit!

Waar moet ik het dan aan wijten?

Dat kan aan zoveel dingen liggen: de signalen die je geeft, de houding die je aanneemt, hoe je zelf doet tegen de mannen in kwestie.

Ik weet voor 99,9% zeker dat het níet ligt aan je gewicht.

Aan de andere kant: misschien kom ik wel over als een enorme slettebak ofzo, dat ze het bij mij wél proberen.

Tjah, dat vind ik dus het rare. Want het is niet dat ik niet toegankelijk ben, want een slap gesprek aan de bar heb ik vrij snel. Alleen lopen ze daarna gewoon weer weg.

Tijdje terug met uitgaan nog superleuk gekletst en geflirt met een jongen en dan kreeg ik zo'n opmerking van dat hij al een vriendin had, maar dat ik echt heel leuk was en ad rem en alles (met name hem ook) niet te serieus nam en dat dat superleuk was enzo. En dan denk ik, wat kan ik dan anders doen?

Ik ben 1.70 en weeg 57 kilo, maar mijn ex scharrel heeft eens gezegd: "eigenlijk zouden alle mannen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel .." Wat een eikel was dat...

Antibes schreef:

Persephone schreef:

Gloria schreef:

Noa schreef:Ik heb dat ook, maar ik denk dat het per persoon verschilt hoe gevoelig je daar voor bent... Ik probeer het wel in proportie te zien en steeds te bedenken dat het ook maar één visie is en dat het gewoon goed is zolang je een gezond gewicht hebt.

Maar dat is het punt: het is niet maar één visie; ik lees het wel twintig keer in 1 (!) Cosmopolitan. En dan heb ik de Flair, Viva, Grazia en al die andere leestroep, die ik toch telkens weer koop, nog niet meegenomen. Het tweede is natuurlijk ook waar, mijn gewicht is niet gezond (lees: 1.70 m bij 78 kilo).

Ik ben 1.70 en weeg rustig een kilo of 5-10 meer (geen idee hoeveel ik precies weeg).

\

Wilde dat ik zo lekker in mijn vel kon zitten als jij!

Ik heb ook zo mijn buien hoor. Als ik op zondagmorgen met een halve kater mijn bed uit kom rollen, met mijn haar in de war, moet nodig mijn benen scheren en ik heb een pukkel op mijn kin, dan voel ik me ook niet erg sexy, dan roep ik ook dat mijn borsten te slap zijn, mijn kont te putterig en mijn benen te dik.

Maar aan de andere kant: als ik een leuk jurkje en een paar hakken aantrek, mijn haar doe en wat make up op gooi dan voel ik mezelf echt wel een lekker wijf eigenlijk.

Noa schreef:Ik ben 1.70 en weeg 57 kilo, maar mijn ex scharrel heeft eens gezegd: "eigenlijk zouden alle mannen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel .." Wat een eikel was dat...

'Joh, weet je wat ik doe? Ik ga ter plekke zo'n 80 kilo afvallen: tot ziens, en succes met het zoeken naar een andere scharrel'.

Noa schreef:

Persephone schreef:

Noa schreef:

Punk'd schreef:
Ik snap dat nooit! Of als mensen gaan samenwonen dat die vrouwen ineens 20 kg aankomen.. Op het moment dat ik ging samenwonen heb ik een weegschaal gekocht en daar hou ik alles prima op bij ..

Ook als ik kinderen mag krijgen, weiger ik mezelf te laten verslonsen. Ik vind het ten opzichte van mijn vriend ook niet meer dan normaal dat ik mezelf gezond en fris houd. (Of dat nou qua gewicht, uiterlijk of hoe dan ook is..) En andersom trouwens hetzelfde.

+1!! Het is niet zovan: de buit is binnen dus ik prop er 3 bakken ijs in en blijf op de bank zitten en douche mezelf niet meer

Ik durf er ook heel wat onder te verwedden dat dat echt niet zo werkt hoor, dat mensen denken 'de buit is binnen'. En ik denk dat het nogal makkelijk is om te zeggen dat jou het niet zal overkomen, als je nog niet eens kinderen hebt.
Daarbij zie ik ook zat stellen die béiden behoorlijk veel dikker en onaantrekkelijker worden zodra ze samenwonen. De meeste stellen die ik ken zijn er bepaald niet op vooruit gegaan na het samenwonen of kinderen krijgen en dat geldt net zo goed voor de mannen.

Nouja zeg... Ik vind dat altijd wel een beetje flauw. Toen ik 16 was en slank zeiden mensen: wacht maar tot je 18 bent, dan wordt je wel dikker. Dat gebeurde niet (omdat ik gewoon bleef sporten etc.), toen zeiden mensen: wacht maar tot je op kamers gaat, toen gebeurde het nog niet, en daarna: wacht maar tot je 23 wordt, dan wordt iedereen sowieso dikker...

en nu ben ik 26 en ik ben nog steeds op het gewicht van toen ik 15 was. Dus tja... Ik snap wel dat kinderen een grote aanslag kúnnen zijn op je figuur, maar ik denk dat voor alles geldt: het is maar hoe je er zelf mee omgaat. Ik ken genoeg vrouwen die gewoon veel zwemmen en wandelen tijdens hun zwangerschap en een maand na de bevalling alweer op hun oude gewicht zitten. Dus tja...

haha bij mij ook!! Net als met kleding, ik vond dat altijd al heel belangrijk en nu nog steeds. Verzorging staat bij mij gewoon hoog in het vaandel.. Iedereen om mij heen beweerde wel dat dat wegging als ik 16 werd, onee als ik 18 werd.. Nouja als ik ging samenwonen want dan had ik daar het geld niet voor.. Nu eindelijk komen ze erachter dat ik gewoon zo ben.. Mijn lichaam is belangrijk voor mij, ik word er zelfverzekerd van als ik weet dat ik goed in mijn vel zit en ik mezelf goed verzorg (totale leefstijl).. Ik zou niet weten waarom dit als ik kinderen zou hebben zou veranderden. Natuurlijk zal je minder puf hebben om dingen te doen, maar dan laat ik daar wel andere zaken onder lijden.. zoals het huishouden ofzo

Noa schreef: Gloria, probeer anders die bladen een beetje te vermijden. Dat doe ik ook.

Ja, daar moet ik ook mee kappen, heb je helemaal gelijk in. *neemt zich stellig voor weg te blijven van die blaadjes* Het kost ook alleen maar geld, zo stom.

O, een vriendin van mij zei pas: jij straalt op dit moment ook uit dat je met studie en werk bezig bent, en mannen merken dat en houden afstand. Denken jullie dat dat kan? Ik vind dat zo raar, kan me niet voorstellen dat je dat aan mij kunt zien :S.

Hoe is dat dan gekomen? Dat bange. Je faciliteert zo wel dat niemand oogcontact krijgt haha. Kijk je zelf wel naar anderen? Misschien moet je eerst oefenen met versieren, als dan iemand voorbij komt die echt leuk is, ben je het tenminste een beetje gewend.

Persephone schreef:

Noa schreef:Ik ben 1.70 en weeg 57 kilo, maar mijn ex scharrel heeft eens gezegd: "eigenlijk zouden alle mannen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel .." Wat een eikel was dat...

'Joh, weet je wat ik doe? Ik ga ter plekke zo'n 80 kilo afvallen: tot ziens, en succes met het zoeken naar een andere scharrel'.

"eigenlijk zouden alle mannen vrouwen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel centimeter extra had.."

Herken dat ook wel een beetje hoor Gloria, iets van een jaar geleden was ik in het Vondelpark bij zo'n openlucht concert en wilde een hele leuke jongen me aanspreken. En ik liep gewoon weg! Echt zó stom, haha, kan er dan vervolgens ook nog een week van balen. Maja, dat komt niet heel stelselmatig voor ofzo.. En wie weet, misschien wilde hij wel alleen vragen hoe laat het was..

Gloria schreef:

Noa schreef: Gloria, probeer anders die bladen een beetje te vermijden. Dat doe ik ook.

Ja, daar moet ik ook mee kappen, heb je helemaal gelijk in. *neemt zich stellig voor weg te blijven van die blaadjes* Het kost ook alleen maar geld, zo stom.

O, een vriendin van mij zei pas: jij straalt op dit moment ook uit dat je met studie en werk bezig bent, en mannen merken dat en houden afstand. Denken jullie dat dat kan? Ik vind dat zo raar, kan me niet voorstellen dat je dat aan mij kunt zien :S.

Door dit gebeuren denk ik er ineens aan dat ik mijn abbo op de glamour even moet opzeggen haha

Melis_je schreef:

Persephone schreef:

Noa schreef:Ik ben 1.70 en weeg 57 kilo, maar mijn ex scharrel heeft eens gezegd: "eigenlijk zouden alle mannen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel .." Wat een eikel was dat...

'Joh, weet je wat ik doe? Ik ga ter plekke zo'n 80 kilo afvallen: tot ziens, en succes met het zoeken naar een andere scharrel'.

"eigenlijk zouden alle mannen vrouwen je nóg mooier vinden als je 6 kilo afviel centimeter extra had.."

Nou dat weet ik niet hoor... Ik vind mezelf wel goed zo. Mijn vriend zegt wel altijd dat ik best nog wat kilo's mag aankomen van hem, want hij vindt een klein buikje sexy

Ik heb het er laatst met een goede vriend van mij over gehad, hoe dat kwam, dat de één wel aandacht krijgt en de ander niet, terwijl er uiterlijk niet zo heel veel verschil tusen zit. Hij heeft namelijk een beetje hetzelfde, er is altijd wel één of andere vrouw die hem leuk vindt en hij heeft een relatie. En we vallen eigenlijk ook op elkaar, maar dat is zo onhandig dat we daar maar niets mee doen

Maar hij zei dat ik op een bepaalde manier steeds oogcontact zoek met mensen en dat ook heel lang vasthou, en dat dat wel een bepaald signaal afgeeft, het komt vrij flirterig over. En toen ik erover nadacht klopte dat ook inderdaad.
Nu is het onhandige daaraan dat ik dat áltijd doe, dus ook bij patienten op mijn werk, bij mensen die ik totaal niet interessant vindt, enzovoorts, en dat zorgt er dus ook weleens voor dat ik een dergelijk signaal afgeef terwijl ik dat niet zo bedoel.

Toen ik mijn 'scharrel' uit dat andere topic vroeg waarom hij opeens zo direct liet weten dat hij in me geinteresseerd was (en dat deed hij vrij direct ) zei hij dat dat kwam door de manier waarop ik naar hem keek, ik had hem kennelijk een bepaalde blik toegeworpen waaruit hij opmaakte dat ik hem het liefst ter plekke zou bespringen. Wat ook waar was, want het was idd wat ik op dat moment dacht, alleen is dat kennelijk duidelijker aan mijn gezicht te zien dan ik doorhad

Als ik mij níet op mijn gemak voel bij mensen, of ik voel me niet prettig door andere dingen, dan vermijd ik juist oogcontact en dan sta ik ook niet open voor andere mensen en dan is er ook niet echt contact met me te krijgen.

Ik bedoel, niet slank, maar móói...

Melis_je schreef:Hoe is dat dan gekomen? Dat bange. Je faciliteert zo wel dat niemand oogcontact krijgt haha. Kijk je zelf wel naar anderen? Misschien moet je eerst oefenen met versieren, als dan iemand voorbij komt die echt leuk is, ben je het tenminste een beetje gewend.

PM!

En als je zelf niet alleen maar hierop valt:


Waarom zouden mannen dan wel alleen maar hierop vallen?

Je hebt ZO gelijk P. Maar bij mij blijft het alleen maar in mijn hoofd hangen, het gaat niet naar mijn hart, ik raak daar niet overtuigd. Maar blijf me vooral indoctrineren hiermee, wie weet dat het helpt.

Tjah, ik snap dat dat in principe zo is. Maar toch geloof ik op de een of andere manier écht dat mannen meer op uiterlijk gefocust zijn dan vrouwen. Vooral ook omdat ik dat keer op keer weer om me heen bevestigd zie.

Niet dat ze liever een knap kutwijf hebben, zo ver moet je het niet doortrekken. Maar wel dat ze liever een slanker en/of knapper meisje hebben dat wellicht wat minder intelligent (bijvoorbeeld) is.

Antibes schreef:Tjah, ik snap dat dat in principe zo is. Maar toch geloof ik op de een of andere manier écht dat mannen meer op uiterlijk gefocust zijn dan vrouwen. Vooral ook omdat ik dat keer op keer weer om me heen bevestigd zie.

Niet dat ze liever een knap kutwijf hebben, zo ver moet je het niet doortrekken. Maar wel dat ze liever een slanker en/of knapper meisje hebben dat wellicht wat minder intelligent (bijvoorbeeld) is.

Echt waar? Ik zie dat ook gewoon niet om me heen bevestigd eigenlijk. Plus, misschien zijn mannen wel gefocussed op uiterlijk, maar zelfs al zou dat zo zijn, wie zegt dat alle mannen hetzelfde leuk vinden? Jij blijft ervan uitgaan dat slank per definitie mooier is dan minder slank, dus als een man op uiterlijk afgaat kiest hij voor slank ipv voor iets anders. Ik denk ten eerste dat ménsen over het algemeen op uiterlijk afgaan, maar dat wat je wel en niet aantrekkelijk vindt zo ontzettend persoonlijk is, en dat slank niet per se mooier is dan niet-slank. Tuurlijk, graatmager en moddervet, dat is beiden niet zo aantrekkelijk over het algemeen, maar alles daartussen?

Ik kan me bijvoorbeeld ook niet storen aan een man die niet gespierd is hoor, bijvoorbeeld. Beetje een buikje ofzo, dat boeit me helemaal niets, kan het zelfs heel sexy vinden. Maar wat ik bij de één ontzettend sexy vindt als onderdeel van het geheel kan ik bij de ander helemaal niets vinden. Het is zo afhankelijk van het totaalplaatje.. De manier waarop iemand kijkt, lacht, beweegt, dát maakt iemand sexy, niet dat sixpack of die grote borsten, zo zie ik het tenminste.

Mijn man vertelt vaak genoeg wat hij nou aantrekkelijke vrouwen vindt, en zonder uitzondering zie ik wel wat hij bedoelt, maar het zijn geen fotomodellen. En er is ook niet echt een lijn in te ontdekken, alles van blond tot donker, heel slank tot gezet zit ertussen, maar ze hebben wel allemaal een bepaalde uitstraling en een bepaalde houding gemeen.

Helemaal eens met Persephone! Zelf kom ik qua figuur ook meer overeen met de foto's die zij plaatst dan met de foto's uit alle vrouwenbladen, en natuurlijk kan ik daar soms behoorlijk van balen en wil ik er chronisch een paar kilo vanaf. Maar over het algemeen, als ik me leuk kleed en goed verzorg, voel ik me wel prima en ik heb nooit een gebrek aan aandacht van mannen gehad.
Wat hierboven gezegd wordt, toen mijn vriend en ik net samen waren hadden we het er ook een keer over en toen zei hij dat ook, mooi zijn heeft helemaal niks met gewicht te maken, net zoals het niks met haarkleur te maken heeft, het is het totaalplaatje dat telt. Toen wist ik nog zekerder dat het mijn ideale man is .

Edit: On topic, zoiets valt me eigenlijk maar zelden op. Ik kan vooral genieten van het kijken naar andermans geluk en daarbij let ik niet zo op het uiterlijk.

Je hebt zeker een punt, maar ik kan het me niet voorstellen dat er echt mannen zijn die deze vrouw lelijk vinden - Ik kan het me voorstellen als het iemand type niet is, qua looks.. Maar lelijk? Dat geloof ik gewoon niet!