Wat is jouw eerste herinnering?

Kunnen jullie je nog veel herinneren van lang geleden? Ik weet zelf nog heel veel dingen waar mijn vader in voorkomt, hij is overleden toen ik 3 was, dus ik weet best veel van heel jong nog.

Wat volgens mij echt het eerste is; ik werd door mijn vader in een ledikantje gelegd in een vreemde slaapkamer naast het bed van mijn ouders. Het ledikantje was veel hoger dan mijn eigen dus ik durfde niet te slapen.
Mijn moeder denkt dat dit in een hotel in Duitsland was, toen was ik bijna 2, maar dit weet ze niet zeker.

Het eerste wat ik me herinner moet gebeurd zijn tussen mijn 2e en 5e (dat weet ik aangezien het zich in een bepaalde woonplaats afspeelt waar ik drie jaar gewoond heb). Ik werd toen 's avonds wakker en wilde naar m'n moeder. M'n ouders waren alleen ergens heen en hadden een oppas via babyfoon ingeschakeld (iemand die bij ons in de straat woonde). Ik heb me toen aangekleed en wilde naar buiten gaan om m'n ouders te zoeken en net toen ik bij de voordeur was, kwam de oppas binnen.

Verder durfde ik niet zo goed met het licht uit te gaan slapen en toen heb ik een keer een wollen trui over m'n leeslampje gelegd. Tegen de tijd dat m'n ouders dat ontdekten, zat er al een hele zwarte plek in de trui.

Wat mij nog heel goed bijstaat is dat mijn ouders mij wakker maakten omdat mijn zusje geboren was en toen mocht ik midden in de nacht in het wiegje kijken. Toen was ik... ruim 3 jaar.

Ik kan me nog heel wat herinneren voor mijn 4e jaar. Alleen zijn dat niet echt leuke herinneringen.

Ik weet sowieso nog dat mijn broertje is geboren, toen was ik 2 jaar en 10 maanden. Ik weet ook nog flarden van een vakantie daarvoor, maar hoe oud ik toen precies was weet ik niet meer. Niet zoveel jonger.

Volgens mij ben ik echt pas gaan denken toen ik 10 was ofzo. Weet echt niks meer:p Misschien onbewust nog ergens opgeslagen, hoop ik

Op mn 10de zat ik in groep 6 en daar liep een jongen die net nieuw was woedend te klas uit omdat hij nog nooit staartdelingen had gedaan op zn oude school en het oude niet wilde proberen. woest dat hij was.

Mijn eerste herinnering gaat terug naar de kleuterklas. Ik weet nog goed hoe ik daar aan het spelen was in de poppenhoek.

Papa en mama schreeuwend tegenover, rondom de salontafel en een zeehondknuffeltje in m'n handen, ik was een jaar of 2.

En een jaar later ongeveer, heb ik model gestaan voor een fotograaf en ik kreeg een grote ronde lolly. Die lolly was tijdens die shoot nog lang niet op, dus die ging mee naar huis. En die lolly lag op de vensterbank in de keuken en ik kon er nét aan met m'n vingers bij. Dat staat me zó goed bij, omdat ik op een dag het geluk had, dat ik 'm met m'n vingers naar me toe kon halen, maar mam 'm 's avonds verder naar achter had geschoven. Dus toen ik weer aan kwam, met m'n vingers net aan over 't randje van de vensterbank.... Lag-ie verder naar achter en kon ik er niet meer bij! Vind 't nu ook een heel raar gevoel, dat ik met m'n 1,81 bij dezelfde vensterbank sta, maar dat die nu te laag is voor me om bijv op te leunen

Phoe, de eerste is denk ik het afscheid nemen van mijn over groot opa (ik wist niet dat het het afscheid was maar weet het moment heel goed) zal een jaar of 4 geweest zijn. De geboorte vna mijn broertje weet ik ook nog heel goed was toen 7

Ik herinner me een moment dat mijn moeder bij de tafel zat te huilen. Ik wilde haar zo graag troosten en maakte een tekening voor haar. Ik gaf haar die, maar mijn moeder frommelde de tekening zo op en zei zoiets van: "wat heb ik daar nou aan". Dit heb ik later met mijn ouders besproken. Bleek dat ze toen grote geldzorgen hadden. Mijn moeder wist op dat moment even niet hoe ze uit de problemen moesten komen. Gelukkig is het goed gekomen en gelukkig hebben wij, afgezien van dit akkefietje, hier nooit wat van meegekregen. Mijn moeder vertelde dat ze zich heel schuldig voelde tegenover mij. Ik denk dat ik ongeveer 5 jaar oud was.

Toen ik 5 jaar was, werd mijn jongste broertje ook geboren. Ik weet nog dat mijn vader mij van school haalde. Ik zat bij hem achterop de fiets en had mijn armen om mijn vader zijn middel geslagen. Hij vertelde dat ik een broertje gekregen had. Ik weet nog dat ik heel blij was en heel benieuwd naar de baby.

Van voor die tijd kan ik me eigenlijk niks meer herinneren.

Ik zat op de keukenvloer en vroeg waarom we nooit meer naar opa gingen (opa van mijn moeder). Ze moest huilen en tilde me op en vertelde dat hij er niet meer was. Ik herinner me vooral nog dat ik mijn groene troetelberentrui aan had. Volgens mij moeder is het onmogelijk zoiets te herinneren. Maar ik vind het juist vrij logisch, ik keek toen best vaak naar beneden. Ik was toen 3.

De peuterspeelzaal waar ik in mijn broek gepoept had en me heel erg schaamde, ik was 3 denk ik.

Ik weet nog dingen van toen ik 1 was. Ik denk zelf dat het komt omdat ik vroeger altijd fotoboeken wilde kijken. Ik denk dat ik daardoor herinneringen beter kan ophalen.

Wat hebben jullie al vroeg herinneringen! Mijn eerste herinnering is de scheiding van mijn ouders, hoe mijn vader me huilend in z'n armen had en dat mijn moeder me bij hem wegpakte. Ik was toen 6.

Ik weet nog dat ik een keer een pit doorslikte, die in een partje mandarijn of sinassappel zat. Dat vond ik zo erg, totdat mijn moeder zei: 'Hij komt er vanzelf weer uit'. Ik dacht toen dat hij er weer een keer uit zou komen via mijn mond..



Ik denk dat ik toen een jaar of 3 of 4 was.

Ik kan me nog herinneren dat ik 3 was en dat ik met mijn zus in een stapelbed sliep in Ponypark Slagharen.
Ik kan me zelfs het geluid van de krekels nog herinneren, die in de avond begonnen met lawaai maken toen we van het park naar het huisje liepen.

Vanaf mijn vierde kan ik bijna alles nog herinneren. Vooral angstige en onzekere gevoelens in de kleuterklas.

Sorella schreef:Wat hebben jullie al vroeg herinneringen! Mijn eerste herinnering is de scheiding van mijn ouders, hoe mijn vader me huilend in z'n armen had en dat mijn moeder me bij hem wegpakte. Ik was toen 6.

Helaas +1. Ik was toen ook 6 en kan me nog levendig herinneren hoe mijn ouders het aan mij en mijn zus vertelde.
Al heb ik ook een vage herinnering van een vakantie, waar mijn moeder nog bij was, maar heel helder is die niet en die zal vooral in mijn geheugen zitten omdat er een foto van dat moment is. We waren toen op het strand en ik was met een zwemband aan't spelen.

Van de vakantie van het jaar daarna kan ik me ook nog flarden herinneren, daar was mijn moeder niet meer bij.

Ik kan me veel dingen nog herinneren, zowel leuke als minder leuke dingen.
Ik was bij mijn oom ene tante en zag snow boots in de hal staan, die wilde ik erg graag aan hebben, was toen 1,5 jaar.
Die zelfde periode, denk ik, ben ik uit mijn ledikant geklommen en viel op de grond, mijn oma kwam als eerste naar boven gerend, daarna kwam mijn moeder pas.

Toen ik 2 was heb ik mijn ouders ruzie horen maken in de nacht. God wat was ik bang, durfde nauwelijks meer adem te halen, durfde ook niet te roepen, want moest 's nachts er nog wel eens uit om te plassen.

Ik werd bijna 3, sinterklaas kwam in het dorp, samen met mijn zus naar de intocht. Ik heb toen tegen mijn zus gezegd, waar andere kinderen bij stonden, kijk daar komt mem aan op de boot als zwartepiet. Mijn zus is 8 jaar ouder dan mij, die zei nee hoor dat is zwartepiet. Ik bleef volhouden dat is mem (moeder) zag dat meteen door de schmink heen. Het was metten duidelijk, ik geloofde niet in sinterklaas en zwartepiet.

Chips op de grond kapot trappen met mijn opa. Volgens mij moeder kan ik me dat helemaal niet herinneren, omdat ik daar te jong voor zou zijn geweest. Er is ook niemand die het mij ooit heeft verteld en er zijn ook geen foto's van. Maar ik kan het me toch zeker herinneren. Opa die chipjes op de grond gooide en ik die ze mocht vertrappen. En een lol dat hij had. Later vertelde mijn moeder dat oma heel erg boos was op opa, maar dat herinner ik me dan weer niet.

Mijn eerste vage herinnering was mijn ouders 12,5 jarig trouwen. Hier is ook een deels geluidsloze video van, maar ik heb er ook nog echt een herinnering van! Ik was hier denk ik 2,5 ofzo. Mijn eerste schooldag op mijn nieuwe school is mijn eerste echte herinnering die ik goed kan omschrijven. Ik kwam nieuw in groep 2 en weet nog dat mijn moeder tegen een andere moeder zei "ze is zo bang ze knijpt bijna mijn hand fijn".

Mijn rode paardenfietsje!

Hele vage herinnering dat ik in de achtertuin liep met broer en zus, de schutting werd vervangen (hoorde ik later) maar ik kan me nog herinneren dat we zo in de tuin vd buurman konden lopen. Ik was toen net 2 jaar.
Van toen ik 3 was kan ik me echt nog veel herinneren. Dat ik mijn moeder wilde omhelzen, maar een andere wildvreemde vrouw bij de benen vasthield. Ik kan me nog de blik herinneren die ze wisselden, zo'n vertederde blik en ik schaamde me juist rot haha.
Of toen mijn vader ziek werd...daar weet ik nog heel veel van en heeft diepe indruk gemaakt.
Ik weet nog dat ik veel dingen heel letterlijk opvatte en daar ook best wel mee kon zitten of dat het me bang maakte. Probeer dat wel in mijn achterhoofd te houden als ik met mijn neefje van 4 omga. Hij lijkt nog zo klein, maar ondertussen...

Mijn eerste herinnering; ik was waarschijnlijk 4 want zat nog niet lang op school.. Op school had ik in mijn broek gepoept maar dat durfde ik niet te zeggen en toen ben ik met poepbroek en al 's middags naar huis gelopen.

Ik had van sinterklaas of mijn verjaardag een klein radiootje gekregen met een microfoontje er aan en ik draaide een bandje met sesamstraatmuziek terwijl mijn moeder de tekst voorzong.

Ik zat te spelen bij mjn oma want we waren daar op bezoek. Ik wilde mijn moeder nadoen, zij tekende haar wenkbrauwen wel eens bij met een potloodje. Dus ik deed dat na met een kleurpotlood en mijn moeder en oma moesten lachen toen ze mij zagen met potlood op mijn gezicht en dat vond ik niet zo leuk.

Ik was 's avonds beneden met mijn ouders maar ik moest op bed. Maar ik wilde mijn ouders hun stem horen dus ik ging onder aan de trap liggen (achter een deur in de huiskamer) en daar was ik in slaap gevallen.

In de kleuterklas. We zongen altijd een liedje na het buitenspelen (om zand uit de schoenen te stampen) en voor het eten en drinken. Die liedjes ken ik nog steeds woordelijk

De juf van de kleuterklas was boos op mij omdat de wc verstopt was geraakt toen ik te veel papier in de wc had gegooid.