Iets leuks voor jezelf doen

Noa schreef:- Een feelgood film kijken in de bioscoop in mijn eentje

O jaaaa! Aanrader!

Smikkell schreef:Ik zeg nergens dat ik niet snap dat dit een enorme teleurstelling is. Ik weet dat dit iets is wat Marin al langer wil en misschien gun ik het Marin wel meer dan wie dan ook. Alleen kan ik me inderdaad niet zo goed vinden in sommige van haar teksen.

Dit dus.

Smikkell schreef:Ik zeg nergens dat ik niet snap dat dit een enorme teleurstelling is. Ik weet dat dit iets is wat Marin al langer wil en misschien gun ik het Marin wel meer dan wie dan ook. Alleen kan ik me inderdaad niet zo goed vinden in sommige van haar teksen.

Laat iedereen het gewoon verwoorden op haar manier....dit is hoe zij zich eenmaal voelt.

Smikkell schreef:Ik vind woorden als 'rouwproces' wel erg zwaar.

Ik wilde het woord zelf niet in m'n mond nemen, maar zo voelt het wel. Dat jij je daar niets bij voor kunt stellen is prima, maar als ik me zo voel is dat toch mijn goed recht, het is mijn verdriet?
Dit is mijn droom die in duigen valt, en voor een ander voelt het misschien als je eerst gaat trouwen en dan de bruiloft afgezegd wordt, of je zwanger bent, en je een miskraam krijgt. Alles is relatief en iedereen heeft zo z'n eigen dromen en wensen. En bij dit soort levensveranderende gebeurtenissen is het gewoon heel heftig wanneer het gebeurt, en laat staan het ineens weer teruggedraaid wordt.

Ik vind het echt heel vervelend dat zelfs hier nou weer kritiek op komt, terwijl ik zo'n topic als dit juist als een soort verwerking zie, een beetje positief probeer te blijven/worden.
Dus ga alsjeblieft lekker ergens anders heen met je kritische vragen, want die vragen stel ik mezelf ook dag en nacht en ben ik vreselijk gestresst door, dus ik hoef door jou en Yzma geen spiegel voorgehouden te worden. Die heb ik zelf wel voor me, en ik vind het inderdaad echt vervelend dat wanneer ik hier probeer positief te zijn (en ja, een week op de bank help mij echt, ik kom trouwens ook verder bijna wekelijsk op het strand dus maak je daar geen zorgen over).

Ga alsjeblieft nou niet hier over vallen, want dan ben ik er wel echt heel erg snel klaar mee.

Yzma schreef:

Maple schreef:Hallootjes, mag ze zich éven rot voelen?

Ja hoor, dat mag ze. Dat zeg ik toch ook niet. Maar relativeren mag ook wel. Ik was even vergeten dat je op dit forum alleen de aardige dingen die je denkt mag op schrijven...

Dooddoener eerste eeuw weer. Ik snap nooit waarom dat weer zo gezegd moet worden.

Marin, wat voor fotoboeken ga je maken? Leuk joh! Wat voor formaat? En digitaal of ga je echt zelf plakken?

Yzma schreef:

Maple schreef:Hallootjes, mag ze zich éven rot voelen?

Ja hoor, dat mag ze. Dat zeg ik toch ook niet. Maar relativeren mag ook wel. Ik was even vergeten dat je op dit forum alleen de aardige dingen die je denkt mag op schrijven...

Maar denk je niet dat jij nu even gewoon moet relativeren? Marin relativeert wel. Hara droom is alleen in duigen gevallen en dus voelt ze zich rot. Dit is wel iets waar ze al haar hoop op gevestigd had, en misschien ben jij de nuchterheid zelve, maar respecteer wel dat niet iedereen dat is. Misschien is het voor jou en Smikkel beter om even te relativeren en te bedenken dat niet iedereen op dezelfde manier als jullie met tegenslagen om gaat.

Storm schreef:

Smikkell schreef:Ik zeg nergens dat ik niet snap dat dit een enorme teleurstelling is. Ik weet dat dit iets is wat Marin al langer wil en misschien gun ik het Marin wel meer dan wie dan ook. Alleen kan ik me inderdaad niet zo goed vinden in sommige van haar teksen.

Laat iedereen het gewoon verwoorden op haar manier....dit is hoe zij zich eenmaal voelt.

Klopt, en ik kies er voor om te delen dat ik me daar niet helemaal in kan vinden. Zoals anderen ook delen dat ze zich er wél in kunnen vinden. Ik hoop dat er voor beide ruimte is op dit forum.

Daarnaast is het voor de verwerking (van wat dan ook) niet altijd voordelig als je alleen maar reacties krijgt die in je eigen straatje passen.

Oh oh...

Maar ik BEN toch aan het relativeren en aan het verwerken? Ik snap niet zo goed wat ik volgens jullie nou weer verkeerd doe. Ik probeer toch het beste er van te maken en hier in Nederland m'n leven weer op poten te krijgen? Dit hele topic is daar toch uberhaupt al bewijs van?

On topic:

- iets bakken (maar dat is niet zo handig als je aan het afvallen bent)
- tijdschrift/ boek lezen
- muziek luisteren
- iets knutselen/ creatiefs doen
- lekker naar buiten stukje fietsen/wandelen
- lekker naar het winkelcentrum ook al koop je een bosje bloemen oid

Smikkel, ik vind jou een beetje de zeikerd van de eeuw worden.

Smikkell schreef:

Storm schreef:

Smikkell schreef:Ik zeg nergens dat ik niet snap dat dit een enorme teleurstelling is. Ik weet dat dit iets is wat Marin al langer wil en misschien gun ik het Marin wel meer dan wie dan ook. Alleen kan ik me inderdaad niet zo goed vinden in sommige van haar teksen.

Laat iedereen het gewoon verwoorden op haar manier....dit is hoe zij zich eenmaal voelt.

Klopt, en ik kies er voor om te delen dat ik me daar niet helemaal in kan vinden. Zoals anderen ook delen dat ze zich er wél in kunnen vinden. Ik hoop dat er voor beide ruimte is op dit forum.

Daarnaast is het voor de verwerking (van wat dan ook) niet altijd voordelig als je alleen maar reacties krijgt die in je eigen straatje passen.

Ik snap niet waarom jij en anderen denken dat het voordeliger voor Marin zou zijn om even hard tegen haar te zijn. Waarom denk je dat je dat recht hebt? Ik krijg nu het gevoel alsof jullie eigenlijk willen zeggen 'ja, het is kut, maar je moet nu opstaan want het leven gaat verder' en dat ís ook zo, maar mag Marin het even verwerken wat er is gebeurd??

Marin schreef:Maar ik BEN toch aan het relativeren en aan het verwerken? Ik snap niet zo goed wat ik volgens jullie nou weer verkeerd doe. Ik probeer toch het beste er van te maken en hier in Nederland m'n leven weer op poten te krijgen? Dit hele topic is daar toch uberhaupt al bewijs van?

Trek het je niet aan. Je mag je best even kut voelen, daar is helemaal niks mis mee hoor.

Ja, dat mag ze. dat zei ik al eerder.

En ik had mezelf nog zo voorgenomen dat ik me niet ging mengen in deze discussie.....

Iedereen verwerkt het inderdaad op zijn/haar eigen manier.

Het is een droom van Marin om in Amerika te kunnen gaan wonen/werken. Als je zo dichtbij bent geweest, er even van hebt mogen 'proeven' en vervolgens ben je weer terug bij de eerste stap, of misschien voor je gevoel nog verder bij af, dan is het een enorme tegenslag die je moet verwerken. Wie weet heeft ze in juli wel weer geluk, maar voor nu zal ze alles weer even op een rijtje moeten zetten.

Ik heb het zelf ook meegemaakt. Ik heb een aantal maanden in Engeland gewoond, maar door de zware krediet crisis was ik genoodzaakt om terug naar Nederland te gaan. Juist op het moment dat ik een leven aan het opbouwen was, moest ik alles weer opgeven. Dit was een enorme klap en moest mezelf ook bij elkaar rapen om het weer positief in te gaan zien. Nu ik terug in Nederland ben doe ik ook gewoon mijn ding, ben verder gaan werken aan mijn toekomst. Maar ooit ga ik terug naar Engeland omdat daar mijn hart ligt.

Marin schreef:

Smikkell schreef:Ik vind woorden als 'rouwproces' wel erg zwaar.

Ik wilde het woord zelf niet in m'n mond nemen, maar zo voelt het wel. Dat jij je daar niets bij voor kunt stellen is prima, maar als ik me zo voel is dat toch mijn goed recht, het is mijn verdriet?
Dit is mijn droom die in duigen valt, en voor een ander voelt het misschien als je eerst gaat trouwen en dan de bruiloft afgezegd wordt, of je zwanger bent, en je een miskraam krijgt. Alles is relatief en iedereen heeft zo z'n eigen dromen en wensen. En bij dit soort levensveranderende gebeurtenissen is het gewoon heel heftig wanneer het gebeurt, en laat staan het ineens weer teruggedraaid wordt.

Ik vind het echt heel vervelend dat zelfs hier nou weer kritiek op komt, terwijl ik zo'n topic als dit juist als een soort verwerking zie, een beetje positief probeer te blijven/worden.
Dus ga alsjeblieft lekker ergens anders heen met je kritische vragen, want die vragen stel ik mezelf ook dag en nacht en ben ik vreselijk gestresst door, dus ik hoef door jou en Yzma geen spiegel voorgehouden te worden. Die heb ik zelf wel voor me, en ik vind het inderdaad echt vervelend dat wanneer ik hier probeer positief te zijn (en ja, een week op de bank help mij echt, ik kom trouwens ook verder bijna wekelijsk op het strand dus maak je daar geen zorgen over).

Ga alsjeblieft nou niet hier over vallen, want dan ben ik er wel echt heel erg snel klaar mee.

Nou ik kan me wel voorstellen dat t even een klein rouwproces is hoor. Dit is niet iets waar ze pas sinds 2 weken over droomt. Dit was een droom die uitkwam, en die droom zit hartstikke diep, niet zomaar iets wat even kwam opborrelen en nu 2 weken later toch maar niet doorgaat. Daar moet je goed de tijd voor nemen en weer nieuwe doelen stellen, dus ja ik vind dat wel het verlies van een droom, wat je dan moet verwerken.

Ik denk ook dat als je een week op de bank ligt, of een aantal dagen, je vanzelf toegroeit naar het nodig hebben van een frisse wind/buiten zijn/schoonmaak. Ik moet daar zelf altijd naar toegroeien in elk geval, als ik down ben. Eerst zielig op de bank; dan lekker naar buiten...

Ik vind ook dat je goed bezig bent en je heel bewust probeert je leven in NL weer net zo leuk te vinden als eerst. Dat heeft wat tijd nodig, maar dat is toch ook niet zo gek! Succes ermee hoor Marin!

Maar nemen jullie dan niet into account dat Marin zich toch al een tijd rot voelt en dat zoiets dan harder aankomt? Kijk, als je gewoon een lekker leven hebt, je zit lekker in je vel, zo'n Green Card komt langs, wordt weer ingetrokken, dan kun je dat allemaal redelijk nuchter opvatten en weer verdergaan. Maar als je al langer in de knoop zit met je levensdoelen en je identiteit, kan zoiets veel lastiger te verwerken zijn. Ik denk dat nuchterheid nodig is, en dat jullie noties belangrijk zijn, maar de timing en de manier waarop is misschien niet zo gevoelig. Ook al lees ik, vooral in Yzma's reactie, wel oprecht medeleven.

Storm schreef:Dooddoener eerste eeuw weer. Ik snap nooit waarom dat weer zo gezegd moet worden.

Tja, dat dooddoener wordt natuurlijk ook wel een clichéwoord hè? En het is toch zo? Als je hier even iets anders zegt, of niet helemaal aardig doet, dan moet je het maar voor je houden. Nou, blijkbaar mag je dus niet alles zeggen.

@ Maple: volgens mij zeg ik heel netjes in mijn eerste post dat ik me kan voorstellen dat ze zich ontzettend rot voelt. Dat vind ik ook voor haar en ik begrijp echt wel dat je je ontzettend kut voelt. Alleen dan mag ik de manier waarop ze er mee omgaat en het beleeft toch wel overdreven vinden? En iedereen kan wel alleen lieve woorden zeggen, maar de dingen nuanceren kan ook verder helpen.

Ik zou het gewoon fijn vinden als er geen kritiek komt op de manier waarop ik zoiets aanpak. Ik vraag om tips en ideetjes omdat ik daar misschien wat positiefs uit kan halen (biostip van Noa is bijv ook goed idee), niet om harde kritiek. Waarom is dat nou weer nodig? 'En ja het is een forum dus je kunt reacties verwachten' is ook de grootste dooddoener. Iemand met een beetje empathie kan wel inzien dat daar op dit moment niet om gevraagd wordt.

Dus als jullie je terug willen trekken, heel graag. Hier is dit topic niet voor bedoelt, en ik zit er echt niet op te wachten.

Al ga ik een maand in m'n eentje liggen huilen op bed, als dat mijn manier van verwerken is, is dat toch prima? Maar daarbij lijkt het me heel sterk dat ik dat ga doen, gezien ik nu al weer op zoek ben naar leuke dingen doen en dat combineren met rust.

Yzma, wat moet ze dan, schouders ophalen en weer verdergaan? Zou jij dat kunnen, zou je in dezelfde situatie zitten, al een aantal vervelende maanden achter de rug en dit als klap op de vuurpijl er bovenop?

Maple schreef:Smikkel, ik vind jou een beetje de zeikerd van de eeuw worden.

Zo, da's iig geen understatement .

@Gloria, ja dat zie ik wel in. Maar daarom denk ik ook serieus dat als het zo zwaar valt, dat er serieus meer aan de hand is. En je beter als doel kan stellen dat je daar eerst aan werkt en oplost. Naar Amerika neem je je problemen en knopen mee, met gaan los je ze niet op.

Edit: bovenstaande is eigenlijk ook een antwoord op jouw vraag Maple.

Misschien een avondje of dag je wellness en je lekker laten verwennen en jij alleen maar genieten ?
Daar ben ik nu ook voor aan het kijken haha. alleen vind ik naakt gaan een grote drempel !

Bios is ook een strak plan.