Iets leuks voor jezelf doen

Marin schreef:

Minneke schreef:
Even offtopic: ik vind het wel apart om jouw situatie te vergelijken met het verdriet van een miskraam Marin. Niet dat het een per definitie erger is dan het ander, maar ik vind de vergelijking op de een of andere manier wel pijnlijk (wellicht omdat ik zelf een mk heb gehad).

Minneke ik bedoel dat juist helemaal niet verkeerd en dat zou nooit mijn bedoeling zijn. Ik bedoel alleen maar te zeggen dat ieder zo z'n eigen droom heeft en dat het vreselijk is wanneer dat instort. Dus in zekere zin vind ik zeker dat je het wel kunt vergelijken, als je al moet vergelijken, want ik vind eigenlijk niet dat je over iemands verdriet moet vergelijken en kunt oordelen. Ik bedoelde er alleen maar mee te illustreren dat zoiets als wat ik nu voel, iemand anders kan voelen bij een andere droom. Oftewel: Misschien kan jij je dan voorstellen hoe ik me voel, hoe pijnlijk het is als zo'n droom in duigen valt. Wetende dat het ooit misschien weer raak kan zijn, maar voor nu ligt je hele wereld even kapot.

Ik denk dat het verschil hem in de abstractie zit: jij had/hebt een geweldige droom, waar je helemaal voor gaat. En nu leek die droom werkelijkheid te gaan worden. Maar het bleef nog wel bij een abstract idee natuurlijk. Wanneer je doodgeboren kindje in de wc ligt bij een miskraam, is dat heel concreet. Een tastbaar verdriet.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik er mee wil zeggen hoor. En ik neem je al helemaal niks kwalijk, want aan de andere kant snap ik wat je bedoelt. Maar ik zou toch voorzichtig zijn met dit soort uitspraken, want ze kunnen heel gevoelig liggen (zoals bij mij blijkbaar nog het geval is, al vergeet ik dat vaak).

Maar ik wilde nog wel even laten weten dat ik het echt onwijs rot voor je vind wat er nu allemaal gebeurt! Het lijkt me ook echt verschrikkelijk.

Ja ik snap wel wat je bedoelt met dat concrete. Daar heb je wel een goed punt, alhoewel het bij mij ook al iets meer concretere vormen ging krijgen. Nogmaals, ik bedoel het echt niet verkeerd, maar ik denk dat het gevoel best wel hetzelfde zou kunnen zijn.

ExpressoB schreef:

Punk'd schreef:Ik ga vandaag trouwens lekker skeeleren met mijn vriend. Die dingen lagen nog in het stof van de laaste keer (toen was ik denk ik een jaar of 16 haha).. Maar ineens dacht ik.. Waarom niet. Even lekker bewegen en naar buiten.

pas je er nog in dan hahaha..neem aan dat je voeten wel gegroeid zijn!

ik had ook skeelers..maar die zijn gejat boehoe...

uhm wat ik doe...ja iets lekkers kopen, blowtje roken (dat mag ik niet iedereen aanraden haha)

Marin: kun je niet in je tuintje wat doen?

haha ja eigenlijk net niet.. Me teen zit tegen de rand, maar ik skeeler niet zovaak dus ik weet nog niet of ik nieuwe zal kopen. Ik heb al wel heel lang maat 38/39 volgens mij toen ook al wel.. Misschien hebben mijn ouders ze toen op de groei gekocht. Ik weet nog wel dat ik altijd dikke sokken aan moest als ik ging skeeleren

Marin schreef:Ja ik snap wel wat je bedoelt met dat concrete. Daar heb je wel een goed punt, alhoewel het bij mij ook al iets meer concretere vormen ging krijgen. Nogmaals, ik bedoel het echt niet verkeerd, maar ik denk dat het gevoel best wel hetzelfde zou kunnen zijn.

Als je nooit een miskraam gehad hebt hoe weet je dan of het gevoel hetzelfde is?

Snap je ook dat je hier mensen mee kwetst? Hoe kun je een miskraam met een foutje bij een visumloterij met elkaar vergelijken?
Sorry maar misschien is het een idee om met maatschappelijk werk te gaan praten? Niet lullig bedoeld hoor maar misschien kun je dingen dan beter een plekje geven?

Ik vind het juist wel een goede vergelijking. Iedereen heeft zo zijn eigen dromen over zijn toekomst. Voor de een is dat een wereldreis maken, ergens anders een bestaan opbouwen voor een ander is het een carrière opbouwen, muziek maken, een eigen winkel beginnen voor een ander is het moeder worden. Als je naar zo'n grote droom toewerkt en je krijgt een grote tegenvaller te verduren, dan is dat altijd moeilijk. En de ene droom is niet belangrijker of diepgewortelder dan de ander. De pijn hoeft daarom ook niet minder of meer te zijn.

Travel-Addict schreef:

Marin schreef:Ja ik snap wel wat je bedoelt met dat concrete. Daar heb je wel een goed punt, alhoewel het bij mij ook al iets meer concretere vormen ging krijgen. Nogmaals, ik bedoel het echt niet verkeerd, maar ik denk dat het gevoel best wel hetzelfde zou kunnen zijn.

Als je nooit een miskraam gehad hebt hoe weet je dan of het gevoel hetzelfde is?

Snap je ook dat je hier mensen mee kwetst? Hoe kun je een miskraam met een foutje bij een visumloterij met elkaar vergelijken?
Sorry maar misschien is het een idee om met maatschappelijk werk te gaan praten? Niet lullig bedoeld hoor maar misschien kun je dingen dan beter een plekje geven?

wow misschien moet jij even lezen, ik zeg toch DENK dat het een soortgelijk gevoel kan geven. Een levensveranderende gebeurtenis van een droom die uitkomt, die ineens patsboem weg is. Ik vind het niet eens zo'n gekke vergelijkenis, al heeft Minneke een goed punt bij dat concrete. Ga even lekker dingen uit z'n verband rukken jij, was je in je vorige reactie (waar ik bewust niet eens op reageer omdat het er wel heel simpel uitkwam bij je) ook al goed in.

Ik vind dat je hartstikke positief bezig bent Marin! Doe het lekker op je eigen manier met leuke tips van andere. Ik ken genoeg mensen die maar in een negatieve spiraal blijven als er iets niets leuks is gebeurd. Ik vind dat jij het goed oppakt en jezelf bij elkaar veegt om het maar even zo te stellen

Noa schreef:Ik vind het juist wel een goede vergelijking. Iedereen heeft zo zijn eigen dromen over zijn toekomst. Voor de een is dat een wereldreis maken, ergens anders een bestaan opbouwen voor een ander is het een carrière opbouwen, muziek maken, een eigen winkel beginnen voor een ander is het moeder worden. Als je naar zo'n grote droom toewerkt en je krijgt een grote tegenvaller te verduren, dan is dat altijd moeilijk. En de ene droom is niet belangrijker of diepgewortelder dan de ander. De pijn hoeft daarom ook niet minder of meer te zijn.

Helemaal eens. En misschien is het gevoel of de pijn wel anders, maar dat maakt t niet minder erg of erger.

Travel-Addict schreef:

Marin schreef:Ja ik snap wel wat je bedoelt met dat concrete. Daar heb je wel een goed punt, alhoewel het bij mij ook al iets meer concretere vormen ging krijgen. Nogmaals, ik bedoel het echt niet verkeerd, maar ik denk dat het gevoel best wel hetzelfde zou kunnen zijn.

Als je nooit een miskraam gehad hebt hoe weet je dan of het gevoel hetzelfde is?

Snap je ook dat je hier mensen mee kwetst? Hoe kun je een miskraam met een foutje bij een visumloterij met elkaar vergelijken?
Sorry maar misschien is het een idee om met maatschappelijk werk te gaan praten? Niet lullig bedoeld hoor maar misschien kun je dingen dan beter een plekje geven?

Jij hebt toch ook niet de droom om naar Amerika te verhuizen en weet niet hoe het is om daarvoor te worden afgewezen? Ik denk dat het een vergelijkbare situatie is, om de redenen die ik in mijn vorige post noemde. Gevoelens zijn sowieso moeilijk te vergelijken natuurlijk, maar ik snap wel dat Marin de vergelijking maakt.

Tijd voor een psycholoog

Noa schreef:Ik vind het juist wel een goede vergelijking. Iedereen heeft zo zijn eigen dromen over zijn toekomst. Voor de een is dat een wereldreis maken, ergens anders een bestaan opbouwen voor een ander is het een carrière opbouwen, muziek maken, een eigen winkel beginnen voor een ander is het moeder worden. Als je naar zo'n grote droom toewerkt en je krijgt een grote tegenvaller te verduren, dan is dat altijd moeilijk. En de ene droom is niet belangrijker of diepgewortelder dan de ander. De pijn hoeft daarom ook niet minder of meer te zijn.

Ik heb ook niet gezegd dat een erger is dan het ander. Ik ben alleen van mening dat het niet hetzelfde is.

En trouwens, ik kan je vertellen dat een miskraam niet gelijk staat aan 'een grote tegenvaller'. Het is eerder traumatisch te noemen (vast niet in ieder geval hoor, maar in dat van mij toevallig wel). Dan heb je het echt niet over een grote tegenvaller!

Als ik iets leuks voor mezelf wil doen dan het liefst een hele dag zonder kinderen. Met twee kids is al die me-time niet meer zo vanzelfsprekend. Als ik er echt helemaal doorheen zit, breng ik de kinderen naar mijn moeder en ga ik lekker de hele dag in huis bezig, shoppen of gewoon helemaal niks doen. Heeerlijk.

Wat ontzettend rot voor je dat je dromen in duigen zijn gevallen! Ik kan me voorstellen dat het tijd kost om je bijeen te rapen en weer nieuwe doelen te zoeken. Het lijkt me heel positief dat je op zoek bent naar dingen waardoor je tot rust kan komen en afleiding kan vinden! Ik ben het met sommige eerdere mensen eens dat het goed is om op een gegeven moment je weer onder de mensen te begeven, ook al kan het even heerlijk zijn om lekker dvdtjes te kijken. Maar ik heb het idee dat je dat zelf ook al wel zou doen.

Het vergelijken van pijn is volgens mij nooit een goed idee. Voor iedereen is elke pijn anders en uniek en op dat moment het naarste wat er is. Zelfs dezelfde gebeurtenis kan voor twee personen nog een hele andere ervaring zijn. Dromen die vernietigd lijken te zijn doen natuurlijk pijn en hoeveel en of dat hetzelfde is als een ander verlies lijkt me niet zo relevant.

Thanks Punk'd, ik heb inderdaad veel goede dingen hier gelezen die ik ook zo zou doen. Lekker is dat, even wat positieve energie in jezelf steken. Denk dat iedereen dat af en toe nodig heeft, ongeacht een dipje. Zo kom ik intussen dus bijna wekelijks op het strand, heerlijk vind ik dat, even uitwaaien. Dat ik nu dus bijvoorbeeld deze week lekker rustig aan wil doen op de bank, betekent niet dat ik nooit meer naar het strand ga. Ik heb afgelopen weken eigenlijk even te veel gedaan, te veel sociale dingen, dus ik neem nu weer even duidelijk een stapje terug.

Het is gewoon naar dat ik me net weer goed begon te voelen, en het nu duidelijk een terugval is. Maar ook daar kom ik wel weer uit, daar ben ik van overtuigd. Alles op z'n tijd, maar hopelijk inderdaad weer met wat concrete doelen. Als er iets is wat ik kan leren van deze hele episode is dat het goed is om iets concreets voor ogen te hebben. Nou ben ik op zoek naar een nieuwe baan, maar dat voelt nog niet helemaal goed voor nu. Dus ik vind Gloria's tips over Amerika en NL bij elkaar betrekken helemaal niet zo slecht! Zo heb ik bijvoorbeeld onlangs gesolliciteerd op een Amerikaanse s.chool hier in de stad..Eens kijken of ik zoiets zou kunnen combineren, en zo probeer ik dat een beetje uit.

Marin schreef:

Travel-Addict schreef:

Marin schreef:Ja ik snap wel wat je bedoelt met dat concrete. Daar heb je wel een goed punt, alhoewel het bij mij ook al iets meer concretere vormen ging krijgen. Nogmaals, ik bedoel het echt niet verkeerd, maar ik denk dat het gevoel best wel hetzelfde zou kunnen zijn.

Als je nooit een miskraam gehad hebt hoe weet je dan of het gevoel hetzelfde is?

Snap je ook dat je hier mensen mee kwetst? Hoe kun je een miskraam met een foutje bij een visumloterij met elkaar vergelijken?
Sorry maar misschien is het een idee om met maatschappelijk werk te gaan praten? Niet lullig bedoeld hoor maar misschien kun je dingen dan beter een plekje geven?

wow misschien moet jij even lezen, ik zeg toch DENK dat het een soortgelijk gevoel kan geven. Een levensveranderende gebeurtenis van een droom die uitkomt, die ineens patsboem weg is. Ik vind het niet eens zo'n gekke vergelijkenis, al heeft Minneke een goed punt bij dat concrete. Ga even lekker dingen uit z'n verband rukken jij, was je in je vorige reactie (waar ik bewust niet eens op reageer omdat het er wel heel simpel uitkwam bij je) ook al goed in.

Mijn vorige reactie was een reactie vanuit mijn eigen ervaringen. Ik heb geloof ik niks uit ze verband getrokken?
Ikzelf was ook net als jouw, wou naar niemand luisteren. Misschien is het ook wel beter dat je er zelf achterkomt en dat je achteraf zegt jullie hebben gelijk gehad. Feit blijft dat je nooit gelukkig gaat worden als je in Nederland niet gelukkig bent.

Alsnog vind ik een uitspraak als deze niet kunnen. Vooral als je zelf geen miskraam gehad hebt en dus niet weet hoe het 'voelt'.

Marin, ik begrijp een gedeelte van de reactie van Travel-Addict wel enigszins. Dit stuk:


Als je in Nederland niet gelukkig bent, ben je dat in Amerika ook niet. Ikzelf kan dat zeggen uit ervaring.
Werk aan jezelf in Nederland met je familie en vrienden om je heen en vertrek daarna.

Alleen in Amerika zitten lost niks op. Je gaat daar niet gelukkig worden als je nu ook niet gelukkig bent!!

Ik denk dat heel veel mensen dit zo denken (maar niet durven uit te spreken, omdat jij in dit topic om andere dingen vraagt.. en dat is je goed recht!)

Ik neem het nu dus ook even op voor Travel-Addict, omdat ik denk dat ze het absoluut niet verkeerd bedoelt.

Maar goed, jij kent je zelf het beste en jij neemt de beslissingen in je leven.

Ik denk dat Marin het heeft over de droom. Een droom die uit elkaar spat, of dat nu wonen in Amerika is of een kindje hebben, is net zo pijnlijk. Maar het daadwerkelijk een miskraam krijgen of afgewezen worden voor de GCL is natuurlijk qua pijn wel heel anders. Dus ik denk dat je onderscheid moet maken tussen de droom en de gebeurtenis.

Noa schreef: Gevoelens zijn sowieso moeilijk te vergelijken natuurlijk, maar ik snap wel dat Marin de vergelijking maakt.

Precies, ik zei ook al dat je eigenlijk helemaal niet moet willen vergelijken, want ieder z'n verdriet is zo persoonlijk en het laatste wat je wilt is een wedstrijdje of vergelijking creeeren. Maar in principe kan ik me best voorstellen dat het een soort van vergelijkbare situatie is.

Maar laten we daar maar verder over ophouden, ik wilde daar al helemaal geen rel over veroorzaken en vind dat bijvoorbeeld Minneke het heel goed oppakt. Ik kan me haar reacties precies helemaal zo voorstellen.

Minneke schreef:

Noa schreef:Ik vind het juist wel een goede vergelijking. Iedereen heeft zo zijn eigen dromen over zijn toekomst. Voor de een is dat een wereldreis maken, ergens anders een bestaan opbouwen voor een ander is het een carrière opbouwen, muziek maken, een eigen winkel beginnen voor een ander is het moeder worden. Als je naar zo'n grote droom toewerkt en je krijgt een grote tegenvaller te verduren, dan is dat altijd moeilijk. En de ene droom is niet belangrijker of diepgewortelder dan de ander. De pijn hoeft daarom ook niet minder of meer te zijn.

Ik heb ook niet gezegd dat een erger is dan het ander. Ik ben alleen van mening dat het niet hetzelfde is.

En trouwens, ik kan je vertellen dat een miskraam niet gelijk staat aan 'een grote tegenvaller'. Het is eerder traumatisch te noemen (vast niet in ieder geval hoor, maar in dat van mij toevallig wel). Dan heb je het echt niet over een grote tegenvaller!

Minneke, ik vind het heel rot voor je dat dit, deze gebeurtenis, voor jou nu naar boven gehaald word... Een knuffel van mij!!

Marin schreef:Als er iets is wat ik kan leren van deze hele episode is dat het goed is om iets concreets voor ogen te hebben.

Gloria, dat zeg je inderdaad goed. En ik zou nooit maar dan ook nooit iemand bewust willen kwetsen met zo'n opmerking of over iemand z'n verdriet daarin willen oordelen. Laat dat heel erg duidelijk zijn.

Vergelijken betekent niet dat de twee situaties precies overeen komen, het betekent: "naast elkaar plaatsen om te kunnen oordelen over overeenkomst en verschil." Ik vind wel dat je deze twee situaties naast elkaar kan plaatsen, omdat ze beiden gaan over een droom die (tijdelijk) wordt afgebroken.

Daarnaast vind ik niet dat je kan oordelen of dat het ene meer pijn doet dan het ander. (Ik snap trouwens heel goed dat een mk traumatisch kan zijn, wil dat absoluut niet bagatelliseren.)

Gloria schreef:

Marin schreef:Als er iets is wat ik kan leren van deze hele episode is dat het goed is om iets concreets voor ogen te hebben.

En nu nog dat concrete vinden

Noa schreef:Ik vind wel dat je deze twee situaties naast elkaar kan plaatsen, omdat ze beiden gaan over een droom die (tijdelijk) wordt afgebroken.

Zolang het over het aspect van de droom gaat, ben ik het met je eens. Maar als het over de daadwerkelijke gebeurtenis gaat, is een miskraam toch wel traumatischer (schat ik in) dan afgewezen worden voor een GC.

Marin, toen ik jouw bericht las over de loting, toen je nog helemaal blij was dus, toen ging wel even door mijn hoofd: Het lijkt wel alsof je jouw geluk projecteert op Amerika. Alsof je gelooft dat alleen daar het geluk voor jou klaarligt. Dat vind ik wel een gevaarlijke gedachte. Uiteindelijk moet je dat ultieme geluk toch uit jezelf leren halen, waar je ook bent.