Ben jij wel eens gepest?

Wat erg om te lezen hoeveel meiden er gepest zijn en hoe ver dat gaat.

Ook ik ben gepest helaas. Op de basischool niet, maar ik hoorde er ook niet bij. Daar was 1 iemand die de pest op mij had en mij uitschold of haren uit mijn hoofd trok.

Mijn middelbare school was er een waar veel 'aso' mensen opzaten (dat wisten bij het uitkiezen niet). Zelf was ik nogal rustig en in de 1e hoorde ik half bij een klein groepje maar niet echt. Dat halve groepje roddelde ook over mij, ook waar ik bij was. Of ik zat in de aula en iedereen ging zijn lege pakjes drinken en ander rommel tegen mij aan gooien (ik wist niet wat te doen dus bleef maar zitten).
In de 2e hoorde ik daar helemaal niet bij maar had ik één vriendinnetje. Voor de rest werden we buitengesloten, uitgescholden, in m'n gezich gespuugt en bedreigt (1x geslagen).
In de 3e was dat vriendinnetje van school en bleef ik alleen over. Er was toen 1 meisje dat de pik op mij had en de rest van de klas waren haar volgers. Zij heeft mij heel vaak uitgescholden, over me heen gelopen, en soms bedreigt. Ik heb toen maanden gespijbeld omdat ik niet naar school durfde. Logisch gevolg was dat ik ben blijven zitten en toen ben ik naar een andere middelbare school gegaan waar gelukkig wel aardige mensen waren.

In die tijd zijn er ook 2 meisjes geweest (los van elkaar) die tegen me zeiden dat ze niet met me om wilden gaan omdat ze niet ook gepest wilden worden. Thuis ging 1 van die meisjes wel met mij om (als niemand anders het zag) en als anderen erbij waren dan deed ze net of wij geen vriendinnen waren.

De reden van het pesten is denk ik omdat ik heel verlegen en stil was. Ik heb er niet heel veel last van, maar het heeft zeker invloed op mij gehad.
Ben onzeker of anderen mij wel leuk vinden en als ik in een grote groep ben (op vejaardagen, waar veel mensen zijn die ik niet ken) dan val ik vaak een beetje weg, een soort muurbloempje.

-verwijderd

@Floor: Verschrikkelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen, bah! Heel veel sterkte voor jou!

Ja, ik ben ook gepest. Voornamelijk in de brugklas en de tweede klas, heb daar echt een rottijd gehad. Daarna hebben we overplaatsing van klas aangevraagd en ging het gelukkig een stuk beter al hoorde ik er toen nog steeds niet helemaal blij. Was blij dat ik VMBO deed en dus na 4 jaar van die school af kon. Ik heb er verder niks een overgehouden, maar denk niet meer graag aan die tijd terug.

Vreselijk Floor Zou het voor jou niet wat zijn om een soort training te volgen hoe je je anders kunt opstellen? Een soort asseriviteitstraining? Want vaak is pesten een wisselwerking. Iemand die zich onzeker opstelt/voelt/is waar mensen meteen op in kunnen haken. Misschien dat je daar wel heel veel baat bij hebt. Want als jij verandert, verandert je omgeving ook automatisch met je mee. En dan bedoel ik niet veranderen in iemand die je niet bent, maar wel in iemand die beter weerbaar is. Sterkte ermee!

Vilein schreef:
Ik ben tijdens mijn eerste jaar op de pabo ook gepest. Als ik het mensen vertel, kunnen ze het bijna niet geloven. Op een gegeven moment ging het zover dat niemand meer met mij wilde praten. Als ik iets tegen ze zei, dan negeerden ze mij gewoon. De reden was dat ze het niet eerlijk vonden dat ik af en toe eerder weg mocht of later begon. Dit had te maken met fibromyalgie, waar ik toen erg veel last van had. Ik heb dat wel verteld, maar ondanks dat ze het wisten bleven ze het oneerlijk vinden.

Bizar he.. je zou toch anders verwachten van mensen die nota bene in het onderwijs willen werken. Maar zo zie je maar weer wat interactie in een groep kan doen. Ik behandel dat nu ook in mijn studie en vind dat eigenlijk wel een interessant onderwerp..

In tegenstelling tot de situatie van Vilein hield het bij mij op de Pabo juist op.
Op de basisschool was ik al niet populair maar werd ik nog niet echt gepest. Ik was er gewoon en kreeg niet echt aandacht, maar ze waren ook weer niet heel gemeen, tenminste niet altijd. Op de middelbare school heb ik het wel zo goed als de volle 6 jaar zonder vrienden moeten doen. Ik werd niet echt gepest, maar wel genegeerd. In hun ogen was ik er gewoon niet, er werd niet tegen mij gesproken en zat eigenlijk altijd alleen. Hierom heb ik de keuze gemaakt de Pabo niet in mijn eigen woonplaats te doen, maar 3 kwartier verderop. De beste keuze die ik ooit gemaakt heb, want sindsdien gaat het veel beter! Heb gelukkig ook eindelijk een beetje eigenwaarde terug gekregen, daar ben ik vooral erg blij mee!

Arwyn schreef:In tegenstelling tot de situatie van Vilein hield het bij mij op de Pabo juist op.
Op de basisschool was ik al niet populair maar werd ik nog niet echt gepest. Ik was er gewoon en kreeg niet echt aandacht, maar ze waren ook weer niet heel gemeen, tenminste niet altijd. Op de middelbare school heb ik het wel zo goed als de volle 6 jaar zonder vrienden moeten doen. Ik werd niet echt gepest, maar wel genegeerd. In hun ogen was ik er gewoon niet, er werd niet tegen mij gesproken en zat eigenlijk altijd alleen. Hierom heb ik de keuze gemaakt de Pabo niet in mijn eigen woonplaats te doen, maar 3 kwartier verderop. De beste keuze die ik ooit gemaakt heb, want sindsdien gaat het veel beter! Heb gelukkig ook eindelijk een beetje eigenwaarde terug gekregen, daar ben ik vooral erg blij mee!

Wat fijn dat het bij jou toen ophield. Mijn tweede jaar op de pabo was trouwens wel ontzettend leuk. Omdat het pesten niet ophield, had ik de keuze om van school te wisselen of om het jaar over te doen. Ik heb toen voor de laatste optie gekozen, omdat ik de docenten en de kleinschaligheid wel prettig vond. Ik heb toen een superfijn jaar gehad met een aantal superleuke klasgenoten. Daardoor heb ik wel weer een beetje vertrouwen op kunnen bouwen en sindsdien ben ik ook niet meer gepest.

Ja, in de eerste drie klassen van de Havo. Ik was onzeker, wat dikker, en daarom waarschijnlijk de sjaak. Ben ook elk jaar weer gepest door andere mensen. In alle drie gevallen ben ik naar mijn mentor gegaan om het te vertellen, maar alle drie de keren wel te laat.
Ik vind het nog steeds erg, ben nog steeds wel enigzins onzeker daardoor. Maar het doet me wel goed dat al die malloten die me gepest hebben zo ongeveer in de goot zijn beland.

Ik denk dat ik het ergste vond dat mijn vriendinnen nooit voor me opkwamen.

-

Alleen een korte periode in de brugklas, gelukkig had ik toen ook wel gewoon vrienden. Was gewoon een moeilijke tijd en ik zat slecht in mijn vel. Eigenlijk wist ik gewoon niet hoe ik moest omgaan met sommige grappig bedoelde opmerkingen, nu zou het me weinig doen, maar door mijn houding gingen ze ermee door en werd het steeds erger. Gelukkig kwam ik in de 2e in een totaal andere (vwo) klas en toen ben ik nooit meer gepest.

Ik heb zelf wel veel gepest op de basisschool, dat was echt extreem... heb laatst mijn excuses aangeboden via facebook...

-Verkeerd topic-

Ja, in de blauwe maandag dat ik havo heb gedaan. Van die flauwe dingen, de hele les lang tegen mijn stoel aan schoppen, laten struikelen in de gang, kwetsende opmerkingen maken, heel luid tegen elkaar hun mening over mij verkondigen in de klas, etc. Gelukkig heb ik maar een paar maanden havo gedaan, daarmee was het probleem opgelost. En er was nog een meisje die mij en mijn vriendinnen in de pauzes altijd terroriseerde. Koffie over ons heen gooien, ons tegen de kluisjes aan beuken etc. Daarmee zijn we naar de unitleiding van onze school gestapt, die hebben het direct opgepakt en nooit meer last van gehad.

En tijdens een behandeling, maar daar wil ik liever niet meer aan denken.

Jeetje, jullie verhalen raken me wel en ze doen me terugdenken aan de tijd dat ik zelf gepest ben; mijn hele middelbare schooltijd lang. Dat is nu bijna 7 jaar geleden maar ik heb er nog steeds een beetje last van in mijn dagelijks leven. Ik ben namelijk heel erg onzeker over mijzelf en over mijn uiterlijk, ook al zeggen anderen dat ik er leuk uitzie. Ook trek ik me ontzettend veel aan hoe anderen over mij denken, ik zou zo graag willen dat ik net als veel andere mensen daar gewoon schijt aan had. Wel ben ik door de jaren heen gelukkig wat assertiever geworden.
Ik ben zelf 4 jaar lang gepest en buitengesloten, zowel door de meiden als de jongens uit de klas. Ik heb in een paar verschillende klassen gezeten en dat maakte geen verschil dus ik dacht echt dat het aan mezelf lag; voelde me eenzaam, minderwaardig en lelijk. Heb heel veel pauzes op het toilet doorgebracht. Opzich had ik me aan kunnen sluiten bij andere buitenbeentjes maar dat wilde ik zelf niet, ik vond hun niet leuk, wilde er juist zo graag bij horen!
Ik was een heel makkelijk slachtoffer omdat ik in de puberteit echt heel verlegen en onzeker was. Ook schaamde ik me heel erg dat ik gepest werd, ik durfde het niet aan anderen te vertellen. Ik kan me herinneren dat ik een keer de moed had verzameld om het een lerares op school te vertellen; maar ze deed er helaas niks mee. Nog steeds schaam ik me een beetje voor het pesten en zwijg ik liever over die tijd. Belachelijk eigenlijk. Maar via het forum vertellen lucht daarom juist wel een beetje op, hier kent toch niemand me.
Ik zal later als ik misschien kinderen zou krijgen er alles aan doen om ze weerbaar te maken, weerbaarder dan ik was...Pesten is gewoon zo erg, je loopt er echt een deuk van op.

Ik heb er helaas nooit echt bijgehoord, zowel op de basisschool als op de middelbare school. In de laatste jaren op de basisschool ben ik ook gepest, omdat ik dikker was dan de andere kinderen. Ik kreeg vooral olifant naar mijn hoofd en ik ben ook gepest met mijn achternaam. Hierdoor vertrouwde ik de kinderen niet echt en durfde ik op de middelbare school geen anderen te vertrouwen. Naar deze school waren helaas ook veel van dezelfde mensen van de basisschool gegaan. Ik had in de brugklas in het begin een vriendinnetje, maar deze ging op een gegeven moment met andere meiden om. Op zich had ik daar wel bij kunnen horen, maar ik ben er niet op ingegaan . Dit betekende dat ik op een gegeven moment wel alleen stond. In de 4e moest ik naar een andere dependance van de school en kwam dus in een andere klas, ook daar voelde ik me een buitenstaander. Ik sloot me wel aan bij een groepje, maar werd door deze niet allemaal geaccepteerd. Toen zag ik geen andere oplossing dan me terug te trekken en ben ik alleen geweest. Hoewel ik ook hier wel door een paar klasgenoten werd benaderd. In deze periode ging het helemaal niet goed met me, ben blijven zitten en uiteindelijk naar een andere school gegaan, waar ik de 'nieuwe' was en ook niet helemaal aansluiting vond. Gelukkig heb ik buiten school om uiteindelijk wel een aantal vriendinnetjes gekregen .

Ik geloof dat mijn struikelblok is dat ik mensen niet zo snel vertrouw. Ik ben ook nog best onzeker en denk kleiner van mezelf dan ik eigenlijk ben.

Ik werd op de basisschool gepest. Ze vonden mij raar en dik en ze prikte mij regelmatig met pennen omdat ik het toch niet zou voelen. Het erge was dat de leraar er niks aan deed en hij af en toe ook wel eens een opmerking maakte op een manier dat het overkwam alsof het mijn eigen fout was.
Ik hoorde er ook totaal niet bij. Werd als laatste gekozen met gym en zat in de pauzes alleen. Verder werd ik regelmatig uitgescholden en alles wat ik deed of zei was stom.
Maar het was vooral 1 meisje (het populaire meisje) die de rest opstookte. Als ze ziek was en dus niet op school was deed iedereen al veel aardiger en werd ik niet gepest.

Ik heb er destijds dus ook bewust voor gekozen om naar een middelbare school te gaan waar geen van mijn klasgenoten heen gingen. Daar ben ik dan ook nooit gepest gelukkig.

Ik ben ook gepest op de basisschool. Ik 'groeide' sneller dan de rest van de meiden. In groep 6 had ik al cupmaat B/C en was ik ongesteld. En dat heb ik geweten. Mijn eigen vriendinnen hebben me daar flink mee gepest. Wij hadden helaas een kliekjesklas, dus je kon ook niet zomaar bij andere mensen aansluiten.
Op de middelbare daarintegen waren borsten natuurlijk helemaal hot, vooral voor de jongens. Niet ten nadele van de meiden die AA hebben, maar de grootste pestkop had toen nauwelijks iets, toen heb ik haar toch wel even uitgelachen, voelde zo goed dat zij toen de mindere was.

Op de middelbare school ben ik een tijd erg gepest.
En werkelijk waar... Ik snap nog steeds niet waarom. Er was gezegd door iemand dat ik gezegd had dat een meisje "beestjes in haar haren had". En dan ook nog eens over een meisje waar ik dat NOOIT over zou zeggen omdat ze juist zo ontzettend zielig was en altijd gepest werd. Ze is zelfs op mijn verjaardag geweest omdat ze nooit door iemand uitgenodigd werd....

Ik werd geduwd, uitgescholden, ze trapte op mijn hakken zodat mijn schoenen uit gingen (bij voorkeur als iedereen in de rij stond om na de pauze terug naar binnen te gaan...)
Na een halfjaar ofzo was ik het zo vreselijk beu dat ik naar de mentor van de aanstichster ben gegaan. Dat als er nu niks aan gedaan werd, ik haar wel zo vreselijk te grazen zou nemen dat ze niet meer wist hoe ze het hebben zou.
Als antwoord kreeg ik: Doe dat maar! En flink!

Dus de volgende pauze liep ze achter me... Begon te duwen en te trekken... Ik draai me om, pak haar kraag van de jas en duw haar tegen de lockers aan. Heb haar daar een paar keer met haar hoofd tegen aan geslagen en toen tussen de jassen van de kledingrekken gesmeten. Iedereen stond te joelen en op mij nrug te kloppen en ik stond te trillen als een rietje hahaha.

Ze ging klagen bij de rector en die zei alleen maar dat ik het goed gedaan had en dat ze dat verdiende.
Ik moest wel even langs komen om te horen dat ik er geen gewoonte van moest maken

Ik ben nooit gepest. Wel genegeerd. Dat was in de brugklas en ook een beetje mijn eigen schuld. Ik had 1 vriendin en vond het niet echt nodig om nieuwe te maken dus trok vooral met haar op en interesseerde me niet in de rest van de klas. In de helft van dat jaar werd zij ziek en kwam ze niet meer naar school. Toen werd ik gewoon keihard genegeerd in de klas. Door iedereen. Ik had toen niemand om mee om te gaan en het was te laat om nog vriendinnen te ontmoeten. In de tweede klas zorgde ik er voor dat ik genoeg vriendinnen had.

Maar het blijft mij nog steeds verbazen waarom ik nooit gepest ben. Ik ben heel mijn leven al te dik. Droeg een bril en was verlegen. Toch ben ik nooit gepest of het middelpunt geweest van spot. Ik had zelfs best wel veel vriendinnetjes. Wel ging ik altijd om met mensen die zelf gepest werden. Maar dat pesten hield dan altijd heel erg snel op.