Als moeder alleen op vakantie?

Hoe staat je man/vriend er tegenover?
Heb je nog een balletje op kunnen gooien?

Jazeker.

Ik ben er gisteren over begonnen. Het eerste dat hij zei was dat hij het heel vervelend vond dat ik zoiets wilde maar dat hij me niet zou tegenhouden. Hij begrijpt mijn behoefte niet en zocht er dingen achter alsof ik op zoek ben naar een andere relatie, alsof ik mijn leven ontvlucht en op zoek ben naar spanningen. (Letterlijk: dat ik dan mooi buiten nederlands postcodegebied ben en de bloemetjes buiten kan zetten)

We hebben er niet heel lang over gepraat, ik denk dat het bij hem echt even moet indalen. Ik wist helemaal niet dat hij zo onzeker over mij was, me hierin daardoor niet vertrouwt.

Ik heb hem verteld dat ik inderdaad op zoek ben naar een stukje spanning maar niet zoals hij dat bedoelde. Dat ik mezelf wil uitdagen iets nieuws te ondernemen en op mezelf te moeten vertrouwen. Dat ik zoiets nooit gedaan heb omdat ik het vroeger nooit durfde maar nu wel.

Hij vindt dat volgens mij heel moeilijk.

Ik snap hem en ik snap jou ook. Jij wil gewoon even weg van alles, van de kinderen, van de druk. Niet dat je de kinderen niet gaat missen, maar je hebt gewoon even tijd voor jezelf nodig. Ik snap hem ook, want hij denkt inderdaad dat je dingen gaat ontvluchten en hij is bang om je 'los' te laten (ook al is het voor 4 dagen) en hij is bang dat je gekke dingen gaat doen misschien.

Lastig, ik denk dat het inderdaad even moet bezinken bij hem, hopelijk denkt hij er over een tijdje wat minder negatief over.

Sorry maar ik snap hem niet. In een relatie moet dit toch kunnen? Of speelt er nog meer?

Elodie schreef:Sorry maar ik snap hem niet. In een relatie moet dit toch kunnen? Of speelt er nog meer?

Wat er nog meer speelt is dat onze relatie de laatste jaren niet heel goed liep. Eigenlijk de laatste maanden weer een stuk beter.

Ik merk wel dat hij het lastig vindt als ik aandacht krijg van andere mannen. Misschien juist wel omdat onze relatie even niet meer zo vanzelfsprekend was en hij weet dat ik die aandacht leuk vind. In dat opzicht snap ik hem wel. Het is alleen totaal niet mijn insteek van de vakantie. Mij gaat het om de rust, de cultuur en mezelf.

Hij weet ook dat ik me snel verveel en prikkels nodig heb om het leven leuk te houden, daarom wil hij me niet echt tegenhouden.  Hij snapt ook dat dat mij uiteindelijk ongelukkig zou maken em dat wil hij niet.

Ik denk dat wij er allebei niet om zouden te staan springen als de ander graag 4 of 5 dagen/nachten weg zou gaan. Hoewel ik zelf ook niet zo lang weg zou willen van mijn kinderen (één nacht is voor nu de max.) zou ik het ook niet zo snel doen omdat ik 5 dagen dag en nacht alleen voor de kinderen zorgen best wel pittig vind. Ik denk dat dit weinig met het hebben van een goede relatie te maken heeft Elodie, volgens mij is een goede relatie vooral rekening houden met elkaars wensen. Als allebei er geen problemen mee hebben dan lijkt me het geen probleem, maar als één van beiden er wel problemen mee heeft dan zul je over een ander oplossing na moeten denken waar de ander ook tevreden mee kan zijn.

Ik snap zijn gedachten ook wel? Hebben jullie ook over andere oplossingen gesproken? 
Jij wel weg, maar iets minder lang? Of binnen Nederland?

Vixen schreef:Ik denk dat wij er allebei niet om zouden te staan springen als de ander graag 4 of 5 dagen/nachten weg zou gaan. Hoewel ik zelf ook niet zo lang weg zou willen van mijn kinderen (één nacht is voor nu de max.) zou ik het ook niet zo snel doen omdat ik 5 dagen dag en nacht alleen voor de kinderen zorgen best wel pittig vind. Ik denk dat dit weinig met het hebben van een goede relatie te maken heeft Elodie, volgens mij is een goede relatie vooral rekening houden met elkaars wensen. Als allebei er geen problemen mee hebben dan lijkt me het geen probleem, maar als één van beiden er wel problemen mee heeft dan zul je over een ander oplossing na moeten denken waar de ander ook tevreden mee kan zijn.

 Ja, of je kunt denken ' joh, het zijn maar 5 dagen, ik snap het zelf niet, maar als jij daar behoefte aan hebt en ermee geholpen bent dan gun ik je dat en dan kom ik die 5 dagen ook wel door'.

Het is niet dat je maanden niet thuiskomt ofzo he? Als iemand 5 dagen met een griepje in bed ligt heb je ook niets aan diegene en sta je er ook alleen voor.
Daarbij snap ik echt het drama niet van 4/5 dagen alleen voor je kinderen zorgen niet, ongeacht je geslachtsdelen. Pittig, jazeker, maar kom op, geen onmogelijke opgave toch?

Mijn man zou vermoedelijk ongeveer hetzelfde denken, en het ook niet leuk vinden, of zeggen ' Ja, maar dat zou ik ook wel willen'.

Oei lastig dat hij zo reageerde Minneke. Liep het echt uit op ruzie of bleven jullie wel rustig? Vervelend dat hij het niet lijkt te begrijpen, hij snapt waarschijnlijk niet zo goed dat er een wereld van verschil is tussen in je eentje op avontuur gaan en de bloemetjes buiten zetten in Spanje. Jij bent er waarschijnlijk van overtuigd dat die twee heel goed gescheiden gaan, hij zal misschien nog even aan het idee moeten wennen dat a echt niet b hoeft te betekenen. Geef hem maar even bedenktijd, misschien heb je 'm er wat mee overvallen, zeker als je voorheen dit soort dingen nooit had gedurfd of gedaan.

Artemis schreef:Mijn man zou vermoedelijk ongeveer hetzelfde denken, en het ook niet leuk vinden, of zeggen ' Ja, maar dat zou ik ook wel willen'.

 In dat laatste geval kan je dan toch afspreken dat hij dat een paar weken/maanden later ook gaat doen? Dat zou best een leuk idee zijn, zeker als hij dat echt zou willen. Misschien kan je dat ook nog aankaarten bij jouw man, Minneke, dan kan ie het misschien ook wat beter in context plaatsen. (Maar als hij er geen behoefte aan heeft, hoeft het niet natuurlijk).

Marin schreef:

Artemis schreef:Mijn man zou vermoedelijk ongeveer hetzelfde denken, en het ook niet leuk vinden, of zeggen ' Ja, maar dat zou ik ook wel willen'.

 In dat laatste geval kan je dan toch afspreken dat hij dat een paar weken/maanden later ook gaat doen? Dat zou best een leuk idee zijn, zeker als hij dat echt zou willen. Misschien kan je dat ook nog aankaarten bij jouw man, Minneke, dan kan ie het misschien ook wat beter in context plaatsen. (Maar als hij er geen behoefte aan heeft, hoeft het niet natuurlijk).

 Dat zeg ik dan ook. Maar hij zegt dan ' ja, maar ik doe dat niet omdat ik vind dat ik dat niet kan maken'.

Maar dat was vorig jaar hoor, nu zou hij er echt anders tegenover staan en het volgens mij wel ok vinden.

Artemis schreef:

Vixen schreef:Ik denk dat wij er allebei niet om zouden te staan springen als de ander graag 4 of 5 dagen/nachten weg zou gaan. Hoewel ik zelf ook niet zo lang weg zou willen van mijn kinderen (één nacht is voor nu de max.) zou ik het ook niet zo snel doen omdat ik 5 dagen dag en nacht alleen voor de kinderen zorgen best wel pittig vind. Ik denk dat dit weinig met het hebben van een goede relatie te maken heeft Elodie, volgens mij is een goede relatie vooral rekening houden met elkaars wensen. Als allebei er geen problemen mee hebben dan lijkt me het geen probleem, maar als één van beiden er wel problemen mee heeft dan zul je over een ander oplossing na moeten denken waar de ander ook tevreden mee kan zijn.

 Ja, of je kunt denken ' joh, het zijn maar 5 dagen, ik snap het zelf niet, maar als jij daar behoefte aan hebt en ermee geholpen bent dan gun ik je dat en dan kom ik die 5 dagen ook wel door'.

Het is niet dat je maanden niet thuiskomt ofzo he? Als iemand 5 dagen met een griepje in bed ligt heb je ook niets aan diegene en sta je er ook alleen voor.
Daarbij snap ik echt het drama niet van 4/5 dagen alleen voor je kinderen zorgen niet, ongeacht je geslachtsdelen. Pittig, jazeker, maar kom op, geen onmogelijke opgave toch?

 en de ander kan ook denken: goh, een paar jaar en slapen ze door, doe ik dan mijn weekje weg wel. Het is geen onmogelijke opgave om er 5 dagen alleen voor te staan, maar ook geen wereldramp als je even een paar jaar niet alleen op vakantie kunt. Zoals ik al zei vind ik dat je rekening moet houden met elkaar. Als de één problemen heeft met 5 dagen alleen voor de kinderen zorgen en de ander toch weg wil, dan moet je daar een middenweg in verzinnen. Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

Ik zou dinsdagavond vliegen en zaterdagochtend weer aankomen in Eindhoven. Eigenlijk gaat het dus maar om 3 dagen zonder kinderen. Bovendien zou ik het zo plannen dat ze ergens kunnen logeren als mijn man dat makkelijker zou vinden. Dat is dus het probleem totaal niet.

Ik denk dat hij het zich niet kan voorstellen dat ik deze behoefte heb. En er daarom teveel achter zoekt. Andersom zou ik het direct prima vinden, juist omdat ik deze drang wel heb. 

Ik ga gewoon heel wat dingen uitzoeken en met een goede planning komen. En dan hoop ik dat hij me er uiteindelijk in steunt.

Vixen schreef: Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

 Word je alleen niet écht uit je comfort zone getrokken, wat toch wel essentie is van het doel van het tripje volgens mij.

Marin schreef:

Vixen schreef: Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

 Word je alleen niet écht uit je comfort zone getrokken, wat toch wel essentie is van het doel van het tripje volgens mij.

 moet je per se naar het buitenland om uit je comfort zone te komen dan?

Vixen schreef:

Marin schreef:

Vixen schreef: Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

 Word je alleen niet écht uit je comfort zone getrokken, wat toch wel essentie is van het doel van het tripje volgens mij.

 moet je per se naar het buitenland om uit je comfort zone te komen dan?

Nee, maar ik denk niet dat de hunebedden dat snel zullen doen. Tripje naar het buitenland zal die comfort zone snel doen dalen, lijkt me.

Marin schreef:

Vixen schreef: Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

 Word je alleen niet écht uit je comfort zone getrokken, wat toch wel essentie is van het doel van het tripje volgens mij.

Haha, ja precies!

Weet je...ik was vroeger een kind dat niet in bomen durfde te klimmen, geen fouten durfde te maken. Ik heb de universiteit verpest omdat ik te schijterig was om naar colleges te gaan. Op vakantie in Frankrijk durfde ik heen Frans te praten terwijl ik een 9 op mijn eindlijst had.

Ik heb nu de behoefte om die dingen alsnog te doen. Adrenaline op te zoeken waar ik vroeger liever in mijn kamer bleef. Ik wil zien dat ik mezelf nu prima kan redden op een plek waar ik nooit ben geweest, dingen doen die ik nooit heb gedaan.

Oei...ik heb volgens mij gewoon een vroege midlifecrisis 

haha, die hunebedden meende ik natuurlijk ook niet serieus, maar ik blijf erbij dat ik vind dat je ook rekening moet houden met je man. Jij kunt wel heel graag naar Sevilla willen en je man kan heel graag willen dat je thuis blijft.. Wie trekt er dan aan het kortste eind. Je man omdat jij nu adrenaline op wilt zoeken? Kun je die adrenaline over een paar jaar niet vinden als de kinderen wat ouder en zelfredzamer zijn? Moet je die adrenaline in Sevilla zoeken, kun je het niet dichter bij huis vinden? Je bent nou eenmaal getrouwd en je hebt een gezin. Dat hoeft niet te betekenen dat je per definitie niets meer kunt of mag, maar je hebt nou eenmaal ook rekening te houden met de wensen van een ander.

Vixen schreef:

Artemis schreef:

Vixen schreef:Ik denk dat wij er allebei niet om zouden te staan springen als de ander graag 4 of 5 dagen/nachten weg zou gaan. Hoewel ik zelf ook niet zo lang weg zou willen van mijn kinderen (één nacht is voor nu de max.) zou ik het ook niet zo snel doen omdat ik 5 dagen dag en nacht alleen voor de kinderen zorgen best wel pittig vind. Ik denk dat dit weinig met het hebben van een goede relatie te maken heeft Elodie, volgens mij is een goede relatie vooral rekening houden met elkaars wensen. Als allebei er geen problemen mee hebben dan lijkt me het geen probleem, maar als één van beiden er wel problemen mee heeft dan zul je over een ander oplossing na moeten denken waar de ander ook tevreden mee kan zijn.

 Ja, of je kunt denken ' joh, het zijn maar 5 dagen, ik snap het zelf niet, maar als jij daar behoefte aan hebt en ermee geholpen bent dan gun ik je dat en dan kom ik die 5 dagen ook wel door'.

Het is niet dat je maanden niet thuiskomt ofzo he? Als iemand 5 dagen met een griepje in bed ligt heb je ook niets aan diegene en sta je er ook alleen voor.
Daarbij snap ik echt het drama niet van 4/5 dagen alleen voor je kinderen zorgen niet, ongeacht je geslachtsdelen. Pittig, jazeker, maar kom op, geen onmogelijke opgave toch?

 en de ander kan ook denken: goh, een paar jaar en slapen ze door, doe ik dan mijn weekje weg wel. Het is geen onmogelijke opgave om er 5 dagen alleen voor te staan, maar ook geen wereldramp als je even een paar jaar niet alleen op vakantie kunt. Zoals ik al zei vind ik dat je rekening moet houden met elkaar. Als de één problemen heeft met 5 dagen alleen voor de kinderen zorgen en de ander toch weg wil, dan moet je daar een middenweg in verzinnen. Niet naar Sevilla misschien, maar twee nachten naar Zandvoort ofzo. Of naar de Hunebedden als je cultuur zoekt

 5 dagen bikkelen in je uppie tegenover jaren niet alleen wegkunnen en bikkelen vind jij te vergelijken? OMdat iemand 5 dagen te lang vindt moet de ander iets maar jaren uitstellen?

Die vergelijking snap ik niet helemaal, 5 dagen tegenover jaren....

Vixen schreef:haha, die hunebedden meende ik natuurlijk ook niet serieus, maar ik blijf erbij dat ik vind dat je ook rekening moet houden met je man. Jij kunt wel heel graag naar Sevilla willen en je man kan heel graag willen dat je thuis blijft.. Wie trekt er dan aan het kortste eind. Je man omdat jij nu adrenaline op wilt zoeken? Kun je die adrenaline over een paar jaar niet vinden als de kinderen wat ouder en zelfredzamer zijn? Moet je die adrenaline in Sevilla zoeken, kun je het niet dichter bij huis vinden? Je bent nou eenmaal getrouwd en je hebt een gezin. Dat hoeft niet te betekenen dat je per definitie niets meer kunt of mag, maar je hebt nou eenmaal ook rekening te houden met de wensen van een ander.

 Wat is het verschil tussen 3 dagen sevilla of 3 dagen hunebedden? Weg is weg.....

Ik vind Sevilla toch wel heel wat anders dan de hunbedden.. Alleen de afstand al. 


Maargoed.. blijkbaar is mijn mening bijzonder intolerant naar mijn man toe als ik dat zo lees.

Overigens is mijn man wel vaker 3 dagen 'alleen' met de kinderen, als ik nachtdienst heb bijvoorbeeld, of als ik diensten heb die zo uitkomen dat ik de kinderen 3 dagen niet zie, dat komt voor. Ik kan me niet voorstellen dat dat zo'n drama zou zijn, los van logistieke problemen als halen en brengen en werktijden, maar dat is op te lossen.

Leuk juist toch? Maak je er thuis ook een feestje van, tenminste, mijn man heeft het altijd leuk met de kinderen als ik er niet ben.

Maar het zit hem voor zover ik lees bij Minneke niet in de zorg voor de kinderen, maar in ' waarom wil je weg, je kunt toch ook thuisblijven, want ik wil ook niet weg' .

Vixen schreef:Ik vind Sevilla toch wel heel wat anders dan de hunbedden.. Alleen de afstand al. 


Maargoed.. blijkbaar is mijn mening bijzonder intolerant naar mijn man toe als ik dat zo lees.

 Wat maakt die afstand voor verschil? 300 km of 2000 km is nou niet echt een enorm verschil, het maakt voor thuis iig  geen enkel verschil, want als je er niet bent ben je er niet. En of iemand nou op een terras zit in Drente of op een terras in spanje maakt voor het thuisfront niet zo gek veel verschil. Het duurt hoogstens wat langer voordat je weer thuisbent als het echt nodig is. Maar dat zou ik niet laten meewegen als factor eigenlijk.

Plus zorgen over eventuele uitspattingen en met de problemen die ze de afgelopen tijd hebben gehad vind ik dat (sorry minneke) ook niet zo heel vreemd. Alles bij elkaar kan ik heel goed Minneke's man begrijpen en ik vind dat Minneke ook rekening met hem moet houden en niet kostte wat kost het Sevilla-tripje door moet drukken omdat dat nou eenmaal moet kunnen. Haar man denkt daar blijkbaar anders over.