Biechttopic

Als het je echt dwars zit, dan kun je vast ook wel vast laten leggen dat zijn voorschot op de erfenis al is ingelegd als een deel van de 50% die hij bezit. Het betekent wel dat jij pro-rata meer zou moeten inleggen voor de hypotheek om aan dezelfde 50% te komen, maar is er vast een regeling voor te treffen. Ook bij eventuele verkoop zul je het e.e.a. dan moeten verrekenen, oftewel hij krijgt 'zijn' erfenis weer terug en jij je eigen inleg (als er geen sprake is van winst).

Ik begrijp je gevoel wel hoor, op zich. Maar er zal heus wel een mouw op aan te passen zijn waardoor het vast ligt dat jullie samen 50/50 eigenaar zijn.

Oh alternatief, zou je het wel prettiger vinden als hij zijn voorschot op de erfenis in inrichting en/of verbouwing zou stoppen? Misschien kun je dat in dat geval voorstellen.

Jojootje, wat lief dat je ouders dat gedaan hebben!

Luisa, het geld afslaan is wel degelijk een optie. Of vast laten leggen dat mijn vriend de 100.000 pas na het overlijden krijgt als deel van de erfenis. Geld kan mij niet zoveel schelen en bij de erfenis komt er nog eens aardig wat geld, dus 100.000 meer of minder maakt dan niet echt een verschil, maar voor mij zou het fijner voelen.

Ik denk dat we het er nog maar eens goed over moeten hebben. De komende maanden gaan we sowieso nog niet naar een koophuis kijken, maar misschien over een jaar. We hebben dus nog even de tijd om erover na te denken. Bedankt voor jullie reacties in ieder geval.

Biechtje schreef:Jojootje, wat lief dat je ouders dat gedaan hebben!

Luisa, het geld afslaan is wel degelijk een optie. Of vast laten leggen dat mijn vriend de 100.000 pas na het overlijden krijgt als deel van de erfenis. Geld kan mij niet zoveel schelen en bij de erfenis komt er nog eens aardig wat geld, dus 100.000 meer of minder maakt dan niet echt een verschil, maar voor mij zou het fijner voelen.

Ik denk dat we het er nog maar eens goed over moeten hebben. De komende maanden gaan we sowieso nog niet naar een koophuis kijken, maar misschien over een jaar. We hebben dus nog even de tijd om erover na te denken. Bedankt voor jullie reacties in ieder geval.

 Misschien wel handig om er rekening mee te houden dat schenken 'bij leven' aan je kinderen voor de aankoop van een huis belastingtechnisch veel voordeliger is. Je houdt er nu dus meer geld aan over.

Ik zou het naar je schoonouders toe erg vreemd vinden om een gift voor een huis van hun zoon te weigeren omdat jij je er niet prettig bij voelt. Hoe denkt je vriend daar zelf over? Je zou dan bv extra hypotheekrente etc gaan betalen, hogere maandlasten hebben en bv een lagere hypotheek kunnen krijgen terwijl het niet nodig zou zijn. Het geven bij leven levert meer voordelen op en ouders kunnen hun kind (volgens mij onder een bepaalde leeftijd) ook juist een gift op die manier geven volgens de belastingregels als het voor de aankoop van een huis bestemd is. Als jij je er niet prettig bij voelt dan zou ik het wel accepteren maar evt. vastleggen bij de notaris dat jij minder inbreng hebt zodat dit bij een evt. scheiding  rechtgetrokken kan worden.

Ik kan me trouwens prima voorstellen dat je vriend die gift van 25.000 niet wil uitgeven aan een wereldreis en zie dat niet meteen als invloed van/beinvloeding van zijn ouders. Zoals jij het noemt vind ik het nl. erg negatief klinken naar je vriend/schoonouders toe. Als ik zelf een groot bedrag van mijn ouders zou krijgen dan zou ik het ook niet aan een reis uitgeven. In elk geval niet voor het grootste deel. Dat zou nl. niet goed voelen omdat ik zou weten dat mijn ouders dat niet graag zouden willen, dat niet helemaal hun bedoeling zou zijn. Natuurlijk is dat een invloed die ze hebben maar ik zie het niet als negatief maar ben juist blij dat ze zo'n bedrag aan me zouden geven en ik zou dat graag verstandig willen besteden aan bv inrichting van een huis, auto, opbouw van toekomt. Stel dat ik een loterij zou winnen dan zou ik bv die 25.000 wel voor een reis over hebben/uitgeven maar dat voelt voor mezelf dan weer heel anders.

Maple, dat snap ik wel een beetje. Ik was daar altijd bang voor met een nichtje van me, en dat ze dan m'n oma zou vernoemen. Nou weet ik intussen dat ík die naam niet meer ga gebruiken (omdat kleine nichtje van vriend al zo heet) én dat m'n nicht een andere naam heel mooi vindt, maar ik was daar ook wel even bang voor hoor. Maar probeer er maar niet te veel zorgen over te hebben, want het zijn 'loze' zorgen, het is slechts een angst, en geen zekerheid dat zij eerder aan kinderen beginnen dan jullie. Mocht het wel zo zijn, dan neemt het niets af van hoe speciaal jullie kindje zal zijn, en voor 't zelfde geld ben je wél de eerste.

Biechtje met geld van schoonouders, ik zou daar zelf denk ik niet te zwaar aan tillen. Sommige ouders vinden het heerlijk om te kunnen investeren in hun kinderen en daadwerkelijk te zien wat hun kinderen met dat geld doen. Ik snap ergens wel dat je het lastig vindt, omdat het je voor jouw gevoel misschien afhankelijk van niet alleen je vriend maar ook zijn ouders maakt, maar wellicht kan je vastleggen dat een (groot) deel van het huis ook nog van jou is en op jouw naam staat. Ik denk dat je het moet zien als een mooie investering in jullie eigen toekomst, wellicht dat jullie ooit hetzelfde voor je eigen kinderen kunnen doen en dat je dan zo het stokje weer doorgeeft.

Gister heb ik twee zwangerschapstests gedaan een van sensitest en een van kruidvat.
Op allebei een licht positief streepje te zien mijn vriend ziet ze ook. Helaas kan ik geen foto maken want daarop zie je ze helaas niet.
Vanmorgen weer een van kruidvat gedaan die was nog steeds heel erg vaag, maar wel hetzelfde als gister. Daarom heb ik er nog eentje gedaan van clearblue die gaf zwanger aan!

Alleen heb ik wel bruin bloed verlies gehad en een veeg roze voordat ik ging testen. Ik heb ook buikkrampen alsof ik mijn menstruatie ga krijgen. Dus vind ik het wel erg spannend of het allemaal goed blijft gaan. 
Ik dacht gister of vandaag mijn NOD te hebben. Maar de laatste maanden wisselt het nog wel eens dus weet ik niet zeker of het wel mijn NOD was.

Vrijdag doe ik nog een test als die positief is en donkerder ga ik bellen met de verloskundige.

Ik moest gewoon ff mijn hart luchten hier.

Hey biechtje me dat geld, wij hebben echt PRECIES hetzelfde probleem, alleen hebben wij al een huis. Na veel discussie en ook tranen en gedoe hebben we besloten het geld niet aan te nemen. Weet je, ik vind dat ouders goed moeten nadenken over een dergeljjk aanbod omdat ze daarmee behoorlijk in het vaarwater van hun kinderen kunnen gaan zitten die dit niet durven te zeggen omdat het 'goed bedoeld' is.

Charles schreef:Hey biechtje me dat geld, wij hebben echt PRECIES hetzelfde probleem, alleen hebben wij al een huis. Na veel discussie en ook tranen en gedoe hebben we besloten het geld niet aan te nemen. Weet je, ik vind dat ouders goed moeten nadenken over een dergeljjk aanbod omdat ze daarmee behoorlijk in het vaarwater van hun kinderen kunnen gaan zitten die dit niet durven te zeggen omdat het 'goed bedoeld' is.

Eens. Iedereen zegt hier dat ze het aan moet nemen, en 'wat wil je dan, het niet aannemen?' ik snap de zorgen van de biecht heel goed. Ooit met een ex stelde zijn vader voor garant te staan voor een hypotheek en een deel te financieren. No way dat ik dat wilde, dan gaat het straks uit (wat het nu dus ook is) en dan heb ik niks. Tenzij je het op een bepaalde manier vast kunt leggen, dan kun je er nog over na denken.

Gefeliciteerd zwanger biechtje!

Is het jullie eerste kindje?

Ik voel me raar / anders dan anderen.

Ik heb altijd al moeite om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten en om nieuwe vriendschappen te sluiten. Ook met het onderhouden van vriendschappen heb ik moeite. Ik heb al snel het gevoel dat anderen mij raar vinden. In een groep hoor ik er nooit echt bij. Soms zou ik zo graag willen dat ik ook een leuke vriendinnengroep zou hebben en dat mensen mij gewoon benaderen om af te spreken, maar als ik mensen zie komt dat meestal vanuit mij.

Ja, maar ze gunt haar oma alleen een eerste achterkleinkind van zichzelf. Ik kan me daar gewoon erg slecht een voorstelling van maken en wordt er eerlijk gezegd ook wat verdrietig van. Zelf heb ik nooit iets als eerste gehad in mijn familie, maar dat betekent niet dat mijn dochter minder bijzonder is voor mijn moeder/oma, of voor wie dan ook!

Biechtje dat achterdochtig is: ik denk dat het heel goed is dat je hulp zoekt. Dit is niet normaal. Zo beleef je helemaal geen plezier aan je relatie, lijkt me. Weet je vriend van deze gedachtes? Zo ja, wat zegt hij er van?

Biechtje dat zich anders voelt: waarom ben je anders? Qua uiterlijk? Qua doen en laten? Iedereen is uniek en iedereen heeft soulmates rondlopen, daar ben ik van overtuigd. Ik kan me voorstellen dat je je hierdoor eenzaam voelt. Doe je ook aan sport of heb je een hobby? Misschien kun je via die wegen nieuwe mensen leren kennen die bij jou passen.

Exogenesis schreef:Biechtje dat zich anders voelt: waarom ben je anders? Qua uiterlijk? Qua doen en laten? Iedereen is uniek en iedereen heeft soulmates rondlopen, daar ben ik van overtuigd. Ik kan me voorstellen dat je je hierdoor eenzaam voelt. Doe je ook aan sport of heb je een hobby? Misschien kun je via die wegen nieuwe mensen leren kennen die bij jou passen.

Ik doe niet meer aan een sport, hobby's heb ik ook niet. Misschien mede daarom voel ik me heel saai, heb het gevoel niet zo interessant te zijn voor anderen om mee om te gaan. De vrienden die ik heb wonen verder weg, sommige willen ook niet de moeite nemen mij op te zoeken (ik ben naar een andere provincie verhuist een paar jaar geleden)

Nieuwe contacten maken vind ik heel lastig, ik vind mezelf snel te enthousiast/opdringerig. Ik ben ook goede vriendschappen kwijtgeraakt, mede daardoor misschien nu erg onzeker geworden.

Ik zie/hoor zo vaak van mensen die nog contact hebben met hun beste vrienden van vroeger. Mijn beste vriendin uit mijn pubertijd heeft later vastgezeten. En mijn beste vriendin uit mijn studententijd spreek ik nog wel eens, maar die lijkt ook alles bij elkaar te liegen. Het frustreert me dat ik het idee heb dat het bij mij qua vriendschappen heel anders gaat dan bij anderen.

Biechtje met schoonouders/geld/huis,  ik herken het probleem wel een beetje en denk er soms al wel over na hoe het zal gaan als mijn vriend ik een huis gaan kopen. Mijn schoonouders hebben namelijk ook wel veel geld en heb al wel gemerkt dat ze het vrij makkelijk aan mijn vriend (en mij) 'geven'. Zo ben ik al 2 keer met hun op vakantie geweest en zij wilden alles voor ons betalen. Voelde mij toen ook wel wat bezwaard maar ze zeiden dat ze het zo leuk vonden als wij meegingen en het geen probleem was enz. Nu ben ik toch wel het liefst zelfstandig maar als wij door geld van mijn schoonouders een mooi huis kunnen kopen weet ik niet goed wat te doen dan... het voelt voor mij op één of andere manier niet helemaal 'eerlijk' / verdiend omdat ik er voor mijn gevoel niet echt wat voor gedaan heb. Ja, ze vinden mij een leuke schoondochter en zijn blij voor hun zoon dat ie een leuke vriendin heeft gevonden maar daar heb ik niet echt wat voor gedaan..

Daar zou ik nog niet echt een probleem mee hebben, als ik een paar miljoen zou winnen dan zou ik ook lekker een mooi huis kopen en dan heb ik er ook niet echt iets voor gedaan. In dit geval zou het misschien wel wat ongelijk voelen, alsof het huis meer van hem is dan van mij.

Hier het biechtje met de schoonouders die een gift willen doen voor een huis.

Ik vind het fijn om voor beide kanten van het verhaal argumenten te horen van jullie. Natuurlijk spelen er ook meer dingen mee. Mijn schoonouders zijn prima mensen, maar ze maken totaal geen deel uit van het leven van mijn vriend. Hij heeft qua geld altijd alles gehad wat hij wilde hebben, hij heeft tijdens zijn studie nooit zelf hoeven werken, alles werd betaald. Maar ze tonen verder geen interesse en als mijn vriend geen contact opneemt gaat er zo een half jaar voorbij zonder dat we iets van ze horen. Van mijn ouders krijgt hij een verjaardagscadeau, maar hij mag blij zijn als zijn eigen ouders bellen of een kaartje sturen. Het voelt voor mij dus een beetje alsof ze hem 'afkopen'.
En daarnaast speelt dus dat gevoel van ongelijkwaardigheid mee als hij veel meer in kan leggen en het huis dus meer van hem is. We hebben wel een stabiele relatie maar we willen niet trouwen. We zullen dan dus sowieso dingen op papier moeten zetten als we een huis kopen en ik heb dus geen zin dat het huis meer van hem is dan van mij. Als we al 10 jaar samen zouden zijn en getrouwd zouden zijn, zou ik er minder moeite mee hebben. Maar op het moment hebben we onze financiën gescheiden en dat blijft ook nog wel even zo. Hoe dat gaat als we een huis gaan kopen hebben we het nog niet over gehad.
Daarnaast speelt ook nog mee dat we allebei een goede opleiding en een prima salaris hebben. Natuurlijk zou het fijn zijn om lagere maandlasten te hebben, maar we hebben het geld absoluut niet nodig om een hypotheek te kunnen krijgen.

Mijn vriend snapt mij trouwens helemaal hoor, we hebben hier op het moment nog geen onenigheid over, omdat we nu nog geen huis gaan kopen, misschien volgend jaar. Maar aan de andere kant vindt hij het dom om het niet aan te nemen, omdat zijn 3 broers/zussen het wel hebben aangenomen.

Biechtje schreef:Gister heb ik twee zwangerschapstests gedaan een van sensitest en een van kruidvat.
Op allebei een licht positief streepje te zien mijn vriend ziet ze ook. Helaas kan ik geen foto maken want daarop zie je ze helaas niet.
Vanmorgen weer een van kruidvat gedaan die was nog steeds heel erg vaag, maar wel hetzelfde als gister. Daarom heb ik er nog eentje gedaan van clearblue die gaf zwanger aan!

Alleen heb ik wel bruin bloed verlies gehad en een veeg roze voordat ik ging testen. Ik heb ook buikkrampen alsof ik mijn menstruatie ga krijgen. Dus vind ik het wel erg spannend of het allemaal goed blijft gaan. 
Ik dacht gister of vandaag mijn NOD te hebben. Maar de laatste maanden wisselt het nog wel eens dus weet ik niet zeker of het wel mijn NOD was.

Vrijdag doe ik nog een test als die positief is en donkerder ga ik bellen met de verloskundige.

Ik moest gewoon ff mijn hart luchten hier.

Het lijkt me dat ik je mag feliciteren! Je bent zwanger! Je hoort hier wel vaker mensen die wel bloedverlies en menstruatiekrampen hadden terwijl ze zwanger waren, dus dat hoeft niet persé negatief te zijn. Gewoon morgen nog een test en vanaf dan hopelijk gaan genieten van een fijne zwangerschap!

Exogenesis schreef:Biechtje dat achterdochtig is: ik denk dat het heel goed is dat je hulp zoekt. Dit is niet normaal. Zo beleef je helemaal geen plezier aan je relatie, lijkt me. Weet je vriend van deze gedachtes? Zo ja, wat zegt hij er van?

Biechtje dat zich anders voelt: waarom ben je anders? Qua uiterlijk? Qua doen en laten? Iedereen is uniek en iedereen heeft soulmates rondlopen, daar ben ik van overtuigd. Ik kan me voorstellen dat je je hierdoor eenzaam voelt. Doe je ook aan sport of heb je een hobby? Misschien kun je via die wegen nieuwe mensen leren kennen die bij jou passen.

Klopt het is ook echt niet normaal. Ik heb hem wel heel vaak gezegd dat ik vertrouwen moeilijk vind. En hij zegt dingen als: Je mag best in mijn telefoon kijken, maar het is wel mijn telefoon en ik mag zelf weten wat ik er mee doe. Hij zegt ook heel vaak dat hij gek op me is enzo, maar ik blijf gewoon denken dat het allemaal niet echt is. Mijn vriendinnen zeggen ook dat ik moet gaan praten, maar niemand weet dat het zo erg is  Ik heb ook wel eens gedacht dat hij bij zijn ex was en toen ben ik heel snel naar huis gerend om te kijken of hij er wel was. Zo erg!! Hij blijft maar zeggen: Ik zou nooit iets doen om je te kwetsen!!! Maar het controleren blijft. Daar wil ik vanaf.

Je bent bang dat hij je verlaat voor iemand anders. Maar wat als hij jou besluit te verlaten omdat jij hem blijft controleren uit wantrouwen? Persoonlijk zou ik het moeilijk accepteren als ik zo in de gaten werd gehouden binnen mijn relatie.

Ik denk inderdaad dat het goed is als je hulp zoekt. Sterkte..

Sot, mooi onderschrift. En nu weet ik weer waar ik het van herken.

SoGood schreef:Sot, mooi onderschrift. En nu weet ik weer waar ik het van herken.

 Ik moest zo hard janken toen ik de tekst hoorde  
En dit is een biecht.

Sea of Trees schreef:

SoGood schreef:Sot, mooi onderschrift. En nu weet ik weer waar ik het van herken.

 Ik moest zo hard janken toen ik de tekst hoorde  
En dit is een biecht.

Hoef je je niet voor te schamen, het is een hele pakkende tekst, kan me voorstellen dat het op dit moment in je leven heel hard binnen komt zo'n liedje.  Heb het zaterdag op Dancevalley met kippenvel kei hard mee staan zingen. (Met duizenden anderen)

Waar is het van?

Marin schreef:Waar is het van?

Avicii - Wake Me Up

Mooi liedje hè Ik houd helemaal niet van Avicii maar dit liedje is zo mooi en leuk!