Biechttopic

MADDIE schreef:

Susan schreef:Ezra wordt soms ook wel voor meisjesnaam aangezien, ik heb destijds ook wel kaarten gekregen met 'gefeliciteerd met je dochter'. Geen reden voor mij om die naam niet te kiezen, sowieso zal het Ezra echt een biet zijn.

Ik vind Juul op zich kunnen voor een jongen of een meisje, het kan een afkorting zijn van Julia maar ook van Julian. Jules vind ik meteen een heel ander soort naam, veel formeler en ouwelijker. Als ik voor Juul zou kiezen zou ik dat juist doen omdat ik van een beetje speels en apart hou en daarmee zou Jules voor mij juist afvallen. Dus als je er niet uitkomt zou ik gewoon voor een heel andere naam gaan.

Ezra is in het Turks wel een meisjes naam. Maar geloof ik wel met een s. Esra. Maar dat maakt verder helemaal niets uit. Mooi is mooi

Maar Ezra is toch ook een mannelijke priester uit de Bijbel?

Mijn nichtje heet Esra met een s. Volgens mij is Ezra met een z wel voor een jongen bedoeld.

Esra met een s ook. Al vind ik hem met een s wel mooier voor een meisje, en met een z weer mooier voor een jongetje. Susan, spreken jullie het ook met een duidelijke z-klank uit? Dat vind ik wel mooi.

Siamsa schreef:

MADDIE schreef:

Susan schreef:Ezra wordt soms ook wel voor meisjesnaam aangezien, ik heb destijds ook wel kaarten gekregen met 'gefeliciteerd met je dochter'. Geen reden voor mij om die naam niet te kiezen, sowieso zal het Ezra echt een biet zijn.

Ik vind Juul op zich kunnen voor een jongen of een meisje, het kan een afkorting zijn van Julia maar ook van Julian. Jules vind ik meteen een heel ander soort naam, veel formeler en ouwelijker. Als ik voor Juul zou kiezen zou ik dat juist doen omdat ik van een beetje speels en apart hou en daarmee zou Jules voor mij juist afvallen. Dus als je er niet uitkomt zou ik gewoon voor een heel andere naam gaan.

Ezra is in het Turks wel een meisjes naam. Maar geloof ik wel met een s. Esra. Maar dat maakt verder helemaal niets uit. Mooi is mooi

Maar Ezra is toch ook een mannelijke priester uit de Bijbel?

Maar in de Koran niet, dus voor de meeste Turken betekent Ezra als priester uit de bijbel niet zo veel Daar is het een hoofdstuk in de Koran (soera) en geen mannelijke naam, Esra met een s dan hè.

Susan schreef:Navine zou ook kunnen, volgens Google is dat ook gewoon een bestaande naam.

Bedankt Susan we vinden beide Navine een erg mooie naam! Hier waren we zelf niet opgekomen.

Aziraphale schreef:

Siamsa schreef:

MADDIE schreef:

Susan schreef:Ezra wordt soms ook wel voor meisjesnaam aangezien, ik heb destijds ook wel kaarten gekregen met 'gefeliciteerd met je dochter'. Geen reden voor mij om die naam niet te kiezen, sowieso zal het Ezra echt een biet zijn.

Ik vind Juul op zich kunnen voor een jongen of een meisje, het kan een afkorting zijn van Julia maar ook van Julian. Jules vind ik meteen een heel ander soort naam, veel formeler en ouwelijker. Als ik voor Juul zou kiezen zou ik dat juist doen omdat ik van een beetje speels en apart hou en daarmee zou Jules voor mij juist afvallen. Dus als je er niet uitkomt zou ik gewoon voor een heel andere naam gaan.

Ezra is in het Turks wel een meisjes naam. Maar geloof ik wel met een s. Esra. Maar dat maakt verder helemaal niets uit. Mooi is mooi

Maar Ezra is toch ook een mannelijke priester uit de Bijbel?

Maar in de Koran niet, dus voor de meeste Turken betekent Ezra als priester uit de bijbel niet zo veel :)Daar is het een hoofdstuk in de Koran (soera) en geen mannelijke naam, Esra met een s dan hè.

Ik bedoelde meer dat Ezra dus ook ook een jongensnaam is, niet dat Ezra geen meisjesnaam kan zijn omdat het in de Bijbel een man is:) 

Charles schreef:Ik hoorde laatst een Levien. Paste erg goed bij het mannetje dus erg leuk!

 Ik ken dan weer een vrouw die Levine heet.

Niet echt een biecht maar ik wil graag even anoniem mijn hart luchten.. Bijna twee maanden geleden is mijn relatie uitgegaan en sindsdien heb ik het idee alsof ik mezelf volledig kwijt ben.. Ik mis hem iedere dag, ondanks dat ik zoveel mogelijk afleiding probeer te zoeken en positief probeer te blijven..

Dat hij het uit heeft gemaakt heeft mij naast veel verdriet een enorme deuk in mijn zelfvertrouwen gegeven. Daarnaast voel ik me eenzaam en weet ik niet meer zo goed wat ik met mijn leven aan moet, wie ik ben en wat ik wil.. Ik had mijn leven op deze leeftijd anders voor me gezien, en voel me een beetje mislukt, ook qua werk, sociale contacten etc. En dat hij me gedumpt heeft bevestigt voor mij ook nog eens dat ik inderdaad niet leuk genoeg ben..

Pff.. It sucks gewoon allemaal even..

@Biechtje met verbroken relatie: lijkt me logisch dat je zo kort na het uitgaan van je relatie in een flinke dip zit en dat mag ook best, maar je moet jezelf niet zo naar beneden halen hoor! Dat hij het (voor jou misschien onverwacht, dat weet ik natuurlijk niet) heeft uitgemaakt, betekent wellicht dat jullie in ieder geval in zijn ogen niet bij elkaar passen, maar zeker niet dat jij niet de moeite waard bent!
Probeer langzaam aan weer wat leuke dingen te gaan doen, alleen of met vrienden/vriendinnen. Ga erop uit en probeer niet in deze negatieve spiraal te blijven hangen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar het is uiteindelijk de enige manier om weer plezier in het leven te krijgen. Sterkte en een knuffel voor jou!

Beetje eens met Pineco. Ik las vandaag de blog van Pompoen, dan wel een andere situatie, maar ze beschreef heel mooi hoe ze ook de andere kant kon zien van een leven zonder man. Daar moet ik nu ineens aan denken, dat vond ik zo knap.

Wat ik niet zou doen, en waar je nu wel een beetje mee bezig bent, is bij de pakken neer gaan zitten. Probeer de positieve dingen te zien, je kunt nu dingen doen die je met je ex misschien nooit gedaan had. Probeer je niet te richten op wat je kwijt bent of wat er nu voorlopig even niet in zit, maar richt je op de dingen die nu wél kunnen en die je misschien tijdens je relatie onbewust hebt laten liggen. En ga dingen met vriendinnen doen, etc

Carra schreef:Ik ken een vrouw die Martijn heet. Was dat even gek toen ik hem de eerste keer moest bellen en het een haar bleek te zijn.

 Ik ook! Echt raar was dat, je verwacht een man en dan is het een vrouw.

Lennox schreef:Beetje eens met Pineco. Ik las vandaag de blog van Pompoen, dan wel een andere situatie, maar ze beschreef heel mooi hoe ze ook de andere kant kon zien van een leven zonder man. Daar moet ik nu ineens aan denken, dat vond ik zo knap.

Wat ik niet zou doen, en waar je nu wel een beetje mee bezig bent, is bij de pakken neer gaan zitten. Probeer de positieve dingen te zien, je kunt nu dingen doen die je met je ex misschien nooit gedaan had. Probeer je niet te richten op wat je kwijt bent of wat er nu voorlopig even niet in zit, maar richt je op de dingen die nu wél kunnen en die je misschien tijdens je relatie onbewust hebt laten liggen. En ga dingen met vriendinnen doen, etc

 Kan ik die blog ook lezen of is hij niet openbaar?

Lynn_ schreef:

Lennox schreef:Beetje eens met Pineco. Ik las vandaag de blog van Pompoen, dan wel een andere situatie, maar ze beschreef heel mooi hoe ze ook de andere kant kon zien van een leven zonder man. Daar moet ik nu ineens aan denken, dat vond ik zo knap.

Wat ik niet zou doen, en waar je nu wel een beetje mee bezig bent, is bij de pakken neer gaan zitten. Probeer de positieve dingen te zien, je kunt nu dingen doen die je met je ex misschien nooit gedaan had. Probeer je niet te richten op wat je kwijt bent of wat er nu voorlopig even niet in zit, maar richt je op de dingen die nu wél kunnen en die je misschien tijdens je relatie onbewust hebt laten liggen. En ga dingen met vriendinnen doen, etc

 Kan ik die blog ook lezen of is hij niet openbaar?

Daar was ik ook wel benieuwd naar.

Ze deelt hem via Twitter, maar ik weet niet of ik de link zomaar kan geven. Misschien staat hij in haar onderschrift?

Vanmiddag tijdens een ruzie met mijn vriend, waarop ik op de bank zat en al huilde, kwam hij in mijn ogen dreigend op mij aflopen en pakte mij te stevig vast. In mijn ogen kwam dat heel intimiderend over. Ik heb, misschien te snel, in een emotionele bui mijn ouders gebeld dat ik bang was.

Nu zijn we bijna 6 jaar samen en is dat al een keer eerder voorgekomen. Nu ben ik bang dat dat echt uit de hand loopt en hij mij echt een keer mishandeld. 

We weten waardoor het komt, ik kan te dwingend overkomen en hij is een binnenvetter wie bij teveel irritaties tot ontploffing kan komen.

We hebben nadat incident er over gepraat en samen oplossingen gezocht.

Toch blijft het indruk maken...

Hoe krijg je in godsnaam je vertrouwen weer terug. Iets waar ik zo ontzettend tegen aan loop en wat echt als een drempel voor me ligt.
Na een lange relatie ben ik bedrogen geworden en dat heeft een enorme breuk op mijn vertrouwen gegeven. De persoon waar ik op leunde, mijn vertrouwenspersoon, liet me in de steek en bedonderde mij juist op het moment dat ik hem het hardste nodig had.
Inmiddels ben ik 3 jaar verder. Ik heb al een poos een nieuwe relatie maar ik merk gewoon dat het me nog dwars zit. Ik doe zo mijn best mijn vriend te vertrouwen. Als we samen zijn is het ook prima, maar zodra ik hem achter moet laten ben ik zo bang dat ook hij me gaat bedonderen. 
Ik kan me nog niet volledig open stellen puur en alleen bang dat ik weer gekwetst wordt.
Ook heb ik het gevoel dat ik dit niet goed met hem kan bespreken omdat hij er erg nuchter in is. Hij begrijpt me wel en heeft zelfs een afspraak met een "goede" vriendin van hem afgezegd voor mij.
Die meid had wat problemen en kan goed met mijn vriend praten en wilde wat afspreken op een vrijdag avond.
Toen hij me vroeg wat ik ervan vond kromp ik al ineen bij de gedachte.
Hij heeft het ook afgezegd maar nu voel ik me schuldig dat ik hem een vriendschap ontneem.
Zo heb ik ook een goede vriend en die heeft pas gehoord dat zijn moeder een kwaadaardige kankervorm heeft. Ik kan met hem goed praten en andersom ook dus hij kwam vrij snel naar mij toe en zoekt soms nog contact. Nu vind mijn vriend dat dus ook niet prettig terwijl het eigenlijk onschuldig is. Net als zijn situatie.

Ik zit het me gewoon enorm moeilijk te maken en ben nog banger dat ik hem hierdoor juist van me af duw. 
Hoe krijg je een gebroken vertrouwen weer terug ?

Jullie zouden er allebei aan moeten werken omdat het niet goed is om vriendschappen kwijt te raken, maar ik vind niet dat hij je er iets over kan verwijten als hij zelf precies hetzelfde doet.

Het is niet dat hij het me verwijt verre van. Maar prettig voelt hij zich er ook niet bij. Maar je hebt gelijk wbt vriendschappen kwijt raken dat is het laatste wat ik hem wilt ontnemen en ik wil ook niet dat hij mij dat gaat ontnemen.
Maar ik heb nu wel een beetje het gevoel dat hij het niet prettig vind omdat ik niet met zijn situatie kan omgaan. Snap je wat ik bedoel?

Ik had net echt ff een baalmoment en heb hem gezegd dat hij gewoon maar met haar moet afspreken en dat ik aan mijn vertrouwen en onzekerheid moet werken. Maar hij heeft het al afgezegd en vind het prima zo. 
Ik zie hem nu even een paar dagen niet waarschijnlijk. Misschien ook wel even goed om zelf wat zekerder te worden ook als ik niet bij hem ben.

Ik ben gewoon bang weer kwijt te raken waar ik enorm van houd. En dat gevoel moet gewoon echt gaan minderen.

Moeilijk is dat he? Ik heb daar ook nog steeds problemen mee. Ik denk dat de tijd het moet slijten, ik zou het anders ook niet weten..

Gevoel is lastig te veranderen en het is ontzettend vervelend dat je zo bedrogen bent in het verleden.

Wat je echter moet onthouden is: Je nieuwe vriend is niet je ex!

Het is een ander persoon, eentje die duidelijk voor jou dingen over heb (zoals niet afspreken). Ik vind het ook wat zeggen dat hij het eerst met jou overlegd heb, hoe jij je erbij zou voelen. Dat zegt echt iets over hem en jullie relatie. Hij doet dus duidelijk zijn best om met jouw bagage om te gaan. Nu moet jij dat nog doen. Bedenk dat jij ook mannelijke vrienden heb en dat dat ook onschuldig is. Het kan dus wel, een vriendschap zonder dat er meer is. Misschien ligt het ook aan het tijdstip (vrijdagavond is immers date-avond), maar verder is het vooral je bagage. Het belangrijkste is dat je moet bedenken dat dit een nieuw iets is, niet het verleden. En dan moet het vooral groeien, dat vertrouwen, die zekerheid. Maar wat ik tot nu toe lees, denk ik dat je hem langzaam wel wat meer kan vertrouwen dan dat je nu doet.

Zo heb ik het tenminste gedaan na het bedrog van mijn ex. Al is het moeilijk af te sluiten, het kan.

Lastig he biechtje. Mijn ex heeft me ook wat dingen geflikt (o.a. met allemaal andere vrouwen naar bed geweest tijdens onze relatie). Dit is al 8 jaar geleden. Al die tijd nooit meer een vriend gehad en ik merk, nu ik in een relatie zit, dat ik het soms toch nog wel lastig vind. Nu is het zo dat ik vrij veel mannelijke vrienden heb dus mijn vriend moet daar ook mee dealen (interesseert hem echt totaal niet) en hoe langer ik een relatie heb hoe meer het vertrouwen groeit. Ik vind jaloezie ook eigenlijk zonde van m'n energie dus daar houd ik me maar aan vast. Ik kan het hoe dan ook niet sturen en vertrouw er maar gewoon op dat ik een eerlijke vriend heb nu.

Hier nog even biechtje met Mr. X (paar pagina's terug).

Ik heb afgelopen weekend koffie gedronken met X. Heel onschuldig, gewoon op een openbare plek. Het was erg gezellig en er is een enorme klik tussen ons. Het gaat niet alleen om spanning. Het is ook gewoon heel gezellig zonder dat er iets sexueels plaats vindt. Ik ben nu dus eigenlijk alleen nog maar meer in de war; ik weet nu dat ik hem niet alleen sexueel aantrekkelijk vind, maar dat ik qua persoonlijkheid ook echt op hem zou kunnen vallen. Hij vraagt mij nu om nog een keer af te spreken maar daar begin ik niet aan, ik wil eerst duidelijk hebben voor mijzelf wat ik hiermee wil. Als ik wel voor X zou kiezen wil ik eerst mijn huidige relatie op een nette afsluiten voordat ik met hem verder ga. Maar ik denk niet dat ik de stap durf te zetten om mijn relatie te verbreken.

Even een vraagje hoor. Maar wil die X alleen met je afspreken of heeft hij ook duidelijk gezegd dat hij meer met je wil? En dan bedoel ik niet meer meer (want dat wil hij duidelijk), maar dat jij je relatie verbreek en dat hij dan graag een relatie met jou wil beginnen?

He wat 'grappig' ik heb daar juist helemaal geen last van. Een ex ging regelmatig vreemd en loog over bijna alles. Ik had verwacht dat ik in een nieuwe relatie heel wantrouwig zou zijn, maar ik heb er eigenlijk geen last van. Ik vertrouw mijn huidige vriend en ik ben een heel relaxte vriendin die hem overal vrij in laat, al zeg ik het zelf Als hij is stappen ofzo slaap ik heerlijk terwijl ik bij mijn ex met hardkloppingen in bed lag.

Tabbert schreef:Even een vraagje hoor. Maar wil die X alleen met je afspreken of heeft hij ook duidelijk gezegd dat hij meer met je wil? En dan bedoel ik niet meer meer (want dat wil hij duidelijk), maar dat jij je relatie verbreek en dat hij dan graag een relatie met jou wil beginnen?

Daar heb ik eerlijk gezegd niet over nagedacht (en daar hebben we ook niet over gesproken), maar de gevoelens die ik voor hem heb zijn voor mij al voldoende om over mijn huidige relatie te twijfelen. Ik zou ook niet alleen mijn relatie verbreken om met X verder te gaan, maar omdat ik het gevoel heb dat mijn vriend en ik als broer en zus leven in plaats van als geliefden. X bevestigt deze gevoelens alleen maar voor mij.