Egoïstisch om geen keizersnede te willen?

blondje1313 schreef:
Voor mijn gevoel heeft een keizersnede ook een hoop nadelen, in eerste instantie voor mijn eigen herstel (en 6 weken niet veel mogen doen is niet handig met een baby en een kind van 1,5)

Ik wil hier nog even op inhaken. Je kunt met een vaginale bevalling natuurlijk ook een (heel) lange herstelperiode hebben. Een vaginale bevalling garandeert ook niet per definitie een snel herstel. Bijv bij een totaalruptuur. Ik zou persoonlijk liever het herstel hebben van een keizersnede dan die van een totaalruptuur of een andere complicatie. Mijn schoonzus heeft nog 3 weken in het ziekenhuis doorgebracht hierna. En een totaal ruptuur komt nog voor bij 1 op de circa 300 vrouwen. Vind ik persoonlijk enorm veel. En zeker als je de kans hebt op een schouderdystocie, of dat nu met of zonder kans op zenuwletsel is, geloof ik er niks van dat je dusdanig ontspannen de vaginale bevalling ingaat dat die alleen daarom al vlekkeloos zou moeten verlopen. Dat is heel wat anders dan een bevalling van Rejoy waar nog geen gevaar op de loer ligt.

Artemis schreef:

Nou, inderdaad. Ik ben erg voor natuurlijk bevallen en zo min mogelijk ingrijpen. Maar mensen vertellen dat ingrijpen sowieso onnodig is en dat angst je hele bevalling platlegt (oh, ging het niet? Eigen schuld, dikke bult..) zonder dat je gehinderd wordt door enige kennis van zaken vind ik echt veel en veel te ver gaan.

Zonder medische kennis geef je gewoon niet dergelijke adviezen, gewoon niet, want dat is gevaarlijk.

Helemaal mee eens. Ik vind het echt ongepast.

Ik zou het risico niet willen lopen. Wie weet gaat alles goed, maar zo niet, kun je dan jezelf nog recht in de spiegel aan kijken?

Artemis, waar lees jij dat ik zeg dat ik de ks onzin vind en ze het advies van de arts maar moet negeren? Ik geef aan dat ze na moet denken over de risico's. Een kans van 0,48% op zenuwbeschadiging vind ik een heel klein risico. Ik heb zo geen cijfers van complicaties bij een ks paraat, maar als die risico's groter zijn vind ik dat je dit goed in overweging moet nemen.

En nee: ik ga inderdaad niet heilig met het advies van de eerste en beste gyn mee, aangezien ze niet allemaal even goed zijn en ze de één véél gemakkelijker een ks adviseert dan de ander.

Overigens: was Artemis vroeger misschien de borstvoedingsgoeroe, tegenwoordig heb ik het idee dat er hier misschien een páár doordraaiende health freak momma's zitten. Echt, Artemis vroeger was er niks bij.

Absurd dat mensen het advies van een ARTS zo durven de bagatelliseren en zo iemand ongegrond bang durven te maken. Ga zelf een medicijnenstudie doen en kom dan terug met je mening, als je pas weet waar je over praat. Maar ga niet in het wilde weg de mening van een arts weerleggen omdat jij toevallig weet hoe je moet googelen.

Maar misschien moet er gekeken worden waarom (even t voorbeeld van) rejoy's bevallingen vlekkeloos verliepen. Zij had vertrouwen in dr eigen lichaam en heeft t gedaan zoals zij t prettig vond wat de bevalling bevorderde. Bij mijn bevalling werd er totaal niet gekeken wat ik voelde, ik werd plat op mn rug gelegd en ik moest maar doen en luisteren naar hun. Dit heeft er 2x voor gezorgd dat er onnodige complicatie optrad waar we gelukkig beide niks aan over hebben gehouden, die kans was wel aanwezig. In eerste instantie was ik blij dat ik in t ziekenhuis was, want anders zou t misschien wel helemaal mis zijn gegaan. Nu de 2e bevalling voor de deur staat ben ik me beter gaan verdiepen in de werking van t lichaam van een barende vrouw en ben ik tot de conclusie gekomen dat de complicaties juist zijn ontstaan door t handelen van de artsen. Als ze me mn gang hadden laten gaan was er niks aan de hand geweest.

Die blog die hier geplaatst is heb ik niet helemaal gelezen vanafn telefoon, maar ik 'ken' deze vrouw en ik denk dat t zeker waardevol is om dit te lezen. Het is echt niet zo dat zij maar wat roept en met oogkleppen op alleen dr eigen visie ziet. Iets wat veel medici wel doen.

Hoe een bevalling loopt weet je gewoon van te voren niet. Je kunt je er nooit op voorbereiden. En hoe weet jij nu zeker dat het goed verlopen was als ze je gang hadden laten gaan Teddyaapje?

Ik heb een hele dramatische bevalling gehad en heb daar letterlijk een jaar lang heel erg veel ongemak aan over gehouden. Gelukkig mijn kind niet, maar ik des te meer. Bij de 2e heb ik een geplande ks gehad en ik kan je zeggen dat het superfijn verlopen is. Net als Artemis kon ik vrij snel alles weer zelf oppakken thuis. Ik lees tussen de regels door dat dit eigenlijk het enige is wat je min of meer tegenhoudt.
Ik was echt letterlijk allergisch voor ziekenhuizen en zag erg op tegen de 4-5 dagen opname na de keizersnede. Nou ik kan je zeggen dat ik met dag 4 naar huis mocht maar nog heerlijk een dag extra ben gebleven. Gewoon puur voor de rust die ik daar had. Kortom ik heb totaal geen negatieve ervaring met de ks die ik gehad heb. Sterker nog ik heb de gyn op mijn blote knieën huilend bedankt voor de ks.
Iedere bevalling verloopt nu eenmaal anders, je kunt er niets van zeggen van te voren. Ook niet als je een heilig vertrouwen hebt in je eigen lichaam. Dat had ik immers ook de eerste keer, kwam ik ff van een koude kermis thuis zeg!
Mijn ervaring is dat een ks niet zomaar aanbevolen wordt, daar zit een bepaalde procedure aan vast. Ze adviseren het niet voor niets en ik zou er dan ook altijd voor gaan.
Sommige mensen slaan hier inderdaad een beetje door in hun reacties, ik begrijp je frustratie dan ook helemaal Artemis. Maar dat komt ook doordat ik weet wat je hebt doorstaan destijds.

Teddyaapje schreef: Als ze me mn gang hadden laten gaan was er niks aan de hand geweest.

Dat kun je toch helemaal niet weten? Je weet niet hoe het gegaan zou zijn als het anders was geweest.

Eens met Artemis. Ik heb een keizersnee gehad, het herstel viel
mee, ik durf wel te zeggen dat ik binnen een week weer eigenlijk normaal was. Wel was ik onwijs moe en daardoor heb ik 't best zwaar ervaren maar achteraf denk ik
dat ik en een k*ttijd in t ziekenhuis had met geen goed hulp en een kraamzorg die een aanfluiting was. Je wordt wel inventief hoor, ik mocht geen mc met baby tillen, dan zette ik eerst de MC in de auto, vervolgens alle rest en op 't laatst trok ik Julian zijn jasje aan en ging hij de mc in de auto in. Heus, vervelend was 't wel maar misschien was dat 't óók met een natuurlijke bevalling, dat weet ik niet. Ik lees wel eens dat een vrouwen lichaam
ervoor is gemaakt te bevallen.. Nou denk ik dan, vroeger overleden er meer vrouwen EN waren er veel doodgeboren kinderen omdat er gewoon natuurlijk bevallen diende te worden. Neem mij als voorbeeld, ondanks prachtige weeen, 10 uur lang had ik maar 2cm ontsluiting. Ik had dan geen dreumes rondlopen maar een dreumes is nooit heel erg handig als je nog een baby krijgt op wat voor manier dan ook. Het is namelijk een levend wezentje dat altijd nog hulp nodig heeft van mama.

Artemis schreef:

En ik heb ook weleens het commentaar gehad, van zo'n doorgeschoten rechtsdraaiend natuurlijk Beatrijs Smulders type, dat het zonder ingrijpen ook heus wel goedgekomen was, en dat het gewoon een beetje hysterisch was allemaal, want mijn kind had het ook wel gered zónder couveuse.

Uhuh... alleen omdat ze toevallig zelf een probleemloze thuisbevalling had gehad dacht ze ook dat ze bevorderd was tot bevallinggoeroe.

Sorry maar hier moest ik toch wel even smakelijk om lachen.

Teddyaapje schreef:Maar misschien moet er gekeken worden waarom (even t voorbeeld van) rejoy's bevallingen vlekkeloos verliepen. Zij had vertrouwen in dr eigen lichaam en heeft t gedaan zoals zij t prettig vond wat de bevalling bevorderde.

Wat een uitspraken worden hier gedaan in dit topic. Meningen die hier worden geuit over keizersnedes even terzijde, ik vind de suggestie dat als je vertrouwen hebt in je eigen lichaam en je gang kan gaan, je een goede bevalling krijgt, behoorlijk ver gaan. Draai dat eens om: als je dus een slechte bevalling hebt, heb je geen vertrouwen in je eigen lichaam? Of als je geen vertrouwen hebt in je lichaam, heb je een slechte bevalling? Jullie bedoelen het vast niet zo zwart-wit maar kan me voorstellen dat dit pijnlijk overkomt voor mensen die niet zo'n voorspoedige bevalling hebben gehad. Ik geloof zeker dat er factoren zijn zoals een rustige moeder die de bevalling kunnen bevorderen, maar een groot deel van de complicaties zou ik eerder toeschrijven aan "pech", medische missers niet meegenomen.

Fiwen schreef:

Razz_ schreef:Ik vind dat eigenlijk best veel en ik zou het mezelf nooit vergeven als hij dan toch net bij die 4 procent zit.

Ik zou er toch echt eens goed over nadenken en veel over praten. Succes met je keuze!

Maar de kans op zenuwbeschadiging is 'maar' 0,48% (4% van die 12%)

Ik weet niet wat ik zou doen, je moet een keizersnee gewoon echt niet onderschatten en ik zou zelf eerst willen uitzoeken wat de risico's van een geplande keizersnee zijn (zie de post van Rejoy) en wat de kans daarop is en op basis daarvan mijn keuze maken.
Er zijn tijdens een bevalling duidelijke tekenen die kunnen wijzen op een schouderdys en ook dingen waarmee je de kans erop verkleint als een arts hier alert op is kan er altijd nog tot een keizersnee worden over gegaan, laagdrempelig ingrijpen en zorgen dat alles klaar staat voor als het toch optreed (zorgen voor goede weeën, blaas voor het persen katheteriseren, iedereen goed instrueren etc.)
En ik heb genoeg gezien om te weten dat ze in het ziekenhuis ook niet altijd de keuzes maken die voor moeder en kind de beste is, maar ook vaak gewoon kiezen voor wat 'makkelijk' is.

Ik zou er dus goed over nadenken, eventueel een second opinion vragen en je eigen keuze hierin maken, het is tenslotte jouw bevalling. Als je op basis van goede argumenten je keuze maakt is alles prima, en vind ik je echt niet egoïstisch als je zou kiezen voor een vaginale bevalling.

Eens. Het ziekenhuis gaat zeker niet altijd voor het veiligste. Dat heb ik na 2 bevallingen ook wel ondervonden.

Ik ben heel blij dat ze hebben ingegrepen! Anders was R er hoogstwaarschijnlijk niet geweest.
Daarnaast zou ik de risico's tegen elkaar af proberen te wegen en misschien een second opinion vragen als ik er zelf niet uit kom.

Lolly's schreef:Sterker nog ik heb de gyn op mijn blote knieën huilend bedankt voor de ks.

Ik zie dit voor me.

Teddyaapje, ik vind dat je je eerste regels echt niet kan zeggen. Je weet niet of haar bevallingen vlekkeloos zijn verlopen omdat ze vertrouwen had in haar eigen lichaam. Ik geloof er ook in dat vertrouwen in je lichaam hebben zeker helpt bij een bevalling, omdat je je dan sowieso meer kan ontspannen. Maar het wil niet zeggen dat je bevalling daardoor vlekkeloos verlopen is.
Ik had zelf ook vertrouwen in mijn eigen lichaam bij de 1e en de 2e. Bij de 2e is de bevalling toch moeilijker gegaan dan bij de 1e en heb ik ook een knip gehad. Er speelt wel meer mee bij een bevalling dan alleen vertrouwen hebben in je eigen lichaam.

Lennox schreef:Overigens: was Artemis vroeger misschien de borstvoedingsgoeroe, tegenwoordig heb ik het idee dat er hier misschien een páár doordraaiende health freak momma's zitten. Echt, Artemis vroeger was er niks bij.

En dit vind ik echt een stomme onnodige opmerking.

Rood schreef:

Lolly's schreef:Sterker nog ik heb de gyn op mijn blote knieën huilend bedankt voor de ks.

Ik zie dit voor me.

Het was vast geen prettig gezicht haha.

Joh Artemis, doe even rustig zeg. Als ik er 1 ken die zich inleest en laat informeren is het Rejoy wel. En mijn ervaring is ook zeker dat gynaecologen zéker niet altijd doen wat het meest veilige is. Ik heb er zoveel gehad tijdens mijn zwangerschappen en ze spraken elkaar allemaal tegen. En dan moet je maar hopen dat het uiteindelijk goed komt.

Rejoy geeft het advies om zélf ook heel goed na te denken en niet alleen 'dom' het advies op te volgen van de gyn. En ik denk dat dat heel verstandig is. Artsen zijn ook echt geen allesweters hoor, zeker niet.

Liadan schreef:Teddyaapje, ik vind dat je je eerste regels echt niet kan zeggen. Je weet niet of haar bevallingen vlekkeloos zijn verlopen omdat ze vertrouwen had in haar eigen lichaam. Ik geloof er ook in dat vertrouwen in je lichaam hebben zeker helpt bij een bevalling, omdat je je dan sowieso meer kan ontspannen. Maar het wil niet zeggen dat je bevalling daardoor vlekkeloos verlopen is.
Ik had zelf ook vertrouwen in mijn eigen lichaam bij de 1e en de 2e. Bij de 2e is de bevalling toch moeilijker gegaan dan bij de 1e en heb ik ook een knip gehad. Er speelt wel meer mee bij een bevalling dan alleen vertrouwen hebben in je eigen lichaam.

Lennox schreef:Overigens: was Artemis vroeger misschien de borstvoedingsgoeroe, tegenwoordig heb ik het idee dat er hier misschien een páár doordraaiende health freak momma's zitten. Echt, Artemis vroeger was er niks bij.

En dit vind ik echt een stomme onnodige opmerking.

Inderdaad, wat een rare opmerking zeg!

Luce schreef: en niet alleen 'dom' het advies op te volgen van de gyn.

Serieus? Dus nu is het 'dom' om het advies van een arts op te volgen? Het moet echt niet gekker worden hoor.

God Jezus nog aan toe, dat zeg ik toch niet?

Maar 't gaat hier om een keizersnee, geen amputatie van je been. In 9 van de 10 gevallen gaat een keizersnee gewoon goed.

Rejoy. schreef:Artemis, waar lees jij dat ik zeg dat ik de ks onzin vind en ze het advies van de arts maar moet negeren? Ik geef aan dat ze na moet denken over de risico's. Een kans van 0,48% op zenuwbeschadiging vind ik een heel klein risico. Ik heb zo geen cijfers van complicaties bij een ks paraat, maar als die risico's groter zijn vind ik dat je dit goed in overweging moet nemen.

En nee: ik ga inderdaad niet heilig met het advies van de eerste en beste gyn mee, aangezien ze niet allemaal even goed zijn en ze de één véél gemakkelijker een ks adviseert dan de ander.

Jij hebt de medische kennis niet om je over dergelijke risico's uit te laten.

Luce schreef:

Liadan schreef:Teddyaapje, ik vind dat je je eerste regels echt niet kan zeggen. Je weet niet of haar bevallingen vlekkeloos zijn verlopen omdat ze vertrouwen had in haar eigen lichaam. Ik geloof er ook in dat vertrouwen in je lichaam hebben zeker helpt bij een bevalling, omdat je je dan sowieso meer kan ontspannen. Maar het wil niet zeggen dat je bevalling daardoor vlekkeloos verlopen is.
Ik had zelf ook vertrouwen in mijn eigen lichaam bij de 1e en de 2e. Bij de 2e is de bevalling toch moeilijker gegaan dan bij de 1e en heb ik ook een knip gehad. Er speelt wel meer mee bij een bevalling dan alleen vertrouwen hebben in je eigen lichaam.

Lennox schreef:Overigens: was Artemis vroeger misschien de borstvoedingsgoeroe, tegenwoordig heb ik het idee dat er hier misschien een páár doordraaiende health freak momma's zitten. Echt, Artemis vroeger was er niks bij.

En dit vind ik echt een stomme onnodige opmerking.

Inderdaad, wat een rare opmerking zeg!

Persoonlijk vind ik het raarder, stommer en onnodiger om hier meerdere malen te gaan verkondigen dat de kans op overlijden van de moeder groter is bij een keizersnede, en zo iedereen die voor de keuze keizersnede/natuurlijk bevallen staat, bang te maken.

Paper Crown schreef:Maar 't gaat hier om een keizersnee, geen amputatie van je been. In 9 van de 10 gevallen gaat een keizersnee gewoon goed.

Daarom heeft zij toch wel het recht om daar zelf over te beslissen?

Lolly's luce zegt dat je niet klakkeloos iets van een arts moet aannemen. Ik zou t wel doen, ik ken mezelf en ik durf te vertrouwen op expertise van een arts, maar 't zijn idd
mensen die fouten kunnen maken.