Babykriebels, maar geen baby willen

Haha het staat er heel krom, maar ik heb nu al ruim 3 of 4 maanden onwijs last van babykriebels. Ik zit namen te bedenken, kijk op geboortekaartjessites, ben in staat om kleertjes te kopen van de newborn collectie....
Terwijl ik er eigenlijk echt niet aan moet denken om alweer een kleine baby te hebben of uberhaupt zwanger te zijn! Gister hadden we vrienden op visite met een baby van een maand of 5. Heel schattig hoor, maar ik vond het ook zo saai Hij zat alleen maar een beetje op schoot, kon nog helemaal niets, zo weinig interactie. Ik geniet echt van de leeftijd die Luuk nu heeft; vind dit zoveel leuker dan dat kleine! En sowieso moet ik nog niet aan het hebben van twee kinderen denken. Vind het nu al een gedoe als we ergens heen gaan, laat staan met 2 kids...

Maarja, toch blijven die kriebels! Ik MOET een baby en toch ook weer niet. Ik word gek van mezelf! Iemand die het herkent?

Haha, ik herken het wel een klein beetje hoor. Ik vond zwanger zijn geweldig, dus dat wil ik graag nog een keer meemaken. De bevalling was echter een ware hel, dus dat nooit meer. Een baby wil ik ook nooit meer, want het 1e jaar van Y. was ook niet leuk (huilbaby)

Eigenlijk wil ik dus zwanger zijn en dan olifantendracht ofzo dat ik extra lang kan genieten, dan in slaap vallen en de volgende ochtend de 1e verjaardag van het kindje vieren

Ik zou ook nog zo graag eens zwanger willen zijn, nog eens willen bevallen, de kraamtijd nog eens willen beleven en weer een bv-periode hebben. Ik wil alleen echt geen kindje meer. Ons gezin is compleet, financieel is het nu goed te doen, de kinderen worden steeds ouder en we krijgen steeds meer vrijheid terug. ik zou het alleen wel graag allemaal nog eens mee willen maken.

Rejoy. schreef:Ik zou ook nog zo graag eens zwanger willen zijn, nog eens willen bevallen, de kraamtijd nog eens willen beleven en weer een bv-periode hebben. Ik wil alleen echt geen kindje meer. Ons gezin is compleet, financieel is het nu goed te doen, de kinderen worden steeds ouder en we krijgen steeds meer vrijheid terug. ik zou het alleen wel graag allemaal nog eens mee willen maken.

+1 ondanks dat de jongste pas 8 weken is maar dit gevoel heb ook.
Wil echt geen kindje meer, ik vind het nu erg zwaar met een kindje dat heel veel huilt maar de gedachten het nooit meer mee te maken.

Ik wil eigenlijk ook nooit meer zwanger zijn, maar dat komt omdat ik mijn zwangerschap door veel migraine en stress door slechte echo's als heel vervelend heb ervaren. Ook huilde Luuk heel erg veel de eerste maanden, waardoor ik daar ook niet van genoten heb.
Misschien dat mijn drang naar zwanger zijn en een baby daar ook wel uit voort komt, dat ik het romantiseer en het een keer graag 'normaal' wil meemaken.

Ik snap gewoon die tweestrijd in mezelf niet goed

Ik heb het ook wel eens, maar bij mij helpt vooral het relativeren zoals jij dat beschrijft.
Ik vind haar nu zo leuk, ik wil geen baby. Ik heb ook helemaal niks met baby´s, maar kan eerder wel jaloers worden op mensen met 2 kindjes van een jaar of 1 en 3 zeg maar, daar krijg ik nou wel kriebels van.

Probeer het niet te overromantiseren, en te denken ´je bent nog jong, jouw tijd komt echt wel´. Dan kan je er misschien juist wel extra van genieten, omdat je weer wat meer vrijheid hebt doordat L zelfstandiger is!

Rejoy. schreef:Ik zou ook nog zo graag eens zwanger willen zijn, nog eens willen bevallen, de kraamtijd nog eens willen beleven en weer een bv-periode hebben. Ik wil alleen echt geen kindje meer. Ons gezin is compleet, financieel is het nu goed te doen, de kinderen worden steeds ouder en we krijgen steeds meer vrijheid terug. ik zou het alleen wel graag allemaal nog eens mee willen maken.

Herkenbaar.

Ik idealiseer de kraamtijd, de 1e momenten enz. misschien ook wel wat teveel. Zeker nu ik geen borstvoeding meer geef, dat mis ik best wel. Wordt er soms gewoon naar van dat ik ws. nooit meer zulke momenten zal meemaken, dan voel ik me oud worden.

Ik zou wel een jaar lang een pasgeboren baby willen hebben, heerlijk!

Ik vind het aan de ene kant heel heel heel jammer nooit meer zwanger t zijn, die bewegingen in je buik etc. Maar aan e andere kant kan ik niet wachten tot ze groter is. Ik vind het kleine heel schattig maar geef mij maar grotere kinderen. Ik geniet wel heel bewust van haar want ze is dadelijk ook zo groot en dan komt deze tijd nooit meer terug.

Ik vind het heel dubbel, het idee nooit meer zwanger te zijn maakt me aan d ene kant enorm verdrietig maar aan de andere kant ben ik hierna denk ik ook wel klaar met een kleine baby.

Rejoy. schreef:Ik zou ook nog zo graag eens zwanger willen zijn, nog eens willen bevallen, de kraamtijd nog eens willen beleven en weer een bv-periode hebben. Ik wil alleen echt geen kindje meer. Ons gezin is compleet, financieel is het nu goed te doen, de kinderen worden steeds ouder en we krijgen steeds meer vrijheid terug. ik zou het alleen wel graag allemaal nog eens mee willen maken.

Precies zoals ik er over denk!