Geen kusje/knuffel willen geven

Ik had net mijn moeder aan de telefoon en zij gaf aan dat ze het jammer vond dat mijn zoon geen kus/knuffel wil geven bij het afscheid (hij weigert af en toe). Ze zei dat wij dit vroeger wel altijd gedaan hebben en dat ze het 'anders' vond dat mijn zoon dit soms weigert. Ze vind dat ik mijn zoon moest vertellen dat hij gewoon maar wen kusje of knuffel moet geven.

Ik heb gezegd dat ik mijn zoon niet ga verplichten om iemand een kus of een knuffel te geven als hij dit niet wil. Ik snap dat ze het jammer vindt, maar ik vind niet dat hij onderhand gedwongen moet worden om een kus te geven.

Wat vinden jullie? Ik heb een nare nasmaak van het gesprek ondat ik toch al het gevoel heb dat ik mijn zoon opvoed als een softie, omdat ik een andere aanpak heb dan bijv mjn ouders. Vroeger thuis ging het er heel anders aan toe en ik wil het met mijn zoon gewoon anders doen.

Voor mij zou mijnkind dat absoluut niet hoeven. Dankjewel, hallo en dag zeggen vind ik overigens wel belangrijk maar een kus of knuffel worden niet afgedwongen.

Dat willen mijn neefje en nichtje van mijn ene zus ook heel vaak niet. Voelt soms afstandelijk maar ik ga die kids echt niet verplichten om mij een kusje te geven als ze dat niet willen en ik hou ook echt niet minder van ze. Ik vind niet dat jouw moeder dit van jou kan vragen. Als jouw zoon er geen zin in heeft, heeft hij dat simpelweg niet. Liever een echt gemeend kusje dan een kusje omdat het moet.

Ik ben het met je eens SoT. Als hij niet wil dan niet. ik zou wel genoegen nemen met een zwaai of dag zeggen.

Ik vind dwingen ook echt niet leuk.

Ja pff ik voel me er nu gewoon kut over. Vooral omdat ze zei dat hij 'anders' was......ik heb altijd al een beetje het gevoel gehad dat mijn zoon inderdaad anders is, niet alleen door dit maar ook door andere dingen. Dan steekt dit toch wel en ik vond het echt niet leuk dat ze dat zei.

Mijn dochter wil opa of oma ook wel eens geen kusje/knuffel geven. Ik vraag dan vaak of ze wel een handje wil geven, dit wil ze meestal wel. Zo niet dan verwacht ik alleen dat ze dag/doei oid zegt.

Ik vind niet dat je een kind kan dwingen zoiets te doen als het niet wil. Snap niet zo goed dat je moeder hem dan anders noemt want er is toch niks raars aan dat ie dat soms niet wil.

Sea of Trees schreef:Ja pff ik voel me er nu gewoon kut over. Vooral omdat ze zei dat hij 'anders' was......ik heb altijd al een beetje het gevoel gehad dat mijn zoon inderdaad anders is, niet alleen door dit maar ook door andere dingen. Dan steekt dit toch wel en ik vond het echt niet leuk dat ze dat zei.

Je zoon is niet anders, ik kan me niet voorstellen dat 98% van de kleine kinderen braaf een kus of knuffel geeft, zelfs niet als het moet.
Ik heb mijn zoon nog niet eens kusjes geleerd en een knuffel krijgt iedereen random, wanneer hij er zin in heeft. En ik vind dat heel fijn. Gedag zeggen of zwaaien vind ik wel zo netjes, maar hij zwaait uit zichzelf al, al zal ik daar straks wel op moeten sturen.
Soms vind ik het zelf lullig als iemand hem enthousiast nog even wil knuffelen en hij houdt me stevig vast, draait zn hoofd weg of zet het op een huilen, maar gelukkig spreekt niemand me daarop aan of doet teleurgesteld.

Ik vind wel dat ze moeten groeten, dus niet weggaan zonder wat te zeggen. Maar als ze geen kus willen geven dan niet hoor!

groeten vind ik wel beleefd maar knuffel of kussen vind ik niet nodig.

Ook lijkt t me fijner om een enthousiaste knuffel te ontvangen als een aangeleerde.

mijn zoontje is ook absoluut niet van de kusjes en knuffels. Mijn oma heeft hier ook veel moeite mee en zei eens tegen hem "toe geef een kusje anders mag je niet meer komen spelen" toen heb ik even heel duidelijk gemaakt dat kusjes niet afgedwongen worden door loze dreigementen!! Ik was daar echt pissig om.
Dochter is wel echt een knuffelkont maar door het pushen wat mijn oma doet loopt zij nu ook met een boog om haar heen als we weg gaan.
Ik vind dat je een kus geeft als je dat wilt. Ik zou er ook niet aan moeten denken om iedereen te zoenen als ik weg ga

oja, en ik geloof best dat N anders is, maar dat is gewoon wie hij is. Niets mis mee!

L geeft ook nooit kusjes. Ook bijna nooit aan ons. Als hij niet wil, dan wil hij niet. Dat hebben mensen maar gewoon te accepteren!

maiadebij schreef:oja, en ik geloof best dat N anders is, maar dat is gewoon wie hij is. Niets mis mee!

Dat sowieso. Mijn zoon os een gevoelig mannetje dat snel overstuur kan raken van geluiden, alles moet hetzelfde riedeltje hebben en hij gaat puur op zijn gevoel af. Ik vind dat ik hem niet hoef te pushen. Hij geeft zelf wel een kus als hij dit wil.
Mijn ouders en zus hebben er een handje van om te gaan zeuren, maar ik heb ook tegen mijn moeder gezegd dat als ze zo blijven doen, mijn zoon dadelijk helemaal geen kusje meer wil geven.

ik herken wat je schrijft, N is ook heel gevoelig en kon vooral toen hij wat jonger was niet tegen drukte. Had moeite met veranderingen en merkte de kleinste details en veranderingen op. Hij is nu 4,5 jaar en gaat dat allemaal een stuk beter. Maar hij is gewoon erg eigenzinnig en laat zich niks aanpraten. Voor een peuter/kleuter soms lastig, maar wel een goede eigenschap denk ik.

Jammer dat je ouders er een punt van maken, het werkt inderdaad alleen maar averechts.

Geen kusje of knuffel willen geven is heus geen reden dat je zoon 'anders' zou zijn. Als hij niet wil, dan wil hij niet. Ik heb ook niet altijd zin om iedereen gedag te kussen. Ze moeten er ook geen afkeer van krijgen door het opgedrongen te krijgen.

Pien schreef:Voor mij zou mijnkind dat absoluut niet hoeven. Dankjewel, hallo en dag zeggen vind ik overigens wel belangrijk maar een kus of knuffel worden niet afgedwongen.

Mee eens, gedag en dank je wel zeggen zijn normen en waarden die ik mee wil geven aan mijn kinderen.. Een kus of kroel mogen ze persoonlijk voor kiezen. Als ze dit zelf willen moeten ze dat doen, willen ze dat niet dan moeten ze dat echt niet doen. Ze moeten hier hun eigen grenzen in ontdekken.

Ik vind het niet nodig. Dan alleen maar even zwaaien en dag zeggen.

Ik ga mijn kinderen absoluut niet dwingen om een kus te geven. Ik vind het belangrijk dat ze met intimiteit hun eigen grenzen leren aan te geven.

Ik ben het met je eens sot. Groeten is wel belangrijk, maar gedwongen een kus of knuffel gaat mij ook te ver.

Ik kan me nog goed heugen dat mijn oom altijd per se een kus van mij wilde als ik daar kwam of hij bij ons. Maar als ik het niet wilde dan voelde ik me daar heel ongemakkelijk bij. Omdat hij er ook op reageerde alsof het een plicht was.

Sea of Trees schreef:Ja pff ik voel me er nu gewoon kut over. Vooral omdat ze zei dat hij 'anders' was......ik heb altijd al een beetje het gevoel gehad dat mijn zoon inderdaad anders is, niet alleen door dit maar ook door andere dingen. Dan steekt dit toch wel en ik vond het echt niet leuk dat ze dat zei.

Mijn zoon doet het ook vaak niet, ook bij ons zelf zegt hij vaak alleen 'doei!' en wil hij liever geen kus geven. Uit zichzelf doet hij het vaak wel, maar niet op commando.

Mijn dochter zou wel gedag moeten zeggen, maar ze mag zelf bepalen of ze wel/geen knuffel of kus geeft.

Fortissimo schreef:Dat willen mijn neefje en nichtje van mijn ene zus ook heel vaak niet. Voelt soms afstandelijk maar ik ga die kids echt niet verplichten om mij een kusje te geven als ze dat niet willen en ik hou ook echt niet minder van ze. Ik vind niet dat jouw moeder dit van jou kan vragen. Als jouw zoon er geen zin in heeft, heeft hij dat simpelweg niet. Liever een echt gemeend kusje dan een kusje omdat het moet.

Mijn neefjes vinden kusjes geven ook niet leuk. Wij doen altijd maar high fives bij het afscheid.

Ik vind het zelf vervelend om te kussen bij wijze van begroeting, dus ik zal Louise ook niet dwingen dat te doen. Gewoon gedag zeggen natuurlijk wel.

Lotte wil ook lang niet iedereen een handje geven als mensen gaan. Ze is 1,5 en mag dat van mij nog helemaal zelf weten, over een paar jaar als ze snapt dat het een beleefdheidsvorm is moet ze het wel. Kusjes en knuffels hoeven alleen als ze het zelf graag wil.

Hier wordt vaak niet eens een kus gegeven aan papa. Dat wil ze op dat moment niet, nou prima toch. Ik kan en ga haar ook niet dwingen.