Stoppen met roken

Marin: Ik herken je verhaal wel. Mijn man rookt ook en ik zou graag zien dat hij stopt. In het begin maakte het me niet zoveel uit, ik ben niet iemand die van zoiets een probleem maakt. Maar inmiddels denk ik er wel anders over. Ik denk alleen dat het niet zoveel zin heeft om er een issue van te maken, want iemand moet zélf echt willen stoppen.

Toch als ik nu denk aan de toekomst, dan zou ik graag willen dat hij stopt, want je wil toch een toekomst samen kunnen hebben en zeker als je kinderen wilt, dan wil je ze ook sámen opvoeden en niet dat je er na een aantal jaren alleen voorstaat... Af en toe schiet dit wel door mijn hoofd.

Laatst hadden we het erover en toen zei ik dat ik sowieso verwachtte dat hij als we beginnen met proberen een kind te verwekken hij wel zou stoppen. Daar was hij het wel mee eens. Maar dan denk ik: waarom dan niet gewoon NU stoppen...

Lady Starstruck schreef:

Sam schreef:Ik zou ook weer niet teveel lolly's gaan eten. Aanslag op je tanden.
(en je lijn )

Ja precies Sam. Daar zit ik dus ook mee haha

En dan vinden ze het gek dat je aankomt als je stopt met roken . Geintje hoor.

Luce schreef:

Lady Starstruck schreef:

Sam schreef:Ik zou ook weer niet teveel lolly's gaan eten. Aanslag op je tanden.
(en je lijn )

Ja precies Sam. Daar zit ik dus ook mee haha

En dan vinden ze het gek dat je aankomt als je stopt met roken . Geintje hoor.

Dat is wel zo hoor. Waar ik voorheen een sigaret nam, neem ik nu een glas fris, of een koekje, of een chocolaatje (of 2). Gelukkig rookte ik niet meer zo heel veel

Ik herken het echt precies Kim. Ik vond het ook nooit echt een big deal. Ik vind het niet vies (stom genoeg eigenlijk), dus ach.. Ik ga daar echt niet over zeuren. Maar nu ik echt heel erg van hem hou en een toekomst wil opbouwen, vind ik het wel steeds meer een probleem worden, of eigenlijk meer dat ik me gewoon echt zorgen maak. Straks blijf ik inderdaad achter met twee kleine kindjes of zoiets. Ik vind dit echt geen leuke gedachte.

Ik denk dat het beste wat ik kan doen het open en bespreekbaar kan houden, zonder het te pushen. Natuurlijk wéét ie dit alles ook wel, dat het ongezond is, maar dat is het nare van zo'n verslaving.

Wij hebben dus idd ook die afspraak dat hij gaat stoppen als ik zwanger ben, maar juist ook vóór die tijd kan het stoppen al zo belangrijk zijn.

Nou ja, we zijn het eens. Nu nog hopen dat die mannen van ons dat ook in gaan zien

Rush schreef:

Luce schreef:

Lady Starstruck schreef:

Sam schreef:Ik zou ook weer niet teveel lolly's gaan eten. Aanslag op je tanden.
(en je lijn )

Ja precies Sam. Daar zit ik dus ook mee haha

En dan vinden ze het gek dat je aankomt als je stopt met roken . Geintje hoor.

Dat is wel zo hoor. Waar ik voorheen een sigaret nam, neem ik nu een glas fris, of een koekje, of een chocolaatje (of 2). Gelukkig rookte ik niet meer zo heel veel

Dat is natuurlijk een valkuil, maar hoeft niet per se. Een vriendinnetje van mij op de uni is gestopt en die valt nu juist af. JUIST omdat ze niet in die valkuil wil vallen van roken vervangen met eten, is ze sowieso bewuster op haar snackgedrag aan het letten en ze valt juist af.. Wel is ze nu kauwgumverslaafd haha!

Plus: qua gezondheid kun je beter 5kg aankomen dan roken natuurlijk.. Hoewel ik me voor kan stellen dat je dat niet wilt uiteraard, maar bang zijn om aan te komen is denk ik best een slap excuus om niet te stoppen: 1) aankomen is minder erg dan wat je je lichaam met roken aanricht en 2) je HOEFT helemaal niet aan te komen van stoppen met roken.

Marin schreef:Ik herken het echt precies Kim. Ik vond het ook nooit echt een big deal. Ik vind het niet vies (stom genoeg eigenlijk), dus ach.. Ik ga daar echt niet over zeuren. Maar nu ik echt heel erg van hem hou en een toekomst wil opbouwen, vind ik het wel steeds meer een probleem worden, of eigenlijk meer dat ik me gewoon echt zorgen maak. Straks blijf ik inderdaad achter met twee kleine kindjes of zoiets. Ik vind dit echt geen leuke gedachte.

Ik denk dat het beste wat ik kan doen het open en bespreekbaar kan houden, zonder het te pushen. Natuurlijk wéét ie dit alles ook wel, dat het ongezond is, maar dat is het nare van zo'n verslaving.

Wij hebben dus idd ook die afspraak dat hij gaat stoppen als ik zwanger ben, maar juist ook vóór die tijd kan het stoppen al zo belangrijk zijn.

Nou ja, we zijn het eens. Nu nog hopen dat die mannen van ons dat ook in gaan zien

Het enige wat je kunt doen is het proberen bespreekbaar te houden of juist af en toe te bespreken. Maar dat is wel lastig, want dan moet je erg oppassen dat je niet pusherig/moederig wordt daarin. Los van het feit dat dat niet goed is voor je relatie, gaat zo'n relatie ook niet helpen in het proberen te stoppen met roken voor hem. Maar veel rokers doen aan struisvogelpolitiek, ze weten het wél dat het slecht is (hoewel volgens mij dus veel mensen het onderschatten), maar negeren het simpelweg. Als je er niet aan denkt, hoef je er ook niet mee te dealen. Nadeel is dat je dan ook nooit verder komt emotioneel qua punt van stoppen bereiken. Denk dat dat het enige is waar je hem enigszins in kunt proberen te sturen: wel blijven nadenken over de gevolgen van het roken en toch emotioneel werken richting het "dit wil ik niet meer".

Ja dat is ook zo hoor, maar toen ik nog rookte had ik gewoon helemaal geen trek in lekkers en nu vrijwel 'altijd'. 9/10 keer neem ik een mok thee, maar soms blijft zo`n chocolaatje uren door m`n hoofd spoken, verschrikkelijk haha.

Ik ben niet aangekomen sinds ik gestopt ben met roken, maar ik eet wel vaker een chocolaatje haha.

Luce schreef:

Antibes schreef:

Lady4 schreef:Hoofd/halstumoren zijn inderdaad verschrikkelijk. Zo verminkend. Dat wil je niet door je eigen rookgedrag gaan meemaken, geloof me. Ik heb daarnaast een aantal jaren op Vaatchirurgie gewerkt en daar zoveel amputaties voorbij zien komen. Jet salamiprotocol noemen ze dat: doordat je vaten zo slecht zijn geworden door het roken, sterven je tenen af. Dus die worden geamputeerd. Maar door het roken is de wondgenezing zo slecht dat het vaak het begin is van een hele rij operaties: elke keer wordt er een beetje meer geamputeerd, tot je uiteindelijk geen benen meer over hebt en je daarna zult overlijden.

Geen sprookje om je voor de gek te houden, maar dagelijkse kost op die afdeling.

Zullen we met zijn tweetjes in 2013 het aantal rokers in Nederland eens even halveren?

Ik vraag me dan af: wat zeg je dan op zo'n moment tegen een patient? Ik bedoel, je moet het maar aanzien ergens. Maar trekt een dokter bijvoorbeeld wel eens zijn mond open op zulke momenten?

Dat hangt een beetje van de dokter af (een huisarts staat anders in het begeleiden van gedragsverandering dan een specialist die je poliklinisch een keertje ziet) en van de dokter als persoon natuurlijk. In principe heb je het beste voor met de gezondheid van de patiënt, dus je zult dat zeker aansnijden en uitleggen hoe verschrikkelijk slecht is wat hij/zij zijn/haar lichaam aandoet. Maja, uiteindelijk is het ook het lichaam van de pt. dus als jij de patiënt bewust maakt van de risico's/gevolgen en hij/zij besluit door te roken, dan is dat zo.

Overigens is dat ook wel iets waar ik nu tijdens mijn opleiding een beetje tegenaan loop (en bang ben later ook mee te worstelen): de mensen die zichzelf écht schade toedoen (en soms zelfs anderen) en die toch keer op keer weer medische zorg vragen. Je moet dat blijven geven, maar bijv. bij infectieziekten ging het over SOA's en dan heb je gewoon HIV-positieve mannen die continu onveilige seks hebben met andere risicogroepen en een paar keer per jaar bij de betreffende arts langskomen met wéééér syfillis, gonorreu, of hepatitis A.. Dan zou ik zo iemand met zijn hoofd tegen een muur willen rammen.. Maar dat zeg je dan weer niet..

Wij hebben zelfs al hele discussies gevoerd over de tijd waarin ik ooit zwanger zal zijn. Ik zou het dan bijvoorbeeld ook niet leuk vinden als hij helemaal lam in de kroeg zou gaan hangen 's nachts. Héél stom misschien en ik ben normaal absoluut niet zo, gun hem al het plezier, maar als ik denk aan samen kinderen krijgen en ik die met een dikke buik álles natuurlijk heel gezond wil doen en niet eens één wijntje kan drinken, dan vind ik dat hij daar ook wel in mee mag gaan.

Als we aan kinderen willen beginnen dan zou ik graag willen dat hij eerst stopt met roken, want het kan schadelijk zijn heb ik gelezen... Ik zou dan ook al stoppen met drinken, want ik heb gehoord dat ook al in de eerste paar weken wanneer de vrucht zich ontwikkeld, drank een schadelijk effect kan hebben.

KimRosenberg85 schreef:Ik zou dan ook al stoppen met drinken, want ik heb gehoord dat ook al in de eerste paar weken wanneer de vrucht zich ontwikkeld, drank een schadelijk effect kan hebben.

Ik geloof dat dit juist wel mee valt, omdat er nog geen bloedband is. Maar Antibes kan hier vast meer over vertellen. Misschien is juist díe gedachte wel achterhaald en heb jij gelijk, dat weet ik niet.

Of hij wel of niet lam in de kroeg hangt, moet ie zelf weten, of ik nou zwanger zou zijn of niet. Hij zou wat mij betreft echt niet hoeven stoppen met drinken en tartaar eten enzo omdat ik dat ook niet mag. Hoogzwanger of net bevallen lijkt me nou niet echt ideaal nee, maar verder lijkt het mij zelf weinig uitmaken en ga ik nu echt nog geen uitspraken over doen (in het kader van wacht maar... als je zwanger bent reageer je wel anders door je hormonen )

Ik las zoiets in het boek van Swaab - Wij zijn ons brein, dat de ontwikkeling van de hersenen al in een héél vroeg stadium kan worden beïnvloedt door alcohol/drugsgebruik...

Met dat zuipen in de kroeg is gewoon infantiel van mij, zovan: ik mag het niet, dus jij ook niet. Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat ik dan helemaal niks mag, alleen thuis kan gaan zitten en dat hij lekker door kan blijven feesten... (ik weet dit het niet mijn meest volwassen reactie is )

KimRosenberg85 schreef:

Met dat zuipen in de kroeg is gewoon infantiel van mij, zovan: ik mag het niet, dus jij ook niet. Ik vind het gewoon zo oneerlijk dat ik dan helemaal niks mag, alleen thuis kan gaan zitten en dat hij lekker door kan blijven feesten... (ik weet dit het niet mijn meest volwassen reactie is )

Hahaha niet de meest volwassen reactie misschien nee Maar ook niet geheel realistisch, afhankelijk van hoe je je voelt natuurlijk. Alcohol drinken kan dan natuurlijk niet, en waarschijnlijk zal je ook niet echt de behoefte en puf hebben om 's nachts in de kroeg te hangen (geen idee of je dat nu nog doet, ik doe dat soms maar eerder zelden), maar je hoeft natuurlijk niet negen maanden langs baby tijdschriftjes op de bank te lezen. Ik wil bijvoorbeeld fiks gaan kleertjes shoppen met m'n zus in London. Mag m'n vriend best een weekend zuipen dan hoor, no problemo.

Antibes schreef:

Luce schreef:

Antibes schreef:Zullen we met zijn tweetjes in 2013 het aantal rokers in Nederland eens even halveren?

Ik vraag me dan af: wat zeg je dan op zo'n moment tegen een patient? Ik bedoel, je moet het maar aanzien ergens. Maar trekt een dokter bijvoorbeeld wel eens zijn mond open op zulke momenten?

Dat hangt een beetje van de dokter af (een huisarts staat anders in het begeleiden van gedragsverandering dan een specialist die je poliklinisch een keertje ziet) en van de dokter als persoon natuurlijk. In principe heb je het beste voor met de gezondheid van de patiënt, dus je zult dat zeker aansnijden en uitleggen hoe verschrikkelijk slecht is wat hij/zij zijn/haar lichaam aandoet. Maja, uiteindelijk is het ook het lichaam van de pt. dus als jij de patiënt bewust maakt van de risico's/gevolgen en hij/zij besluit door te roken, dan is dat zo.

Overigens is dat ook wel iets waar ik nu tijdens mijn opleiding een beetje tegenaan loop (en bang ben later ook mee te worstelen): de mensen die zichzelf écht schade toedoen (en soms zelfs anderen) en die toch keer op keer weer medische zorg vragen. Je moet dat blijven geven, maar bijv. bij infectieziekten ging het over SOA's en dan heb je gewoon HIV-positieve mannen die continu onveilige seks hebben met andere risicogroepen en een paar keer per jaar bij de betreffende arts langskomen met wéééér syfillis, gonorreu, of hepatitis A.. Dan zou ik zo iemand met zijn hoofd tegen een muur willen rammen.. Maar dat zeg je dan weer niet..

Er is ook niet echt 1 manier om er mee om te gaan. Je maakt per persoon een afweging gebaseerd op het totaalplaatje: leeftijd, ziektebeeld, algehele conditie, maar ook de band tussen jou en de patiënt. Vitaliteit is ook belangrijk, eventuele depressiviteit, en of iemand een stimulerende omgeving (partner, kinderen, etc) heeft of niet. Ook de context waarin je iemand ziet speelt een rol. Een patiënt die met een hartinfarct binnen is gekomen heeft nog wel eens het gevoel dat hij/zij een tweede kans in het leven heeft gekregen en staat wat meer open voor adviezen m.b.t. een gezondere levensstijl, dus ook adviezen over roken, alcohol, bewegen en voeding. Dat wil niet zeggen dat ze er altijd iets mee doen, maar ze willen het vaak wel proberen.

Bij patiënten die regelmatig op de poli komen breng ik het lang niet altijd ter sprake. Als ik denk of weet dat de patiënt er zelf mee bezig is meestal wel, het kan stimulerend werken of een stok achter de deur zijn. Als een patiënt die rookt, overgewicht heeft en niet of weinig beweegt bij mij loopt te klagen dat hij of zij zich slecht voelt en steeds minder kan confronteer ik ze wel met het effect dat hun eigen gedrag daar in hoge mate aan bijdraagt. Soms tegen beter weten in, maar ik vind wel dat je duidelijke grenzen moet kunnen stellen. We kunnen vaak nog veel voor iemand betekenen, maar als hij of zij er alles aan doet om dat tegen te werken blijf ik lang niet altijd begripvol. Als je aan hartfalen lijdt en afhankelijk bent van zuurstoftherapie, nog geen 300 meter onafgebroken kan lopen en toch door blijft roken kan dat een pittig gesprek worden.

Aan de andere kant hebben die mensen vaak hun hele leven gerookt en is hun gezondheid zo zwak dat ze geen jaren meer te leven hebben. Een sigaretje werkt voor hun ontspannend en stoppen zou voor hun loodzwaar zijn. Die mensen "genieten" liever nog regelmatig van hun sigaretje dan dat ze van hun verslaving moeten gaan afkicken. Daar kan ik ook wel begrip voor opbrengen.

Antibes schreef:

Rush schreef:

Luce schreef:

Lady Starstruck schreef:

Sam schreef:Ik zou ook weer niet teveel lolly's gaan eten. Aanslag op je tanden.
(en je lijn )

Ja precies Sam. Daar zit ik dus ook mee haha

En dan vinden ze het gek dat je aankomt als je stopt met roken . Geintje hoor.

Dat is wel zo hoor. Waar ik voorheen een sigaret nam, neem ik nu een glas fris, of een koekje, of een chocolaatje (of 2). Gelukkig rookte ik niet meer zo heel veel

Dat is natuurlijk een valkuil, maar hoeft niet per se. Een vriendinnetje van mij op de uni is gestopt en die valt nu juist af. JUIST omdat ze niet in die valkuil wil vallen van roken vervangen met eten, is ze sowieso bewuster op haar snackgedrag aan het letten en ze valt juist af.. Wel is ze nu kauwgumverslaafd haha!

Plus: qua gezondheid kun je beter 5kg aankomen dan roken natuurlijk.. Hoewel ik me voor kan stellen dat je dat niet wilt uiteraard, maar bang zijn om aan te komen is denk ik best een slap excuus om niet te stoppen: 1) aankomen is minder erg dan wat je je lichaam met roken aanricht en 2) je HOEFT helemaal niet aan te komen van stoppen met roken.

Het is wel een hele grote angst hoor. Maar ik probeer dat opzij te zetten dat aankomen. Mocht dat gebeuren dan sport/ lijn ik het eraf. Ik zet mijn zinnen nu even op het stoppen. Stapje voor stapje. Want ik zie altijd al veel te veel beren op de weg met dingen.

@Kim Ik ken het wel wat je zegt dat het oneerlijk is dat je man/ vriend tijdens een zwangerschap alles kan en wij niet. Ik zei ook altijd tegen mijn vriend van dan ga je ook maar niet drinken en niet meer naar de kroeg. Maar daar ben ik nu totaal in veranderd. Ik vind het een beetje kinderachtig om hem dat te gaan verbieden. Ik zie het nu zo ik draag het kind en dat vind ik ook een mooi iets. Dat wil ik echt niet bevuilen met alcohol en rookdampen.

Het is ook zo dat een mens maar een beperkte dosis zelfdiscipline heeft. Ik kan me dus voorstellen dat als je al je zelfdiscipline nodig hebt om van de sigaretten af te blijven, je het even niet zo nauw neemt met snoepen/lekker eten. Je kunt niet alles tegelijk doen. Ik zou dan eerst koste wat kost van je rookverslaving afkomen, en pas daarna weer bezig gaan met gezond eten , anders lijkt het me een valkuil, als je alles in één keer perfect wil doen....

KimRosenberg85 schreef:Het is ook zo dat een mens maar een beperkte dosis zelfdiscipline heeft. Ik kan me dus voorstellen dat als je al je zelfdiscipline nodig hebt om van de sigaretten af te blijven, je het even niet zo nauw neemt met snoepen/lekker eten. Je kunt niet alles tegelijk doen. Ik zou dan eerst koste wat kost van je rookverslaving afkomen, en pas daarna weer bezig gaan met gezond eten , anders lijkt het me een valkuil, als je alles in één keer perfect wil doen....

Ja precies. Die dosis zelfdicipline is waar. Maar de hoeveelheid discipline wat de mensen heeft is dan weer verschillend per mens. Niet dat ik nu ineens de hele kast leegsnack want ik let er nog steeds op haha.

Bij mijn vriend, heeft het ook geholpen dat hij het boek van Allen Carr gelezen heeft
Hij is nu een half jaar geleden gestopt. Heeft na de inbraak bij hem thuis nog 3 sigaretten gerookt (hij was toen net 3 weken gestopt) maar vond die zo smerig en werd er zo misselijk van dat hij er niet eens meer aan dacht om weer te beginnen

Nyx, hoe gaat het?

Ik ben eind vorig jaar gestopt, ook cold turkey. De eerste dag was het ergst, de eerste 3 dagen waren zwaar en daarna werd het alleen maar makkelijker. Ik weet niet of je nog steeds gestopt bent (hoop het voor je), maar anders is mijn tip om actief mee te schrijven in een "stoppen met roken" topic. Ik schreef mee in zo'n topic op het viva forum en in het begin schreef ik iedere dag, soms meerdere malen. Dat heeft echt geholpen, ik ken die meiden niet, waar we hebben elkaar er echt door heen gesleept toen.

Als er nou nog meer meiden hier stoppen, wordt het ook wat actiever in dit topic!

Ben alweer 2 weken gestopt

Lady Starstruck schreef:Ben alweer 2 weken gestopt

Waaaaaauw, wat superknap zeg!! Tijd voor een tussentijdse beloning? Keep up the good work!

Ja ik krijg van mijn schoonmoeder een kado als ik 2 maanden gestopt ben. Maar ik zit nog steeds te zoeken naar een leuke beloning voor mijzelf. Afgezien van het feit dat ik mijn energie weer helemaal terug heb

Goed zeg!

Sayuri schreef:Nyx, hoe gaat het?

Ik ben eind vorig jaar gestopt, ook cold turkey. De eerste dag was het ergst, de eerste 3 dagen waren zwaar en daarna werd het alleen maar makkelijker. Ik weet niet of je nog steeds gestopt bent (hoop het voor je), maar anders is mijn tip om actief mee te schrijven in een "stoppen met roken" topic. Ik schreef mee in zo'n topic op het viva forum en in het begin schreef ik iedere dag, soms meerdere malen. Dat heeft echt geholpen, ik ken die meiden niet, waar we hebben elkaar er echt door heen gesleept toen.

Van je afschrijven helpt echt inderdaad. Ik gebruik Twitter. Kunnen mijn volgers zien hoe het vergaat met mijn stop proces. En als ze het zat zijn ontvolgen ze mij maar haha. Het is wel een goede vorm van therapie

Voor de dames die het moeilijk vinden om te stoppen. Hier een tip (met een knipoog)

http://www.nu.nl/opmerkelijk/3419165/vrouw-wil-stoppen-met-roken-en-slaat-agent.html