Man wil niet mee naar m'n stervende oma!

Eens met Lejow.
Je bent wel een beetje aan het miepen, CBL.

Ik probeer me voor te stellen hoe het er in jouw hoofd aan toe gaat, CBL, met als die ergernissen, boosheid en wroeging jegens alles en iedereen in je omgeving. Ik krijg er zelf al storm van in m'n hoofd als ik het me alleen al voor probeer te stellen, doodvermoeiend, laat staan hoe gek jij jezelf maakt.

Lennox schreef:Ik probeer me voor te stellen hoe het er in jouw hoofd aan toe gaat, CBL, met als die ergernissen, boosheid en wroeging jegens alles en iedereen in je omgeving. Ik krijg er zelf al storm van in m'n hoofd als ik het me alleen al voor probeer te stellen, doodvermoeiend, laat staan hoe gek jij jezelf maakt.

Eens.
Maar goed, ik denk dat CBL ook niet een 'normale' gedachtegang heeft eerlijk gezegd. Niet dat daar iets mis mee is, maar dat valt me gewoon enorm op.

En ik snap jullie reacties niet. Cbl heeft het over een als situatie. Man geeft aan niet te gaan als hij niet wil, waarop cbl zegt dat zij dan ook niet naar die familie dingen hoeft omdat zij dat ook niet wil. Wat is hier raar aan? In een relatie doe je toch dingen voor elkaar die je zelf liever niet wilt? Je mag dus toch ook van je partner verwachten dergelijke dingen toch te doen ook al wil hij niet? Dus ook al wil man niet mee naar ziekenhuis, dan vind ik dat cbl dit toch best van hem kan verlangen. Net zoals hij wil dat zij mee gaat naar de familie. En nee, natuurlijk zijn de situaties niet helemaal vergelijkbaar, maar in beide gevallen gaat het om iets voor je partner doen.

Zoals het bij mij nu over komt is dat CBL het allemaal op een weegschaal wil leggen.
Doe jij dit niet? Mooi dan doe ik dat de volgende keer niet!

luisa schreef:En ik snap jullie reacties niet. Cbl heeft het over een als situatie. Man geeft aan niet te gaan als hij niet wil, waarop cbl zegt dat zij dan ook niet naar die familie dingen hoeft omdat zij dat ook niet wil. Wat is hier raar aan? In een relatie doe je toch dingen voor elkaar die je zelf liever niet wilt? Je mag dus toch ook van je partner verwachten dergelijke dingen toch te doen ook al wil hij niet? Dus ook al wil man niet mee naar ziekenhuis, dan vind ik dat cbl dit toch best van hem kan verlangen. Net zoals hij wil dat zij mee gaat naar de familie. En nee, natuurlijk zijn de situaties niet helemaal vergelijkbaar, maar in beide gevallen gaat het om iets voor je partner doen.

Eens, maar aan op de koffie gaan bij iemand voor een verjaardag zie ik weinig traumatisch.
Het bezoeken van een stervend iemand kan dat wel zijn.

Het is niet altijd maar wegen op die weegschaal. Soms doe je wel iets voor je partner, wat hij niet voor jou doet. Dat heb je ook maar te accepteren.

Maar je kan het ook andersom bekijken. Voor partner is het geen probleem alleen bij zijn familie op de koffie te gaan, terwijl je bij een stervend familielid juist steun van je partner kan gebruiken.

En eerlijk, een volwassen iemand die een trauma krijgt van het zien van iemand die op sterven ligt lijkt mij aardig overdreven. Leuk is het zeker niet nee, maar het hoort er m.i. wel bij.

luisa schreef:En ik snap jullie reacties niet. Cbl heeft het over een als situatie. Man geeft aan niet te gaan als hij niet wil, waarop cbl zegt dat zij dan ook niet naar die familie dingen hoeft omdat zij dat ook niet wil. Wat is hier raar aan? In een relatie doe je toch dingen voor elkaar die je zelf liever niet wilt? Je mag dus toch ook van je partner verwachten dergelijke dingen toch te doen ook al wil hij niet? Dus ook al wil man niet mee naar ziekenhuis, dan vind ik dat cbl dit toch best van hem kan verlangen. Net zoals hij wil dat zij mee gaat naar de familie. En nee, natuurlijk zijn de situaties niet helemaal vergelijkbaar, maar in beide gevallen gaat het om iets voor je partner doen.

Idd het gaat over alles en dan doet het er niet toe of het een verjaardag is of niet. Zo vaak ben ik meegegaan en dit jaar is het het Nee jaar voor mij. Ik hoef toch niet overal rekening mee te houden en mee te gaan als hij dat wil. Hij weet dat ik er niet zo van houd dus ik snap vaak niet dat hij mij mee wil als hij weet dat ik daar op dat moment helemaal niet wil zijn.

Caribbeanlover schreef:

luisa schreef:En ik snap jullie reacties niet. Cbl heeft het over een als situatie. Man geeft aan niet te gaan als hij niet wil, waarop cbl zegt dat zij dan ook niet naar die familie dingen hoeft omdat zij dat ook niet wil. Wat is hier raar aan? In een relatie doe je toch dingen voor elkaar die je zelf liever niet wilt? Je mag dus toch ook van je partner verwachten dergelijke dingen toch te doen ook al wil hij niet? Dus ook al wil man niet mee naar ziekenhuis, dan vind ik dat cbl dit toch best van hem kan verlangen. Net zoals hij wil dat zij mee gaat naar de familie. En nee, natuurlijk zijn de situaties niet helemaal vergelijkbaar, maar in beide gevallen gaat het om iets voor je partner doen.

Idd het gaat over alles en dan doet het er niet toe of het een verjaardag is of niet. Zo vaak ben ik meegegaan en dit jaar is het het Nee jaar voor mij. Ik hoef toch niet overal rekening mee te houden en mee te gaan als hij dat wil. Hij weet dat ik er niet zo van houd dus ik snap vaak niet dat hij mij mee wil als hij weet dat ik daar op dat moment helemaal niet wil zijn.

"

Huh het topic ging toch over dat je vriend niet mee wilde? Wat nou als je vriend dit zegt?
Dan had je dit hele topic niet hoeven openen. Het ging erom dat je vriend niet mee wilde en uiteindelijk draait het nu om jou dat jij soms niet meer mee wil.

Ik vind dat je dit soort dingen helemaal niet moet afdwingen bij iemand. En zeker niet door alles maar op een weegschaal te leggen, de keren bij te houden dat jij met hem meegaat en vervolgens nog te dreigen met: als jij dit niet doet, dan doe ik dat niet. Sorry, ik vind dat een heel slecht uitgangspunt in een relatie. En de vergelijking verjaardag-stervende oma begrijp ik ook totaal niet. Dat is toch niet te vergelijken CBL? Elkaar steunen binnen een relatie, zeker op moeilijke momenten zoals deze voor jou, kan ook op vele andere momenten.

Fijn overigens dat hij toch meegegaan. Ik hoop overigens wel dat de reacties hier jouw ogen openen in algemenere zin. Een relatie zou niet moeten bestaan uit voor wat, hoort wat.

Ik snap jullie relatie gewoon niet zo goed CBL, met al die wrokgvoelens, onbegrepen dingen heen en weer, onderlinge verwijten naar elkaar toe en vraag me wel eens vaker af of jullie wel écht gelukkig met elkaar zijn en écht op elkaar kunnen bouwen als jullie het nodig hebben.

Caribbeanlover schreef:

luisa schreef:En ik snap jullie reacties niet. Cbl heeft het over een als situatie. Man geeft aan niet te gaan als hij niet wil, waarop cbl zegt dat zij dan ook niet naar die familie dingen hoeft omdat zij dat ook niet wil. Wat is hier raar aan? In een relatie doe je toch dingen voor elkaar die je zelf liever niet wilt? Je mag dus toch ook van je partner verwachten dergelijke dingen toch te doen ook al wil hij niet? Dus ook al wil man niet mee naar ziekenhuis, dan vind ik dat cbl dit toch best van hem kan verlangen. Net zoals hij wil dat zij mee gaat naar de familie. En nee, natuurlijk zijn de situaties niet helemaal vergelijkbaar, maar in beide gevallen gaat het om iets voor je partner doen.

Idd het gaat over alles en dan doet het er niet toe of het een verjaardag is of niet. Zo vaak ben ik meegegaan en dit jaar is het het Nee jaar voor mij. Ik hoef toch niet overal rekening mee te houden en mee te gaan als hij dat wil. Hij weet dat ik er niet zo van houd dus ik snap vaak niet dat hij mij mee wil als hij weet dat ik daar op dat moment helemaal niet wil zijn.

Ik ben twee en ik zeg nee.....

Het gaat nu een stuk beter met mijn oma voorlopig redt ze het wel. Dat mijn man (dus niet vriend zoals iemand zei) zei dat als hij echt niet mee wilde hij ook niet ging snap ik wel, want sommigen kunnen er idd niet tegen. Aan de andere kant vind ik dat raar aangezien hij wel wil dat ik steeds overal mee naartoe ga en dan doet het er niet toe of het een verjaardag is het gaat om het principe wat jullie ook vinden.

luisa schreef:Maar je kan het ook andersom bekijken. Voor partner is het geen probleem alleen bij zijn familie op de koffie te gaan, terwijl je bij een stervend familielid juist steun van je partner kan gebruiken.

En eerlijk, een volwassen iemand die een trauma krijgt van het zien van iemand die op sterven ligt lijkt mij aardig overdreven. Leuk is het zeker niet nee, maar het hoort er m.i. wel bij.

Dit meen jij serieus? Het spijt me zeer, ik ben volwassen maar ik wil gewoon geen stervende of overleden mensen zien die ik ken. Anderen zou ik best kunnen handelen, maar ik herinner me graag mensen zoals ze zijn. Het hoort er bij? Denk het ook..

Fortissimo schreef:

luisa schreef:Maar je kan het ook andersom bekijken. Voor partner is het geen probleem alleen bij zijn familie op de koffie te gaan, terwijl je bij een stervend familielid juist steun van je partner kan gebruiken.

En eerlijk, een volwassen iemand die een trauma krijgt van het zien van iemand die op sterven ligt lijkt mij aardig overdreven. Leuk is het zeker niet nee, maar het hoort er m.i. wel bij.

Dit meen jij serieus? Het spijt me zeer, ik ben volwassen maar ik wil gewoon geen stervende of overleden mensen zien die ik ken. Anderen zou ik best kunnen handelen, maar ik herinner me graag mensen zoals ze zijn. Het hoort er bij? Denk het ook..

Ik heb het niet over mensen die al overleden zijn, hoor. En dat je het niet wilt dat snap ik echt wel hoor, lijkt me voor niemand leuk. Maar traumatisch? Dat lijkt mij overdreven ja.
Zou jij dan ook niet met je vriend mee gaan als een dierbare van hem op sterven ligt? Als mijn man dit niet zou doen zou ik daar echt wel flink kwaad over worden eigenlijk.

Ik niet. Dat is zijn keuze. Om daar boos over te worden, terwijl het zoiets persoonlijks is vind ik echt bizar.

Mwah, ik vind het bizar dat je zoiets niet voor je partner (of juist voor de persoon die op sterven ligt) over hebt.

Mijn vriend zou ook niet mee gaan en dat vind ik helemaal niet erg. Maar goed, hij gaat ook niet mee naar familie dingen die wel leuk zijn.

Kom op zeg Luisa, dit is toch geen kwestie van 'iets over hebben voor iemand' ? Dit is zo iets persoonlijks, daar kan je geen strijd om maken.

Ja je hebt natuurlijk gelijk dat het iets persoonlijks is. En ik maak er ook geen strijd van, maar ik zou toch echt wel van mijn partner verwachten dat hij zich over zijn angst/het niet leuk vinden heen zet. Als, geheel fictief voorbeeld, mijn moeder op sterven ligt en hij niet mee gaat omdat hij haar wil herinneren zoals zij is dan zou ik wel van hem verlangen om toch mee te gaan ja. Niet omdat ik zijn steun aan het bed van mijn moeder nodig heb, maar vooral omdat mijn moeder ook hem zou willen zien en afscheid van hem willen nemen. Tja misschien een gebrek aan empathisch vermogen van mijn kant hoor, maar dit is wel hoe ik erin sta.

Ik zou het wel voor m'n vriend overhebben,, maar andersom zou ik het niet van m'n vriend verlangen dat hij mee ging. Ik zou het vragen, maar wil hij niet, dan wil hij niet.

Lennox schreef:Ik zou het wel voor m'n vriend overhebben,, maar andersom zou ik het niet van m'n vriend verlangen dat hij mee ging. Ik zou het vragen, maar wil hij niet, dan wil hij niet.

Eens. Ik kan mensen in die situatie vrij goed handelen, mijn vriend niet. Wie ben ik dan om hem te dwingen om mee te gaan?

weg

Rush schreef:Mijn vriend zou ook niet mee gaan en dat vind ik helemaal niet erg. Maar goed, hij gaat ook niet mee naar familie dingen die wel leuk zijn.

Wat zeg jij dat tegen hem en waarom gaat hij niet mee? Is een beetje zoals bij ons, maar ik ga dan wel mee al is dat vaak tegen mijn zin in. Snap niet zo goed wat er zo leuk kan zijn aan familiedingen.

tienie31 schreef:Toen mijn moeder op sterven lag, wilde mijn zus er ook niet bij zijn als ze haar laatste adem uitblies.
Wie ben ik dan om te zeggen dat ze daar verplicht bij moet zijn.
Dat is nog steeds ieder zijn eigen keuze.
Toen mijn oma overleed, ben ik van te voren even bij haar geweest, maar wel in de kamer ernaast, puur en alleen omdat ik het niet kon aanzien, en haar wilde herinneren zoals ze was.

En je kan zeer zeker wel een traumatische ervaring over houden aan iemand die is overleden.
Toen mijn moeder net overleden was, draaiden ze haar om, om haar te wassen, daardoor draaide haar hoofd niet mee, en dat is wat ik op de dag van vandaag nog steeds als iets traumatisch ervaar, omdat ik mijn moeder zo niet kon.

Bah wat moet dat naar zijn geweest zeg.