Biechttopic

Biechtje schreef:Dat is echt heel erg lief van je vriend! En van jou! Dank je wel.

Ik hoop dat ik hem kan openen want ik heb geen Excel op mijn pc. Ik heb wel Open Office.

Je kunt hem hier downloaden: http://www.2shared.com/complete/6nGFT5NA/Aflostool_Leningen.html

Let even op, er staat eerst een knop met daarop Download, dan Play, en dan nog een keer Download. De onderste Download moet je hebben, anders download je een programma dat iLivid heet en dat is niet de bedoeling.

Ik ben ook niet het biechtje, maar vind het wel heel lief dat je helpt!

Je kan straks na het downloaden wel kiezen dat je het wilt 'openen met' Open Office.

Ik heb ook Open Office en zo doe ik dat altijd.

Dank je wel voor de tool! Hij is echt heel erg handig!

Ik heb gelijk mijn plan uitgewerkt. Super!

Wat lief, Ellibre!

En fijn dat je ermee aan de slag kunt, Biechtje. Ik vind het goed van je dat je het aanpakt in plaats van verder laat oplopen.
Natuurlijk had je de schulden beter niet kunnen maken, maar je kunt ook je kop in het zand blijven steken en dat doe je niet, dus je komt er heus weer bovenop.

*

Vertellen jullie wel eens een leugen omdat je geen zin hebt in gezeur van je partner? Dat je bijvoorbeeld iets nieuws koopt maar als je partner ernaar vraagt zegt dat je het hebt gekregen omdat hij vindt dat je al te veel geld uitgeeft?

En andersom, zou je dat erg vinden?

Biechtje schreef:Vertellen jullie wel eens een leugen omdat je geen zin hebt in gezeur van je partner? Dat je bijvoorbeeld iets nieuws koopt maar als je partner ernaar vraagt zegt dat je het hebt gekregen omdat hij vindt dat je al te veel geld uitgeeft?

En andersom, zou je dat erg vinden?

Dit is toch geen biecht. Als je een vraag stelt kun je toch gewoon een topic openen?

Met mijn ex deed ik dat wel, met mijn huidige vriend niet meer. Ik zou het ook niet fijn vinden als hij dat wel deed.

Artemis: eens, maar ik ben wel benieuwd naar het verhaal erachter. Best kans dat het dan ineens wel een biecht wordt

Omdat ik het niet nodig vind dat mensen weten dat dit nu bij mij speelt.

Ik kom er net achter dat m'n vriend voor de 2e keer glashard in m'n gezicht heeft gelogen omdat hij bang is dat ik boos word. Ik vraag me af of dat het rechtvaardigt. Of ik echt zo'n onaardig persoon ben dat hij liever niet de waarheid verteld.

Biechtje schreef:Vertellen jullie wel eens een leugen omdat je geen zin hebt in gezeur van je partner? Dat je bijvoorbeeld iets nieuws koopt maar als je partner ernaar vraagt zegt dat je het hebt gekregen omdat hij vindt dat je al te veel geld uitgeeft?

En andersom, zou je dat erg vinden?

Vandaag:

Nee lief, ik doe echt geen komijn in de chili con carne.
Nee hoor, dit is gewone koffie met cafeine.
Nee hoor, zie je niks van die kras.
Ik stofzuig ook altijd onder bed.
Niet doen, dat vind ik niet lekker.

Biechtje schreef:Omdat ik het niet nodig vind dat mensen weten dat dit nu bij mij speelt.

Ik kom er net achter dat m'n vriend voor de 2e keer glashard in m'n gezicht heeft gelogen omdat hij bang is dat ik boos word. Ik vraag me af of dat het rechtvaardigt. Of ik echt zo'n onaardig persoon ben dat hij liever niet de waarheid verteld.

Vraag aan hem hoe het komt dat hij er bang voor is?

Erover liegen niet nee, dat vind ik niet prettig in een relatie. Ik zou dat andersom namelijk ook niet waarderen. Ter vermijding van gezeur wil het wel eens voorkomen dat ik nieuw gekochte dingen zonder te showen gewoon in de kast leg. Of niet zeg dat ik nieuwe schoenen heb besteld. Mijn vriend wil nog wel eens denken dat ik ontzettend veel geld uitgeef, terwijl dat reuze meevalt. Ik stuur H&M bestellingen meestal voor ruim de helft weer retour. En dan lijkt het wel eens dat ik meer koop dan ik daadwerkelijk doe.

Hoe zit dat bij jou dan Biechtje? Heb je het gevoel erover te moeten liegen?

Waar gaat het dan om? Is het een onverantwoordelijke actie van hem geweest dat hij er daarom over liegt? Bijvoorbeeld een veel te dure nieuwe spelcomputer terwijl jullie om geld verlegen zitten?

*

Biechtje, ik heb je verhaal nog gelezen voordat je het verwijderd hebt. Wat die eerste situatie betreft, ik kan me wel voorstellen dat hij zich daar ongemakkelijk over voelde en dan niet gelijk eerlijk durft te zijn in het begin van de relatie. En dat heeft niet eens heel lang geduurd, want 's avonds heeft hij het alsnog verteld.
Die tweede situatie zou ik ook niet te zwaar oppakken nog. Ik weet niet hoe lang jullie samen zijn, maar het klinkt nog wat aftastend in jullie verhouding tot elkaar. Wie weet vindt hij het nog wat lastig wat jullie over en weer van elkaar verwachten, hoe jij reageert op bepaalde keuzes.

Het is niet leuk dat hij erover gelogen heeft, maar het klinkt mij meer als onzekerheid in de oren dan als heel bewust dingen verzwijgen of anders voordoen. Ik zou hem wel duidelijk maken dat je gewoon eerlijkheid wil, maar ik zou deze twee dingen nog niet te zwaar opvatten.

Dankjewel voor je begripvolle reactie Sanne. Ik heb veel moeite met filteren wegens m'n ex. Ben nogal hard geworden en heb nogal strakke grenzen geloof ik.

Het is ook onzekerheid van zijn kant. Hij heeft het hart op de goed plek maar ik heb gewoon een heel groot vertrouwensprobleem en dit werkt er dan niet echt aan mee. Wat me het meest pijn doet is dat hij blijkbaar niet eerlijk durft te zijn, bang voor mijn reactie. Dat is het laatste wat ik wil bereiken. En het stomme is dat dit averechts werkt omdat ik nu dus wel boos ben. Ik ben geloof ik nog zoekende naar m'n grenzen.

Het is ook heel lastig als je vertrouwen in een eerdere relatie een deuk heeft opgelopen. Ik kan je wel zeggen dat het weer terug kan komen. Ik had in het begin van mijn relatie ook problemen met vertrouwen. Ik dacht dat mijn vriend zo ieder moment weg kon gaan, omdat de buurvrouw/collega/kantinejuffrouw leuker/liever/mooier zou zijn. Ik was echt wantrouwend in het begin, zonder dat hij daar aanleiding toe gaf. Mijn moeilijke gedrag heeft uiteindelijk wel tot een moeilijk jaar geleid, met heel veel ruzies en voor hem bijna een punt achter de relatie denk ik. En toen ging het beter, is mijn vertrouwen weer goed gekomen. Het kan dus wel.

Heel herkenbaar! Ik denk ook steeds dat hij overal leukere vrouwen tegenkomt. Beetje vicieuze cirkel. Werkt ook niet echt mee dat ik jaren vrijgezel ben geweest en daarin veel mannen ben tegen gekomen die met mij vreemd wilden gaan (of gingen omdat ik t niet wist). M'n vriend heeft een verrassing voor me en doet nu super geheimzinnig met zijn telefoon e.d. en dat roept eigenlijk nare herinneringen op. Ik probeer het te negeren en hem mijn vertrouwen te geven.

Fijn om te lezen dat het bij jullie goed is gekomen. Jullie zullen het beiden niet makkelijk hebben gehad. Soms vraag ik me af of ik wel een relatie kan hebben..

Natuurlijk kun jij een relatie hebben. Geef hem een kans. Wantrouwen is geen goede startbasis voor een relatie. Stel dat het wantrouwen ongerechtvaardigd is, dan doe je hem tekort. En je kunt jezelf niet altijd beschermen tegen de verkeerde personen. Misschien is dat iets wat je moet accepteren. De enige manier om niet door mannen gekwetst te worden, is geen relaties meer aangaan, maar daarmee doe je jezelf ook tekort, want wie weet is je huidige vriend gewoon een normale betrouwbare goedzak. Neem het risico, er zijn een hoop vervelende mensen op de wereld en ook een hele hoop goeden.

Ik biecht op dat ik soms een beetje baal van sommige dingen in m'n leven.
Ik zou heel graag 'verder' gaan. Een echt huis, trouwen, kindjes.. Gewoon huisje, boompje, beestje, de hele rataplan. Helaas kan dit nu gewoon nog niet en bij vlagen kan ik daar echt van balen. Waar we nu wonen hebben we gewoon niet de ruimte voor een kindje en liefst willen we eerst trouwen en vriend wil dat niet terwijl we hier nog wonen (weet niet precies waarom). Een ander huis is weer zo lastig omdat we echt tussen wal en schip zitten. Qua huren zitten we nu net boven/net onder de inkomensgrens en particulier huren vind ik gewoon veel te duur. Aangezien we allebei een uitzendbaan hebben, kunnen we geen hypotheek krijgen en dus niet kopen. Soms heb ik het gevoel dat we in deze dingen een beetje stil staan..
Het is niet zo dat is alles a la minute, per direct nu wil hebben hoor, ik kan ook echt nog genieten van ons kinderloze leven (uitslapen!), maar het is denk ik vooral het gevoel dat allemaal niet kan ook al zouden we het nu willen.

Jullie kunnen hier verder ook niks mee hoor, maar ik moest het gewoon even kwijt, haha en vind het niet nodig dat iedereen dit gelijk aan mijn naam koppelt

Wat huis betreft, dat is inderdaad lastig. Hopelijk krijgen jullie beide snel een vast contract, zodat jullie een huis kunnen kopen.
Ik weet niet hoe klein jullie wonen, maar een kindje past ook wel in een klein huis. Wij hebben één klein slaapkamertje extra en dat past goed, maar dat houdt ons niet tegen om voor een tweede kindje te gaan. Het is niet heel praktisch, maar onze kinderwens is te groot om te laten schieten. Vrienden van ons hebben een kindje gekregen, terwijl ze niet eens een slaapkamer extra hadden. Het kindje heeft bij hen op de kamer geslapen totdat ze een ander huis hadden. Ook niet ideaal, maar als je wilt wachten tot alle omstandigheden perfect zijn, dan moet je soms heel lang wachten in de huidige economie.

Hopelijk hebben jullie alles snel op orde zoals jullie willen, maar als dat niet lukt, kan het ook helpen om gewoon wat minder beren op de weg te zien.
Ik begrijp wel dat je er af en toe gigantisch van baalt.

Qua ruimte gaat het helaas echt niet lukken. We hebben geen kamertje over en in de slaapkamer geen ruimte voor een wiegje, die zou dan bijna letterlijk in de deuropening moeten staan. In de woonkamer is ook geen ruimte voor een box oid, dus dat gaat echt niet lukken.
Daarnaast zit mijn vriend in zijn derde contract en het is dus echt afwachten of hij aangenomen wordt bij dat bedrijf na het einde van het contract of dat hij weg moet. Als hij dan geen baan meer heeft, kunnen we samen op mijn salaris wel rondkomen, maar met een kindje erbij zou dat niet lukken.
Echt nog niet verstandig om aan te beginnen dus.. Meestal ben ik heel nuchter in dit soort dingen, het komt zoals het komt en het is niet zo dat ik al 36 ben of zo, ik heb nog wel even Maar als je dan ziet dan heel veel bekenden/vrienden een huis kopen, trouwen of zwanger zijn, kriebelt het wel hoor!

Ik vind mezelf soms zo ingewikkeld.

Ik ben 26 jaar, ben al 7 jaar samen met mijn vriend, maar kan soms zo angstig voor bepaalde dingen zijn.
Ik studeer en werk. Ik heb nog één jaar voor mijn studie, daarna moet ik 5500 collegegeld per jaar gaan betalen ipv 1800 euro. Ik heb daarom besloten om vanaf september 3 dagen te werken ipv 4. Zodat ik zeker weet dat ik mijn studie afkrijg.

Maar het benauwt me nu toch enorm. Stel je voor dat het niet lukt.. Nu ik besloten heb om minder te werken, dan moet het wel gaan lukken. Maar toch vind ik het ook wel weer eng om af te studeren. Dit is het laatste doel voordat ik, voor m'n gevoel, de volwassen wereld intreed. Ik ben dan zo bang dat mensen gaan verwachten dat we gaan trouwen en dat we kinderen krijgen. Ik weet helemaal niet of ik dat wel wil. Of eigenlijk wil ik het wel, maar ik durf niet zo goed. Als ik denk aan trouwen met mijn vriend, dan ga ik zo diep nadenken over of ik wel écht gelukkig met hem ben. Dan kan ik zo gaan twijfelen. Terwijl als ik me goed voel, en het allemaal wat luchtiger bekijk, dan houd ik zoveel van hem en dan weet ik zeker dat ik voor altijd bij hem wil blijven.
Maar soms denk ik: maar als ik met hem trouw, dan is het allemaal zo definitief. Natuurlijk kunnen we scheiden als het niet gaat, maar dat wil ik natuurlijk niet!

En ik zou ook heel graag kinderen willen, als ik klaar ben met mijn studie, maar stel dat ik niet voor ze kan zorgen, dat ik in een depressie raak o.i.d..
Ook kan ik me door het nieuws van Ruben en Julian helemaal druk maken, stel dat ik mijn kinderen iets aandoe. Diep van binnen weet ik ECHT wel dat ik zo niet in elkaar steek, en dat stelt me ook wel gerust. Maar toch blijft het angstig gevoel sluimeren.

niet quoten graag

Ik lees vooral veel angsten en onzekerheden, zóveel dat ik me af raag of er geen achterliggende reden achter zit en ik me ook afvraag of het je nog wel lukt om te genieten. Het lijkt namelijk of je bij iedere stap die je zet beren op de weg ziet. En dan vooral heeeeeeele grote beren... Beren op de weg zien is een heel natuurlijk iets, maar ik heb het idee dat je het jezelf zoveel moeilijker maakt dan nodig is.