Kind bij je in bed slapen en afbouwen daarvan

Floor schreef:tania, oplossing is dus nog een kind krijgen
nee dat zag ik nou juist niet zitten doordat ik het zo echt vreselijk zwaar vind.

Ja M. slaapt ook zo slecht dus ik zei ook al tegen m'n man we moeten er gewoon nog een krijgen

Ik heb ook vaak geroepen ik ga er geen derde bed naast kopen hoor. Iets wat de nicht van mijn man welheeft gedaan.
Maar als je nachten zo vaak onderbroken worden en je echt op je tandvlees loopt van vermoeidheid neem je op een moment wel je kind bij je in bed
Als je maar kan slapen... hier slapen ze af en toe bij ons.

Floor schreef:Aan alle mensen die zich verbazen prima, ik heb al uitgelegd waarom ik het zo heb gedaan en zal het nog een keer proberen.
Ik heb een rampzalig slapend kind en omdat ik uren per nacht met hem in de huiskamer of in zijn slaapkamer zat ben ik hem bij ons in bed gaan leggen zodat ik hopelijk nog wat slaap kon krijgen.

Ik verbaas me niet over jouw alleen hoor, maar gewoon dat het zoveel gebeurt hier. En daar oordeel ik ook verder niet over. Het verbaasd me alleen maar vandaar.

Linda schreef:

Liadan schreef:Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

Ik snap ook niet waarom mensen zichzelf zwak of een slappeling noemen als ze hun kinderen in hun bed laten slapen. Ik vind daar echt niks zwaks aan.

Ik noemde mezelf een slappeling... Over sommige dingen in de opvoeding had ik nogal strikte ideeen, dat ik die nu een voor een overboord mik omdat het toch anders blijkt uit te pakken maakt dat ik mezelf ( soms gekscherend) een slappeling noem. Slapen met mijn zoontje in bed vind ik eigenlijk heel fijn, ik slaap heel rustig en hij ook. Ook slaapt hij goed in zijn eigen bed, maar niet altijd. Het is voor mij een gevoel, ooit wilde ik het anders óf DE mensen om mij heen zeggen dat het niet hoort of kan. Dat creëert voor mij wel een spanningsveld.

Lady4 schreef:

Printje schreef:

Lady4 schreef:Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

En ik vind slaap op dit moment veel belangrijker dan hem perse in zijn eigen bed, hij raakt overstuur gaat overgeven en daar heb ik dus echt totaal geen zin in.

Maar dat komt toch juist doordat hem aangeleerd is dat hij wel bij papa en mama mag slapen wanneer hij dit soort gedrag gaat vertonen?

Het is geen commentaar hoor, slechts verbazing. Ik hoop echt dat wij daar nooit aan zullen beginnen, mochten wij samen een kindje krijgen. Mijn nachtrust is me heilig, maar de geborgenheid van ons samen in een bed net zo goed.

Je hebt gelijk hoor maar heb echt geen zin/ puf in dat gedoe in de nacht en dat weet R natuurlijk echt wel. En geborgenheid is ook belangrijk maar als ik slaap boeit het me momenteel niet of er een of twee mensen bij me liggen.

Ik zou het zo graag willen, maar vriend wil het per se niet Het zou mijn hele gemoedstoestand er wel een stuk beter op maken.. ik wil zo graag normaal kunnen slapen.

Parisienne schreef:Ik zou het zo graag willen, maar vriend wil het per se niet Het zou mijn hele gemoedstoestand er wel een stuk beter op maken.. ik wil zo graag normaal kunnen slapen.

En een bedje aan jullie bed vast vindt hij dat ook niks? Dan zet je hem aan jouw kant dan heeft je vriend er geen last van als ze bij jullie ligt.

Kan hij wel overdag gewoon in zijn bedje slapen Floor? Heb je al weleens geprobeerd zijn bedje naast jullie bed te zetten? Zijn kamer te veranderen? Wifi en dect telefoons uitzetten in de nachturen? Ik heb even alles snel doorgelezen hoor, misschien heb ik erover heen gelezen.

Dan ben ik toch wel de enige uitzondering hier. Hoe slecht ze ook slaapt, ze komt niet in bed om te slapen. Ze mag best in bed liggen om te kroelen of tv te kijken maar slapen doen we in eigen bed. En ze is geen makkelijke slapet en ja ik ga dan maar 20x per nacht eruit maar ik kan echt niet slapen met haar in bed en daarnaast hebben wij ook absoluut geen groot bed.

piene1983 schreef:

Linda schreef:

Liadan schreef:Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

Ik snap ook niet waarom mensen zichzelf zwak of een slappeling noemen als ze hun kinderen in hun bed laten slapen. Ik vind daar echt niks zwaks aan.

Ik noemde mezelf een slappeling... Over sommige dingen in de opvoeding had ik nogal strikte ideeen, dat ik die nu een voor een overboord mik omdat het toch anders blijkt uit te pakken maakt dat ik mezelf ( soms gekscherend) een slappeling noem. Slapen met mijn zoontje in bed vind ik eigenlijk heel fijn, ik slaap heel rustig en hij ook. Ook slaapt hij goed in zijn eigen bed, maar niet altijd. Het is voor mij een gevoel, ooit wilde ik het anders óf DE mensen om mij heen zeggen dat het niet hoort of kan. Dat creëert voor mij wel een spanningsveld.

Als jullie het beiden prettig vinden, zou het je dan niet heel veel rust geven als je je er gewoon bij neerlegt?
Het is vervelend als mensen hun mening aan je opdringen. Bij mij ging het op een gegeven moment het ene oor in en het andere oor weer uit. Ik heb echt moeten leren om te doen waar ik me goed bij voelde, ipv te luisteren naar anderen. Toen dat eenmaal goed ging voelde ik me veel beter.

M@niek schreef:Dan ben ik toch wel de enige uitzondering hier. Hoe slecht ze ook slaapt, ze komt niet in bed om te slapen. Ze mag best in bed liggen om te kroelen of tv te kijken maar slapen doen we in eigen bed. En ze is geen makkelijke slapet en ja ik ga dan maar 20x per nacht eruit maar ik kan echt niet slapen met haar in bed en daarnaast hebben wij ook absoluut geen groot bed.

Maar ga je dan ook echt letterlijk 20 keer per nacht je bed uit?

Ik heb bij J. wel is een paar nachten bij gehouden, ik ging zo'n 25 keer m'n bed uit en tussen door sliep hij amper. Want zodra ik weg was begon hij weer te huilen. Ik sliep dan zelf gewoon zo goed als niet, misschien een half uurtje. Wanneer slaap je dan als je 20 keer je bed uit moet elke nacht?

Maar slapen de kinderen van mensen uit jullie omgeving dan wel allemaal altijd in hun eigen bed? Ik hoor van vriendinnen/collega's en kennissen eigenlijk alleen maar dat hun kinderen af en toe of regelmatig bij hun in bed slapen.

M@niek schreef:Dan ben ik toch wel de enige uitzondering hier. Hoe slecht ze ook slaapt, ze komt niet in bed om te slapen. Ze mag best in bed liggen om te kroelen of tv te kijken maar slapen doen we in eigen bed. En ze is geen makkelijke slapet en ja ik ga dan maar 20x per nacht eruit maar ik kan echt niet slapen met haar in bed en daarnaast hebben wij ook absoluut geen groot bed.

Ik geloof er niks van dat jij een aantal nachten achter elkaar 20 keer je bed uit gaat om je kind te troosten en dan ook nog enigszins kunt functioneren.

chococupcake schreef:Kan hij wel overdag gewoon in zijn bedje slapen Floor? Heb je al weleens geprobeerd zijn bedje naast jullie bed te zetten? Zijn kamer te veranderen? Wifi en dect telefoons uitzetten in de nachturen? Ik heb even alles snel doorgelezen hoor, misschien heb ik erover heen gelezen.

voorheen sliep hij overdag wel in zijn bedje en begon hij daar de avonden ook maar nu is het een ramp. overdag 30 minuten slapen en dan is het klaar en 's avonds gaat hij dus niet meer slapen tenzij ik bij hem lig in ons bed (bij hem op de grond werkt ook niet).
Zijn kamer is sinds vandaag veranderd, hopelijk wordt dat beter, als dat over een week of 3 niet heeft geholpen gaan we hem op de logeerkamer leggen.

Rejoy. schreef:

M@niek schreef:Dan ben ik toch wel de enige uitzondering hier. Hoe slecht ze ook slaapt, ze komt niet in bed om te slapen. Ze mag best in bed liggen om te kroelen of tv te kijken maar slapen doen we in eigen bed. En ze is geen makkelijke slapet en ja ik ga dan maar 20x per nacht eruit maar ik kan echt niet slapen met haar in bed en daarnaast hebben wij ook absoluut geen groot bed.

Ik geloof er niks van dat jij een aantal nachten achter elkaar 20 keer je bed uit gaat om je kind te troosten en dan ook nog enigszins kunt functioneren.

Maar het is ook niet elke nacht en sinds twee weken gebruikt ze ook melatonine wat super gaat en ja daarvoor ging ik dus wel 20x uit bed en ja functioneren nee echt productief was/ben ik niet op die dag maar over het algemeen kan ik er goed tegen. En ze heeft geen enkele keer bij ons in bed geslapen. Er is ook gewoon geen plek in bed.

Liadan schreef:Maar slapen de kinderen van mensen uit jullie omgeving dan wel allemaal altijd in hun eigen bed? Ik hoor van vriendinnen/collega's en kennissen eigenlijk alleen maar dat hun kinderen af en toe of regelmatig bij hun in bed slapen.

wij laten het dus wel toe maar schoonzus en zwager vinden het maar de grootste onzin. En melden dit ook regelmatig bij ons maar dat maakt me geen zak uit!!

Tania schreef:

Parisienne schreef:Ik zou het zo graag willen, maar vriend wil het per se niet Het zou mijn hele gemoedstoestand er wel een stuk beter op maken.. ik wil zo graag normaal kunnen slapen.

En een bedje aan jullie bed vast vindt hij dat ook niks? Dan zet je hem aan jouw kant dan heeft je vriend er geen last van als ze bij jullie ligt.

Ik ga dit eens bij hem opperen. Ik dacht zelf ook aan hoe Rejoy het doet, mama dus in het midden Dan aan mijn bedrand een bedhekje, zodat N. uiteraard niet uit bed kan vallen. Alleen het wordt wel erg krap in een bed van 140 cm breed.

M@niek schreef:Dan ben ik toch wel de enige uitzondering hier. Hoe slecht ze ook slaapt, ze komt niet in bed om te slapen. Ze mag best in bed liggen om te kroelen of tv te kijken maar slapen doen we in eigen bed. En ze is geen makkelijke slapet en ja ik ga dan maar 20x per nacht eruit maar ik kan echt niet slapen met haar in bed en daarnaast hebben wij ook absoluut geen groot bed.

Nee je bent niet de enige, hier gaat het precies zo. Ons bed is wel groot genoeg, maar dan nog mag hij er niet in slapen.

J is altijd een ramp geweest met slapen, vanaf de eerste week al. Ze heeft die eerste week dus ook al meteen bij ons in bed geslapen, dat was de enige manier waarop ik nog enigszins een paar uurtjes kon slapen. Ze heeft rond haar 1e verjaardag een paar weken in haar eigen bed geslapen, voor de rest slaapt ze altijd bij ons. Ik doe niet eens meer de moeite om haar 's avonds in haar eigen bed in slaap te laten vallen. Sinds we het gewoon accepteren slapen we allemaal veel beter en
Ik vind het wel prima zo en ik heb dus ook geen tips om kindjes in hun eigen bedje te laten slapen.

Die van mij zouden echt de hele nacht liggen keten!

De enkele keer dat het hier voorkomt dat ze door ziekte of iets liever niet alleen op hun kamer slapen,pakken we het campingbed, en zet ik die naast ons bed. Komt echt erg weinig voor.

Floor schreef:

chococupcake schreef:Kan hij wel overdag gewoon in zijn bedje slapen Floor? Heb je al weleens geprobeerd zijn bedje naast jullie bed te zetten? Zijn kamer te veranderen? Wifi en dect telefoons uitzetten in de nachturen? Ik heb even alles snel doorgelezen hoor, misschien heb ik erover heen gelezen.

voorheen sliep hij overdag wel in zijn bedje en begon hij daar de avonden ook maar nu is het een ramp. overdag 30 minuten slapen en dan is het klaar en 's avonds gaat hij dus niet meer slapen tenzij ik bij hem lig in ons bed (bij hem op de grond werkt ook niet).
Zijn kamer is sinds vandaag veranderd, hopelijk wordt dat beter, als dat over een week of 3 niet heeft geholpen gaan we hem op de logeerkamer leggen.

Hier precies zo! Overdag ook alleen maar willen slapen als ik er bij was, ik heb dus weken overdag bij haar gezeten in ons bed.. S avonds soms, maar konden we haar ook vaak in ons bed laten liggen tussen kussens in zodat we even onze handen vrij hadden.
Het is ontzettend vermoeiend, maar hier komt nu een einde eraan dus ik hoop ook over een tijdje bij jou! En gewoon lekker bij je laten slapen hoor, dan kom jij ook nog wat aan je slaap toe.

Parisienne schreef:

Tania schreef:

Parisienne schreef:Ik zou het zo graag willen, maar vriend wil het per se niet Het zou mijn hele gemoedstoestand er wel een stuk beter op maken.. ik wil zo graag normaal kunnen slapen.

En een bedje aan jullie bed vast vindt hij dat ook niks? Dan zet je hem aan jouw kant dan heeft je vriend er geen last van als ze bij jullie ligt.

Ik ga dit eens bij hem opperen. Ik dacht zelf ook aan hoe Rejoy het doet, mama dus in het midden Dan aan mijn bedrand een bedhekje, zodat N. uiteraard niet uit bed kan vallen. Alleen het wordt wel erg krap in een bed van 140 cm breed.

Wij hebben nu zo'n goedkoop Ikea bedje omgebouwd tot cosleeper. Kost niet zoveel en werkt prima. M. wil er alleen niet in slapen maar als je kindje wat ouder is, kan het best een goede oplossing zijn denk ik.

Floor schreef:

chococupcake schreef:Kan hij wel overdag gewoon in zijn bedje slapen Floor? Heb je al weleens geprobeerd zijn bedje naast jullie bed te zetten? Zijn kamer te veranderen? Wifi en dect telefoons uitzetten in de nachturen? Ik heb even alles snel doorgelezen hoor, misschien heb ik erover heen gelezen.

voorheen sliep hij overdag wel in zijn bedje en begon hij daar de avonden ook maar nu is het een ramp. overdag 30 minuten slapen en dan is het klaar en 's avonds gaat hij dus niet meer slapen tenzij ik bij hem lig in ons bed (bij hem op de grond werkt ook niet).
Zijn kamer is sinds vandaag veranderd, hopelijk wordt dat beter, als dat over een week of 3 niet heeft geholpen gaan we hem op de logeerkamer leggen.

Hmmm... je hebt waarschijnlijk echt al alles geprobeerd denk ik. Wat vervelend zeg. Hoop dat het veranderen van zijn kamertje wat helpt, heb dat wel vaker gehoord. Is hij ook echt moe moe als je hem op bed legt? Soms merk ik hier dat ik N iets te snel op bed legt, en dan word het drama en kan ik doen wat ik wil maar niks helpt dan.
En als hij eenmaal slaapt, kun je hem overleggen? Of word hij daar wakker van?

Het frustrerende is dat ik inmiddels weet dat het onze nachtrust zoveel beter zou doen als N. bij ons in bed zou slapen. Afgelopen weekend hadden we familieweekend. N. begon in een eigen kamer in een campingbed, ernaast stond een leeg tweepersoonsbed. Ze werd rond 01.30 wakker, ik ging gelijk naar boven en met haar in het tweepersoonsbed verder slapen. De twee avonden erna precies hetzelfde, eerst in het eigen bed, toen ze wakker werd 's nachts bij mij. Zo hadden anderen geen 'last' van haar gehuil als ze wakker was midden in de nacht. Vervelend voor vriend: hij lag in onze kamer (althans, zijn kamer, want ik lag elke nacht bij N.) alleen. Zal toch eens serieus met hem praten, hij kan zelf toch ook wel inzien dat deze oplossing minder fijn is dan het samen slapen?

Tania schreef:

Parisienne schreef:

Tania schreef:

Parisienne schreef:Ik zou het zo graag willen, maar vriend wil het per se niet Het zou mijn hele gemoedstoestand er wel een stuk beter op maken.. ik wil zo graag normaal kunnen slapen.

En een bedje aan jullie bed vast vindt hij dat ook niks? Dan zet je hem aan jouw kant dan heeft je vriend er geen last van als ze bij jullie ligt.

Ik ga dit eens bij hem opperen. Ik dacht zelf ook aan hoe Rejoy het doet, mama dus in het midden Dan aan mijn bedrand een bedhekje, zodat N. uiteraard niet uit bed kan vallen. Alleen het wordt wel erg krap in een bed van 140 cm breed.

Wij hebben nu zo'n goedkoop Ikea bedje omgebouwd tot cosleeper. Kost niet zoveel en werkt prima. M. wil er alleen niet in slapen maar als je kindje wat ouder is, kan het best een goede oplossing zijn denk ik.

Het probleem hierbij is alleen dat een ledikant te klein gaat worden voor N. Het zijn maar bedjes van 120 cm lang natuurlijk.