Kind bij je in bed slapen en afbouwen daarvan

Ik geef toe, ik ben gewoon zwak. Daarom ligt hij nu al een tijd bij ons in bed zodra hij weer 's nachts wakker werd en niet ophield met krijsen.
Ik kreeg/krijg hem gewoonweg niet rustig en in slaap. Na maanden dan maar met een wakker kind te hebben gezeten besloten om hem in bed te leggen bij ons.
Maar (ik weet het eigen schuld) ik krijg hem dus niet in zijn eigen bed.
Hoe hebben andere dit gedaan? Hij krijst nu al weer 40 minuten en ik weet nu al dat het niks gaat worden, hij is doodmoe, slaapt al dagen maar 4/5 uurtjes per nacht maar hij slaapt niet zonder mij. (hij slaapt op schoot of bij mij in bed, maar ik kan dus zo werkelijk niks meer doen zonder hem)

Wij zijn ook zwak, ik heb altijd gezegd nooit geen kind in mijn bed snachts maar ik heb er gewoon geen zin/ puf om snachts dat gedoe aan te gaan. We leggen hem bij ons en 2 min kater slaapt iedereen weer. En anders kan ik, of mijn man, er tig keer uit en daar heb ink geen zin in

Ooit zal het wel overgaan..

Ik zou hem gewoon weer bij je in bed nemen. De dag komt vanzelf dat hij weer in zn eigen bed wil slapen.

We hebben er niks aan gedaan. Opeens wilde ze in haar eigen bed en slaapt ze 90% van de tijd in haar eigen bed. Heel soms wordt ze 's nachts wakker en als ze dan niet meer kan slapen komt zij bij ons in.
Hier was het trouwens wel toen ze wat meer begreep en we haar wat meer uit konden leggen.

Geen tips helaas, ons meisje mag niet bij ons in bed omdat ze daar niet gaat slapen maar gaat spoken.
Waarom wil je hem graag terug in zijn eigen bed hebben, omdat je zelf niet goed slaapt of omdat je vindt dat het zo hoort?

Ben toch zoo blij dat wij dat nooit gedaan hebben! De oudste was 2 weken geleden zo ziek dat ik 1 nacht..nou zeg maar een paar uur bij dr in bed wou gaan liggen omdat ze het echt zo graag wou...nou wat een hel! Nee..het zal never nooit gebeuren...

Wij hebben dit ook een paar maanden gehad. Nu gaat het sinds een week weer de goede kant op. Wij laten ook niet huilen, maar lieten haar bij ons slapen.

Printje schreef:Wij zijn ook zwak, ik heb altijd gezegd nooit geen kind in mijn bed snachts maar ik heb er gewoon geen zin/ puf om snachts dat gedoe aan te gaan. We leggen hem bij ons en 2 min kater slaapt iedereen weer. En anders kan ik, of mijn man, er tig keer uit en daar heb ink geen zin in

Ooit zal het wel overgaan..

+1 We hebben zoveel gezeur gehad met het slapen dat we er wel klaar mee waren. Soms baal ik, ik wil wel weer eens het bed voor ons zelf, maar lekker slapen wint het nog altijd

We lieten hem ook weleens kiezen of in ons bed en dan ging ik naar beneden of in zijn bed en nog een extra verhaaltje.

Ik zou hem ook gewoon bij je in bed laten slapen, uiteindelijk wil hij vanzelf wel een keer in zijn eigen bed. Mijn zoon heeft een jaar bij ons gelegen, daarna een tijd op zijn eigen kamer en nu heeft hij weer eventjes dat hij alleen bij ons in bed wil.

Ik ben er nu mee bezig. Omdat ik het campingbed uit mijn slaapkamer wil hebben (echt onhandig dat ding voor mijn kledingkast) en als ze bij mij in bed ligt dan slaap ik niet lekker. Op zich vind ik het niet erg dat ze bij me in bed wil slapen, alleen de manier waarop zorgt dat ik slecht kan slapen. Dan moet ik haar hand vasthouden, en zolang ze niet diep genoeg slaapt moet ik me ook vooral niet verroeren. Wanneer dat eenmaal wel kan, duurt het niet lang voordat ze zowat in mijn nek komt liggen Regelmatig wordt ik half verkrampt wakker omdat ik de hele nacht in 1 houding heb gelegen.

Nu toch maar aan het proberen haar de hele nacht in haar eigen bedje te laten liggen. Ik ben nu drie nachten bezig en het gaat al 3 nachten boven verwachting, nu maar heel hard hopen dat het doorzet.

Hoe ik het gedaan heb is uitleggen dat ik het fijn voor ons allebei zou vinden als ze in haar bedje zou proberen te slapen. Dan ligt zij fijn in haar eigen omgeving met haar knuffeltjes en heeft ze een bedje voor zichzelf om te liggen hoe ze wil. En mama kan dan ook wat beter slapen. Ze heeft zoals ze altijd al had nog gewoon haar nachtlampje en muziekje, en als er echt wat is, dan ligt mama in de kamer ernaast en is er zo. Zo heb ik het uitgelegd.

Verder nu elke keer dat het goed ging benadrukt hoe goed ik dat vond, hoe fijn voor ons allebei, etc. Ik moet wel toegeven dat ik er elke nacht 1x uit ben geweest, maar in tegenstelling tot wat er vaak gebeurde (krijsen, eindeloos, als ik haar niet meenam naar mijn bed) was het nu met een paar minuten opgelost en sliep ze rustig verder. Ik ga dus zo door, en hopen dat het goed blijft gaan!

J. heeft heel lang bijna elke nacht bij ons geslapen en M. slaapt nu ook bijna elke nacht bij ons. Het liefste zou ik haar in haar eigen bedje hebben omdat ik dan beter slaap maar dat gaat gewoon niet. Dan gaat ze echt niet slapen. Ik ga ervan uit dat ze uiteindelijk wel in haar eigen bed zal gaan slapen als ze wat groter is en ze ons beter kan begrijpen. Bij J. is het gelukkig ook goed gekomen, die was echt een drama met slapen en tegenwoordig slaapt hij gewoon de hele nacht door in z'n eigen bed.

Ik vind het niet zwak hoor, nachtrust is ook belangrijk. Ik kan niet slapen/ slaap slecht met hem naast me of hij gaat keten, met beiden schiet ik niks op. Zijn bed staat naast de mijne, als hij huilt steek ik mijn arm door de tralies, ik lig hem liever 10 min over zn bol te aaien dan dat hij gaat spelen of ik alsnog niet slaap.
Hij mag wel naast me als hij ziek is, dat is dan weer even 'afleren' als hij er niet om ieder zuchtje uitgehaald wordt en in mijn bed mag. Hij vindt het nu vooral fijn te weten dat ik er ben, dus zit ik naast zn bed tot hij slaapt en lig ik de halve nacht met mn arm door de spijlen over zn bol te aaien. Of ik haal hem er kort uit, als hij overstuur is, maar dan ligt hij binnen 10 min weer in zn bed ipv uren wiegen wanneer hij ziek is.

Succes Floor, ik hoop dat het snel weer beter gaat!

Rejoy. schreef:We hebben er niks aan gedaan. Opeens wilde ze in haar eigen bed en slaapt ze 90% van de tijd in haar eigen bed. Heel soms wordt ze 's nachts wakker en als ze dan niet meer kan slapen komt zij bij ons in.
Hier was het trouwens wel toen ze wat meer begreep en we haar wat meer uit konden leggen.

+1 J was ongeveer 1, 5 jaar toen ze zelf aangaf in haar eigen kamer wilde slapen. Hoe oud is je zoontje?

Wij hebben het ook altijd toegelaten. Sowieso heeft ze de eerste 11 maanden altijd bij ons in bed geslapen. Daarna steeds vaker in haar eigen bed. En inmiddels wil ze niet meer bij ons. Als ze 's nachts een keer wakker wordt dan zegt ze dat ze in haar eigen kamer wil blijven.
Ik ben er eigenlijk altijd vanuit gegaan dat ze het vanzelf wel aan zou geven als ze niet meer zou willen.

Wij zeggen ook altijd, misschien moeten we ons bed maar verbouwen tot een vier persoonsbed, hebben we tenminste allemaal de ruimte.

Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

Wij hebben ligoppervlakte van 2.40m breed, ons bed van 1.80, met de co-sleeper van 60cm

Ik vind het ideaal dat de jongste nog bij ons ligt. Ik hoef nauwelijks wakker te worden als zij wakker wordt.

Lady4 schreef:Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

Ik verbaas me er ook echt over eigelijk.

Lady4 schreef:Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

Sex hoeft toch niet in bed.

En ik vind slaap op dit moment veel belangrijker dan hem perse in zijn eigen bed, hij raakt overstuur gaat overgeven en daar heb ik dus echt totaal geen zin in.

Op dit moment moet man sowieso wegblijven met zijn pielemoos
Pas als ik een spiraaltje heb, eerder niet. Ik zou echt gek worden als ik nu zwanger zou worden.

Printje schreef:Wij zeggen ook altijd, misschien moeten we ons bed maar verbouwen tot een vier persoonsbed, hebben we tenminste allemaal de ruimte.

Ja, handig!! Ik heb wel eens foto's gezien van familiebedden, zo gezellig!!

Linda schreef:

Printje schreef:Wij zeggen ook altijd, misschien moeten we ons bed maar verbouwen tot een vier persoonsbed, hebben we tenminste allemaal de ruimte.

Ja, handig!! Ik heb wel eens foto's gezien van familiebedden, zo gezellig!!

Haha bestaat zoiets echt ja?

Printje schreef:

Linda schreef:

Printje schreef:Wij zeggen ook altijd, misschien moeten we ons bed maar verbouwen tot een vier persoonsbed, hebben we tenminste allemaal de ruimte.

Ja, handig!! Ik heb wel eens foto's gezien van familiebedden, zo gezellig!!

Haha bestaat zoiets echt ja?

Meestal is dat een tweepersoons en een éénpersoonsbed naast elkaar;)

Ook ik verbaas me er echt over hoeveel kids bij papa en mama slapen... Iedereen moet het voorzich zelf weten, E heeft nu 3 keer bij ons in bed geslapen en dan wilde ze dan alleen op mijn borst. Gevolg; een hele nacht wakker omdat er een snotaapje op mijn borst lag te snurken!

Printje schreef:

Linda schreef:

Printje schreef:Wij zeggen ook altijd, misschien moeten we ons bed maar verbouwen tot een vier persoonsbed, hebben we tenminste allemaal de ruimte.

Ja, handig!! Ik heb wel eens foto's gezien van familiebedden, zo gezellig!!

Haha bestaat zoiets echt ja?

Ja zeker! Er zijn legio aan mensen die samen slapen met hun kinderen. In een hoop culturen is het ook de normaalste zaak van de wereld en is het eerder gek om een baby apart in een eigen bed te leggen.