Kind bij je in bed slapen en afbouwen daarvan

Pien: stiekem vind ik het vaak ook wel gezellig. R ligt dan tussen ons in en ik slaap gewoon door.

Ik hoop dat het ooit vanzelf over gaat (mijn man denkt van niet natuurlijk dus ik zit er nu mee want ik ben begonnen met hem in bed leggen).

Printje, het is ook begonnen uit pure vermoeidheid. Ik sta er vaak alleen voor en met een kind wat slecht slaapt zat ik er echt doorheen, ik was/ben gewoon op.
Laten kiezen zou wel een optie zijn als hij groter is maar dat snapt hij nu nog niet.

Rejoy, ik hoop dat hij snel leert praten en zegt dat hij in z’n eigen bed wil slapen 

Blondje, ik ben het beu dat ik om 19/20uur ’s avonds naar mijn bed moet omdat hij anders niet slaapt. Ik wil ook wat aan mijn avond hebben. En ja omdat het zo hoort.

Tiara, fijn dat het bij jullie de goede kant op gaat.

L!nda, dat lekker slapen steekt er dan toch bovenuit ja maar zelfs dat lukt me niet met hem erbij.

Liadan, neem je hem dan weer terug in bed bij je, nu hij dat weer wil en geef je hem dan uitleg of laat je het maar zo?

Pappilonrose, fijn dat het met de nodige uitleg lukt om haar in haar bed te laten slapen.

Tania, is dat gewoon vanzelf goed gegaan dan met je zoon omdat het eerst drama was?

Het ligt er ook wel aan wat je 'niet doorslapen' inhoudt. Bij mijn zoon hield het in dat hij tot 17 maanden uren huilde in de nacht, aangezien ik geen zin had om die uren op zijn kamer te zitten met hem, lag hij die uren naast mij in bed te huilen terwijl ik hem vasthield.
Mijn dochter heeft bij ons op de kamer gelegen totdat ze uit de wieg was gegroeid, daarna ging ze naar haar eigen kamer. Een paar maanden later kreeg ze de mexicaanse griep en sliep ze weer een hele tijd bij ons zodat we haar in de gaten konden houden.
De kinderen beginnen hier allebei op hun eigen kamer in de avond en als ze wakker worden komen ze bij ons, geen probleem voor ons sexleven dus en toen ze wel de hele avond bij ons lagen hadden we gewoon op andere plekken sex.

Printje schreef:

Lady4 schreef:Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

En ik vind slaap op dit moment veel belangrijker dan hem perse in zijn eigen bed, hij raakt overstuur gaat overgeven en daar heb ik dus echt totaal geen zin in.

Maar dat komt toch juist doordat hem aangeleerd is dat hij wel bij papa en mama mag slapen wanneer hij dit soort gedrag gaat vertonen?

Het is geen commentaar hoor, slechts verbazing. Ik hoop echt dat wij daar nooit aan zullen beginnen, mochten wij samen een kindje krijgen. Mijn nachtrust is me heilig, maar de geborgenheid van ons samen in een bed net zo goed.

Haha Linda, ideaal
Zullen ze op hun achttiende cast ook nog erg gezellig vinden.

Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

Lady4, volgens mij riep ik ook zo iets toen ik nog geen kind had.

Altijd zei ik "Nooit slaapt mijn kind bij ons in bed, nooit". Maar nu... Blijkbaar ben ik snachts echt een slappeling want als mijn zoontje een keer huilt gaat hij gewoon weer naar bed maar als hij dan nog een keer huilt ligt hij zo bij ons in bed. Helemaal als ik moet werken de volgende dag, hij wordt dan vaak om half 5 wakker en als ik er dan om 6 uur uit moet heb ik geen zin om het bedritueel weer te moeten doorlopen met als risico dat hij toch niet gaat slapen. Hup, dikke knuffel en naast me in bed. Hij draait zich om, ik draai me om en samen knorren we nog even verder.

Printje schreef:Haha Linda, ideaal
Zullen ze op hun achttiende cast ook nog erg gezellig vinden.

Tuurlijk, aanhang komt er gewoon bij, plek zat!

Als ik niet regelmatig slecht zou slapen als ze bij me ligt (hele nacht in 1 houding is geen succes..), dan zou ik er ook niet mee zitten als ze nog bij mij in bed zou willen slapen. Het heeft ook wel iets gezellig, lekker knus saampjes in bed. Alleen nu het minder comfortabel werd ben ik toch maar begonnen het te proberen haar in haar eigen bedje te laten slapen. Niet op een dwingende manier trouwens, als ze écht niet wil, dan heb ik pech en proberen we het over een tijdje voorzichtig opnieuw.

Linda schreef:

Printje schreef:Haha Linda, ideaal
Zullen ze op hun achttiende cast ook nog erg gezellig vinden.

Tuurlijk, aanhang komt er gewoon bij, plek zat!

Ow ja natuurlijk, iedereen gezellig erbij. Hebben we wel mooi twee kamers over

Aan alle mensen die zich verbazen prima, ik heb al uitgelegd waarom ik het zo heb gedaan en zal het nog een keer proberen.
Ik heb een rampzalig slapend kind en omdat ik uren per nacht met hem in de huiskamer of in zijn slaapkamer zat ben ik hem bij ons in bed gaan leggen zodat ik hopelijk nog wat slaap kon krijgen.

Floor, mijn zoontje ging toen hij 1,5 was wat beter slapen. Niet geweldig maar het leek beter te gaan. Soms ging het een nacht goed de andere nacht bleef drama. Hij was ook heel slecht in inslapen, ik heb uren naast zijn bed geslapen 'savonds. Vanaf de dag dat M. geboren is slaapt hij eigenlijk elke nacht door. Heel apart was dat. Ik had rekening gehouden met nachtenlang twee kinderen wakker maar hij heeft sinds haar geboorte nog maar 1 nacht slecht geslapen.

Linda schreef:Lady4, volgens mij riep ik ook zo iets toen ik nog geen kind had.

Dit zei ik ook toen ik nog geen kind had, en toen R klein was trouwens nog steeds maar op een gegeven moment was ik er zo klaar mee, ik hou niet van flauwekul maar snachts wint de slaap.

Liadan schreef:Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

Ik snap ook niet waarom mensen zichzelf zwak of een slappeling noemen als ze hun kinderen in hun bed laten slapen. Ik vind daar echt niks zwaks aan.

Printje schreef:

Linda schreef:

Printje schreef:Haha Linda, ideaal
Zullen ze op hun achttiende cast ook nog erg gezellig vinden.

Tuurlijk, aanhang komt er gewoon bij, plek zat!

Ow ja natuurlijk, iedereen gezellig erbij. Hebben we wel mooi twee kamers over

Dat worden de wipkamers, want dat kan natuurlijk niet in het gewone bed.

Lady4 schreef:

Printje schreef:

Lady4 schreef:Ik, als niet-moeder, verbaas me er echt over hoeveel ouders hun kind bij zich in bed of op de slaapkamer laten slapen. Mijn vriend, vader van een peuter, is daar overigens net zo verbaasd over. Zijn zoontje heeft de eerste twee jaar niet doorgeslapen, maar hun zoontje heeft nooit bij hem en zijn ex geslapen.

En wat ik me dan ook afvraag, hoe is je seksleven wanneer er iedere nacht een kind bij je ligt?

En ik vind slaap op dit moment veel belangrijker dan hem perse in zijn eigen bed, hij raakt overstuur gaat overgeven en daar heb ik dus echt totaal geen zin in.

Maar dat komt toch juist doordat hem aangeleerd is dat hij wel bij papa en mama mag slapen wanneer hij dit soort gedrag gaat vertonen?

Het is geen commentaar hoor, slechts verbazing. Ik hoop echt dat wij daar nooit aan zullen beginnen, mochten wij samen een kindje krijgen. Mijn nachtrust is me heilig, maar de geborgenheid van ons samen in een bed net zo goed.

Lady, ik dacht er ook altijd zo over, zeker wat je zegt over je nachtrust. En nu, met een slechte slaapster die graag bij mama wil zijn, is juist die nachtrust één van mijn argumenten om haar in ons bed te nemen. Ik werk fulltime en het zou me juist opbreken als ik elke nacht meerdere keren een uur met een huilend meisje zit, dat vervolgens binnen een uur weer wakker is als ze slaapt. Juist doordat mijn dochter bij ons in bed slaapt, red ik het om de gebroken nachten zonder al te veel moeheid te doorstaan (al bijna een jaar).

En seks doen wij vooral op andere plaatsen dan in bed. Of overdag als dochter wel in haar eigen bed slaapt. Maar dan doen we het nog steeds niet in ons bed.

Linda schreef:

Liadan schreef:Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

Ik snap ook niet waarom mensen zichzelf zwak of een slappeling noemen als ze hun kinderen in hun bed laten slapen. Ik vind daar echt niks zwaks aan.

Ik vind het vooral inconsequent van mezelf. Of noutrouwens ook niet want hij piept en hij ligt bij ons...super consequent eigenlijk

Floor groot gelijk hoor, jij hebt ook slaap nodig.

Liadan schreef:Floor, hij mag gewoon meteen bij ons in bed. Ik zou ook eigenlijk niet weten wat ik hem uit zou moeten leggen want wij vinden het geen probleem als hij bij ons slaapt.

ok dan is het goed toch.

Linda schreef:

Printje schreef:

Linda schreef:

Printje schreef:Haha Linda, ideaal
Zullen ze op hun achttiende cast ook nog erg gezellig vinden.

Tuurlijk, aanhang komt er gewoon bij, plek zat!

Ow ja natuurlijk, iedereen gezellig erbij. Hebben we wel mooi twee kamers over

Dat worden de wipkamers, want dat kan natuurlijk niet in het gewone bed.

Hahahaha

tania, oplossing is dus nog een kind krijgen
nee dat zag ik nou juist niet zitten doordat ik het zo echt vreselijk zwaar vind.

Ik denk altijd dat mensen die zeggen dat ze hun kind nooit bij hun in bed zouden laten slapen geen echt slecht slapende kinderen hebben. Want als je kinderen hebt die echt heel slecht slapen ben je op een gegeven moment zo wanhopig dat je alles probeert om maar een beetje slaap te krijgen.

Samen slapen is ook een kwestie van wennen voor alle partijen. Je kunt toch ook samen slapen met je man, je bent inmiddels gewend aan al zijn geluiden en bewegingen. Zo moet je ook wennen aan de geluiden van je baby.

Mijn nachtrust is me bijzonder heilig en alleen op deze manier kom ik aan mijn uren slaap. De jongste slaapt meestal nog niet door (toevallig vannacht dan wel weer), maar komt nog tussen de één en drie keer voor een voeding. Als ik al die keren naar haar kamer moest, haar voeden, daar blijven tot ze weer slaapt en dan zelf weer terug, dan ben ik tussen de één en drie keer per nacht minimaal een half uur verder. Nu word ik slaperig wakker, merk dat de zij wakker wordt, ik schuif naar haar toe, zij hapt al slapend aan en we vallen allebei weer in slaap. Ik ben dus hooguit een halve minuut wakker.

Ik vind het trouwens helemaal niet zwak of inconsequent om je kinderen bij je te laten slapen. Ik slaap ook het liefst samen met mijn man en liever niet alleen. Ik vind het dan ook niet gek dat mijn kinderen het liefst samen met ons willen slapen.

Onze dochter ligt trouwens niet tussen ons in, ze ligt aan mijn linkerkant, waardoor mijn man en ik nog wel gewoon tegen elkaar aan kunnen liggen.

Tania schreef:Ik denk altijd dat mensen die zeggen dat ze hun kind nooit bij hun in bed zouden laten slapen geen echt slecht slapende kinderen hebben. Want als je kinderen hebt die echt heel slecht slapen ben je op een gegeven moment zo wanhopig dat je alles probeert om maar een beetje slaap te krijgen.

en dat inderdaad.