Re: Moederschap.. Ik ben eerlijk..

_Lana_ zo 17 feb 2013 - 10:22

Printje schreef:
Flower_L schreef:
_Lana_ schreef:Als ik nu wel eens in het wintermama's topic lees ( sorry mama's ), denk ik, oh wat ben ik blij dat ik dat niet meer heb .

tssss....en babies zijn zo schattig (als ze stil zijn)

hahaha Lana ik heb dat ook altijd gehad, en toen ik zwanger was dacht ik ow shit dat krijg ik dadelijk ook weer allemaal. Maar goed dat het een paar mnd duurt en dat ze langer 'leuk' zijn dan net wat minder leuk...al ervaar ik dat bij N nu toch anders mdat ze tot nu toe erg makkelijk is.

Haha herkenbaar dus! Wel heel fijn dat N een makkelijk kindje is.
En dat je er toch wat meer van kan genieten.

Het gekke is trouwens dat ik het op dat moment heerlijk vond verder, dat komt omdat je er middenin zit. En toen wist ik nog niet hoeveel leuker het nog ging worden Very Happy

.
Achteraf is het dus pas, dat ik denk, oja pff, zo ging dat toen allemaal Wink

.

Printje zo 17 feb 2013 - 10:24

hahaha Lana, het valt me tot nu toe echt zo ontzettend mee ( behalve soms die nachten dat ze elkaar afwisselen) Ik vind het goed te combineren die twee mopjes, al werk ik natuurlijk nu nog niet.

Ik kan nu al uitkijken naar de tijd dat zij ook lekker gaat kletsen, spelen etc. Ben zo benieuwd of ze net zo makkelijk en sociaal wordt als dr broer.

Annie24 zo 17 feb 2013 - 10:41

Bruintje Beer schreef:Annie24:Het gaat met ups en downs!! Helaas!!
Ik zit nu bij therapeut van GGZ en ze vermoed dat ik PDD-nos heb daarom ga ik nu de onderzoeken in bij GGnet.

@Bruintje Beer; ah, das balen zeg Sad

Vooral omdat je zo ontzettend positief klonk/overkwam een tijdje terug. Ook met die mooie foto van jullie toen. Ik hoop dat het snel weer beter zal gaan en dat de ups de downs zullen overtreffen. hug

LDJ zo 17 feb 2013 - 10:43

Herkenbaar hoor pc.
Ondanks dat ik ontzettend veel van mijn meisje hou en haar echt never nooit meer kwijt zou willen!!!! vind ik het soms ook erg zwaar.
Alles draait om haar nu. Pas als M. Tevreden is, dan ben ik dat ook.
Het lukt me bijna niet om iets voor mijzelf te doen, daarom vind ik het soms heerlijk om even te kunnen werken of dat mijn man er is en ik even mijn handen vrij heb.
Wel kan ik zeggen dat ze nu wel iets makkelijker begint te worden, dat ze zichzelf soms al iets kan vermaken met een knuffeltje bijv.
Maar ondanks dat het soms zwaar is, zou ik niet meer anders willen, want wat ze allemaal in mij en ons los maakt had ik me van te voren nooit kunnen bedenken.

Gast zo 17 feb 2013 - 11:12

Ik vond de eerste weken met C.iske , op het ziekenhuis na(al genoot ik toen ook wel), heerlijk. Ik hoefde niets, alleen maar met hem bezig zijn. Ik kon overdag met hem slapen en kon verder helemaal naar ons ritme leven. Toen ik aan het werk ging vond ik het zwaarder maar nog goed te doen.
Met tweede erbij vond ik mn de gebroken nachten zwaarder. Ik ging niet meer zo makkelijk slapen omdat juist op de momenten dat J.anneman sliep, C.iske even de aandacht alleen had.

Maar de babytijd ansich ving ik heerlijk.

Het enige wat me zwaar valt, is de angst. Angst dat er iets met hen of met mij gebeurt.

Sea of Trees zo 17 feb 2013 - 19:38

Chococupcake, trek het aub niet zo op jezelf. Je reactie is echt zwaar overdreven, Stuiterbal bedoelt het helemaal niet zoals jij het nu schetst.

Shopaholic zo 17 feb 2013 - 19:40

Bruintje Beer schreef:Annie24:Het gaat met ups en downs!! Helaas!!
Ik zit nu bij therapeut van GGZ en ze vermoed dat ik PDD-nos heb daarom ga ik nu de onderzoeken in bij GGnet.

Knuf!

Sea of Trees zo 17 feb 2013 - 19:43

Wat een fijn topic trouwens dit. Ik vind het ook pittig, vooral het gebrek aan vrijheid en elke dag weer verzinnen wat ik moet gaan doen (op vrije dagen, zoals in de vakantie)

Vooral in combinatie met mijn studie vind ik het zwaar. Zoon heeft nu een periode waarin hij wil dat ik bij hem kom liggen totdat hij in slaap valt. Als ik daarna ook nog het huishouden en huiswerk moet doen, dan zit ik er wel eens doorheen ja.

Ik zou hem voor geen goud willen missen hoor, ben nog steeds verliefd op dat kleine blonde mannetje van mij. Maar ik ben gewoon geen echt 'moeder type' wat meer kinderen wil en veel geduld heeft.

Bolleke zo 17 feb 2013 - 19:45

Ik heb nooit het gevoel gehad dat het allemaal heel erg zwaar is. Dus ik herken het niet. Ik heb altijd met liefde zijn flesjes gemaakt en 's nachts gegeven, natuurlijk baalde ik als ik lekker lag te slapen maar als ik dan zijn lieve sabbelende koppie zag en zijn kleine warme lijfje genoot ik ervan.
Het slechte slapen van hem vond ik wel heel zwaar maar dat had niet met de babytijd an sich te maken.

Lejow zo 17 feb 2013 - 19:50

Sea of Trees schreef:Chococupcake, trek het aub niet zo op jezelf. Je reactie is echt zwaar overdreven, Stuiterbal bedoelt het helemaal niet zoals jij het nu schetst.

Het was niet CCC die die reactie gaf, maar Cupcake

Sea of Trees zo 17 feb 2013 - 19:51

Lejow schreef:
Sea of Trees schreef:Chococupcake, trek het aub niet zo op jezelf. Je reactie is echt zwaar overdreven, Stuiterbal bedoelt het helemaal niet zoals jij het nu schetst.

Het was niet CCC die die reactie gaf, maar Cupcake

Hahaha, sorry die namen lijken ook allemaal op elkaar! Excuses angel

Lejow zo 17 feb 2013 - 20:20

Sea of Trees schreef:
Lejow schreef:
Sea of Trees schreef:Chococupcake, trek het aub niet zo op jezelf. Je reactie is echt zwaar overdreven, Stuiterbal bedoelt het helemaal niet zoals jij het nu schetst.

Het was niet CCC die die reactie gaf, maar Cupcake
Hahaha, sorry die namen lijken ook allemaal op elkaar! Excuses

Ik heb serieus de laatste bladzijdes twee keer terug gelezen, op zoek naar een reactie van CCC laughcry

nillis zo 17 feb 2013 - 20:53

Ik vond de eerste 12 weken met T ook heel zwaar. Ik was blij dat ik weer aan het werk kon en zij naar het kdv kon. Misschien zagen zij meer dan ik en konden ze advies geven. Vanaf dat moment ging het eigenlijk ook beter met T. Ze werd van een onrustige baby een hele makkelijke baby en vanaf die tijd ben ik elke dag meer van T gaan houden.

Knof zo 17 feb 2013 - 22:10

Ik vond de eerste weken ook heel erg zwaar! Alle mensen zeiden: 'geniet' en ik dacht alleen maar waarvan? Nu ons zoontje bijna vier maanden is wordt het steeds makkelijker! Hij huilt minder, heeft geen krampjes meer, minder huiluurtjes en je krijgt zelf een ritme waardoor het makkelijker wordt. Ik kan nu echt oprecht genieten terwijl ik de eerste weken echt vaak heb gedacht; waarom zijn we hier ook weer aan begonnen?

Gast zo 17 feb 2013 - 22:21

2 huilbaby's, fulltime kolven, geen conditie meer na 10 weken rust, uitgeput van alle stress rondom complicaties tijdens zwangerschap en mijn lijf moest nog herstellen van de bevalling. Ik had een ijzerinfuus gehad ivm ernstig ijzer tekort, en dat duurt een aantal weken voor je daar profijt van hebt.

Ja, het was pittig.

Sophiee zo 17 feb 2013 - 22:47

Ik vond de eerste 3 maanden helemaal niet zwaar. L. sliep zo'n 20 uur van de dag, opende haar oogjes niet eens als ze ''wakker'' was. Ze deed alles volgens het boekje. Ik stond na 3 maanden dus ook te springen om weer te gaan werken. Ik verveelde me dood, haha! Ik had een constant slapende baby Very Happy

. Dat veranderde helemaal na 3 maanden, L. is een hele goede nachtslaper, maar slaapt overdag nauwelijks tot niet. Ik vond de tijd vanaf 3 maanden veel zwaarder en heb echt even de tijd nodig gehad om met haar een ritme te vinden overdag. Inmiddels hebben we dat gevonden en gaat het nu weer heel goed!

Darius ma 18 feb 2013 - 2:27

Bolleke schreef:Ik heb nooit het gevoel gehad dat het allemaal heel erg zwaar is. Dus ik herken het niet. Ik heb altijd met liefde zijn flesjes gemaakt en 's nachts gegeven, natuurlijk baalde ik als ik lekker lag te slapen maar als ik dan zijn lieve sabbelende koppie zag en zijn kleine warme lijfje genoot ik ervan.
Het slechte slapen van hem vond ik wel heel zwaar maar dat had niet met de babytijd an sich te maken.

Hier ben ik het ook wel mee eens.

Het gaat trouwens wat bij vlagen. Als ik zelf lekker in mijn vel zit, het huis is schoon en de zon schijnt, dan ben ik de leukste, onvermoeibare mama. Op dagen als gisteren als het grauw is buiten, ik grieperig ben en het huis een zooi is, dan vraag me in vredesnaam af waarom ik ooit kinderen heb gewild.

Darius ma 18 feb 2013 - 2:28

Ik ben trouwens wel heel blij dat Elise sinds dat ze 4 maanden is, lekker zelf in de box kan spelen.

Gast ma 18 feb 2013 - 2:54

Nee, ik ervaar dit helemaal niet zo, althans bij de eerste niet. Vind het heerlijk om deze veantwoordelijkheid op mij te nemen en ze allebei op te voeden. Sinds 3 jaar geleden de tweede werd geboren vond ik het wel ontzettend zwaar. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit en een enorm schuldgevoel tegenove de oudste, en nog. Doordat de jongste anders dan andere kinderen is, en zo zal blijven, en ik sinds een tijdje alleen ben vind ik het soms echt wel zwaar. Het meest zware vind het het dragen van de zorgen, 4 dagen in de week naar het revalidatie cenrum, 3 nachten werken, huishouden bij houden, vrienden onderhouden etc. etc. Mijn schuldgevoel naar beide kinderen toe is enorm, sinds een tijdje krijg ik hier ook maatschappelijk werk voor.

Ella ma 18 feb 2013 - 3:00

Mama_van2 schreef:Nee, ik ervaar dit helemaal niet zo, althans bij de eerste niet. Vind het heerlijk om deze veantwoordelijkheid op mij te nemen en ze allebei op te voeden. Sinds 3 jaar geleden de tweede werd geboren vond ik het wel ontzettend zwaar. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit en een enorm schuldgevoel tegenove de oudste, en nog. Doordat de jongste anders dan andere kinderen is, en zo zal blijven, en ik sinds een tijdje alleen ben vind ik het soms echt wel zwaar. Het meest zware vind het het dragen van de zorgen, 4 dagen in de week naar het revalidatie cenrum, 3 nachten werken, huishouden bij houden, vrienden onderhouden etc. etc. Mijn schuldgevoel naar beide kinderen toe is enorm, sinds een tijdje krijg ik hier ook maatschappelijk werk voor.

Het is ook niet niks wat je allemaal hebt meegemaakt het de jongste. Maar uit alle verhalen die je hier gepost hebt kan ik alleen maar uit opmaken dat je een super mama bent voor je dochters! Vervelend om te lezen dat jullie uit elkaar zijn.

liesje ma 18 feb 2013 - 3:06

Darius schreef:
Bolleke schreef:Ik heb nooit het gevoel gehad dat het allemaal heel erg zwaar is. Dus ik herken het niet. Ik heb altijd met liefde zijn flesjes gemaakt en 's nachts gegeven, natuurlijk baalde ik als ik lekker lag te slapen maar als ik dan zijn lieve sabbelende koppie zag en zijn kleine warme lijfje genoot ik ervan.
Het slechte slapen van hem vond ik wel heel zwaar maar dat had niet met de babytijd an sich te maken.

Hier ben ik het ook wel mee eens.

Het gaat trouwens wat bij vlagen. Als ik zelf lekker in mijn vel zit, het huis is schoon en de zon schijnt, dan ben ik de leukste, onvermoeibare mama. Op dagen als gisteren als het grauw is buiten, ik grieperig ben en het huis een zooi is, dan vraag me in vredesnaam af waarom ik ooit kinderen heb gewild.

hier ben ik het mee eens. heb nu echt met dat grauwe weer dat ik minder van de kinderen kan hebben. hoop dat gauw de zon weer gaat schijnen en lekker 20 + graden

Lady4 ma 18 feb 2013 - 3:46

Mamavan2, zijn jullie uit elkaar?

Dat heb ik helemaal gemist, wat erg voor je!

_Lana_ ma 18 feb 2013 - 4:04

Darius schreef:
Bolleke schreef:Ik heb nooit het gevoel gehad dat het allemaal heel erg zwaar is. Dus ik herken het niet. Ik heb altijd met liefde zijn flesjes gemaakt en 's nachts gegeven, natuurlijk baalde ik als ik lekker lag te slapen maar als ik dan zijn lieve sabbelende koppie zag en zijn kleine warme lijfje genoot ik ervan.
Het slechte slapen van hem vond ik wel heel zwaar maar dat had niet met de babytijd an sich te maken.

Hier ben ik het ook wel mee eens.

Het gaat trouwens wat bij vlagen. Als ik zelf lekker in mijn vel zit, het huis is schoon en de zon schijnt, dan ben ik de leukste, onvermoeibare mama. Op dagen als gisteren als het grauw is buiten, ik grieperig ben en het huis een zooi is, dan vraag me in vredesnaam af waarom ik ooit kinderen heb gewild.

Ik ben het trouwens ook met Bolleke eens hoor. Ik heb onzettend genoten van de babytijd. Ik vond het heerlijk. En het ging allemaal vanzelf.
Alleen achteraf zie ik pas dat het wel een hectische tijd was en ben ik blij dat de kinderen nu zoveel meer kunnen en het zoveel makkelijker is geworden.
Het eerste jaar is hectisch, maar wel een geweldig jaar vind ik, ze gaan echt van een hulpeloze kleine baby naar een dreumes, in zo'n relatief korte tijd.
Zo mooi om te zien.

tweeling ma 18 feb 2013 - 5:07

Misschien ben ik een van de weinigen maar ik vind het tot nu toe helemaal niet zwaar. Ik moet zeggen dat wij ook erg geluk hebben met ons meisje, mijn slapeloze nachten zijn op twee handen te tellen en ze kan zich prima vermaken in de box etc. Vanaf het begin hebben we er een strak schema/ritme op na gehouden, badj pyjama flesje muziekje en slapen. Ze doet het daar erg goed op. Het lijkt me erg zwaar als je kindje steeds spookt à nachts en veel huilt bijv, denk dat ik het dan ook een stuk minder leuk zou vinden.

Printje ma 18 feb 2013 - 5:51

liesje schreef:
Darius schreef:
Bolleke schreef:Ik heb nooit het gevoel gehad dat het allemaal heel erg zwaar is. Dus ik herken het niet. Ik heb altijd met liefde zijn flesjes gemaakt en 's nachts gegeven, natuurlijk baalde ik als ik lekker lag te slapen maar als ik dan zijn lieve sabbelende koppie zag en zijn kleine warme lijfje genoot ik ervan.
Het slechte slapen van hem vond ik wel heel zwaar maar dat had niet met de babytijd an sich te maken.

Hier ben ik het ook wel mee eens.

Het gaat trouwens wat bij vlagen. Als ik zelf lekker in mijn vel zit, het huis is schoon en de zon schijnt, dan ben ik de leukste, onvermoeibare mama. Op dagen als gisteren als het grauw is buiten, ik grieperig ben en het huis een zooi is, dan vraag me in vredesnaam af waarom ik ooit kinderen heb gewild.

hier ben ik het mee eens. heb nu echt met dat grauwe weer dat ik minder van de kinderen kan hebben. hoop dat gauw de zon weer gaat schijnen en lekker 20 + graden

Hier speelt het weer ook wel mee, mooi weer en ik voel me meteen fijner. Al kan ik soms jaloers zijn op mensen met oudere kinderen..dan denk ik was N ook maar dat eerste jaar voorbij. Al gaat het erg snel ik heb nooit terug verlangd naar de babytijd bij R. Geef mij maar een peuter.

Gesponsorde inhoud