Re: Up discussietopic

Parisienne wo 6 feb 2013 - 1:13

Zazou schreef:
Parisienne schreef:
Zazou schreef:
Ik weet uit eigen ervaringen dat dat juist tegen je werkt, jij bent een klikspaan enz enz en ik ben toch bang dat het daardoor alleen maar erger wordt.
Het staat er misschien wat onduidelijk, maar ik bedoel hiermee niet dat ze naar de juf moet lopen om te 'klikken'. Ik bedoel hiermee te zeggen dat als ze ruzie krijgt een juf vaak uiteindelijk tussenbeide zal komen om het conflict op te lossen.

Ook dat zie ik regelmatig escaleren buiten het gezichtsveld van de juf/meester om. En ik kan me ook voorstellen dat tegenwoordig met die achterlijk grote klassen het niet bij te houden is. Kinderen kunnen zo gemeen zijn!

Dat hoort er dan helaas bij. En inderdaad, kinderen kunnen erg gemeen zijn!

Liadan wo 6 feb 2013 - 1:31

Bolleke schreef:
Parisienne schreef:
Zazou schreef:
Ik weet uit eigen ervaringen dat dat juist tegen je werkt, jij bent een klikspaan enz enz en ik ben toch bang dat het daardoor alleen maar erger wordt.
Het staat er misschien wat onduidelijk, maar ik bedoel hiermee niet dat ze naar de juf moet lopen om te 'klikken'. Ik bedoel hiermee te zeggen dat als ze ruzie krijgt een juf vaak uiteindelijk tussenbeide zal komen om het conflict op te lossen.
Hier op school is het zo dat de kinderen er samen uit moeten komen. De kinderen die het minst weerbaar zijn komen er vaak het minst fijn van af. Als de juf erbij moet komen volgen en sancties als straf, dan moeten ze naar binnen of appart van de groep gaan zitten.

Dan ben ik blij dat het er op de school van mijn dochter niet zo aan toe gaat. Natuurlijk wordt het gestimuleerd om er zelf uit te komen, maar als dat niet lukt of als 1 van de 2 er altijd het minst fijn af komt, dan wordt er echt wel ingegrepen.

Bolleke wo 6 feb 2013 - 1:33

Parisienne schreef:
Bolleke schreef:
Parisienne schreef:
Zazou schreef:
Ik weet uit eigen ervaringen dat dat juist tegen je werkt, jij bent een klikspaan enz enz en ik ben toch bang dat het daardoor alleen maar erger wordt.
Het staat er misschien wat onduidelijk, maar ik bedoel hiermee niet dat ze naar de juf moet lopen om te 'klikken'. Ik bedoel hiermee te zeggen dat als ze ruzie krijgt een juf vaak uiteindelijk tussenbeide zal komen om het conflict op te lossen.
Hier op school is het zo dat de kinderen er samen uit moeten komen. De kinderen die het minst weerbaar zijn komen er vaak het minst fijn van af. Als de juf erbij moet komen volgen en sancties als straf, dan moeten ze naar binnen of appart van de groep gaan zitten.
Ik vind zelf niet dat er daarom maar een link gelegd kan worden met UP-kinderen. Ik ben van mening dat het aan het karakter van een kind ligt, niet enkel aan de manier van opvoeden. Er zijn zoveel kinderen die ik ken (niet-UP-opgevoed) die over zich heen laten lopen, die het minst weerbaar zijn. Terwijl mijn 'UP-dochter' in een ruzie haar mannetje staat en zich goed kan verdedigen, zeker verbaal. Vind het vrij makkelijk om hierover dan te zeggen dat het aan de opvoeding ligt.

Nee het zal ook aan de kinderen zelf liggen. En het kan ook zo zijn dat ze juist zoveel zelfvertrouwen krijgt dat ze zich er heel makkelijk uit kan redden.
Hoe doen jullie dat verder met niet straffen en belonen? Ik heb er wel eens over nagedacht maar C. word eigenlijk ook niet gestraft. Heel af en toen heeft hij "DS/WII straf, als hij een te grote mond heeft en daar niet mee stopt, maar verder krijgt hij eigenlijk ook geen straf, heel af en toe de trap op als we allebei een time-out nodig hebben hooguit, alleen bij mij is het geen bewuste keuze maar komt het gewoon niet voor. De sancties die volgen zijn meestal een direct gevolg van zijn gedrag, en dat is vaak al genoeg.
Belonen doe ik wel, ik benoem heel vaak hoe knap ik iets van hem vind, en hoe trots ik op hem ben omdat hij iets zo goed gedaan heeft.
Liaden, hier moeten de kinderen er zelf uit komen. Er word dan heel vaak gezegd dat ze er uit zijn gekomen maar even later gaat de ruzie of het pesterijtje weer verder, op die manier komt de mins weerbare er het mist van af. Uiteindelijk word er wel meer op gelet door de leerkrachten maar vaak zijn er dan al te veel incidenten geweest. Kinderen zeggen vaak dat het al klaar is maar gaan daarna net zo hard weer verder.

Liadan wo 6 feb 2013 - 1:42

Ik zeg ook regelmatig tegen mijn kinderen dat ik trots op ze ben. Belonen met stickers of cadeautjes hebben we nooit gedaan, vind ik ook niet nodig. En ik probeer zoveel mogelijk te vermijden om 'goed zo' of 'dat is mooi' enz. te zeggen. Ik zeg dan bijv. eerder 'ja, je hebt het helemaal zelf gedaan!'.
Niet straffen vind ik niet moeilijk, ik vind bijv. een kind apart zetten een heel onlogisch gevolg van hetgeen dat ze gedaan hebben. Als ze met iets aan het gooien is en ik al heb uitgelegd/gezegd heb dat ik dat niet wil, dan leg ik het wel weg als ze doorgaat.
Als ze mij slaat, wil ik niet dat ze nog bij me op schoot zit want het doet pijn bij mij. Als ze haar broertje pijn doet dan troost ik hem en laat haar zien dat hij nu verdriet heeft, ze komt dan uit zichzelf al sorry zeggen.

Darius wo 6 feb 2013 - 7:40

Liadan schreef:Als ze met iets aan het gooien is en ik al heb uitgelegd/gezegd heb dat ik dat niet wil, dan leg ik het wel weg als ze doorgaat.
.

Dat valt bij mij wel onder straffen. Gooien met klei is 1 keer uitleggen dat het niet mag omdat de klei vies wordt. De tweede keer zeg ik: ik wil niet dat je met klei gooit, het wordt vies. Als je het nog een keer doet, ruim ik de klei op. En de derde keer ruim ik het dus op. In mijn ogen is dat straf.

Of zie ik het verkeerd en behoor ik ook tot de UP'ers? smile

Linda wo 6 feb 2013 - 7:42

Darius schreef:
Liadan schreef:Als ze met iets aan het gooien is en ik al heb uitgelegd/gezegd heb dat ik dat niet wil, dan leg ik het wel weg als ze doorgaat.
.

Dat valt bij mij wel onder straffen. Gooien met klei is 1 keer uitleggen dat het niet mag omdat de klei vies wordt. De tweede keer zeg ik: ik wil niet dat je met klei gooit, het wordt vies. Als je het nog een keer doet, ruim ik de klei op. En de derde keer ruim ik het dus op. In mijn ogen is dat straf.

Of zie ik het verkeerd en behoor ik ook tot de UP'ers?

Dat vind ik een interessante vraag, ben ik ook wel benieuwd naar.
Is een consequentie ergens aan verbinden hetzelfde als "straf"?

Bolleke wo 6 feb 2013 - 8:01

Linda schreef:
Darius schreef:
Liadan schreef:Als ze met iets aan het gooien is en ik al heb uitgelegd/gezegd heb dat ik dat niet wil, dan leg ik het wel weg als ze doorgaat.
.

Dat valt bij mij wel onder straffen. Gooien met klei is 1 keer uitleggen dat het niet mag omdat de klei vies wordt. De tweede keer zeg ik: ik wil niet dat je met klei gooit, het wordt vies. Als je het nog een keer doet, ruim ik de klei op. En de derde keer ruim ik het dus op. In mijn ogen is dat straf.

Of zie ik het verkeerd en behoor ik ook tot de UP'ers?

Dat vind ik een interessante vraag, ben ik ook wel benieuwd naar.
Is een consequentie ergens aan verbinden hetzelfde als "straf"?

Dit doe ik ook, de consequentie is dan de straf. Een kind hiervoor op de gang zetten bijvoorbeeld vind ik niet passend en zou ik daarom niet doen.

Parisienne wo 6 feb 2013 - 8:13

Dat van dat wegleggen is inderdaad wel een goeie. Of je het kan zien als een straf? Ja, misschien wel. Het verschil echter is dat ik het wel een logisch gevolg vindt van het gedrag wat het kind vertoont. Kan het ergens niet normaal mee spelen, dan wordt er even helemaal niet mee gespeeld. Ik vind die consequentie logischer dan wanneer een kind slaat je hem/haar op de gang zet voor straf. Dan zie ik de link niet helemaal.

Linda wo 6 feb 2013 - 8:17

Parisienne schreef:Dat van dat wegleggen is inderdaad wel een goeie. Of je het kan zien als een straf? Ja, misschien wel. Het verschil echter is dat ik het wel een logisch gevolg vindt van het gedrag wat het kind vertoont. Kan het ergens niet normaal mee spelen, dan wordt er even helemaal niet mee gespeeld. Ik vind die consequentie logischer dan wanneer een kind slaat je hem/haar op de gang zet voor straf. Dan zie ik de link niet helemaal.

Ik ben het helemaal met je eens. Ik vroeg het me gewoon af hoe dat vanuit de UP theorie bekeken wordt.

Parisienne wo 6 feb 2013 - 8:35

Alfie Kohn mailen met deze vraag?! Very Happy

Linda wo 6 feb 2013 - 8:36

Parisienne schreef:Alfie Kohn mailen met deze vraag?!

Goed idee! Laughing

Tiara wo 6 feb 2013 - 8:38

Parisienne schreef:Alfie Kohn mailen met deze vraag?!

Hij twittert wel dus ik zou er voor gaan Laughing

Darius wo 6 feb 2013 - 9:18

Maar dan zou je theoretisch toch kunnen zeggen dat je geen straf geeft, maar wel consequenties aan gedrag verbind. Dus stel dat L P slaat, dat mag niet hier in huis, dus de consequentie is dat hij buiten moet gaan spelen. (Niet dat dat hier gebeurd hoor). Ik heb L wel eens gevraagd om boven op zn kamer te gaan spelen, omdat hij beneden niet gezellig was.

Liadan wo 6 feb 2013 - 9:30

Misschien dat sommigen het straffen noemen al zie ik het zelf anders, ik doe het alleen bij dingen die kapot kunnen of gevaarlijk zijn. Dus mijn telefoon kan kapot, daar mogen ze niet mee gooien want dan kost het mij geld om een nieuwe te kopen. Potloden gaan ook kapot als ze ermee gooien, dus die leg ik ook weg omdat ze er anders later niet meer mee kunnen spelen. Een bal leg ik niet weg, maar ik laat ze er ergens anders mee gooien.
Een glas mogen ze niet mee gooien want dat gaat kapot en ze kunnen zichzelf pijn doen.

Fiwen wo 6 feb 2013 - 9:47

Ik vind het vooral belangrijk dat de consequenties die aan bepaald gedrag hangen niets te maken hebben met het onthouden van liefde in de vorm van haar weg sturen, negeren of echt boos worden. Iets weg leggen omdat ze er mee wil gooien en het dan stuk gaat of alles vies wordt vind ik van een hele andere orde en doe ik ook als het nodig is. Ik leg dan wel uit waarom ik het weg leg en trek het in zo'n geval niet uit haar handen maar zeg iets in de trant van "ik wil niet dat je er mee gooit omdat het dan kapot kan gaan, dus geef dat maar aan mama, dan leg ik het weg". Soms moet ik dit een paar keer herhalen voordat ze het af geeft maar door het uit haar handen te trekken is het gegarandeerd drama en vind ik ook niet nodig.

Teddyaapje wo 6 feb 2013 - 9:54

Is t niet dat je ze een alternatief moet bieden volgens up, gooien met de telefoon mag niet, daarmee moet je bellen. Als je wilt gooien pak je deze bal maar.

Liadan wo 6 feb 2013 - 10:01

Ik bied ze inderdaad meestal ook een alternatief om mee te gooien of om te doen.

Parisienne wo 6 feb 2013 - 10:13

Precies wat Fiwen zegt. Daarnaast geef ik N. ook een alternatief wat ze wel mag. Gooit ze met iets, krijgt ze een bal waar ze mee mag gooien. "Als je met potloden gooit kunnen ze kapot gaan. Potloden zijn om mee te tekenen. Als je wil gooien met iets pak je deze bal maar, daar is 'ie voor.". Als ze in een boze bui zit en slaat (zichzelf of mij) biedt ik haar een kussen aan. Als ze mijn telefoon pakt biedt ik aan om er even samen mee te spelen of samen foto's te kijken. Een alternatief bieden wat overeenkomstig is met hetgeen ze doet/wil helpt hier dus vaak ook.

_Lana_ wo 6 feb 2013 - 10:48

Liadan schreef:Ik zeg ook regelmatig tegen mijn kinderen dat ik trots op ze ben. Belonen met stickers of cadeautjes hebben we nooit gedaan, vind ik ook niet nodig. En ik probeer zoveel mogelijk te vermijden om 'goed zo' of 'dat is mooi' enz. te zeggen. Ik zeg dan bijv. eerder 'ja, je hebt het helemaal zelf gedaan!'.
Niet straffen vind ik niet moeilijk, ik vind bijv. een kind apart zetten een heel onlogisch gevolg van hetgeen dat ze gedaan hebben. Als ze met iets aan het gooien is en ik al heb uitgelegd/gezegd heb dat ik dat niet wil, dan leg ik het wel weg als ze doorgaat.
Als ze mij slaat, wil ik niet dat ze nog bij me op schoot zit want het doet pijn bij mij. Als ze haar broertje pijn doet dan troost ik hem en laat haar zien dat hij nu verdriet heeft, ze komt dan uit zichzelf al sorry zeggen.

Denk je hier ook echt bij na, als je dat zegt? Want, het is hier nog niet echt van toepassing, maar als een van mijn kinderen ineens aan komt lopen achter de loopkar ( bijvoorbeeld ) voor het eerst, dan sta ik heel enthousiast te roepen: ´Goed zo!!´ en ´wat goed van jou!!´, dan denk ik echt niet na over hoe ik dat het best kan zeggen.
Volgens UP zou ik dan moeten zeggen: ´Ik zie dat jij daar met je loopkar aan komt lopen, dat heb jij helemaal zelf gedaan´?
Wat is er eigenlijk mis met een simpel ´goed zo´??

Ik weet niet, als ik je stukje lees, klinkt het zo onnatuurlijk op een of andere manier. Dit is niet lullig bedoeld hoor, maar ik vraag me echt af of dit jou natuurlijk afgaat, of dat je dit ook hebt moeten ´leren´.

Verder kan ik me wel vinden in veel dingen die hier omschreven staan, maar ik zou er niet direct een naampje aan geven.

Teddyaapje wo 6 feb 2013 - 11:05

Het was voor mij even omschakelen in t begin, maar gelukkig zat t er nog nietecht ingebakken bij me. En ik ben er eens op gaan letten hoevaak goedzo wordt gezegd door mensen...echt bij de belachelijkste dingen!

Bij het voorbeeld wat je noemt zou ik reageren als 'Ja!!! Je loopt!!!!' En natuurlijk ook uber enthousiast. Ik ho3f er niet meer over na te denken, goedzo floept mn mond niet meer uit.

Tamagotchi wo 6 feb 2013 - 11:15

Ik ben totáál niet bekend met UP, maar wat is er niet goed aan 'goed zo'? Oprechte vraag trouwens.

_Lana_ wo 6 feb 2013 - 11:18

Teddyaapje schreef:Het was voor mij even omschakelen in t begin, maar gelukkig zat t er nog nietecht ingebakken bij me. En ik ben er eens op gaan letten hoevaak goedzo wordt gezegd door mensen...echt bij de belachelijkste dingen!

Bij het voorbeeld wat je noemt zou ik reageren als 'Ja!!! Je loopt!!!!' En natuurlijk ook uber enthousiast. Ik ho3f er niet meer over na te denken, goedzo floept mn mond niet meer uit.

Ik zou trouwens ook kunnen zeggen: ´Jaaa, goed zo! Wat kun jij goed lopen!´

Wat is daar dan mis mee? Wat is er überhaupt mis met ´goed zo´? ( Als je het niet te pas en te onpas roept).

Parisienne wo 6 feb 2013 - 11:21

Bij mij was het wennen, maar het voelde al snel eigenlijk als normaal. Toen N. ging lopen was mijn reactie ook: "Wauw! Ja, je loopt helemaal zelf!" met een grote lach erbij. Bij heel veel dingen probeer ik door middel van mijn reactie haar zelfvertrouwen te geven. Ik hoop dat ze uiteindelijk tevreden denkt over zichzelf, hetgeen wat zij presteert, over het feit dat ZIJ iets gedaan heeft. Niet dat ze kijkt naar wat mijn reactie is, dat ze uiteindelijk gaat vertrouwen op het oordeel van anderen, of dat ze denkt: is het wel goed genoeg zo?

Daarnaast is een enkele 'goed zo' ook een beetje nietszeggend in mijn ogen. Het wordt altijd vrij makkelijk gezegd, over alles. Een kind laat een tekening zien, ouders reageren vaak met: "Wat mooi!" en that's it. Prima, niks mis mee. Het kind is blij dat de ouder de tekening mooi vindt. Maar inhoudelijk wordt er vaak niet op ingegaan. Als N. met een tekening aankomt 'bespreek' ik de tekening met haar samen. "Ik zie een grote, rode streep. Wat is dat? Oh, en die blauwe strepen lijken wel op wolken. Wat vindt je zelf van de tekening?" Het kan namelijk best zijn dat een kind een tekening komt laten zien, wil weten wat zijn ouders ervan vinden, maar hem ondertussen zelf niet mooi vindt. Als de ouder een standaard 'wat mooi' geeft strook dit tegen het gevoel van het kind zelf in. Verwarrend voor het zelfvertrouwen van een kind.

Misschien is dit alles aardig zwart-wit geschetst, met simpele en niet helemaal reële voorbeelden, maar ik hoop mijn gedachte erachter wel iets duidelijk te maken. Dat wil ook heus niet zeggen dat ik nooit een simpele reactie geef, dat ik altijd maar 'pedagogisch verantwoord' reageer, maar ik probeer wel zoveel mogelijk te letten op wat mijn reacties teweeg kúnnen brengen bij mijn dochter. Ik hoef er niet meer over na te denken, het gaat eigenlijk vanzelf, omdat veel dingen voor mij eigenlijk heel logisch klinken.

Parisienne wo 6 feb 2013 - 11:23

Er is overigens helemaal niks mis met 'goed zo' hoor. Ik vind het voor mezelf en N. alleen fijner om er wat inhoudelijker op in te gaan. 'Goed zo' of 'wat mooi' is vrij nietszeggend vind ik. Wat is er precies goed? Wat is er precies mooi?

Tania wo 6 feb 2013 - 11:27

Volgens mij gaan bijna alle ouders er al automatisch meer op in dan alleen maar "goed zo". Ik hoor zo vaak ouders vragen wat is dit dan en wat is dat dan als een kind een tekening laat zien. Dat ze daar dan "goed zo" bij zeggen betekent natuurlijk niet dat ze er inhoudelijk niet op in gaan. Het zal vast wel is gebeuren als je bezig bent of haast hebt maar dat gebeurt bij iedereen wel is.

Gesponsorde inhoud