Uit vrije wil geen alcohol drinken

Bliss schreef:Is het raar als ik zeg dat ik het niet zo leuk zou vinden als mijn toekomstige partner helemaal niet drinkt? Ik associeer een drankje met gezelligheid, ik drink nooit alleen. Als ik een nieuwe vriend zou krijgen, zou ik het dus wel leuk vinden om af en toe samen lekker een wijntje/biertje te kunnen drinken.

Nee vind ik niet raar, ik heb hetzelfde. Ik vind het gewoon leuk om samen in dezelfde 'vibe' te zitten. Een terrasje pakken en hij aan de cola en ik aan een wijntje, nee. Vind het heerlijk uit eten te gaan, en een wijnarrangement te nemen, lichtelijk aangeschoten te raken en slap ouwehoeren.

Eucalypta schreef:

Marin schreef:

Eucalypta schreef:Leg het dan eens uit, wat is het verschil in beleving als jullie beiden een drankje hebben, hij 1 glas druivensap en jij 1 glas wijn? Merk jij er iets van wat hij drinkt?

Na zes wijntjes natuurlijk wel.

Nou, dat bedoel ik dus. Maar dan gaat het er dus om dat het een beetje sneu is om in je eentje aangeschoten te zijn.

Ik ben heel vaak in mijn eentje aangeschoten. Dat kan ik na 2 glazen wijn al hebben of pas na 5. Vind het heerlijk op vrijdag avond op de bank te ploffen met een pizza en een paar glazen wijn. Ik vind dat niet sneu van mezelf, ik geniet daarvan, ook in mijn eentje.

Eucalypta schreef:Ik vind je geen snob omdat je van dat soort dingen houdt ik vind je wel een snob doordat je toch even moet benoemen dat je ervan houdt

Dat gevoel komt bij mij ook wel een beetje naar boven, sorry Marin. En fois gras? Ik moest er zelfs van overgeven. En vind het ernstige dierenmishandeling. Orgaanvlees eet ik ook niet meer.

Ohh dit is al best een oud topic. In deze pijler zakken de topics niet zo hard, alles is al gezegd zie ik.
Groetjes spuit 11.

O, hallo, wat een leuk gezanik hiero. Ik doe ook nog even mee.

Mijn zegje: vroeger (tot m'n 23e ofzo) dronk ik nooit alcohol. Ik vond het heel erg stom, omdat ik vooral de excessen zag. Mensen die zich niet konden beheersen met drank. En ik kom uit een heel nette familie (zou je nu niet meer zeggen, haha) waar je jezelf beheerst.

De smaak vond ik trouwens ook ab-so-luut niet lekker. Zo bitter en sterk, bah. Wat anderen daarvan vonden, maakte me niets uit. Het viel me wel op dat hoe ouder ik werd, hoe raarder het gevonden werd als ik niet dronk. Uiteindelijk ben ik toch gezwicht voor de groepsdruk en ben ik alcohol gaan leren drinken.

Inmiddels houd ik van een wijntje op z'n tijd. Soms in een groep, soms als ik alleen ben. Maar het blijft vaak bij één glas, omdat ik het nog steeds een moeilijke smaak vind.

Onlangs heb ik cocktails ontdekt, en toen kon ik er wel vier op. Totdat ik me realiseerde dat er net zoveel alcohol in zit en dat je daar dus flink aangeschoten van kunt raken. En daar houd ik dan weer niet van. Ik vind het namelijk fijn om m'n grenzen in de gaten te houden. Ik wil alleen alles laten gaan en losgaan, omdat ik léúk en naar m'n zin heb – niet omdat de alcohol het makkelijker voor me maakt. Dan kan ik het overal wel leuk hebben, en dat wil ik niet.

Overigens ben ik heel gezellig en leuk zonder koffie of wijn. In de tijd dat ik schoonmaakte bij ouderen, wilde ik altijd thee bij de koffie, in plaats van koffie. Je kon de klok gelijkzetten op de opmerking: "Ooo, nou, wat ongezellig, zeg!" Ik werd daar zo kwaad om. IK ben gezellig, niet de koffie. Wat maakt het nou uit wat ik met je drink?

Dat was het.

Volgens mij vinden mensen het op de een of andere manier gezellig als iedereen hetzelfde drinkt, als iedereen thee had genomen en jij als enige koffie dan vonden ze dat waarschijnlijk ook ongezellig.

Ja, denk je dat dat de reden is? Dat het meer draait om het groepsgevoel dan om de specifieke drank? Zou kunnen hoor, maar ik heb het nog nooit gehoord. Het is altijd alleen met koffiedrinkers, merk ik.