Mens houdt toch je waffel eens dicht voor een paar minuten!

Caribbeanlover schreef:Dat gezeik over je en u. In anderen landen is het alleen maar je en u bestaat niet. Er zijn maar weinig landen die u gebruiken.

Dan kan mijn schoonmoeder dat wel willen, bij mij hoeft ze daar niet mee aan te komen hoor, ik bepaald nog altijd zelf hoe ik iemand aanspreek.

Dat ik niet goed ben in taal dat vinden jullie, maar dat je als volwassenen niet eens weet dat enigste geen woord is, is gewoon dom. Het woord ''me'' kan soms wel, alleen ik weet niet altijd wanneer.............wat maakt dat nou een reet uit zeg!

Dat jij als volwassene niet eens weet dat het 'andere landen' moet zijn, dát is gewoon dom.

En stop maar gewoon met zeiken over je schoonmoeder.. nu weten we het wel.

Caribbeanlover schreef:


Maar ja, ze weet toch niet veel en presteert het al ver in de 60 om nog steeds ''enigste'' te zeggen zo weinig weet ze!
!

Deze fout maak ik ook nog steeds, al honderden keren verbeterd toch zeg ik het perongeluk nog wel eens fout! Ik weet dat het fout is toch zeg / schrijf ik het nog wel eens

Hopelijk heb ik het afgeleerd als ik 60 ben, mocht ik ooit een schoondochter krijgen kan ze daar dan iig niet over zeuren op een forum

Inge schreef:

Caribbeanlover schreef:


Maar ja, ze weet toch niet veel en presteert het al ver in de 60 om nog steeds ''enigste'' te zeggen zo weinig weet ze!
!

Deze fout maak ik ook nog steeds, al honderden keren verbeterd toch zeg ik het perongeluk nog wel eens fout! Ik weet dat het fout is toch zeg / schrijf ik het nog wel eens

Hopelijk heb ik het afgeleerd als ik 60 ben, mocht ik ooit een schoondochter krijgen kan ze daar dan iig niet over zeuren op een forum

CBL, ken je dat verhaal met.. wat was het ook alweer... Een pot, een ketel en iets van zwart zien?

Aangezien niemand het met mij eens is, is dit het laatste wat ik er denk ik over zeg. Iedereen heeft/mag haar mening hebben zo ook ik dus.

Laat ik het eens anders zeggen. De familie van mijn man spreekt mijn naam al sinds ze mij kennen verkeerd uit. Ik kan dan vragen of ze het goed willen doen, maar eisen nee ik bedoel wie ben ik om dat te eisen. Ik denk dat ik uitgelachen word ofzo.

Nogmaals de ouders voeden hun kids op, dat is NIET aan de grootouders!

Mijn schoonmoeder kan wel willen dat ze ''u'' gaan zeggen, maar zelf noemt ze mensen van haar leeftijd gewoon ''je''. Het zelf wel willen,maar anderen zo benoemen, ho maar!

Ik word ook vaak met ''u'' aangesproken vooral in winkels. Nou ik ga dan toch niet eisen van mijn schoonmoeder dat ze mij ook maar met ''u'' moet aanspreken en zijn doet dat bij notabene haar kleinkids wel. Ik ga toch ook niet eisen dat zij mij met ''u'' moet aanspreken. Als men dat van zichzelf wil dat ze zo worden aangesproken mogen ze dat lekker gaan eisen en echt zeggen ''ik EIS dat jullie mij met u aanspreken''. Alleen zou die persoon denk ik keihard worden uitgelachen zo van ''wie denk je wel dat je bent met je eis''.

Men kan eisen wat ze willen, maar het is nog altijd aan diegene van wie ze dat vragen of ze dat doen. Niemand gaat voor een ander bepalen wat hij/zij moet zeggen, dat bepaalt de persoon nog altijd zelf.

Zo en daarmee klaar dat is alles wat ik voorlopig er nog over wil zeggen.

Fijne dag iedereen!

Parisienne schreef:

Caribbeanlover schreef:Dat gezeik over je en u. In anderen landen is het alleen maar je en u bestaat niet. Er zijn maar weinig landen die u gebruiken.

Dan kan mijn schoonmoeder dat wel willen, bij mij hoeft ze daar niet mee aan te komen hoor, ik bepaald nog altijd zelf hoe ik iemand aanspreek.

Dat ik niet goed ben in taal dat vinden jullie, maar dat je als volwassenen niet eens weet dat enigste geen woord is, is gewoon dom. Het woord ''me'' kan soms wel, alleen ik weet niet altijd wanneer.............wat maakt dat nou een reet uit zeg!

Dat jij als volwassene niet eens weet dat het 'andere landen' moet zijn, dát is gewoon dom.

En stop maar gewoon met zeiken over je schoonmoeder.. nu weten we het wel.

Een (typ)fout maken is ook menselijk he! Daarbij typ ik het soms verkeerd, maar weet wel hoe het hoort. Zij niet, ze blijft die domme fout maken, ik vind dat gewoon dom als volwassen zijnde. Als ze nou een handicap ofzo had, dan begreep ik het wel, dan heb je ook een reden.

silly-one schreef:Ik denk CBL dat je, je daarin even vergist. Ik heb niks te maken met de opvoeding van mijn neefjes. Maar als ze niet luisteren naar mij dan ga ik door totdat ze doen wat ik wil. Zo had de oudste een behoorlijke tijd dat hij expres mijn naam verkeerd zei. Samen met mijn zus en zwager ernaast ben ik met de oudste bezig geweest om te zorgen dat hij mij naam goed zei. Net zolang totdat hij het deed, hij wist het namelijk wel. Het heeft hem tranen gekost en mij veel moeite, maar we begrijpen elkaar daarin nu wel. Ik hoef hem nu nog maar één keer aan te spreken daarin en hij doet het goed. Dus als jou schoonmoeder wilt dat de kinderen dank je wel zeggen of haar met u aan spreken dan zullen de kinderen dat echt wel moeten leren. Het is ook een stukje respect naar elkaar toe, die later alleen maar beter zal zijn.

Jij was bij mij zó aan het verkeerde adres geweest.

silly-one schreef:Ik zal het even uitleggen

Mijn eigen naam is F.ransje. Meneer maakte daar al maanden bewust tante F.rans van. Terwijl hij de eerste keer dat hij mij zag op een dag altijd netjes F.ransje zei. Ik heb een avond dat ik daar was en hij bewust 10 keer in een minuut tante F.rans zei gezegd dat ik zo niet heette en dat ik tante F.ransje was. Hij bleef uitdagen en uitdagen. Ik ben hem toen anders gaan noemen, nadat ik gedaan had alsof ik verdrietig was. Ik wist dus dat hij mijn naam goed kon uitspreken, maar het gewoon niet wilde. Ik ben hem toen naar zijn vader gaan noemen en dat vond hij niet leuk. Van mijn zus en zwager keer ik de steun en ook de uitleg naar hem toe dat het voor mij ook niet leuk was als ik anders werd genoemd. Hij vond het namelijk niet leuk dat ik hem naar zijn vader noemde. Daarover moest de kleine man huilen en heeft toen nog een paar keer duidelijk mijn eigen naam goed gezegd. Het waren tranen van verdriet, maar ook voor mij tranen van verdriet. Want het is niet leuk om altijd F.rans genoemd te worden, want ik ben toen ik klein was vaak genoeg uitgescholden voor jongen. Hij weet dat niet, maar hij weet wel mijn echte naam en kon deze ook uitspreken. Dat deed hij namelijk gewoon, maar niet altijd.
Dit heeft misschien 10 minuten geduurd, maar het was daarna wel duidelijk voor meneer en we zijn nog steeds grote vrienden. Laat ik wel even duidelijk zijn, als ik wist dat hij mij naam niet kon uitspreken had ik het niet gedaan en ik had het ook niet gedaan als ik mijn zus en zwager er niet bij had zitten. \

Edit: dat hij er tante F.lansje van maakte accepteer ik wel omdat hij nog moeite heeft met de het combineren van de /r/ klank.

Even voor mijn informatie: wie is hier in dit verhaal de driejarige?

Maple schreef:Goh, ik zeg de aam van mijn vriend ook weleens expres verkeerd, koosnaampje heet dat. Gelukkig heeft hij me nog niet tot tranen toe willen roeren zodat ik zijn nam goed zeg.

Ik heb ooit een leraar gehad die het wel leuk vond om iedereen hele andere namen te geven. Even voor de goede orde, ik hete R.osina, hij noemde mij R.egina. Dat soort grapjes. Dat je dán er iets van zegt, vind ik niet meer dan logisch. Maar een kind tot tranen toe roeren en dwingen en pushen alleen omdat hij je nama verkeerd zegt, gaat te ver. Te eerste is het niet jouw kind en ten tweede... het is een kind. Die doet het in zijn spel. Het enige wat je nu bereikt hebt is dat dat kind waarschijnlijk een soort angst ontwikkeld heeft om jouw naam verkeerd te zeggen, want als het tot huilens toe moet gaan, ga je mijns inziens veel te ver en ga je zelf nog wel 20 méér grenzen over dan dat je neefje ging, door je naam verkeerd te zeggen.

Is ook gewoon ordinair pestgedrag, en niets meer dan dat. Waarschijnlijk omdat ze vroeger gepest is met die naam, nu kan ze éindelijk iemand terugpakken. Dat dat een peuter is maakt niet uit.

Eucalypta schreef:

silly-one schreef:Ik zal het even uitleggen

Mijn eigen naam is F.ransje. Meneer maakte daar al maanden bewust tante F.rans van. Terwijl hij de eerste keer dat hij mij zag op een dag altijd netjes F.ransje zei. Ik heb een avond dat ik daar was en hij bewust 10 keer in een minuut tante F.rans zei gezegd dat ik zo niet heette en dat ik tante F.ransje was. Hij bleef uitdagen en uitdagen. Ik ben hem toen anders gaan noemen, nadat ik gedaan had alsof ik verdrietig was. Ik wist dus dat hij mijn naam goed kon uitspreken, maar het gewoon niet wilde. Ik ben hem toen naar zijn vader gaan noemen en dat vond hij niet leuk. Van mijn zus en zwager keer ik de steun en ook de uitleg naar hem toe dat het voor mij ook niet leuk was als ik anders werd genoemd. Hij vond het namelijk niet leuk dat ik hem naar zijn vader noemde. Daarover moest de kleine man huilen en heeft toen nog een paar keer duidelijk mijn eigen naam goed gezegd. Het waren tranen van verdriet, maar ook voor mij tranen van verdriet. Want het is niet leuk om altijd F.rans genoemd te worden, want ik ben toen ik klein was vaak genoeg uitgescholden voor jongen. Hij weet dat niet, maar hij weet wel mijn echte naam en kon deze ook uitspreken. Dat deed hij namelijk gewoon, maar niet altijd.
Dit heeft misschien 10 minuten geduurd, maar het was daarna wel duidelijk voor meneer en we zijn nog steeds grote vrienden. Laat ik wel even duidelijk zijn, als ik wist dat hij mij naam niet kon uitspreken had ik het niet gedaan en ik had het ook niet gedaan als ik mijn zus en zwager er niet bij had zitten. \

Edit: dat hij er tante F.lansje van maakte accepteer ik wel omdat hij nog moeite heeft met de het combineren van de /r/ klank.

Even voor mijn informatie: wie is hier in dit verhaal de driejarige?

Zo idd. Een klein kind kan je niet opzadelen met jouw verleden.

Eucalypta schreef:

Maple schreef:Goh, ik zeg de aam van mijn vriend ook weleens expres verkeerd, koosnaampje heet dat. Gelukkig heeft hij me nog niet tot tranen toe willen roeren zodat ik zijn nam goed zeg.

Ik heb ooit een leraar gehad die het wel leuk vond om iedereen hele andere namen te geven. Even voor de goede orde, ik hete R.osina, hij noemde mij R.egina. Dat soort grapjes. Dat je dán er iets van zegt, vind ik niet meer dan logisch. Maar een kind tot tranen toe roeren en dwingen en pushen alleen omdat hij je nama verkeerd zegt, gaat te ver. Te eerste is het niet jouw kind en ten tweede... het is een kind. Die doet het in zijn spel. Het enige wat je nu bereikt hebt is dat dat kind waarschijnlijk een soort angst ontwikkeld heeft om jouw naam verkeerd te zeggen, want als het tot huilens toe moet gaan, ga je mijns inziens veel te ver en ga je zelf nog wel 20 méér grenzen over dan dat je neefje ging, door je naam verkeerd te zeggen.

Is ook gewoon ordinair pestgedrag, en niets meer dan dat. Waarschijnlijk omdat ze vroeger gepest is met die naam, nu kan ze éindelijk iemand terugpakken. Dat dat een peuter is maakt niet uit.

Eens met Maple, en euc. No way dat je dit bij mijn kind zou kunnen flikken, zonder dat daar voor jouw consquenties aan zouden zitten.

Even van de andere kant bekeken. Het word nu pestgedrag genoemd van so. Maar is het ook niet gewoon pest gedrag van het neefje hoe jong het ook is. Hij weet dat zijn tante het niet leuk vind, maar blijft haar wel zo noemen. Is het dan niet ook gewoon pest gedrag van hem. En leer je hem daar dan ook niet mee dat als iemand iets niet leuk vind dat je daar dan maar gewoon mee door moet gaan zolang er niets van gezegd word. Wat ik lees begon hij pas te huilen toen hij zelf een andere naam te horen kreeg en dus voelde dat het niet leuk was. Er is overal zo veel te doen over pesten e.d. Maar is het niet zo dat als je als ouders hierbij niet ingrijpt ook al is het volwassen/kind dat je dan juist leert dat je niet altijd hoeft mee te gaan als een ander iets niet leuk vind?

En over cbl iemand bepaald wel degelijk hoe die aangesproken wil worden. Als dat met u is door haar kleinkinderen hebben die kleinkinderen zich daar aan aan te passen. Stukje fatsoen is dat. Heeft niets met anderen vertellen wat ze moeten doen te maken. Ik mag toch hopen dat je zelf ook het fatsoen hebt om mensen met u aan te spreken.

Natuurlijk moet je kinderen opvoeden en grenzen aangeven. Maar hé, ik kan mijn kind ook wel een grens aangeven door het elke keer dat het wat fout doet een mep te verkopen. Werkt ook vast wel. Niet op de goede manier, maar hij heeft wél een grens geleerd.

Dit is hetzelfde: je leert wel een grens, maar op de verkeerde manier. Er zijn nou eenmaal verantwoorde en onverantwoorde manieren om een kind iets te leren, dit was de verkeerde manier.

Niemand zegt dat je het gewoon moet laten gaan of dat het kind niet opgevoed mag worden. Maar een kind van 3 kán niet pesten, het kan wel onwenselijk gedrag vertonen wat je moet afleren. Een kind van 3 heeft namelijk nog niet het overzicht, weet niet wat voor gevolgen zijn gedrag heeft en snapt het gewoon nog niet. Dat moet je leren. SO heeft wél overzicht en weet wél de consequenties en gaat alsnog de mist in. Gemeen vind ik dat, met 3 volwassenen tegen 1 peuter die geen verweer heeft.

Caribbeanlover schreef:Dat gezeik over je en u. In anderen landen is het alleen maar je en u bestaat niet. Er zijn maar weinig landen die u gebruiken.

Dan kan mijn schoonmoeder dat wel willen, bij mij hoeft ze daar niet mee aan te komen hoor, ik bepaald nog altijd zelf hoe ik iemand aanspreek.

Dat ik niet goed ben in taal dat vinden jullie, maar dat je als volwassenen niet eens weet dat enigste geen woord is, is gewoon dom. Het woord ''me'' kan soms wel, alleen ik weet niet altijd wanneer.............wat maakt dat nou een reet uit zeg!

Van de talen die ik ken (Engels, Frans, Duits, Spaans, Italiaans) is er maar één die geen verschil maakt tussen 'je' en 'u'.

Caribbeanlover schreef:Aangezien niemand het met mij eens is, is dit het laatste wat ik er denk ik over zeg. Iedereen heeft/mag haar mening hebben zo ook ik dus.

Laat ik het eens anders zeggen. De familie van mijn man spreekt mijn naam al sinds ze mij kennen verkeerd uit. Ik kan dan vragen of ze het goed willen doen, maar eisen nee ik bedoel wie ben ik om dat te eisen. Ik denk dat ik uitgelachen word ofzo.

Nogmaals de ouders voeden hun kids op, dat is NIET aan de grootouders!

Mijn schoonmoeder kan wel willen dat ze ''u'' gaan zeggen, maar zelf noemt ze mensen van haar leeftijd gewoon ''je''. Het zelf wel willen,maar anderen zo benoemen, ho maar!

Ik word ook vaak met ''u'' aangesproken vooral in winkels. Nou ik ga dan toch niet eisen van mijn schoonmoeder dat ze mij ook maar met ''u'' moet aanspreken en zijn doet dat bij notabene haar kleinkids wel. Ik ga toch ook niet eisen dat zij mij met ''u'' moet aanspreken. Als men dat van zichzelf wil dat ze zo worden aangesproken mogen ze dat lekker gaan eisen en echt zeggen ''ik EIS dat jullie mij met u aanspreken''. Alleen zou die persoon denk ik keihard worden uitgelachen zo van ''wie denk je wel dat je bent met je eis''.

Men kan eisen wat ze willen, maar het is nog altijd aan diegene van wie ze dat vragen of ze dat doen. Niemand gaat voor een ander bepalen wat hij/zij moet zeggen, dat bepaalt de persoon nog altijd zelf.

Zo en daarmee klaar dat is alles wat ik voorlopig er nog over wil zeggen.

Fijne dag iedereen!

Dit vind ik wel zo'n dom voorbeeld, ik spreek mensen van mijn eigen leeftijd ook met je aan. Dat kan je niet vergelijken met een kind.
Dat is dus een gebrek aan de opvoeding, een kind word meestal opgevoed dat je oudere mensen met u leert aan te spreken.

Meestal zoekt een man een vrouw die veel op zijn eigen moeder lijkt, als ik soms de topics bekijk die jij opent ben jij niet een haar beter dan je eigen schoonmoeder. En dat blijkt hier ook wel weer zo, dat je erover valt dat je schoonmoeder dom is en veel taalfoutjes maakt, maar zelf kom je ook niet ongeschonden uit de strijd.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je waarschijnlijk heel veel op je schoonmoeder lijkt qua gedrag en dat jullie daarom niet zo goed met elkaar kunnen opschieten.

Eucalypta schreef:Natuurlijk moet je kinderen opvoeden en grenzen aangeven. Maar hé, ik kan mijn kind ook wel een grens aangeven door het elke keer dat het wat fout doet een mep te verkopen. Werkt ook vast wel. Niet op de goede manier, maar hij heeft wél een grens geleerd.

Dit is hetzelfde: je leert wel een grens, maar op de verkeerde manier. Er zijn nou eenmaal verantwoorde en onverantwoorde manieren om een kind iets te leren, dit was de verkeerde manier.

Niemand zegt dat je het gewoon moet laten gaan of dat het kind niet opgevoed mag worden. Maar een kind van 3 kán niet pesten, het kan wel onwenselijk gedrag vertonen wat je moet afleren. Een kind van 3 heeft namelijk nog niet het overzicht, weet niet wat voor gevolgen zijn gedrag heeft en snapt het gewoon nog niet. Dat moet je leren. SO heeft wél overzicht en weet wél de consequenties en gaat alsnog de mist in. Gemeen vind ik dat, met 3 volwassenen tegen 1 peuter die geen verweer heeft.

Het komt niet vaak voor, maar ik ben het nu echt volledig met Euc eens. Dikke +1 dus.

Speelt dit nog steeds???De enige tips die ik voor je heb is ga r niet meer heen,laat jezelf daar niet meer zien en boek alvast n vakantie voor de feestdagen.

Caribbeanlover schreef:

Parisienne schreef:

Caribbeanlover schreef:Dat gezeik over je en u. In anderen landen is het alleen maar je en u bestaat niet. Er zijn maar weinig landen die u gebruiken.

Dan kan mijn schoonmoeder dat wel willen, bij mij hoeft ze daar niet mee aan te komen hoor, ik bepaald nog altijd zelf hoe ik iemand aanspreek.

Dat ik niet goed ben in taal dat vinden jullie, maar dat je als volwassenen niet eens weet dat enigste geen woord is, is gewoon dom. Het woord ''me'' kan soms wel, alleen ik weet niet altijd wanneer.............wat maakt dat nou een reet uit zeg!

Dat jij als volwassene niet eens weet dat het 'andere landen' moet zijn, dát is gewoon dom.

En stop maar gewoon met zeiken over je schoonmoeder.. nu weten we het wel.

Een (typ)fout maken is ook menselijk he! Daarbij typ ik het soms verkeerd, maar weet wel hoe het hoort. Zij niet, ze blijft die domme fout maken, ik vind dat gewoon dom als volwassen zijnde. Als ze nou een handicap ofzo had, dan begreep ik het wel, dan heb je ook een reden.

Jij maakt ook geregeld fouten, ook al breng je het zelf als 'typfouten'. Je blijft ze maken, dus houd je 'waffel' nou maar over de taalfouten van je schoonmoeder.

Parisienne schreef:

Caribbeanlover schreef:

Parisienne schreef:

Caribbeanlover schreef:Dat gezeik over je en u. In anderen landen is het alleen maar je en u bestaat niet. Er zijn maar weinig landen die u gebruiken.

Dan kan mijn schoonmoeder dat wel willen, bij mij hoeft ze daar niet mee aan te komen hoor, ik bepaald nog altijd zelf hoe ik iemand aanspreek.

Dat ik niet goed ben in taal dat vinden jullie, maar dat je als volwassenen niet eens weet dat enigste geen woord is, is gewoon dom. Het woord ''me'' kan soms wel, alleen ik weet niet altijd wanneer.............wat maakt dat nou een reet uit zeg!

Dat jij als volwassene niet eens weet dat het 'andere landen' moet zijn, dát is gewoon dom.

En stop maar gewoon met zeiken over je schoonmoeder.. nu weten we het wel.

Een (typ)fout maken is ook menselijk he! Daarbij typ ik het soms verkeerd, maar weet wel hoe het hoort. Zij niet, ze blijft die domme fout maken, ik vind dat gewoon dom als volwassen zijnde. Als ze nou een handicap ofzo had, dan begreep ik het wel, dan heb je ook een reden.

Jij maakt ook geregeld fouten, ook al breng je het zelf als 'typfouten'. Je blijft ze maken, dus houd je 'waffel' nou maar over de taalfouten van je schoonmoeder.

Nou, zeg dat ja!

Hola,

Zouden we ervoor kunnen zorgen dat er geen dooien vallen hier? Fijn. Dank u!

Beetje aardig en respectvol blijven kan geen kwaad. Ik denk, ik zeg het maar vast.

Hehehehe

29 oktober:

Caribbeanlover schreef:

Tja ik ga het proberen wat anders te reageren voortaan, maar beloof niks

Ik verwijder de off topic berichten. Het is niet mijn bedoeling om een rel te starten als ik probeer de toon in een topic aardig te houden. Dat forumdooie was uiteraard een grap.

Verdere discussie graag op een andere plek in plaats van dit topic. Hou aub in gedachten dat het voor ons ook nog even zoeken is, dat zal vast nog weleens mis gaan. Constructieve feedback ontvang ik graag, discussies in topics waar het niet hoort is niet handig.

Eucalypta schreef:

silly-one schreef:Ik denk CBL dat je, je daarin even vergist. Ik heb niks te maken met de opvoeding van mijn neefjes. Maar als ze niet luisteren naar mij dan ga ik door totdat ze doen wat ik wil. Zo had de oudste een behoorlijke tijd dat hij expres mijn naam verkeerd zei. Samen met mijn zus en zwager ernaast ben ik met de oudste bezig geweest om te zorgen dat hij mij naam goed zei. Net zolang totdat hij het deed, hij wist het namelijk wel. Het heeft hem tranen gekost en mij veel moeite, maar we begrijpen elkaar daarin nu wel. Ik hoef hem nu nog maar één keer aan te spreken daarin en hij doet het goed. Dus als jou schoonmoeder wilt dat de kinderen dank je wel zeggen of haar met u aan spreken dan zullen de kinderen dat echt wel moeten leren. Het is ook een stukje respect naar elkaar toe, die later alleen maar beter zal zijn.

Jij was bij mij zó aan het verkeerde adres geweest.

Wow, inderdaad. Als je dit bij mijn kind gedaan had, had ik jóu even aan het huilen gemaakt. Doe even normaal zeg..

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121113_066

Haha, zie hier eens hoe het voor een schoondochter kan zijn aangezien er genoeg punten zijn die de schoonmoeder fout doet. Hehe eindelijk is het eens in mijn voordeel!