Biechttopic 4

Oh mijn god. Ik zat het verhaal echt met open mond en horror te lezen. Meisje, wélk gedrocht je dan ook mag zijn in een ruzie, dit kan en mag gewoon niet. Echt niet. Het ergste aan jou verhaal vind ik de nonchalante manier waarop je dit verteld. Je bent er al te veel aan gewend geraakt en teveel gepikt om hier nog reeel naar de situatie te kijken en te zien dat dit dus absoluut op alle fronten te ver gaat.

Je laat idd al veel toe op het gebied van sex.. je hebt 4x per week tegen je zin in sex. Je bevredigt hem oraal terwijl hij daar volgens mij geen liefde uit spreekt en nu moet je het anaal doen, je weigert dit en dan wil hijvan je af. Nou prima: als hij dat wil dan doe je dat toch? Dit klinkt oh zo makkelijk: maar hij zet je onder druk hiermee. Hij wil macht over je hebben en dat wil hij op alle mogelijke manier. Fysiek, mentaal, financieel (denk ik)..

Heb je nog vrienden? Heb je nog contact met je familie? Of ben je langzaam aan van ze verwijderd geraakt? Als je nu geen uitweg ziet en nu nog niet de stap wil neemn: maak dan op z'n minst een plan waarmee je weg kan. Ga alle belangrijke documenten bij elkaar zoeken, maak een tas ergens klaar waarin je dit zet. Desnoods bij de buren, of op je werk: weet ik het. Als hij er maar niet achter kan komen.
Probeer vervolgens instanties te bellen om informatie in te winnen. Halsoverkop weggaan nu, met 2 kids, zonder plan is niet handig. Grote kans dat je dadelijk namelijk uit wanhoop bij hem terugkomt en dan heb je helemaal de poppen aan het dansen.
Hou bij wanneer hij je slaat, wat hij dan doet, en hoevaak. Hou bij wat hij allemaalvan je wil.. mocht het dan tot een rechtszaak komen dan heb je enigszins 'bewijs'...

Hou je koppie er nu bij en realiseer je vooral dat het NIET normaal is. Dat deze situatie absoluut NIET gezond is en dat jij met je twee kids daar echt wegmoeten. Hij geeft niks om zijn kinderen, dat is duidelijk.. hij wil zijn leventje leiden met een slaafs vrouwtje dat alles voor hem doet: huishouden, kids verzorgen en 4x per week de benen open (sorry dat ik het zo hard zeg). Is hij namelijk nog lief tegen je? Geeft hij je knuffels? denkt hij tijdens de sex aan jouw plezier?

Heeeeel veel sterkte: en vooral: blijf je verhaal hier doen. Sluit je niet af!!

Biechtje01 schreef:

Susan schreef:

Biechtje01 schreef:
Hij verandert niet, ik heb zo vaak aangegeven dat ik die dingen vervelend vindt, maar hij zegt bijvoorbeeld over het aanraken: Aaahh dat vind je wel lekker, je geeft het alleen niet toe. Ik ben hem zelfs een tijdje gaan stompen en boos te reageren als hij dat deed, maar het helpt echt niet! Ook ligt hij gewoon slecht bij mijn vriendinnen en ouders en dat zal nooit veranderen. Het breekt me enorm op de laatste tijd, ik heb he gevoel dat ik beter verdien en beter kan krijgen. Ik zie hem niet meer als vader van mijn toekomstige kindjes en ik ga liever zonder hem op pad.
Hij gaat morgen een weekje intern voor zijn werk en ik ga het volgend weekend maar op tafel gooien, want hier word ik ook niet gelukkig van!

Volgens mij ben je er dan wel uit voor jezelf, toch?

Ik snap ook wel dat het moeilijk is, heb ook ooit een lange relatie verbroken en het is gewoon een heel grote stap, al weet je nog zo goed dat het beter is, maar je zal 'm toch moeten nemen. Hoe langer je het voor je uitschuift, hoe zwaarder het wordt.

Op basis van wat je schrijft kan ik me trouwens wel voorstellen dat je je niet gelukkig bij hem voelt. Het is heel naar als je aangeeft dat je iets onprettig vindt en je vindt geen gehoor bij de ander, dat is in mijn ogen zelfs erg benauwend en ondermijnend.

Ik heb gister aan mijn vriendinnen verteld dat ik wegga bij mijn vriend, ze waren in shock. Ik zelf ben heel erg opgelucht dat ik het heb kunnen delen met ze. Nu is het inderdaad "echt" en kan ik niet meer terug bij wijze van spreke. Vrijdag komt hij terug van het werk(hij is een week in de kost) en dan ga ik het zeggen, maar aaaahh wat eng. We zijn toch 7,5 jaar samen geweest en wonen 4,5 jaar samen. Ik heb er buikpijn van en heb geen eetlust en ik slaap slecht, pffff!

Tuurlijk he je buikpijn en eet je slecht! Het is ook niet niks.. ik kan voor nu je weinig meer toewensen dan veel sterkte!! :-) Het komt goed.. Uiteindelijk komt het allemaal goed..

@biechtje met man die mishandelt..ik word er ook helemaal naar van als ik jou verhaal lees. Jouw gezinssituatie lijkt erg op de mijne (ook baby van 3 maanden en peuter) maar als ik dan lees hoe jou man met de situatie omgaat, walgelijk gewoon. Hij hoort jou de tijd te gunnen om weer jezelf te kunnen worden na een bevalling, jou niet te dwingen tot seks, vanuit zichzelf met de kinderen willen knuffelen en meehelpen met de verzorging. Ik weet niet of dit al speelde voordat er kinderen waren of dat het iets van de laatste tijd is, maar ik zou goed nadenken of dit een gezinssituatie is waarin jij je kinderen wil grootbrengen en de man is waarmee je zelf gelukkig mee kunt zijn.

@ Biechtje met die vreselijke man, ga daar alsjeblieft meteen weg voor het nog verder uit de hand loopt!
Ik word er gewoon helemaal naar van wat die man van jou bij je doet
En dan nog met die 2 kleintjes erbij, zorg dat je ze in veiligheid gaat brengen.

Biechtje01 schreef:Even een totaal andere vraag na de afschuwelijke biecht van mijn voorganger.

Ik krijg zo'n vreemde brief van de belastingdienst. Het gaat over de aangifte van 2011, dus de meest recente. Er staat op: 746 euro meer terug te ontvangen.

Waarom krijg ik opeens meer terug dan? Het lijkt zelfs wel aardig van de belastingdienst, dus ik ben bang voor een addertje onder het gras.

Weet iemand het toevallig? Anders bel ik wel even naar de BD.

Waarschijnlijk een herberekening gedaan. Het is gebeurt heel veel dat je na zoveel tijd nog geld krijgt of moet betalen.

Caro schreef:Oh mijn god. Ik zat het verhaal echt met open mond en horror te lezen. Meisje, wélk gedrocht je dan ook mag zijn in een ruzie, dit kan en mag gewoon niet. Echt niet. Het ergste aan jou verhaal vind ik de nonchalante manier waarop je dit verteld. Je bent er al te veel aan gewend geraakt en teveel gepikt om hier nog reeel naar de situatie te kijken en te zien dat dit dus absoluut op alle fronten te ver gaat.

Je laat idd al veel toe op het gebied van sex.. je hebt 4x per week tegen je zin in sex. Je bevredigt hem oraal terwijl hij daar volgens mij geen liefde uit spreekt en nu moet je het anaal doen, je weigert dit en dan wil hijvan je af. Nou prima: als hij dat wil dan doe je dat toch? Dit klinkt oh zo makkelijk: maar hij zet je onder druk hiermee. Hij wil macht over je hebben en dat wil hij op alle mogelijke manier. Fysiek, mentaal, financieel (denk ik)..

Heb je nog vrienden? Heb je nog contact met je familie? Of ben je langzaam aan van ze verwijderd geraakt? Als je nu geen uitweg ziet en nu nog niet de stap wil neemn: maak dan op z'n minst een plan waarmee je weg kan. Ga alle belangrijke documenten bij elkaar zoeken, maak een tas ergens klaar waarin je dit zet. Desnoods bij de buren, of op je werk: weet ik het. Als hij er maar niet achter kan komen.
Probeer vervolgens instanties te bellen om informatie in te winnen. Halsoverkop weggaan nu, met 2 kids, zonder plan is niet handig. Grote kans dat je dadelijk namelijk uit wanhoop bij hem terugkomt en dan heb je helemaal de poppen aan het dansen.
Hou bij wanneer hij je slaat, wat hij dan doet, en hoevaak. Hou bij wat hij allemaalvan je wil.. mocht het dan tot een rechtszaak komen dan heb je enigszins 'bewijs'...

Hou je koppie er nu bij en realiseer je vooral dat het NIET normaal is. Dat deze situatie absoluut NIET gezond is en dat jij met je twee kids daar echt wegmoeten. Hij geeft niks om zijn kinderen, dat is duidelijk.. hij wil zijn leventje leiden met een slaafs vrouwtje dat alles voor hem doet: huishouden, kids verzorgen en 4x per week de benen open (sorry dat ik het zo hard zeg). Is hij namelijk nog lief tegen je? Geeft hij je knuffels? denkt hij tijdens de sex aan jouw plezier?

Heeeeel veel sterkte: en vooral: blijf je verhaal hier doen. Sluit je niet af!!

+1

Ik ben het helemaal eens met het verhaal van Caro. Alsjeblieft meis, kies er voor om bij deze man weg te gaan ook al is het de vader van je kinderen.
Zit hier serieus met kippenvel en schrik!
Misschien nog een tip, als de mogelijkheid zich voordoet. Mocht het zover komen met een rechtzaak etc. is het misschien ook handig om foto's van eventueel letsel wat hij je heeft aangedaan te hebben en eventueel een geluidsopname van bepaalde situatie's... Dit moet je alleen doen als de mogelijkheid zich voor doet en dat hij hier echt niet achter kan komen!!
En blijf hier alsjeblieft je verhaal...

Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mermaid Forest schreef:

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mee eens. Wat een afschuwelijk verhaal, ik hoop dat zij en de kindjes weg zijn en ergens zijn waar het wel veilig is. Ik kan er wel om janken, zo erg vind ik zo'n verhaal...

RYW schreef:

Mermaid Forest schreef:

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mee eens. Wat een afschuwelijk verhaal, ik hoop dat zij en de kindjes weg zijn en ergens zijn waar het wel veilig is. Ik kan er wel om janken, zo erg vind ik zo'n verhaal...

Ik kan ook niet begrijpen dat iemand het zo ver laat komen. Maar goed misschien heb ik makkelijk praten omdat ik niet in zo'n situatie zit.

RYW schreef:

Mermaid Forest schreef:

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mee eens. Wat een afschuwelijk verhaal, ik hoop dat zij en de kindjes weg zijn en ergens zijn waar het wel veilig is. Ik kan er wel om janken, zo erg vind ik zo'n verhaal...

Ik ook... Ik zat echt met tranen in mijn ogen. Biechtje: je bent ons uiteraard niks verplicht maar blijf aub wel je verhaal doen. Met welke beslissing je ook neemt..

Ella schreef:

RYW schreef:

Mermaid Forest schreef:

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mee eens. Wat een afschuwelijk verhaal, ik hoop dat zij en de kindjes weg zijn en ergens zijn waar het wel veilig is. Ik kan er wel om janken, zo erg vind ik zo'n verhaal...

Ik kan ook niet begrijpen dat iemand het zo ver laat komen. Maar goed misschien heb ik makkelijk praten omdat ik niet in zo'n situatie zit.

Dat is waarschijnlijk ook niet te begrijpen! Het kan zoveel oorzaken hebben.

Ella schreef:

RYW schreef:

Mermaid Forest schreef:

Ella schreef:Ik hoop dat het biechtje met de erge relatieproblemen druk bezig is met spullen pakken of iets regelen.... Meid, kies voor jezelf en je kindjes!!!!

Ik hoop het ook, jammer dat we nu niks meer horen.

Mee eens. Wat een afschuwelijk verhaal, ik hoop dat zij en de kindjes weg zijn en ergens zijn waar het wel veilig is. Ik kan er wel om janken, zo erg vind ik zo'n verhaal...

Ik kan ook niet begrijpen dat iemand het zo ver laat komen. Maar goed misschien heb ik makkelijk praten omdat ik niet in zo'n situatie zit.

Ik begrijp het ergens, hoe dat gebeurt. Het sluipt er in, wordt in gradaties erger en de angst, het gevoel van falen tegenover jezelf of de buitenwereld, angst voor het alleen zijn, plichtsgevoel jegens de kinderen of schuldgevoelens kunnen een reden zijn dat je tegen beter weten in blijft.

Daar moet deze biechtje echt NU overheen stappen, dat is ze verplicht aan zichzelf en haar kindjes. Als kind getuige zijn van huiselijk geweld is traumatisch en maakt de kindjes net zo hard slachtoffer.

Eens met RYW. Hoe erg het ook is, hoe erg haar blik nu vertroebeld is, ze moet eruit stappen want dit gaan de kindjes zich altijd blijven herinneren, en het is gewoon een super slechte basis voor een kind om in op te groeien.

En ergens, ergens snap ik gewoonweg niet hoe zij met deze man een 2e kind heeft willen krijgen. Hij mishandelde haar al voordat ze zwanger werd van de 2e, waarom wil je dan nóg een kind met zo iemand? Het zal vast wel komen doordat ik (godzijdank!) nooit in zo'n situatie heb gezeten, maar ik begrijp het niet.

Biechtje met relatieproblemen; Als hij je ooit weer bij de keel grijpt, bel alsjeblieft de politie. Als je dan nog wat wil proberen te redden, kan dit door middel van de hulpverlening die je dan krijgt. Dit is gewoonweg niet gezond! Je moet echt voor jezelf kiezen. Een man die jou bij keel grijpt en slaat, is geen man!

Zo na mijn biecht van vanmorgen eindelijk weer wat rust. Kindjes liggen heerlijk te slapen.

Ten eerste bedankt voor de reacties. Voor sommige, het is niet zo makkelijk om te beslissen iets te gaan doen. Je zit er tot boven je hoofd toe in en het is niet altijd. Het zijn buien, dat maakt het juist zo moeilijk. Al vanaf begin relatie is het gaande. We hadden en hebben veel ruzie en hij vecht dat dan op een iets andere manier uit dan dat de bedoeling is. Soms was er ook maanden, danwel niet een jaar niks aan de hand. Toen we net samenwoonde is het heel erg geweest. En nu sinds de geboorte van de tweede (daarvoor was hij al te verbaal met periodes onze hele relatie, maar maanden voor deze uitbarsting. Maar meer even stevig beetpakken van luister eens)

Nu weer een moeilijke tijd achter de rug met een moeilijke start van de baby en de eerste 2 of 3 weken niks aan de hand. Daarna kwam het slaapgebrek, de ruzies , de irritaties dat hij minder doet, etc. En nu zijn we waar we nu zijn. Het is inderdaad dat ik het al bijna gewoon vind, ook al doet het mij veel verdriet. We hebben zoveel leuke momenten en dingen in ons leven, maar op momenten weet hij zich niet te uiten en doet hij dat dus verkeerd. Op zon moment haat ik hem zo. Dat hij dit mij aandoet en direct en indirect de kinderen. De kinderen zien een verdrietige mama, en de oudste dus ook het gebeuren op zichzelf (voor het eerst).

Hoe je in zon situatie terecht komt is niet uit te leggen. Je grenzen zijn niet zo 1 2 3 weg.. Eerst is het schelden, ach kan de beste overkomen, en dan nog een stapje en nog 1 en nog 1. Totdat je zover in een diep dal gezakt ben dat je niet meer weet wat normaal is, maar toch ook weer wel. Het is twijfel en onzekerheid, zeker als het na 1 zon moment weer maanden goed gaat. Steeds hoop je dat dit gewoon echt de laatste keer is.

Hij is wel lief tegen de kinderen, maar is wel van de traditionele verdeling. Vrouw =huis en kids man=werken.. wat voor mij dan ook wat irritatie opwekt.

Beslissen om weg te gaan is moeilijk. Hij is vanmorgen de deur uitgelopen en heeft aardig wat keren gesmst (normaal nooit) en vervolgens verder via skype. Na een tijdje vroeg ik wat hij nu wilde? Ja hij wilde bevestiging of ik nog thuis was, want hij was bang dat ik er vandoor was. En hij was van plan dus wel moeite te gaan doen. Op dat moment gaf hij aan dat hij spijt had en ook inziet dat hij niet klopt. Maarja wat koop ik daar voor? ik zit hier met een bult op mijn hoofd en een blauwe plek op mijn kaak.

Op dit moment kan ik niet weggaan, daar ben ik nog niet klaar voor. En ik wil het mijn zoontje ook niet aandoen, hij is gek op zijn papa en papa ook op hem. Alleen juist daarvoor zou ik al willen blijven, om hun de beste kansen te geven. Zonder dat mama een giga schuld krijgt, geen huis, geen inkomen etc. Hij zou hun nooit wat doen, dat weet ik zeker.

Wel moet dit stoppen, maar ik weet nog niet hoe. Ja praten? Net aangegeven dat ik dit niet meer trek en als hij niet aan dit gaat werken het echt exit is. Het is zo moeilijk en ik ben op. Als iemand mij herkent van de zwangerschaps&mama pijler hou het dan alsjeblieft voor je...

niet quoten svp

Biechtje praat het aub niet goed en zie gewoon in dat niet NIET kan. Je bent het verplicht aan je kinderen om bij hem weg te gaan. Oke ze zullen het in het begin misschien niet leuk vinden maar later zijn ze je dankbaar. Nu heeft hij ze nog niks lichamelijks aangedaan maar geestelijk hebben ze al veel te veel gezien!

***

Makamba, allereerst een dikke knuffel het is echt niet makkelijk geweest voor jou maar ik vind het toch heel dapper dat je de juiste beslissing hebt genomen, ook voor je dochtertje. Ik heb heel veel respect voor je.

Lieverd, hij vecht het niet op een iets andere manier uit dan de bedoeling is, hij vecht het uit op een manier die compleet tegenovergesteld is aan wat de bedoeling is. Een bult op je hoofd, een blauwe kaak, dat is echt niet normaal.

Even vooropgesteld, ik vind er niks mis mee als stellen een traditionele rolverdeling hebben, mits ze daar allebei achter staan, maar een voorwaarde is wel dat er respect is. Respect van de ene partner voor de rol van de ander en voor al het werk dat daarbij komt kijken. Daar hoort ook bij dat je de ander wat ontziet in zwaardere tijden, zoals in dit geval, de periode kort na een bevalling. Iedereen weet hoe moe je dan kan zijn en hoe intensief het is, zeker als je er nog een peuter bij hebt. Beweren dat de ander niks doet, weigeren je partner ook maar ergens in bij te staan, hoort niet thuis in deze rolverdeling, of in welke rolverdeling dan ook.

Dan de seks. Ik kan me situaties voorstellen waarin het verschil in libido zo groot is dat er een relatiebreuk uit voortkomt, maar in deze situatie gaat het in mijn ogen nauwelijks nog om een verschil in libido, eerder om iemand die, op seksueel gebied, eenrichtingsverkeer op bestelling verwacht, nee, eist, en gaat dreigen en drammen als dat uitblijft. Ik denk dat geen enkele vrouw warm zal lopen voor seks op de manier die jouw man verwacht, laat je alsjeblieft niet aanpraten dat er iets met jou mis is, dat je tekort schiet, dat je 'het er zelf naar maakt', enzovoort. Seks afdwingen is sowieso volledig not-done, ook in een seksleven dat voor beide partijen bevredigend is.

Het is misschien heel rot om je dit te realiseren, je bent vast al jaren met je man, je had met hem oud willen worden en hij is wel de vader van je kinderen, dus dat het geen makkie is om even je biezen te pakken, dat is heus wel te begrijpen, maar laat in godsnaam goed tot je doordringen wat er aan de hand is. Laat goed tot je doordringen dat dit niet een normale man is met af en toe een vervelende bui of een wat minder constructieve manier van ruzie maken. Deze man maakt jou kapot, hij maakt jullie kinderen kapot, en nogmaals, ik begrijp dat het niet makkelijk voor je is, maar je kunt gewoon niet in deze situatie blijven zitten. Je bent verantwoordelijk voor je kinderen en je bent het hen verplicht om een veilige en gezonde leefomgeving te creëren. De optie om dit uit te zitten en over je heen te laten komen IS eigenlijk gewoon helemaal geen optie, het is iets wat je niet kan doen, niet tegenover jezelf, maar al helemaal niet tegenover je kinderen.

Neem anders in godsnaam iemand in je omgeving in vertrouwen. En voel je daar zeer beslist niet schuldig over tegenover je man.

Susan schreef:Het is misschien heel rot om je dit te realiseren, je bent vast al jaren met je man, je had met hem oud willen worden en hij is wel de vader van je kinderen, dus dat het geen makkie is om even je biezen te pakken, dat is heus wel te begrijpen, maar laat in godsnaam goed tot je doordringen wat er aan de hand is. Laat goed tot je doordringen dat dit niet een normale man is met af en toe een vervelende bui of een wat minder constructieve manier van ruzie maken. Deze man maakt jou kapot, hij maakt jullie kinderen kapot, en nogmaals, ik begrijp dat het niet makkelijk voor je is, maar je kunt gewoon niet in deze situatie blijven zitten. Je bent verantwoordelijk voor je kinderen en je bent het hen verplicht om een veilige en gezonde leefomgeving te creëren. De optie om dit uit te zitten en over je heen te laten komen IS eigenlijk gewoon helemaal geen optie, het is iets wat je niet kan doen, niet tegenover jezelf, maar al helemaal niet tegenover je kinderen.

Neem anders in godsnaam iemand in je omgeving in vertrouwen. En voel je daar zeer beslist niet schuldig over tegenover je man.

Ik ben het helemaal met Susan eens, met name dit stukje. Kies voor jezelf en je kinderen meid, je bent het ze verplicht. Als je blijft dan houden je kinderen er een levenslang trauma aan over, dit is GEEN normale situatie!

Mermaid Forest schreef:Makamba, allereerst een dikke knuffel het is echt niet makkelijk geweest voor jou maar ik vind het toch heel dapper dat je de juiste beslissing hebt genomen, ook voor je dochtertje. Ik heb heel veel respect voor je.

Dankjewel! Het was ook echt een van de gruwelijkste beslissingen ooit en ik heb er nog steeds heel veel verdriet van. Soms zo erg dat ik niet meer weet waar ik het moet zoeken van (innerlijke) pijn. Het enige wat me een beetje op de been houdt is het feit dat het anders echt niet goed was afgelopen voor mij en de kinderen en dat ik weer in zo'n situatie zou belanden (net zoals Biechtje nu) en dat ik mijn leven lang over mijn schouder zou moeten blijven kijken.

Razz_ schreef:Biechtje praat het aub niet goed en zie gewoon in dat niet NIET kan. Je bent het verplicht aan je kinderen om bij hem weg te gaan. Oke ze zullen het in het begin misschien niet leuk vinden maar later zijn ze je dankbaar. Nu heeft hij ze nog niks lichamelijks aangedaan maar geestelijk hebben ze al veel te veel gezien!

Hier ben ik het mee eens. Als door gast, en dat gaat het als je bij hem blijft, breng je, je kinderen zeker schade toe. Ook al raakt hij ze met geen vinger aan.

Mermaid Forest schreef:

Susan schreef:Het is misschien heel rot om je dit te realiseren, je bent vast al jaren met je man, je had met hem oud willen worden en hij is wel de vader van je kinderen, dus dat het geen makkie is om even je biezen te pakken, dat is heus wel te begrijpen, maar laat in godsnaam goed tot je doordringen wat er aan de hand is. Laat goed tot je doordringen dat dit niet een normale man is met af en toe een vervelende bui of een wat minder constructieve manier van ruzie maken. Deze man maakt jou kapot, hij maakt jullie kinderen kapot, en nogmaals, ik begrijp dat het niet makkelijk voor je is, maar je kunt gewoon niet in deze situatie blijven zitten. Je bent verantwoordelijk voor je kinderen en je bent het hen verplicht om een veilige en gezonde leefomgeving te creëren. De optie om dit uit te zitten en over je heen te laten komen IS eigenlijk gewoon helemaal geen optie, het is iets wat je niet kan doen, niet tegenover jezelf, maar al helemaal niet tegenover je kinderen.

Neem anders in godsnaam iemand in je omgeving in vertrouwen. En voel je daar zeer beslist niet schuldig over tegenover je man.

Ik ben het helemaal met Susan eens, met name dit stukje. Kies voor jezelf en je kinderen meid, je bent het ze verplicht. Als je blijft dan houden je kinderen er een levenslang trauma aan over, dit is GEEN normale situatie!

Ook helemaal mee eens.