Re: mijn liefdesverdriet

Gast vr 11 mei 2012 - 1:18

Ik snap je wel hoor. mijn liefdesverdriet - Pagina 2 699888

En ik vind het ook makkelijker gezegd dan gedaan. Al ben ik het wel met de reacties eens.

Susan vr 11 mei 2012 - 1:24

Ik zou het contact trouwens ook afkappen. Ik denk dat hij dan ook pas echt een goede inschatting kan maken van de consequenties van zijn keuze, namelijk dat hij je echt kwijt is. Nu is het nog een soort tussensituatie, nu weet hij dat hij nog ieder moment terug kan, dat hij in feite zelf kan bepalen in welke mate hij je om zich heen wil hebben omdat jij toch wel toehapt omdat je hem zo mist.

Hij zal je nu ook best missen omdat hij verstandelijk weet dat het over is, maar het échte missen omdat hij je kwijt is, weten hoe het is om zonder jou te zijn, dat kent hij nu niet. Daarom zou ik me niet meer zo beschikbaar opstellen. Dit soort keuzes hebben gevolgen en dat mag hij ook wel gewoon leren.

Tazz vr 11 mei 2012 - 1:57

Lady4 schreef:Hoe verschrikkelijk rot ik het ook voor je vind Marsy, want dat vind ik echt, ben ik toch van mening dat jullie hier allebei niet goed mee omgaan.

Ten eerste vind ik je ex-vriend vrij egoïstisch, door steeds contact met je te blijven zoeken en al die dingen tegen je te zeggen. Hij gaat hiermee totaal aan jouw gevoel voorbij. En dat doe jij ook. Jij blokkeert je eigen gevoelens, zodat je het contact met hem kan behouden, in de hoop dat het goedkomt. En daar maakt hij lekker gebruik van. Hij gebruikt jou als uitlaatklep, terwijl hij geen relatie meer met je wil. Ik zou echt proberen afstand te gaan nemen. Op deze manier zal hij ook echt niet tot het mogelijke inzicht komen dat hij je mist en bij je wil zijn. Want je bent immers continu nog op de achtergrond aanwezig, voor hem de perfecte afstand. Ik vind echt dat hij (onbewust) misbruik maakt van jouw liefde voor hem.

Grap yourself together en neem afstand. Daar heb jij denk ik het meeste baat bij.

Sterkte en een dikke knuffel!

Heel mooi verwoord Lady4!

Stuiterbal vr 11 mei 2012 - 2:15

Eens met Lady4 afstand is nu het beste hoe kut ook. Maar uiteindelijk de beste keuze.

If it's meant to be it will be !!

Heel veel sterkte !!

Marsy28 vr 11 mei 2012 - 3:59

Ik reageer alleen als hij contact zoekt en praat dan over allerdaagse dingen. Ik neem zelf geen contact op in elk geval. Een beetje positiviteit mag ook wel, hij heeft zoveel shit in zijn leven momenteel dat het ook wel even lekker is om met het meisje van wie je houdt, maar nu door alle shit niet samen kunt zijn, even over niks kunt praten. Als hij straks, over een week of misschien 2 weken weggaat, dan is hij weg voor maanden. Dan zal ik geen contact opnemen en hem in zijn sop laten gaarkoken en verder gaan met mijn leven. Hij zit nu nog in ons huis. Helemaal geen contact voelt ook heel raar.

Edit: zijn oudere broer heb ik ook gemaild. Die snapt niks van het gedrag van zijn broer, omdat mijn ex altijd zo opgaf over onze relatie dat zelfs zijn broer er soms jaloers van werd. Zijn broer ging ook door die twijfels maar wil nu niet meer anders (heeft ook vriendin) en herkent dus heel veel. Ook dat mijn ex een twijfelaar is en van teveel druk (die hij nu van alle kanten krijgt) juist in paniek raakt en verkeerde beslissingen maakt. Dat mijn ex, net als alle andere leden van de familie, een stap terug doet ipv vechten. Hij snapt er ook oprecht niks van, denkt ook dat het een fout en vlucht is en gaat het er nog met hem over hebben. Ik wil namelijk wel het gevoel hebben dat alles gedaan is. Hij adviseerde me ook dat als mijn ex contact opneemt dat ik wel de leuke gezellige Marsy ben en hem niet nog meer onder druk zet. Dat hij juist ziet dat hij wat aan me kan hebben in deze moeilijke situatie. Ik ben wel blij met de steun van zijn broer.

Ik zie alleen zo op tegen het verhuizen en dat allemaal regelen. Bluh.

Gast vr 11 mei 2012 - 4:09

Eens met Lady4, het is superrot voor je, maar je bent je eigen verdriet zo aan het voeden.

Wat afstand zal je goed doen, door zijn egoistische instelling maak je het jezelf nóg moeilijker en dat verdien je helemaal niet.

Lady4 vr 11 mei 2012 - 4:37

Marsy28 schreef:Ik reageer alleen als hij contact zoekt en praat dan over allerdaagse dingen. Ik neem zelf geen contact op in elk geval. Een beetje positiviteit mag ook wel, hij heeft zoveel shit in zijn leven momenteel dat het ook wel even lekker is om met het meisje van wie je houdt, maar nu door alle shit niet samen kunt zijn, even over niks kunt praten. Als hij straks, over een week of misschien 2 weken weggaat, dan is hij weg voor maanden. Dan zal ik geen contact opnemen en hem in zijn sop laten gaarkoken en verder gaan met.

Die 'shit' bestaat toch vooral uit het feit dat hij geen relatie wil? Echt, je doet jezelf tekort. Je hebt je volledig aangepast aan zijn gevoelens en zijn keuzes en gaat compleet aan jezelf voorbij. Je bent zelf niet objectief maar ik denk dat de meeste mensen hier het net zoals mij zien. Je stelt je verdriet uit, maar uiteindelijk zul je er toch doorheen moeten.

Susan vr 11 mei 2012 - 5:42

Lady4 schreef:
Marsy28 schreef:Ik reageer alleen als hij contact zoekt en praat dan over allerdaagse dingen. Ik neem zelf geen contact op in elk geval. Een beetje positiviteit mag ook wel, hij heeft zoveel shit in zijn leven momenteel dat het ook wel even lekker is om met het meisje van wie je houdt, maar nu door alle shit niet samen kunt zijn, even over niks kunt praten. Als hij straks, over een week of misschien 2 weken weggaat, dan is hij weg voor maanden. Dan zal ik geen contact opnemen en hem in zijn sop laten gaarkoken en verder gaan met.

Die 'shit' bestaat toch vooral uit het feit dat hij geen relatie wil? Echt, je doet jezelf tekort. Je hebt je volledig aangepast aan zijn gevoelens en zijn keuzes en gaat compleet aan jezelf voorbij. Je bent zelf niet objectief maar ik denk dat de meeste mensen hier het net zoals mij zien. Je stelt je verdriet uit, maar uiteindelijk zul je er toch doorheen moeten.

Eens. En dan zou jij nog de leuke gezellige Marsy moeten zijn zodat hij ziet wat hij aan jou kan hebben? Waarom zou hij in deze situatie iets aan jou moeten hebben, jij hebt toch óók verdriet? Waarom zou jij jezelf zo weg moeten cijferen voor hem?

Mint vr 11 mei 2012 - 19:55

Charlie schreef:Eens met Lady4, het is superrot voor je, maar je bent je eigen verdriet zo aan het voeden.

Wat afstand zal je goed doen, door zijn egoistische instelling maak je het jezelf nóg moeilijker en dat verdien je helemaal niet.

Marsy, ik heb twee weken geleden in zo`n zelfde soort situatie gezeten en ik herken bovenstaande zo goed! Ik had niks vasts met die jongen, maar wij hadden zo`n intense band met elkaar. Op een of andere dag was het voorbij, zoende hij met een ander meisje en negeerde hij me totaal. Ik ben er nog steeds kapot van, maar je moet echt stoppen met het voeden van je eigen verdriet! Ik deed dat de eerste week ook; hem berichten sturen, langs zijn huis fietsen (waar ik zag dat er een ander meisje was :s). Ik heb het nu losgelaten en denk nu aan mezelf in plaats van aan hem. Ook al weet ik waarom hij dit doet en dat is niet om mij te kwetsen, maar omdat ik te dichtbij kwam, ZIJN probleem.
Ik voelde me trouwens ook heel goed toen ik hem een paar dagen terug tegenkwam en zag dat hij echt zichzelf niet was (slecht verzorgd etc.) Dan komen mijn haat-gevoelens ook om de hoek kijken hoor. Is menselijk Wink

heel veel sterkte, en cliché, maar het heeft tijd nodig.

Julia vr 11 mei 2012 - 21:34

Ik ben het eens met lady 4.

Je lijkt te veel met hem bezig te zijn, je hebt het over het feit dat hij even met het meisje kan praten van wie hij zoveel houdt, om alle shit te vergeten. Maar hij heeft het zelf uitgemaakt, dus dan is hij toch liever niet samen met het meisje van wie hij zoveel houdt?

Sorry dat ik zo hard ben, ik ben alleen bang dat je jezelf een beetje voor de gek houdt. Ik snap je gedachtegang echter wel, zo zou ik misschien ook wel kunnen denken in jouw situatie. Jij wil dat hij je herinnert als die leuke meid en daardoor spijt krijgt uiteindelijk. Maar daar kan je nu toch ook mee beginnen? Afstand nemen, dan ziet hij je verdriet ook niet en dan krijg je zelf de kans om afstand van je gevoelens voor hem te nemen.

Uiteindelijk moet je natuurlijk doen wat voor jou goed voelt en ik vind het echt heel naar voor je. Het is alleen lastig om te lezen hoeveel je voor hem denkt en minder aan en voor jezelf.

RYW vr 11 mei 2012 - 22:57

Hoe gaat het vandaag, Marsy?

FireButterfly za 12 mei 2012 - 0:55

Heel veel sterkte.

Marsy28 za 12 mei 2012 - 4:04

Ik ben omringt door vriendinnen die me proberen uit het huis te krijgen. Mijn ex zoekt steeds contact, wat me erg verbaasd. Als je echt besluit bij iemand weg te gaan, wil je toch juist rust en afstand? Ik zoek geen contact hoor, maar hij dus telkens wel. Ik ken hem natuurlijk ook heel goed. Hij kan nu niet bij me zijn ondanks dat hij het wel wil. Hij moet eerst andere shit oplossen.

Dus ik heb de gulden middenweg gekozen. Gisteravond heeft hij nog heel lang gezellig met me gechat. Nu kom ik 3 dagen niet online en hij gaat zich die 3 dagen afvragen waar ik ben. Dan is hij dus met me bezig. En ik niet met hem. Hij stuurde me vanmorgen een mms van een puzzle die hij had opgelost (was hij al dagen mee bezig) en toen ik na half uur niet reageerde kreeg ik meteen weer een sms. Hij zoekt zo overduidelijk aandacht.

Ik ga gewoon af en toe online en dan spreekt hij me wel aan. Doe ik net of ik wel verder probeer te gaan. Ik heb hem gisteren nog verteld dat ik van hem hou en hij zei ook dat zijn gevoelens ook zeker niet helemaal weg waren. Af en toe even prikkelen, af en toe even laten zien dat ik er nog ben, hoe leuk ik ben. Even geen druk op hem (was advies van zijn broer - het schijnt een trekje in de familie te zijn dat als iets téveel wordt, met name druk, dat er dan even afstand wordt genomen. In dit geval mij. Dus geen druk op hem maar wel gewoon leuk. Zo blijf ik wat met hem in contact (wat ik wil) maar geef ik hem ruimte en rust tegelijk. Maar ook zorg ik ervoor dat hij me niet wegstopt/verdrukt uit verdriet.

Hij gaat straks voor hele poos weg, dan kan ik altijd nog helemaal geen contact opnemen. Het is nu psychologisch spel. Ik heb een vriendin die constant van elk leuk evenement dit op facebook zet. Vanavond gaan we gourmetten met alle vrienden. Ik moet mezelf mooi maken van der en dan maakt ze een foto waar we allemaal op staan. Hopelijk vind hij het vervelend me op die manier te zien. Vind hij het fijn dat ik probeer door te gaan maar hopelijk mist hij me.

Ik ben naar huis gestuurd van werk gister, ik kon me niet concentreren en ben morgen ook vrij. Ik vind het moeilijk dingen te ondernemen. Maar doe maar m'n best.

Maar mijn God, wat wil ik hem graag terug!!!!!!!! Misschien nu niet, misschien niet over paar weken, misschien over half jaar. Want we passen zo goed bij elkaar.. Dat vindt iedereen..

Poubelle za 12 mei 2012 - 4:47

Oh Marsy toch..
Denk je echt dat wat je allemaal wilt gaan doen zal helpen?
Ik heb het daar ook over gehad met m'n vriendinnen om te doen, maar dat was meer als een grapje, want ik denk namelijk niet dat het zal helpen..
Hij heeft z'n beslissing gemaakt, en het is idd raar dat hij nu nog allemaal contact zoekt, maar juist als jij afstand neemt door hem niet in te wrijven wat 'ie allemaal zal missen en hem bv van facebook gooit zal ie dat waarschijnlijk beseffen.
En waarom doe je net alsof je verder gaat? Zodat hij denkt dat het je niets doet? Hij zal vast wel weten dat je kapot bent toch..

Ik ben het verder eens met Lady4.

RYW za 12 mei 2012 - 4:53

Blijkbaar heb je dit even nodig om te overleven, die spelletjes. Wel heel goed dat je zelf geen contact opneemt en hem ook niet elke keer contact 'geeft' als hij ernaar zoekt. Zoals Susan ook al zei, dit is wel een consequentie van zijn keuze, en dat mag hij merken. Je hoeft echt niet te doen alsof je apegelukkig bent en er al helemaal overheen bent en zo.

Feit blijft wel dat je erg bezig bent met wat hij denkt en voelt en wat jouw leuke avondje met hem doet. In een ideale situatie zou je er meer om moeten denken wat het met JOU doet om lekker met vriendinnen te zijn, er mooi uit te zien en afleiding te hebben. Probeer niet te ver vooruit te denken over de termijn waarop het weer goed zou kunnen komen en even flink uithuilen en rouwen, en deze tijd doorkomen. Daarna ga je vanzelf weer je leven richting geven, en zie je uiteindelijk vanzelf of, en zo ja op welke manier, hij daarin een plek krijgt.

Fijn dat je in elk geval lieve vriendinnen om je heen hebt!

Marsy28 za 12 mei 2012 - 4:58

Dat komt omdat ik hem heel erg goed ken. Hij is meester in het wegstoppen van emoties. Als ie er niet aan denkt, is het er ook niet. Daar heb ik me veelvuldig over verbaasd. Daar had ik in onze relatie geen last van, maar viel me wel op w.b. studie en ouders bijvoorbeeld. Als ik helemaal niks meer van me laat horen gaat hij mij ook 'wegstoppen'. Net zo lang totdat hij weggaat uit Nederland. Ik wil hem gewoon af en toe even triggeren.
Kijk, onze relatie is niet uitgegaan omdat hij niet meer van me houdt. Hij is even gaan twijfelen maar onze relatie zat goed. Maar door allemaal externe situaties heeft hij nu besloten om mij even aan de kant te zetten, een stap terug te doen zoals hij het noemt, om erachter te komen wat hij nou precies wil. Want ook hij weet dat we nooit ruzie hadden, we een team zijn etc. Daarom neemt hij ook steeds contact op, hij mist me natuurlijk best wel. Als ik dat missen niet af en toe voedt, gaat hij het blokkeren. Ik hoef niet dagelijks met hem online. Maar hij moet me niet vergeten. Hij moet wel weten dat hij me kwijt is, ik geef hem ook geen enkele hoop, ik zeur niet, ik doe niet verdrietig en ik smeek ook helemaal niet. Ik doe precies wat iedereen zegt: hem ruimte en tijd geven. Maar heel af en toe reageer ik even op zijn toenaderingen. Ook niet altijd hoor. Maar gewoon even laten zien dat ik er nog ben, even de vertrouwde vriendin uithangen. Even het mis gevoel opwekken. En dan voel ik me ook weer wat beter.
Die foto van vanavond doet dat ook. Ik heb 'plezier', die foto komt er hoe dan ook, want zo is zij nou eenmaal en hij wordt weer even aan mij herinnerd.

Ik las wel mooie zin op het internet: je kunt wel vergeten dat je relatie weer wordt zoals het was. Maar zoveel mensen komen weer bij elkaar na een periode. Helemaal als de liefde niet is weggeweest. Maar de relatie wordt wel nieuwer en sterker.

Ik zeg niet dat we weer bij elkaar komen. Maar op deze manier uit elkaar gaan en uit elkaar blijven is toch bizar? Dat het nu even de tijd niet is (maar wel al bijna 2 jaar samen zijn), we nog steeds gek op elkaar zijn en we het zo vreselijk goed hadden. Hoe kan dat nou ineens over zijn? Is er dan niemand met mij eens hier?

Poubelle za 12 mei 2012 - 5:02

Ik ben het laatste absoluut met je eens, ik snap ook niet hoe zoiets ineens over kan zijn, en dat iemand kan zeggen gek op je te zijn en je te missen maar niet samen met je kan/ wil zijn door externe factoren.

Maar de manier hoe je nu doet snap ik niet, maar als je zegt dat dat is omdat het bij hem zo werk, dan kan ik me wel voorstellen dat je deze keuzes maakt.

Ik vind de zin die je op internet vond wel mooi. smile

Marsy28 za 12 mei 2012 - 5:04

RYW schreef:Blijkbaar heb je dit even nodig om te overleven, die spelletjes. Wel heel goed dat je zelf geen contact opneemt en hem ook niet elke keer contact 'geeft' als hij ernaar zoekt. Zoals Susan ook al zei, dit is wel een consequentie van zijn keuze, en dat mag hij merken. Je hoeft echt niet te doen alsof je apegelukkig bent en er al helemaal overheen bent en zo.

Feit blijft wel dat je erg bezig bent met wat hij denkt en voelt en wat jouw leuke avondje met hem doet. In een ideale situatie zou je er meer om moeten denken wat het met JOU doet om lekker met vriendinnen te zijn, er mooi uit te zien en afleiding te hebben. Probeer niet te ver vooruit te denken over de termijn waarop het weer goed zou kunnen komen en even flink uithuilen en rouwen, en deze tijd doorkomen. Daarna ga je vanzelf weer je leven richting geven, en zie je uiteindelijk vanzelf of, en zo ja op welke manier, hij daarin een plek krijgt.

Fijn dat je in elk geval lieve vriendinnen om je heen hebt!

Ja, ben ook heel blij met mijn vriendinnen! Maar wat IK wil? In bed liggen met slaappillen en heel veel slapen. Ik wil niet onder de mensen maar dat moet van mijn omgeving. Dus dat doe ik maar braaf. Ik vraag me telkens af welke demon er in mijn exvriends hoofd zit. Want alles was prima, tot dus een paar twijfels ineens onze complete relatie tot dit doemeinde bracht. En ook dat nog zonder ruzie. Dat kán toch niet. Ik heb dat echt nog nooit eerder gehoord. Dus ja, wat ik wil doet er eigenlijk niet toe. Ik kan niet terug naar de super relatie die we hadden. Ik moet accepteren dat het over is. Terwijl ik weet dat hij in zijn hoofd nog twijfelt en van me houdt. En dus weggaat. Hoe klote is dat dan? Wat ik wil? 6 weken terug, dát is wat ik wil. Of hem die zijn mening veranderd en wel 100% voor me gaat. Of dat dit gevoel weg is, ik niet meer van hem houdt en gewoon kan genieten. Of dat hij zeker weet dat hij niet meer van me houdt. Maar dit vage, zowel voor hem als voor mij.. maakt dat ik niet anders kan dan proberen zoveel mogelijk mijn best nog te doen zolang het nog kan.

Het enige wat ik kan verzinnen is dat hij vrij wil zijn (hij is dus 23, jong dus) en tegelijkertijd bij mij wil zijn.

En wat ik ook bizar vindt is dat hij zo graag wil dat ik me goed voel. Dat ik uitga en dat het vandaag mooi weer is en ik er even uit moet gaan. Terwijl ik weet dat hij zich ook superrot voelt. Hij maakt zich zo'n zorgen om mij.

RYW za 12 mei 2012 - 5:15

Heel veel mensen zijn met je eens dat het onverwachts kwam en dat hij heus nog wel van je houdt. Maar meisje, je zegt wel 'ik zeg niet dat we weer bij elkaar komen' maar je zit al te bedenken wanneer dan, dat dat in Australie goed gemaakt kan worden, dat de relatie dan sterker kan worden, enzovoorts... terwijl hij in het tekstje dat je gekopieerd hebt heel duidelijk zegt ALS met dikke vette hoofdletters, en hij is behoorlijk duidelijk dat hij voorlopig achter zijn beslissing staat. Ik (en een hoop van de anderen ook denk ik) ben gewoon bang dat je jezelf toch hoop geeft, en dat de klap des te harder aankomt als blijkt dat hij gelukkiger is zonder jullie relatie.

Ik snap best dat je deze dingen doet omdat het jou nu even door deze dagen heen trekt. Maar ik denk niet dat je de hoop moet hebben dat je er daadwerkelijk invloed mee kan uitoefenen op zijn beslissing. Hij maakt die, en hij komt erop terug of niet. Als jullie liefde echt zo sterk en overweldigend en bijzonder was voor hem, dan kan hij dat toch ook niet zomaar wegdrukken en vergeten?

Doe wat je moet doen om deze tijd door te komen, maar ik ben bang dat je bezig bent jezelf gek te maken met analyses en plannetjes om hem te doen inzien hoe het in elkaar steekt, en dat je daar misschien teveel hoop uit put...

Weet je waarom hij wil dat het goed gaat met je? Dan hoeft hij zich niet schuldig te voelen om wat hij je heeft aangedaan, dat legt minder druk op hém. Maar als jij in je bed wil liggen en alleen maar wil slapen, dan moet je daar misschien even aan toegeven. Waarom je anders voordoen dan je wil en dan je je voelt, omdat hij of anderen dat willen?

Dan moeten je vriendinnen je misschien over een week je bed uit jagen en leuke dingen met je gaan doen, maar je nu even de tijd gunnen om het op jouw manier te verwerken. Terug naar 6 weken geleden kan je niet, en het enige wat je daarmee zou bereiken is dat je de grond opnieuw onder je voeten voelt wegzakken en deze klotetijd en die twijfel van vorige week opnieuw moet meemaken...

Poubelle za 12 mei 2012 - 5:20

RYW, echt complimenten voor hoe jij de dingen uitlegt en verwoordt.
In mijn topic heb ik ook ontzettend veel aan jouw woorden gehad!

RYW za 12 mei 2012 - 5:22

Dank je Pixie smile

Het is voor jou nog maar zo kort geleden, en moet je eens kijken hoe je er nu al in staat, hoever je al gekomen bent in zo'n korte tijd. Echt heel knap vind ik dat smile

Poubelle za 12 mei 2012 - 5:59

Ahw wat lief, dankjewel!

Marsy28 za 12 mei 2012 - 11:23

Gisteren naar huis gestuurd van werk, morgen vrij gekregen omdat ze me niet in staat vinden te werken (restaurant) en me ziek gemeld bij mijn 'gewone' baan. Mijn vriendinnen hebben me vanavond meegesleept naar een gourmetavond die al mijn vrienden georganiseerd hadden en hoewel ik in totaal w.s. 10 min plezier heb gehad, was het wel prettig niet alleen te zijn. Al heb ik wel 3 keer enorm moeten grienen en dan met name uit machteloosheid.

Mijn ex is op stap (ik reed langs 'ons' huis en het was donker) en dat vind ik dan meteen kut. Hij wel leuk en gezellig uit en dronken waarschijnlijk. En met wie? Een stel meiden uit zijn oude klas (gok ik, want zijn andere 2 vrienden zijn aan het werk, 1 vriend heeft hij wat mot mee en nog een vriend ben ik nu mee aan het whatsappen, dus die meiden zijn het enige die hij hier nog kent, plus hij was donderdag ook al met ze op stap). Vind ik NIET leuk. Al weet ik dat ik leuker ben, maar toch.

Ik krijg van iedereen hetzelfde advies. Iedereen die hem kent schijnt te denken dat hij het heeft uitgemaakt om rust en ruimte te creeren om zijn leven op een rijtje te zetten incl. mij. Dat ging hem niet lukken met mij samen, samen in 1 huis en dan ook nog een onzekere vriendin. Hij heeft het idee dit nodig te hebben om rationeel en emotioneel goede keuzes te maken. Lekker dan dat ik aan de kant wordt geschoven.
Maar dat hij steeds contact zoekt betekent volgens anderen wel dat hij nog niet klaar met me is. Dus ik neem zelf geen contact op, zoals ik al eerder benoemd heb. En ben gewoon mezelf maar dan zonder de hele tijd te vertellen hoe moeilijk ik het heb, zijn gevoelens willen weten etc. Nee, belangstellend en begrip heeft hij nu schijnbaar nodig. En lol. En hoe gek dat ook klinkt, dat hebben we ook. En misschien geeft hem dat ook wel dat stukje positieve boost. Want dat had hij donderdag ook. We hadden zo'n lol online dat hij me wilde zien. Maar dat viel dus even tegen.

Dit is de update. Ik zie ertegenop dat hij weggaat straks, naar Rome of Australie, voor in elk geval een maand. Maar wie weet, komt hij daar tot zijn senses. En ik weet niet of ik het al benoemd had, maar zijn broer weet er ook van, die heb ik aangesproken. Die snapt er ook niks meer van.

Ik vergeet jullie helemaal te bedanken voor jullie steun! Egoistisch mens dat ik ook ben!!! Ik weet niet wat ik zonder jullie zou moeten! Bedankt allemaal!

Lady4 za 12 mei 2012 - 19:30

No worries Marsy, je bent echt niet egoistisch. Je bent een vrouw met veel verdriet momenteel en wij zijn blij je te kunnen steunen en adviseren.

Laat de gedachte los dat hij op jou terug moet kunnen vallen om te praten en lol met mee te hebben. Het zal niet veel uitmaken. Hij heeft zijn beslissing genomen en het is maar de vraag of hij hier op terugkomt. Ik denk in ieder geval zeker niet dat dit gaat gebeuren zolang jullie nog contact houden. Nogmaals, hij krijgt op deze manier niet de kans om je te gaan missen. Je bent er immers nog steeds en dan ook nog eens precies op de momenten waarop híj dat wil en wanneer híj dat nodig heeft. Jij kunt jouw verdriet echter niet met hem delen, want dat vindt hij te moelijk. Dat is toch geen gelijkwaardige situatie?

Neem het advies van iedereen die hem kent ter harte en laat hem met rust. In jouw geval betekent dat om niet meer te reageren op zijn berichtjes, want je zoekt het contact zelf niet. Ik zou hem een berichtje sturen met de mededeling geen contact meer te willen voorlopig. Dan weet hij ook waar hij aan toe is.

Ik snap dat het niet leuk was om te ontdekken dat hij gisteravond gewoon op stap is gegaan. Dat doet pijn, hij hoort immers ellendig in zijn bed te liggen en zich klote te voelen.. Laat het een (pijnlijke) eyeopener zijn: hij gaat door met zijn leven. En dat betekent echt niet dat hij jou dan niet meer mist. Maar hij wilde ruimte en vrijheid en die benut hij nu.

Geef jezelf de kans verdriet te hebben en stop met het wegstoppen van je emoties om hem te pleasen. Hij heeft zijn beslissing genomen en, hoe graag we het ook voor je willen, de kans is groot dat hij niet meer op zijn beslissing terugkomt. De eerder jij jezelf toestaat verdriet te hebben, des te eerder jij je ook beter zal gaan voelen en hem minder zult gaan missen. Dat kun je je nu nog niet voorstellen, maar probeer het in ieder geval.

RYW za 12 mei 2012 - 22:15

Heel erg eens met Lady4.

Hij zal heus niet leuk en gezellig aan het stappen zijn geweest zonder een spoortje verdriet, maar hij probeert wel door te gaan. En ergers is het ook logisch, hij gaat het land uit en wil ook van die mensen afscheid nemen. Maar pijn doet het wel.

Je blijft inderdaad bezig met wat hij nodig heeft, en hoe jij je moet opstellen zodat hij het het fijnst vindt. Maar dat is toch superscheef? Door alles wat jij doet kan hij echt niet de consequenties zien van jullie breuk, want 1) je bent er zodra en op een manier die hij wil, en 2) hij weet dat hij elke seconde terug kan als hij wil.

Ik zou hem ook laten voelen wat zijn keus inhoudt. Jij wil zonder mij? Ok, dit is hoe het voelt zonder mij. Mocht je spijt krijgen en terug willen dan hoor ik het wel, en dan zal ik kijken of ik tegen die tijd daar nog voor open sta. Sterkte met je leven verder. En dan wegwezen, geen contact meer, ogen uit de kop janken en langzaam opkrabbelen tot de zon weer gaat schijnen.

Gesponsorde inhoud