Hoelang duurt liefdesverdriet?

Ik word er gek van! Het is wel minder geworden maar ik wil nog zo vaak iets tegen hem zeggen en dan bedenk ik me dat we niet meer samen zijn en dan mis ik hem weer. Mijn vorige liefdesverdriet heeft wel 2 jaar geduurd...

Hoelang duurde het bij jullie?

ik heb wel is gehoord dat de helft van de tijd dat je relatie geduurd heeft, je nodig hebt om de breuk van je relatie te verwerken..

maar voor de rest denk ik dat het heeel erg afhankelijk is van hoe de relatie was en geeindigd is. Als jij het uitmaakt en daar al maanden naartoe leeft zal het misschien makkelijker zijn om te verwerken dan wanneer je vanuit het niets hoort dat je partner een ander heeft en het uit gaat.

Shit, dan gaat wel 4 jaar duren.. :-S
Hij heeft mij gedumpt, ondanks het niet heel goed ging tussen ons (omdat het met hem niet goed ging) hield ik nog wel heel veel van hem.

Lieve Francaise,

Liefdesverdriet kan heel lang duren. Bij mij is het altijd wel opgegaan dat het ongeveer de helft duurde van de periode dat de relatie heeft geduurd als mijn toenmalige vriendjes het uit hadden gemaakt. Als ik het daarentegen zelf had uitgemaakt, was ik er veel sneller klaar mee. Het verschilt echt per persoon en hoe intens de relatie is geweest. Een afsluitend gesprek kan soms ook heel erg helpen om het echt in je hart ook af te kunnen sluiten en vooral acceptatie dat je pijn hebt is ook al een stapje verder.

Is er iets wat ik voor je kan doen? Ik vind het zo rot voor je. Ben nu gewoon thuis, dus als je even wilt kletsen, kan dat natuurlijk.

Even iets heel anders, mail je brief maar.

Geen idee, ik denk dat bij sommigen het nooit helemaal weggaat.

Ik heb dat ook weleens gehoord dat het de helft van je relatie duurt. Het is bij iedereen verschillend. En wat TGR ook zegt, bij sommige zal het wel nooit weggaan. Heel veel sterkte!

Ik weet het niet, maar als je erachter komt, wil je het me dan even laten weten? Ik doe alles om me beter te voelen en ik ben normaal gesproken een optimistisch persoon, maar ik heb gewoon zo'n verdriet dat ik er misselijk van ben. Het is ook totaal niet afgesloten, misschien dat het daar mee te maken heeft.

Liefdesverdriet is gewoon ontzettend klote.

Ik hoop voor je dat het korter dan 4 jaar gaat duren, en daar ga ik ook van uit. Maar ik wil je voor nu heel veel sterkte wensen
Bestaat er nog een kans dat het goed komt tussen jullie?

Ik sluit mij aan bij de rest..! Het is per relatie en per persoon verschillend hoelang liefdesverdriet duurt.. Zo had ik op mijn 17de verkering met een jongen, 5 maand samen geweest en ik was hoteldebotel van hem, hij helaas niet meer en om hem heb ik een jaar 'liefdesverdriet' gehad.. en zo is het nu ruim 3 maand uit met mijn ex waar ik 4½jaar samen mee ben geweest, 3½jaar samengewoond en daar heb ik totaal geen verdriet van gehad omdat het van mijn kant he-le-maal klaar was.. soms vind ik dat zelf ook best raar! En ik ben zelfs alweer gelukkig met iemand anders

Voor jou; heel veel sterkte! En er komt écht een dag dat je denkt 'Hé ik heb nu al een paar uur niet meer aan hem gedacht' .. Ga leuke dingen doen (dingen die hij bijv. vreselijk vond ), zoek afleiding, een leuke hobby .. klinkt heel cliché maar het werkt echt!

Polly, ik heb wat gemist denk ik

Zora schreef:Polly, ik heb wat gemist denk ik

+1, very sorry to hear that

Guattari schreef:Lieve Francaise,

Een afsluitend gesprek kan soms ook heel erg helpen om het echt in je hart ook af te kunnen sluiten en vooral acceptatie dat je pijn hebt is ook al een stapje verder.

Is er iets wat ik voor je kan doen? Ik vind het zo rot voor je. Ben nu gewoon thuis, dus als je even wilt kletsen, kan dat natuurlijk.

Hij moet denk ik wel blijven leven dus ik ga geen gesprek meer met hem aan. Nu niet en misschien wel nooit niet.

Samen wijn drinken is heel onverstandig maar ik denk dat ik me er een stuk beter door zal voelen! En morgen natuurlijk gesprek voor DE studie dus ik hoop dat dat positief is, dat zal veel energie geven.

TGR schreef:Geen idee, ik denk dat bij sommigen het nooit helemaal weggaat.

Als het dan maar niet allesoverheersend meer aanwezig is.

Polly schreef:Ik weet het niet, maar als je erachter komt, wil je het me dan even laten weten? Ik doe alles om me beter te voelen en ik ben normaal gesproken een optimistisch persoon, maar ik heb gewoon zo'n verdriet dat ik er misselijk van ben. Het is ook totaal niet afgesloten, misschien dat het daar mee te maken heeft.

Liefdesverdriet is gewoon ontzettend klote.

Ik hoop voor je dat het korter dan 4 jaar gaat duren, en daar ga ik ook van uit. Maar ik wil je voor nu heel veel sterkte wensen
Bestaat er nog een kans dat het goed komt tussen jullie?

Is het uit? Onlangs? Jullie hadden behoorlijk lang iets toch?

Ik weet niet of het ooit goedkomt. Hij liet mij barsten toen ik hem het allermeeste nodig had met als excuus dat ik er nooit was toen hij mij nodig had en dat heb ik nooit zo gevoeld dus ik denk dat het vertrouwen voor altijd verdwenen is. Ondanks mijn omgeving denkt dat het ooit wel goedkomt ga ik daar niet vanuit.

Jij ook veel sterkte!

Bij mij heeft het lang geduurd, had intussen al een paar rebounds maar toch heeft het bijna een half jaar geduurd. Eerst was er verdriet, toen boosheid, toen weer verdriet en toen kon ik het pas een plekje geven...
Misschien dat je me nu herkent omdat we op het oude forum veel gepraat hebben maar wil je dat voor jezelf houden?
Francaise, ik hoop echt dat je het een plekje kunt gaan geven, dan verdien je!

Purple schreef:Bij mij heeft het lang geduurd, had intussen al een paar rebounds maar toch heeft het bijna een half jaar geduurd. Eerst was er verdriet, toen boosheid, toen weer verdriet en toen kon ik het pas een plekje geven...
Misschien dat je me nu herkent omdat we op het oude forum veel gepraat hebben maar wil je dat voor jezelf houden?
Francaise, ik hoop echt dat je het een plekje kunt gaan geven, dan verdien je!

Neeheej, ik weet niet wie je bent! *Frustratie*

Hmm, dan heb ik nog 2 maanden en dan is het half jaar voorbij. Ik ga maar hopen dat ik het dan een plek gegeven heb in de zin dat ik het meer kan loslaten. Rebounds werken trouwens niet bij mij. Dan voel ik me alleen maar eenzamer omdat het niet zo was zoals met hem.

Francaise_ schreef: Rebounds werken trouwens niet bij mij. Dan voel ik me alleen maar eenzamer omdat het niet zo was zoals met hem.

Die deden het bij mij ook niet zoals ik had gehoopt... Vandaar ook die paar. Ik wist alleen wel weer dat ik nog goed in de markt lag zeg maar. Ik had het op een gegeven moment (na die k*t maanden) een plekje gegeven, was lekker single, totaal niet opzoek en toen stond daar zomaar ineens de ware voor mij neus.

Purple schreef:

Francaise_ schreef: Rebounds werken trouwens niet bij mij. Dan voel ik me alleen maar eenzamer omdat het niet zo was zoals met hem.

Die deden het bij mij ook niet zoals ik had gehoopt... Vandaar ook die paar. Ik wist alleen wel weer dat ik nog goed in de markt lag zeg maar. Ik had het op een gegeven moment (na die k*t maanden) een plekje gegeven, was lekker single, totaal niet opzoek en toen stond daar zomaar ineens de ware voor mij neus.

Daar ga ik daar dan maar op hopen? Gewoon voor je neus in je keuken ofzo? Heb namelijk geen zin om er ook nog moeite voor te gaan doen ;-)

Francaise_ schreef: Gewoon voor je neus in je keuken ofzo? Heb namelijk geen zin om er ook nog moeite voor te gaan doen ;-)

Ja, echt letterlijk voor mijn neus. Hij stond in de rij (en die was me laaang) voor mij samen met een vriend van hem die ik kende, ik riep die vriend, die hoorde niks maar mijn vriend draaide zich, keek me aan en was verliefd. Nou, dat was wel weer genoeg gezwijmel maar wat ik ermee wil zeggen; als je erweer aan toe bent, overkomt al het goede je vanzelf weer.

ahh dat klinkt wel hoopvol purple

Fauve, vind het heel naar voor je..
Ik kan er niet over mee praten in de zin dat ik bijna geen verdriet heb gehad om het beeindigen van mijn 4,5 jarige relatie. Aan de andere kant wel want ben nu heel verdrietig en gefrustreerd dat een vriend van me mij ontzettend aan het lijntje heeft gehouden, super verliefd deed, en van de een op de andere dag zomaar met iemand anders is gegaan voor mijn neus en nooit meer contact heeft opgenomen. Ik weet dat het zo beter is maar ik begrijp niet waarom hij mij zo behandelt.. Heel gek want ik heb nooit iets officieels met hem gehad.. maar er is wel al die jaren een soort klik geweest waardoor ik misschien een soort van verwachting/hoop heb opgebouwd.

Weet je de reden waarom het is geeindigd? Heb je ook boze gevoelens naar hem toe of voel je je schuldig ergens over? Van je afschrijven kan goed helpen. Het wil ook nog wel eens helpen om dingen vanaf zijn standpunt te bekijken (hij hoeft geen gelijk te hebben maar zodra je je inleeft in zijn standpunt word je zelf ook rustiger) het helpt misschien relativeren. En idd wat de andere meiden zeggen, besteed tijd aan een hobby, ga dingen ondernemen waar andere mensen van je leeftijd bij zijn, ontmoet nieuwe mensen. Het werkt echt wel! En tuurlijk zodra ik alleen thuis ben of iets moet maken voor school komt dat nare gevoel weer, maar ik denk dat het na enige tijd steeds minder zal worden.

Sterkte!

@Polly: ik schrik ervan... Vind het heel naar om te lezen, ook al wist ik niet eerder dat je relatie verbroken is. Liefdesverdriet kan je echt zo belabberd laten voelen. Veel sterkte.

Oasis schreef:

Zora schreef:Polly, ik heb wat gemist denk ik

+1, very sorry to hear that

Dankjulliewel...

Francaise_ schreef:

Polly schreef:Ik weet het niet, maar als je erachter komt, wil je het me dan even laten weten? Ik doe alles om me beter te voelen en ik ben normaal gesproken een optimistisch persoon, maar ik heb gewoon zo'n verdriet dat ik er misselijk van ben. Het is ook totaal niet afgesloten, misschien dat het daar mee te maken heeft.

Liefdesverdriet is gewoon ontzettend klote.

Ik hoop voor je dat het korter dan 4 jaar gaat duren, en daar ga ik ook van uit. Maar ik wil je voor nu heel veel sterkte wensen
Bestaat er nog een kans dat het goed komt tussen jullie?

Is het uit? Onlangs? Jullie hadden behoorlijk lang iets toch?

Ik weet niet of het ooit goedkomt. Hij liet mij barsten toen ik hem het allermeeste nodig had met als excuus dat ik er nooit was toen hij mij nodig had en dat heb ik nooit zo gevoeld dus ik denk dat het vertrouwen voor altijd verdwenen is. Ondanks mijn omgeving denkt dat het ooit wel goedkomt ga ik daar niet vanuit.

Jij ook veel sterkte!

Ja, het is sinds een maand uit, we waren bijna een jaar samen dus niet zo lang, zeker niet vergeleken bij 8 jaar en een huwelijk. Maar ik ben er helemaal kapot van, om meerdere redenen.

Ik denk dat het goed is dat je er niet vanuit gaat dat het nog goedkomt tussen jullie, het klinkt inderdaad alsof het vertrouwen compleet weg is, en terecht! Bah, wat verschrikkelijk voor je. Ik hoop echt dat je je snel beter voelt.

Guattari schreef:@Polly: ik schrik ervan... Vind het heel naar om te lezen, ook al wist ik niet eerder dat je relatie verbroken is. Liefdesverdriet kan je echt zo belabberd laten voelen. Veel sterkte.

Ik voelde me ook ongemakkelijk om het te vertellen, dus het is niet gek dat je het niet wist Hoe gaat het met jou op het moment?

Wíe is Polly? *frustratie*

Anyway, al mijn vriendinnen vertelden me dat ik er net zolang voor moest nemen als nodig was. Dus ik heb het allemaal over me heen laten komen en ben daar ook open en eerlijk over geweest. En ik ben nu, anderhalf jaar verder, wel over hem heen. In de zin van dat ik een dag kan doorkomen zonder aan hem te denken en in huilen uit te barsten. Maar ik denk toch dat dit een geval is van levenslang liefdesverdriet. Mijn hart stond er namelijk niet achter, het was vooral mijn verstand en de omstandigheden die de relatie beëindigden. En dat gevoel zit er dus nog. Ik mis de liefde die we hadden en zodra ik me herinner hoe dat voelde, word ik emotioneel. Onlangs kreeg ik ineens weer een mail van 'm en dat doet me heel veel. Hij zei dat ik "always have a little room in my heart, well more like a concert hall really". Ja, dan zit ik te janken. Wat daaruit blijkt dat hij mij zó goed kent. En hoe vaak gebeurt dat nou? Anyway, dat laat ik ook allemaal maar gebeuren. Ik hoop dat ik ooit weer iemand ontmoet waarmee ik datzelfde gevoel heb. Maar ik denk dat ik daar voorlopig nog niet klaar voor ben.

Wat wil ik hiermee zeggen? Dat mijn ervaring is dat het goed is om je gevoel te accepteren, of het nu wel of niet in je straatje past. En dat je moet vechten om gelukkig te zijn in het heden. En dat je hoop moet houden op een betere toekomst.

Purple schreef:Wat ik ermee wil zeggen; als je erweer aan toe bent, overkomt al het goede je vanzelf weer.

Is dit echt zo? Ik houd dit mezelf voor ogen en vroeger geloofde ik daar heilig in, maar ik weet niet zo zeker of het zo is. Ooit had ik zo'n tekst: zorg dat je hart open staat, wanneer jij aan de beurt bent voor de liefde. Maar dat vraagt wel een hoop flexibiliteit en hoop hoor, mensenlief .