Biechttopic 4

Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Discordia schreef:

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Herkenbaar idd.

Mermaid Forest schreef:

Discordia schreef:

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Herkenbaar idd.

Oh, horrible! Dat lokt toch uit dat je niet meer naar haar gaat luisteren en al helemaal niet gaat vragen hoe 't met dr gaat?

Mermaid Forest schreef:

Discordia schreef:

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Herkenbaar idd.

Zo iemand ken ik ook! Maarehh ik biecht op dat ik het ook wel eens doe, niet om mezelf zieliger te vinden maar puur de ervaring te delen, jezelf in een bepaald onderwerp herkennen. Zoiets kan best op een goed gesprek uitkomen. Maar het begrip luisteren valt idd eem beetje weg want ook al vertel je jou ervaring, de persoon die er mee zit heeft er op dat moment weinig aan. Toch denk ik dat iedereen zich hier wel eens schuldig aan maakt.

Powerbabe schreef:

Discordia schreef:

Jerry schreef:misschien bedoelt ze ermee dat als iemand iets vertelt, iemand anders met een eigen ervaring komt?
(moet zeggen dat ik een collega heb die dat doet, als iemand iets heeft, heeft zij, haar kind of een ander familielid het altijd nét iets erger, gruwelijk irritant)

Haha! Dat is een heel treffend voorbeeld. Mensen luisteren zelden naar elkaar, ze gebruiken echter vaak iemands verhaal om over hun eigen sores te gaan praten.

Ik ben altijd bang dat mensen vinden dat ik dat doe. Ik hoop altijd dat mensen het niet zo opvatten, maar ik vertel dan vaak een eigen ervaring om aan te geven hoe ik het aangepakt/ervaren heb (wel na goed geluisterd te hebben en te reageren op het verhaal van diegene). En nou doe ik het weer :p.

Eens.

Ik had trouwens het gevoel dat die reactie over egoïsme op mijn reacties van daarvoor sloeg, maar misschien zit ik er wel naast (en ben ik nu alsnog egoïstisch omdat ik het op mezelf betrek, wat kennelijk een teken van egoïsme is).

En nu vraag ik mij af? Kan een beetje egoisme kwaad? Of wordt dit bij veel mensen als een storende factor gezien?

Ik vind iets op jezelf betrekken sowieso geen teken van egoïsme, dus dat vind ik sowieso al nergens op slaan. Verder is een zekere mate van egoïsme denk ik wel gezond. Mensen die altijd maar inleveren, altijd het onderspit delven, altijd lief willen zijn en altijd alleen maar bezig zijn met wat anderen willen vind ik persoonlijk op de een of andere manier vaak juist niet de leukste mensen om mee om te gaan. Dat zijn pleasers, volgens mij vinden veel mensen dat niet heel aantrekkelijk.

Denk dat er helemaal niks mis mee is om af en toe egoistisch te zijn. Je mag best wel eens aan jezelf denken ook al is die ander er niet blij mee. Als je continue rekening moet houden met het gevoel van iemand anders bestaat de kans dat je jezelf altijd op de 2de plek zet. Je kan altijd proberen rekening te houden met gevoel, maar met altijd ja en amen knikken en iedereen tevreden stellen gaat uiteindelijk wel een valkuil worden.

Dropdraakje schreef:Denk dat er helemaal niks mis mee is om af en toe egoistisch te zijn. Je mag best wel eens aan jezelf denken ook al is die ander er niet blij mee. Als je continue rekening moet houden met het gevoel van iemand anders bestaat de kans dat je jezelf altijd op de 2de plek zet. Je kan altijd proberen rekening te houden met gevoel, maar met altijd ja en amen knikken en iedereen tevreden stellen gaat uiteindelijk wel een valkuil worden.

Daar heb je gelijk in, maar ik vind het persoonlijk ook erg irritant als mensen totaal geen interesse in je tonen (geen vragen stellen als jij iets vertelt) en alleen maar over zichzelf praten. Ik ken iemand die dat heel erg doet en dan word ik het ook op een gegeven moment beu.

Mermaid Forest schreef:

Dropdraakje schreef:Denk dat er helemaal niks mis mee is om af en toe egoistisch te zijn. Je mag best wel eens aan jezelf denken ook al is die ander er niet blij mee. Als je continue rekening moet houden met het gevoel van iemand anders bestaat de kans dat je jezelf altijd op de 2de plek zet. Je kan altijd proberen rekening te houden met gevoel, maar met altijd ja en amen knikken en iedereen tevreden stellen gaat uiteindelijk wel een valkuil worden.

Daar heb je gelijk in, maar ik vind het persoonlijk ook erg irritant als mensen totaal geen interesse in je tonen (geen vragen stellen als jij iets vertelt) en alleen maar over zichzelf praten. Ik ken iemand die dat heel erg doet en dan word ik het ook op een gegeven moment beu.

Bij z'n mensen krijgen ik altijd z'n opschepperig idee of het "ow mijn verhaal is zo veel erger" Er is niks mis met ervaring delen over een bepaald onderwerp. Maar ik kan heel goed begrijpen dat als jij met een probleem zit dat het niet fijn is als degene waarmee jij in gesprek zit met een "ik zal mijn verhaal wat veel erger is ook nog even vertellen" daar schiet jij niks mee op maar degene die het verteld denk ik ook niet. Denk dat het ook situatie afhankelijk is waarbij het soms wel kan en soms helemaal niet. Zoiets moet je ook goed kunnen analyseren, denk ik.

Dropdraakje schreef:

Mermaid Forest schreef:

Dropdraakje schreef:Denk dat er helemaal niks mis mee is om af en toe egoistisch te zijn. Je mag best wel eens aan jezelf denken ook al is die ander er niet blij mee. Als je continue rekening moet houden met het gevoel van iemand anders bestaat de kans dat je jezelf altijd op de 2de plek zet. Je kan altijd proberen rekening te houden met gevoel, maar met altijd ja en amen knikken en iedereen tevreden stellen gaat uiteindelijk wel een valkuil worden.

Daar heb je gelijk in, maar ik vind het persoonlijk ook erg irritant als mensen totaal geen interesse in je tonen (geen vragen stellen als jij iets vertelt) en alleen maar over zichzelf praten. Ik ken iemand die dat heel erg doet en dan word ik het ook op een gegeven moment beu.

Bij z'n mensen krijgen ik altijd z'n opschepperig idee of het "ow mijn verhaal is zo veel erger" Er is niks mis met ervaring delen over een bepaald onderwerp. Maar ik kan heel goed begrijpen dat als jij met een probleem zit dat het niet fijn is als degene waarmee jij in gesprek zit met een "ik zal mijn verhaal wat veel erger is ook nog even vertellen" daar schiet jij niks mee op maar degene die het verteld denk ik ook niet. Denk dat het ook situatie afhankelijk is waarbij het soms wel kan en soms helemaal niet. Zoiets moet je ook goed kunnen analyseren, denk ik.

Ja precies en er zijn mensen die dat goed kunnen, en anderen totaal niet.

Ik heb het gevoel dat ik zwanger ben.

Misselijk, bloedinkje gehad dat innesteling zou kunnen zijn, dezelfde klachten als toen ik zwanger was. En gewoon zo'n gevoel dat het zo is.

Als het zo is dan weet ik niet wat ik er van vind. Het komt heel slecht uit voor ons beiden. Maar we zouden het wel kunnen oplossen. Ik denk ook niet dat iemand het van mij verwacht.

Morgen pas op zijn vroegst kan ik testen.

Bleeeh, na lang wikken en wegen heb k besloten weer langs de huisarts te gaan omdat ik weer enorm veel last heb van mn eetstoornis, en ik het zelf niet onder controle krijg. Vandaag is de afspraak bij de huisarts, en ik heb echt een enorme knoop in mn maag. Het voelt zo dubbel allemaal, ik voel me echt een loser dat mn eetstoornis terug is, dat ik het niet onder controle heb, dat ik het naar anderen niet durf toe te geven dat het terug is. Anderzijds weet ik dat ik de juiste stap heb gezet maar ergens denk ik ook; ik stel me aan, kom op schouders er onder en zelf oplossen.

Ik word dus heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachten en emoties. Iets in mij zegt; zeg die afspraak af... maar laat ik maar braaf gaan en overleggen welke opties er zijn.

zucht.....

Discordia schreef:

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Hebben wij dezelfde schoonzus? Irritant mens is het. Ze kijkt me ook altijd met zo'n glazige blik aan als ik iets vertel, om vervolgens weer over iets anders te beginnen.

Oh en ik weet elk pijntje/mankementje van haar. Altijd als ik haar spreek heeft ze wel weer ergens pijn of ergens last van en dat moet dan ook heel uitgebreid worden besproken. Pfff, plaatsvervangende schaamte.

Ik ben inmiddels een paar jaar samen met mijn vriend. Mijn kinderwens wordt steeds groter, maar hij denkt niet dat ik een goede moeder zal zijn. Ik vraag me af wat hij dan nog bij me doet, ja omdat het nu gezellig is. We wonen ook samen en zijn inmiddels eind 20. Hij is gek op kinderen, maar dus niet met mij lijkt het wel. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet en overweeg nu de relatie te beeindigen...

Wil hij uberhaupt wel kinderen? Het lijkt erop dat hij probeert zijn schuldgevoel op jou af te geven. Jij bent geen goede moeder, terwijl hij denkt geen goede vader te zijn.

Maura schreef:Wil hij uberhaupt wel kinderen? Het lijkt erop dat hij probeert zijn schuldgevoel op jou af te geven. Jij bent geen goede moeder, terwijl hij denkt geen goede vader te zijn.

Euh, lees jij een andere biecht als ik? Er staat toch nergens iets over geen goede vader zijn?

Stofzuiger schreef:

Maura schreef:Wil hij uberhaupt wel kinderen? Het lijkt erop dat hij probeert zijn schuldgevoel op jou af te geven. Jij bent geen goede moeder, terwijl hij denkt geen goede vader te zijn.

Euh, lees jij een andere biecht als ik? Er staat toch nergens iets over geen goede vader zijn?

Hij wil geen kinderen met haar, omdat zij geen goede moeder zou zijn. Maar soms is het makkelijker om iemand een slechte moeder te noemen, als je vermoed dat jezelf geen goede vader zult zijn. Schuld afschuiven. Het was ook meer een vraag dan wat ik ervan maakte. . had ? moeten zijn.

Discordia schreef:

Polly schreef:Ik zou het toch redelijk saaie gesprekken vinden als niemand de eigen ervaringen mag delen met de ander.

Ik heb een schoonzus die alles wat ik zeg negeert, er niets over vraagt, maar gewoon haar eigen verhaal begint te houden. We hebben geen conversatie samen. Zij praat en ik luister, ik praat en zij praat.

Dat is dus hoe het NIET moet.

Nee, dat lijkt me logisch. Maar ervaringen delen valt wel onder converseren, net zoals luisteren.

Als mijn partner had gezegd dat hij dacht dat ik geen goede moeder was dan had ik dat dusdanig kwetsend en zo'n motie van wantrouwen gevonden dat dat voor mij inderdaad reden was geweest om er een punt achter te zetten. Geen goede moeder, dat is nogal wat om van iemand te zeggen. Waar baseert hij dat in godsnaam op?

Heeft hij echt letterlijk gezegd dat hij denkt dat je geen goede moeder zal zijn . Als mijn man dat had gezegd, hadden we waarschijnlijk eerst vreselijke ruzie gehad en daarna was ik bij hem weggegaan.

Zo biechtje ik vind dat wel heel erg dat je vriend zegt dat je geen goede moeder zult zijn. Wat voor een reden geeft hij aan? Als hij zoiets zegt moet hij het ook kunnen onderbouwen. Ik vind zoiets wel pijnlijk om te zeggen. En dan geloof ik graag dat je om zoiets je relatie wilt verbreken, het zijn erg kwetsende woorden. Ik zou toch even om goede uitleg vragen voordat je stappen gaat ondernemen. Dikke knuffel meid.

wat een lul

Ik snap dat het een hele harde en vervelende opmerking is, maar we kennen de omstandigheden toch niet? Misschien heeft biechtje wel een jarenlange geschiedenis van psychische problemen waardoor haar vriend denkt dat ze niet in staat zou zijn om goed voor kinderen te zorgen, of spelen er anderen omstandigheden. Als het nergens op gebaseerd is is het een hele gemene opmerking waarover op z'n minst uitvoerig gepraat moet worden. Dat neemt niet weg dat ik me omstandigheden kan bedenken waarin zoiets gezegd zou moeten kunnen worden.