Re: Biechttopic 4

Rush wo 4 jul 2012 - 20:00

ellibre schreef:Ik snap dat het een hele harde en vervelende opmerking is, maar we kennen de omstandigheden toch niet? Misschien heeft biechtje wel een jarenlange geschiedenis van psychische problemen waardoor haar vriend denkt dat ze niet in staat zou zijn om goed voor kinderen te zorgen, of spelen er anderen omstandigheden. Als het nergens op gebaseerd is is het een hele gemene opmerking waarover op z'n minst uitvoerig gepraat moet worden. Dat neemt niet weg dat ik me omstandigheden kan bedenken waarin zoiets gezegd zou moeten kunnen worden.

Ik neem zo even aan dat hij wel kinderen wil, dus als er echt zo`n voorgeschiedenis is, wat moet hij dan nog met haar? Als je een kinderwens hebt en je ziet je partner niet als ouder, kan je maar 2 dingen doen. Accepteren of een ander zoeken.

slaatje wo 4 jul 2012 - 20:05

[quote="Biechtje01"]Ik heb het gevoel dat ik zwanger ben.

Misselijk, bloedinkje gehad dat innesteling zou kunnen zijn, dezelfde klachten als toen ik zwanger was. En gewoon zo'n gevoel dat het zo is.

Als het zo is dan weet ik niet wat ik er van vind. Het komt heel slecht uit voor ons beiden. Maar we zouden het wel kunnen oplossen. Ik denk ook niet dat iemand het van mij verwacht.

Morgen pas op zijn vroegst kan ik testen.[/quote

Heb je al een testje gedaan? Er zal toch vast wel een mouw aan te passen zijn. Hoe zou je partner reageren?

Poisongirl wo 4 jul 2012 - 20:07

[quote="slaatje"]

Biechtje01 schreef:Ik heb het gevoel dat ik zwanger ben.

Misselijk, bloedinkje gehad dat innesteling zou kunnen zijn, dezelfde klachten als toen ik zwanger was. En gewoon zo'n gevoel dat het zo is.

Als het zo is dan weet ik niet wat ik er van vind. Het komt heel slecht uit voor ons beiden. Maar we zouden het wel kunnen oplossen. Ik denk ook niet dat iemand het van mij verwacht.

Morgen pas op zijn vroegst kan ik testen.[/quote

Heb je al een testje gedaan? Er zal toch vast wel een mouw aan te passen zijn. Hoe zou je partner reageren?

Dit wilde iik ook vragen en zeggen.

Biechtje met vriend die zegt dat je geen goede moeder bent. Waar is dit op gebasseerd?

Paper Crown wo 4 jul 2012 - 20:07

Rush schreef:
ellibre schreef:Ik snap dat het een hele harde en vervelende opmerking is, maar we kennen de omstandigheden toch niet? Misschien heeft biechtje wel een jarenlange geschiedenis van psychische problemen waardoor haar vriend denkt dat ze niet in staat zou zijn om goed voor kinderen te zorgen, of spelen er anderen omstandigheden. Als het nergens op gebaseerd is is het een hele gemene opmerking waarover op z'n minst uitvoerig gepraat moet worden. Dat neemt niet weg dat ik me omstandigheden kan bedenken waarin zoiets gezegd zou moeten kunnen worden.
Ik neem zo even aan dat hij wel kinderen wil, dus als er echt zo`n voorgeschiedenis is, wat moet hij dan nog met haar? Als je een kinderwens hebt en je ziet je partner niet als ouder, kan je maar 2 dingen doen. Accepteren of een ander zoeken.

Of hij vindt haar zo leuk dat hij wel bij haar wil blijven ondanks zijn eigen kinderwens? Ik ken Biechtje niet, misschien heeft ze wel een kant die bij het opvoeden van kinderen niet goed zal zijn, misschien ook wel. Verder ben ik het eens met Ellibre, als dat allemaal niet speelt is het wel een hele gemene opmerking, maar dan denk ik ook niet dat je kinderen met hem zou willen hebben, wie weet is hij wel niet lekker bij zijn hoofd om zulke dingen te roepen.

Lady4 do 5 jul 2012 - 0:43

ellibre schreef:Ik snap dat het een hele harde en vervelende opmerking is, maar we kennen de omstandigheden toch niet? Misschien heeft biechtje wel een jarenlange geschiedenis van psychische problemen waardoor haar vriend denkt dat ze niet in staat zou zijn om goed voor kinderen te zorgen, of spelen er anderen omstandigheden. Als het nergens op gebaseerd is is het een hele gemene opmerking waarover op z'n minst uitvoerig gepraat moet worden. Dat neemt niet weg dat ik me omstandigheden kan bedenken waarin zoiets gezegd zou moeten kunnen worden.

+1

Stuiterbal do 5 jul 2012 - 0:50

Susan schreef:Als mijn partner had gezegd dat hij dacht dat ik geen goede moeder was dan had ik dat dusdanig kwetsend en zo'n motie van wantrouwen gevonden dat dat voor mij inderdaad reden was geweest om er een punt achter te zetten. Geen goede moeder, dat is nogal wat om van iemand te zeggen. Waar baseert hij dat in godsnaam op?

+1 en ook al weten we idd de achtergrond niet ik ben het toch hiermee eens. Ik krijg op dit moment eerder het idee dat hij wel kinderen zou willen maar dan niet met haar. Ook voor mij een reden de relatie te beëindigen.

Susan do 5 jul 2012 - 0:55

Als hij het zegt omdat zij psychische problemen heeft gehad dan lijkt mij dat je het nog niet op die manier brengt, het blijft gewoon heel kwetsend. Daarbij lijkt het me dan ook iets wat je eventueel met hulpverleners kunt bespreken. Je zegt dan niet botweg dat je denkt dat iemand geen goede moeder zal zijn.

Jasmine do 5 jul 2012 - 1:03

Susan schreef:Als hij het zegt omdat zij psychische problemen heeft gehad dan lijkt mij dat je het nog niet op die manier brengt, het blijft gewoon heel kwetsend. Daarbij lijkt het me dan ook iets wat je eventueel met hulpverleners kunt bespreken. Je zegt dan niet botweg dat je denkt dat iemand geen goede moeder zal zijn.

Eens.

Discordia do 5 jul 2012 - 1:30

Ik biecht op dat ik nergens rustig van word. Ik drijf mezelf tot waanzig en als ik dat niet doe, dan maak ik anderen knettergek. Ik ben een paar weken geleden, na mijn afstuderen een gat voor mezelf gaan graven (ik was al bang dat dat moment me dat heel manisch zou maken of juist heel down) en het enige wat ik nog kan opbrengen is het gat wat breder maken door te relativeren en geduld te hebben in de hoop dat ik er weer uit klim.

Ik ben sowieso al niet stabiel genoeg om iets goed te doen of lang vol te houden en dat merk ik zeker als ik werk. Dan versloft mijn aandacht snel of ben ik zo moe, geirriteerd en gestresst door de kleinste dingen.

Voel ik me (niet) goed, dan kan ik geen rust vinden om bijvoorbeeld ook maar rustig te eten of een boek te lezen.

In mijn hoofd ben ik altijd 10 stappen verder dan de situatie eigenlijk toelaat.

Ik vermoed dat het bovenstaande heel onsamenhangend is, ik weet ook niet zo goed waarom ik het tik, ik verwacht ook niets van jullie, maar misschien moet ik maar een beetje in de gaten gehouden worden.

10 juli heb ik weer een afspraak bij het ggz over beginnen met medicatie, want hoe ouder ik word, hoe groter de beslissingen zijn en hoe zwaarder de consequenties voor mijn eigen toekomst.

Ik WEET hoe het zit en zou moeten zijn, maar tjonge wat een bende.

Bazinga do 5 jul 2012 - 1:41

Biechtje01 schreef:Ik ben inmiddels een paar jaar samen met mijn vriend. Mijn kinderwens wordt steeds groter, maar hij denkt niet dat ik een goede moeder zal zijn. Ik vraag me af wat hij dan nog bij me doet, ja omdat het nu gezellig is. We wonen ook samen en zijn inmiddels eind 20. Hij is gek op kinderen, maar dus niet met mij lijkt het wel. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet en overweeg nu de relatie te beeindigen...

Als ik heel graag kinderen zou willen hebben, zou ik er een punt achter zetten, maar da's omdat ik geen kinderen zou willen krijgen als ik eind 30 ben. Bovendien zou ik 't ook ronduit kwetsend vinden, ongeacht een evt. geschiedenis, verandert niets aan de 'bluntness' van zo'n statement.

Gast do 5 jul 2012 - 1:44

Je 'klinkt' als Carrie uit Homeland, Discordia...

Wil je medicatie proberen?

Discordia do 5 jul 2012 - 1:48

PinkCoelho schreef:Je 'klinkt' als Carrie uit Homeland, Discordia...

Wil je medicatie proberen?

Die serie ken ik niet. Maar na googlen zag ik dat ze, net als ik, een bipolaire stoornis heeft. Ja, ik ga medicatie proberen, al is het maar omdat ik anders letterlijk gek word van mezelf.

Gast do 5 jul 2012 - 1:52

Ik bedoelde het niet gemeen, ik vind haar geweldig en ze zet de stoornis goed neer, niet overgedramatiseerd ofzo...

En ik weet dat je bipolair bent. Het lijkt me heel zwaar om zo te moeten 'schakelen' en vooral ook om erdoor in de problemen te raken.... Ik hoop dat er medicatie is die iets voor je kan betekenen, zonder dat je er totaal door afvlakt ofzo..

Discordia do 5 jul 2012 - 1:57

Ik ga die serie maar eens kijken Wink

Gast do 5 jul 2012 - 2:00

Ik hoop dat je het iets vindt..

Discordia do 5 jul 2012 - 3:33

PinkCoelho schreef:Ik hoop dat je het iets vindt..

Net de pilot en aflevering 7 gekeken (waarom niet gewoon 2 weet ik niet laughcry

) Maar het is leuk en spannend. Ik snap denk ik een beetje wat je bedoelt.

Lejow do 5 jul 2012 - 4:30

Ik biecht op dat ik heel erg teleurgesteld ben in een 'vriendin'.
We hebben elkaar op het oude forum leren kennen, ze komt hier (als het goed is) al heel lang niet meer.
Jarenlang hebben we veel plezier gehad, alles samen gedeeld. Ze heeft een moeilijke tijd doorgemaakt, ze heeft o.a. een abortus laten plegen, had pech in de liefde, haar vader werd ziek en weet ik het wat nog meer.
Al die tijd heb ik haar gesteund, toen ze midden in de stad stond, de weg opgezocht naar de kliniek. Haar verhalen aangehoord over wat de mannen nu weer geflikt hadden.
En zij ook met mij, als het minder ging met mijn moeder, ik kon mijn verhaal altijd bij haar kwijt.
Ze had een lastige persoonlijkheid, wat resulteerde in een ruzie op zijn tijd. Ik zei iets, dat viel in verkeerde aarde, ik werd in de negeermodus gezet, ik legde uit hoe ik het bedoelde, negeermodus ging weer uit en het was weer koek en ei.
Tot we eind 2010 een flinke ruzie hebben gehad. Ik had een taart voor haar gemaakt, en die vond ze niet te eten.
Prima, dat kan, maar de manier waarop ze dat naar mij formuleerde was erg kwetsend.
Dit was de zoveelste keer dat ze me kwetste en ik besloot er dan ook even een punt achter te zetten.

Maar in het voorjaar kregen we toch weer langzaam contact en wat was ik blij om mijn vriendin terug te hebben. Ze had eindelijk een relatie met een man die goed voor haar was en ik zag haar opbloeien.
En toen ging er iets om, ze zocht steeds minder contact met me en had eigenlijk niet echt meer interesse in de dingen die ik deed. Toen ik haar vertelde dat ik zwanger was, kreeg ik een mailtje terug met de tekst 'gefeliciteerd en geniet er van, groetjes'. En dat was het laatste wat ik van haar gehoord heb.
Ze heeft me keihard laten vallen, ineens was ze gelukkig in de liefde en met haar leven en was ik kennelijk niet meer nodig.
Was ik dan alleen een opvulling voor als ze zich slecht voelde?

En toen het mooiste. Vorige maand voegde ze me toe op facebook, ik twijfelde, maar wederom was ik blij dat we elkaar weer vonden. Het blijft toch ergens een dierbare vriendin. Maar na de uitnodiging volgde een berichtje: Oeps, ik heb iets fout gedaan op mijn telefoon. Lang leve de smartphones. Enfin, dit was niet de bedoeling, ik ga je dus weer verwijderen. Het beste.
En dat was alles, en weg was ze weer.

De laatste trap na die ze kon geven, heeft ze gegeven.
En toch, toch mis ik haar als vriendin.
Ik biecht dit onder mijn eigen naam, misschien komt ze hier nog wel eens en herkent ze zich in mijn verhaal en beseft ze zich wat het allemaal met mij gedaan heeft.
Want nog steeds zit het me dwars.

Gast do 5 jul 2012 - 4:39

Als je wil dat zij dit leest, had je haar toch gewoon kunnen mailen of iets? Je had het een andere keer ook over die toevoeging op Facebook volgens mij?

Jasmine do 5 jul 2012 - 4:41

Ik snap dat je teleurgesteld bent Lejow, dat zou ik ook zijn.

Het kan zijn dat de vriendschap voor jou belangrijker was dan dat deze voor haar was, dat weet ik niet. Ik denk alleen niet dat je nog energie in deze vriendschap moet steken. Misschien kun je haar nog wel een berichtje sturen met de vraag waar het mis is gegaan. Vind zij dat jullie uit elkaar zijn gegroeid? Vind zij dat jij veranderd bent? Het kan allemaal.

Het is ontzettend jammer, maar niet alle vriendschappen zijn voor eeuwig. Al is het natuurlijk netter wanneer zij het gewoon zegt wanneer ze er klaar mee is.

Discordia do 5 jul 2012 - 4:45

Kort gezegd: Ja, je was alleen opvulling voor haar toen ze zich rot voelde en jullie zijn elkaars uitlaatklep geweest in moeilijke tijden.

Stop met moeite doen voor haar. Als je vriendschap op het spel staat door een "vieze" taart, dan klopt er werkelijk iets niet aan die vriendschap. Naast haar lastige persoonlijkheid denk ik dat jij ook niet altijd even gemakkelijk bent om vrienden mee te zijn. Kortom: laat het voor wat het is en richt je op de mensen die je nu in je leven hebt ipv je vast te klampen aan iets van vroeger.

Gast do 5 jul 2012 - 6:26

Eens met Discordia.
Daarbij vind ik dat je wel heel veel privé info van haar hier neerzet, over die abortus onder andere. Ik zou het zelf echt heel erg vinden om dat hier te moeten lezen, ook al heeft zij jou ook niet netjes behandeld. Maar dit is het in mijn ogen niet waard.

_Nina do 5 jul 2012 - 6:28

Discordia schreef:Kort gezegd: Ja, je was alleen opvulling voor haar toen ze zich rot voelde en jullie zijn elkaars uitlaatklep geweest in moeilijke tijden.

Stop met moeite doen voor haar. Als je vriendschap op het spel staat door een "vieze" taart, dan klopt er werkelijk iets niet aan die vriendschap. Naast haar lastige persoonlijkheid denk ik dat jij ook niet altijd even gemakkelijk bent om vrienden mee te zijn. Kortom: laat het voor wat het is en richt je op de mensen die je nu in je leven hebt ipv je vast te klampen aan iets van vroeger.

+1. Die toevoeging op facebook en haar reactie daarop geven toch wel aan dat ze de moeite niet eens waard is je er druk o te maken...

Lejow do 5 jul 2012 - 6:29

Jullie hebben allemaal helemaal gelijk! Dat kan ik 99% van de tijd ook denken, maar soms komt er zo'n vlaag voorbij dat ik er gewoon weer boos om kan worden.
In verhaal halen heb ik eigenlijk niet zo'n zin. Het lucht al weer aardig op om het weg te typen hier.

Gast do 5 jul 2012 - 6:36

Lejow schreef:Jullie hebben allemaal helemaal gelijk! Dat kan ik 99% van de tijd ook denken, maar soms komt er zo'n vlaag voorbij dat ik er gewoon weer boos om kan worden.
In verhaal halen heb ik eigenlijk niet zo'n zin. Het lucht al weer aardig op om het weg te typen hier.

Ik heb dat ook nog heel soms met mijn 'vriendinnen'. Ik mis ze zo nu en dan even en word ik boos over hoe ze mij behandelt hebben...

Stuiterbal do 5 jul 2012 - 8:18

Lejow mensen komen in je leven om van te leren. Van beide kanten word er van elkaar geleerd. En op het moment dat deze behoefte bevredigd is, gaan ze ook weer uit je leven. Niet allemaal maar de meeste wel helaas.
Ik denk in dit geval dat jullie beide heel veel voor elkaar betekent hebben maar dat het gewoon klaar is. Jij bent haar ontgroeid en zij jou.
Het feit dat zij er geen moeite meer voor doet zou voor jou betekenen dat je het los moet laten. Dat is moeilijk dat snap ik ook wel maar je hebt er niks aan om je er boos over te blijven maken.
In dit geval is het denk het typisch een geval van de situatie accepteren zoals het is.

Gesponsorde inhoud