Biechttopic 4

Ik ben echt zo tegen roken. De ellende die ik daardoor zie op mn werk..
Zou iedereen adviseren om te stoppen!

Billy schreef:Als je al niet voor je kind stopt, dan wil je ook niet stoppen m.i. en dat het niet gaat ivm stress etc. zijn gewoon smoesjes m.i. Het gaat wel om de gezondheid van je kind en als je daarvoor niet kunt of beter gezegd wilt stoppen dan vind ik dat een zeer egoistische en onbegrijpelijke keuze zowel voor de moeder als voor de vader.

Kortzichtig vind ik dit. Ik hoop dat je nooit zoveel stress hoeft te ervaren als sommige mensen die die keuze wel maken. Ik snap de algemene tendens ertegen prima, maar alles wegschrijven als smoesjes vind ik echt enorm kortzichtig.

Dat mag je kortzichtig vinden, maar over stress kan ik (helaas) zeker mee praten. Echter als je daadwerkelijk onder zoveel stress staat en het leven zo lastig is, dan is dat in mijn ogen niet het moment om aan kinderen te beginnen en hoef je derhalve ook niet te stoppen met roken in mijn ogen immers dan is er ook geen kind op komst dan wel in beeld en daar reageerde ik op. Maar dat is dan weer mijn mening

Billy schreef:Dat mag je kortzichtig vinden, maar over stress kan ik (helaas) zeker mee praten. Echter als je daadwerkelijk onder zoveel stress staat en het leven zo lastig is, dan is dat in mijn ogen niet het moment om aan kinderen te beginnen en hoef je derhalve ook niet te stoppen met roken in mijn ogen immers dan is er ook geen kind op komst dan wel in beeld en daar reageerde ik op. Maar dat is dan weer mijn mening

Soms is een kind niet gepland. Soms zet dat ongeplande juist een leven geheel op zijn kop.

Je mening mag je hebben, alleen jammer dat je met die mening denkt beter te weten hoe andere mensen hadden moeten kiezen en hun keuzes als smoesjes weg te zetten zonder ook maar iets over hun beweegredenen en situaties te weten. Ook bagatelliseer je andermans problemen ermee (en dat terwijl een verloskundige en gynaecoloog juist hebben aangeraden spaarzaam door te roken). Nogmaals, jouw mening, maar in wezen naast een mening ook een oordeel zonder achtergrondinformatie.

Oh, en ik rook niet, trouwens. Nooit gedaan ook.

Maar mijn reactie was op de situatie van het biechtje, er zijn overal uitzonderingen op te vinden en daar gaat het hier niet om. Het gaat over een stel die bewust voor een kindje willen gaan en hij geeft aan dat hij gaat/wilt of is gestopt met roken maar in werkelijkheid blijkt dit niet zo zijn. Daar is mijn reactie op gebasseerd en niet op de situatie zoals jij die schetst.

En dat je niet cold turkey moet stoppen als je zwanger blijkt te zijn en al jaren rookt dat lijkt me logisch dat je dit niet doet zonder in overleg te treden met deskundigen

Ah, dat was niet helemaal duidelijk (iig niet uit je eerste post)... Dan nog kan er natuurlijk van alles gebeuren wat stressverhogend is, maar ik had inderdaad niet door dat je het niet over de uitzonderingen had.

Anderszijds vind ik natuurlijk ook dat je, als er een kindje gaat komen, je uiterste best moet doen om te stoppen, want dat het schadelijk is staat als een paal boven water.

Misschien inderdaad niet heel duidelijk, maar in het biechttopic reageer ik eigenlijk alleen op de situatie van het biechtje en niet de neven-discussie die ontstaan. En breek ik nu toch zomaar met mijn eigen regel

Ik vind het heel erg om te moeten toegeven, maar ik vind mijn partner niet zo aantrekkelijk meer. Ook niet sexueel.
Hij is in de 6 jaren dat we samen zijn best wat aangekomen. Daarbij zweet hij best veel (altijd al gedaan) maar ik vind dat hij zich te weinig doucht en zijn tanden slecht verzorgt.

Hij kan er echt leuk en aantrekkelijk uitzien als hij wil. Het probleem is dat hij daar niet altijd moeite voor doet, de laatste maanden vrij weinig, en ik vind dat zelf erg vervelend en het begint me steeds meer dwars te zitten. Ik verzorg mezelf heel goed, douche elke dag en heb elke dag make-up op.

Ik heb dit vandaag bij hem aangekaart en hij zei dat hij het wel snapte. Hij wil weer gaan sporten zodat hij weer in shape komt, maar ik ben bang dat hij het niet volhoudt.

Hebben jullie nog tips?

Ik biecht op dat ik ontzettend verliefd ben. Dat lijkt natuurlijk allemaal leuk en aardig, ware het niet dat ik getrouwd ben. Verder ben ik echt gelukkig met mijn man en zou hem voor geen goud willen missen! Het is een fijn gevoel verliefd te zijn, maar ergens vind ik dit ook wel eng.

@ eerste biechtje: ik snap heel erg goed dat je hem daardoor minder aantrekkelijk vind. Persoonlijk vind ik iedere dag douchen het minste dat je kan doen.. Ik vind dat echt bij een goede verzorging horen en ik snap ook niet zo goed dat als je veel zweet, je dat sowieso niet doet. Als hij het sporten niet volhoudt, kun je hem niet verplichten. Maar hij kan jou dan ook niet verantwoordelijk houden dat je hem niet meer zo aantrekkelijk vindt. Dat heeft niet eens zozeer met iemands gewicht te maken maar zeker ook in jouw geval met het weinig douchen en zijn tanden slecht verzorgen. Kun je hem dat ook duidelijk maken?

@tweede biechtje: verwarrend!! Kun je voor jezelf ergens het gevoel vandaan halen? Waarom je verliefd bent? Soms word je het gewoon zonder dat het iets met je huidige relatie te maken heeft maar het kan ook zijn dat het gevoel toch aangeeft dat je iets mist. In ieder geval, kun je diegene ook niet meer zien of spreken of kom je hem sowieso tegen (werk?). Zolang je voor jezelf goede grenzen hanteert, hoeft dit geen probleem te zijn. Pas wel op met die grenzen opzoeken :-)

Even zo via biechtje.

Ik zit een beetje met een dilemma.
Ik volg een deeltijd studie waar je ook bij moet werken. Nou zou ik bij een familielid aan het werk gaan op vrijwillige basis. Nu is het alleen zo dat ik gewoon echt niet aan het aantal uren kom wat de school verplicht stelt. Het werk is er gewoon niet. Ik twijfel nu wat ik moet doen, gewoon het papier invullen voor school met de minimale verplichte uren of aangeven dat ik niet mijn uren heb gehaald en dus mijn P sowieso niet haal.

Het was de bedoeling dat ik die uren zou gaan maken, steeds zou er werk komen maar t kwam niet.

Ik zou niet frauderen, als ze daar achter komen, kun je van je opleiding gehaald worden (althans, bij ons is dat de consequentie van fraude). Ik zou dit bespreken met je stagebegeleider, dit is een situatie van overmacht.

Eens met SuperGrover. Ik snap de verleiding wel hoor, maar het risico is echt té groot als ze erachter komen dat je uren niet kloppen. Dan kun je beter eerlijk zijn en volgend jaar je P wel halen. Ik neem aan dat dat nog gewoon kan?

Heb je wel uren gemaakt, of helemaal niets? En om hoeveel uren gaat het die je nu minder hebt (en hoeveel uren moest je maken?).
beetje afhankelijk daarvan denk ik wat ik zou doen, al is frauderen eigenlijk natuurlijk not done. Maar in sommige situatie valt er wel een mouw aan te passen vind ik, maar meestal is de opleiding/stagebegeleider dan ook niet zo moeilijk daarin, dus overleggen lijkt me het beste!

Vaak valt er wel een mouw aan te passen inderdaad! Wie weet kun je wat langer door in de zomer? Mijn scriptie is bijvoorbeeld ook geantedateerd, vanwege problemen met het verzamelen van data. Als je een beetje een fijne begeleider hebt moet dat prima te regelen zijn...

Jullie hebben ook gelijk hoor! Zelf zit dat me ook niet lekker maar iedereen om mij heen zegt eigenlijk dat ze het risico gewoon zouden nemen omdat ze het toch bijna niet controleren. Zul je net zien dat ik de sjaak ben. Ik ga het ook niet doen. Dan maar later mijn P.
Ik denk dat ik maar op zoek ga naar een ander werk wat dit schiet niet op zo.

Ik heb echt te weinig uren gemaakt. Er zou steeds werk komen maar dat kwam niet en voor ik het wist waren er weer een paar weken voorbij. Op school is er wel gezegd dat en paar uur minder een keer niet uitmaakt maar dat is dus niet het geval.

Maar hoe willen ze dat controleren dan?

Zijn er niet wat klussen die je buiten werktijd kunt uitvoeren, of juist tijdens werktijd boventallig aanwezig zijn en bijvoorbeeld meekijken met anderen, zodat je toch aan je uren komt?

Dat vraag ik me ook af Zusje. Bij een opdracht voor vrije studiepunten, moest ik ook aan een bepaald aantal uur komen. Aan het eind van de opdracht moest het bedrijf waarvoor ik de opdracht had gedaan een handtekening zetten, daarmee gaven ze tevens aan dat ik er voldoende uren aan had besteed. Volgens mij is dat de controle.

Maar alsnog zou ik er gewoon eerlijk over zijn. Wanneer ben je eigenlijk tot de ontdekking gekomen, dat je niet genoeg uren zou gaan maken? Ik denk dat dat ook wel meetelt voor je begeleider, of je op tijd aan de bel getrokken hebt.

Ja ik denk dat ze steekproefsgewijs naar het bedrijf van mensen bellen en dan dingen vragen ofzo.
Maar goed ik wil er niet over liegen.
Ik heb er te lang mee gewacht om het aan te geven bij mijn studie. Op één of andere manier dacht ik dat er wel snel veel werk zou komen en dan kom ik het gewoon invullen. De weken zijn voorbij gevlogen en kwam ik tot de conclusie dat ik het nu gewoon niet meer kan halen. Stom natuurlijk, maar ik heb er gewoon niet eerder bij stilgestaan daat ik dat papier natuurlijk moest invullen voor het einde van het schooljaar.

Het heeft altijd in mijn hoofd gezeten dat ik de laatste 1.5 jaar moest werken waarvan 6 maanden op HBO niveau en dat je in de jaren ervoor minimaal 1 jaar 20 uur moest werken. Nu moet ik dat dus hebben gedaan wil ik mijn P krijgen.

Ik heb een gesprek aangevraagd en ik ga dan gewoon het volgende jaar al die uren maken en dan dus mijn P maar een jaar later. Wel jammer maar eigen schuld.

juffie001 schreef:

Biechtje01 schreef:Hier het biechtje wat overtijd is en pas t weekend een test wilde doen.




Ik heb de test gedaan......2testen en ben zwanger!

Ik moet heel even can de schrik bekomen,maar mijn vriend en ik zijn wel heel blij! maar moet evene aan het idee wennen het is onze eerste dus veel vragen.Heel spannend en afwachten!

Wat leuk! Gefeliciteerd! Wel heel nieuwsgierig wie je bent

Weten we inmiddels al wie het biechtje is, of heb ik iets gemist?

slaatje schreef:

juffie001 schreef:

Biechtje01 schreef:Hier het biechtje wat overtijd is en pas t weekend een test wilde doen.




Ik heb de test gedaan......2testen en ben zwanger!

Ik moet heel even can de schrik bekomen,maar mijn vriend en ik zijn wel heel blij! maar moet evene aan het idee wennen het is onze eerste dus veel vragen.Heel spannend en afwachten!

Wat leuk! Gefeliciteerd! Wel heel nieuwsgierig wie je bent

Weten we inmiddels al wie het biechtje is, of heb ik iets gemist?

its me ;-)

had het alleen hier nog niet geplaatst, wel in de zwangerschapstopic.

heb over 1,5 week afspraak met de VK. Ik denk dat ik nu in week 7 zit van de zwangerschap.

Wat gaaf! Gefeliciteerd meis. Hoe ver ben je inmiddels? En was het gepland en welkom?

Dankje Slaatje!

was nog niet helemaal gepland maar zeker meer dan welkom. 1e nacht niet kunnen slapen en dacht ik alleen maar ohnee en dit, en ohnee dat... ! maar nu....ik ben er helemaal klaar voor! En vind het prachtig! Nu hopen dat het allemaal goed gaat(ben ik soms nog wel eens (te)veel meebezig) in mijn omgeving hebben meerdere vriendinnen een miskraam gehad. En afgelopen week heeft een vriendin abortus gepleegd. was ook wel even een shock. Heel dubbel.

oh ja en als het goed gaat dan na de echo nog even de mexico vakantie, Oostenrijk(ski) en studiereis afzeggen eind van het jaar ;-)

Biechtje01 schreef:Ja ik denk dat ze steekproefsgewijs naar het bedrijf van mensen bellen en dan dingen vragen ofzo.
Maar goed ik wil er niet over liegen.
Ik heb er te lang mee gewacht om het aan te geven bij mijn studie. Op één of andere manier dacht ik dat er wel snel veel werk zou komen en dan kom ik het gewoon invullen. De weken zijn voorbij gevlogen en kwam ik tot de conclusie dat ik het nu gewoon niet meer kan halen. Stom natuurlijk, maar ik heb er gewoon niet eerder bij stilgestaan daat ik dat papier natuurlijk moest invullen voor het einde van het schooljaar.

Het heeft altijd in mijn hoofd gezeten dat ik de laatste 1.5 jaar moest werken waarvan 6 maanden op HBO niveau en dat je in de jaren ervoor minimaal 1 jaar 20 uur moest werken. Nu moet ik dat dus hebben gedaan wil ik mijn P krijgen.

Ik heb een gesprek aangevraagd en ik ga dan gewoon het volgende jaar al die uren maken en dan dus mijn P maar een jaar later. Wel jammer maar eigen schuld.

Ah dat is wel jammer inderdaad, maar het is niet anders helaas. Ik herken het trouwens wel. Heb het zelf ook wel eens gehad met een stage. Dat liep qua werkzaamheden niet zoals ik wilde, maar als het goed was zou dat wel gaan gebeuren. En inderdaad de weken vlogen voorbij en er veranderde niets. Gelukkig realisseerde ik me dat op tijd en kon er verandering in brengen, maar ik ken het gevoel. Weet je al wanneer je je gesprek hebt?