Biechttopic 4

Travelgurly, gefeliciteerd!!!!

Travlgurly; gefeliciteerd meid!

Bedankt allemaal super lief!

Gefeliciteerd Travelgurly!

Esperanza schreef:

Biechtje01 schreef:Ja ik denk dat ze steekproefsgewijs naar het bedrijf van mensen bellen en dan dingen vragen ofzo.
Maar goed ik wil er niet over liegen.
Ik heb er te lang mee gewacht om het aan te geven bij mijn studie. Op één of andere manier dacht ik dat er wel snel veel werk zou komen en dan kom ik het gewoon invullen. De weken zijn voorbij gevlogen en kwam ik tot de conclusie dat ik het nu gewoon niet meer kan halen. Stom natuurlijk, maar ik heb er gewoon niet eerder bij stilgestaan daat ik dat papier natuurlijk moest invullen voor het einde van het schooljaar.

Het heeft altijd in mijn hoofd gezeten dat ik de laatste 1.5 jaar moest werken waarvan 6 maanden op HBO niveau en dat je in de jaren ervoor minimaal 1 jaar 20 uur moest werken. Nu moet ik dat dus hebben gedaan wil ik mijn P krijgen.

Ik heb een gesprek aangevraagd en ik ga dan gewoon het volgende jaar al die uren maken en dan dus mijn P maar een jaar later. Wel jammer maar eigen schuld.

Ah dat is wel jammer inderdaad, maar het is niet anders helaas. Ik herken het trouwens wel. Heb het zelf ook wel eens gehad met een stage. Dat liep qua werkzaamheden niet zoals ik wilde, maar als het goed was zou dat wel gaan gebeuren. En inderdaad de weken vlogen voorbij en er veranderde niets. Gelukkig realisseerde ik me dat op tijd en kon er verandering in brengen, maar ik ken het gevoel. Weet je al wanneer je je gesprek hebt?

Ja we zien wel hoe het verder loopt. Ik heb haar vandaag gemaild maar ze zal pas dinsdag antoorden.

Gefeliciteerd Travelgurly met dit leuke nieuws

Zwangere biechtjesss van harte gefeliciteerd!!

Gefeliciteerd Travelgurly!

Gefeliciteerd Travelgurly!!

Wat leuk Travelgirly, een Travelbaby!

dankjulliewel!
hahaha Marin een Travelbaby.....i like

Ik voel me alleen :-( Op 1 vriendin na informeert helemaal niemand anders van mijn vrienden hoe het met me gaat... En nu zie ik net op facebook dat twee vriendinnen samen gezellig op een terrasje zitten. En dan voel ik toch even een steekje dat ze mij niet meegevraagd hebben voor. wat afleiding of zo. Mijn humeur is verder best goed, dus het is heus niet zo dat ik dan zou zitten sippen of alleen maar daar over wil praten. Zo...biecht-klaag-post moest er even uit...

Jip83 schreef:Ik voel me alleen :-( Op 1 vriendin na informeert helemaal niemand anders van mijn vrienden hoe het met me gaat... En nu zie ik net op facebook dat twee vriendinnen samen gezellig op een terrasje zitten. En dan voel ik toch even een steekje dat ze mij niet meegevraagd hebben voor. wat afleiding of zo. Mijn humeur is verder best goed, dus het is heus niet zo dat ik dan zou zitten sippen of alleen maar daar over wil praten. Zo...biecht-klaag-post moest er even uit...

Dat zou ik ook niet leuk vinden Jip! Ik vind het ook niet echt heel leuk van ze eerlijk gezegd.. Hoe gaat het verder met je?

Ik had gister even het gevoel dat ze het expres opzette om mij te sarren of zo. Maar dat was even ver en dom gezocht natuurlijk. Hoewel ze anders nooit zo actief is met overal inchecken met die en die...
Maar goed... Ik voel me nu wel wat sipper en dus alleen. Morgen ben ik jarig, ik vier het niet, maar ik vraag me ook serieus af of ik überhaupt wat van mijn vrienden hoor. Zo niet..dan is het duidelijk wie mijn echte vrienden zijn en moet ik misschien maar eens keuze vrienden maken. Ik merk wel als ik sappig ben ik 'alles' ook wel negatief kan zien.

Verder is de situatie thuis wel een beetje gek. En ik begin te twijfelen of ik de goede keus gemaakt heb. Maar dat Ka. Ik pas echt weten als we gescheiden zijn.

Jip83 schreef:Ik had gister even het gevoel dat ze het expres opzette om mij te sarren of zo. Maar dat was even ver en dom gezocht natuurlijk. Hoewel ze anders nooit zo actief is met overal inchecken met die en die...
Maar goed... Ik voel me nu wel wat sipper en dus alleen. Morgen ben ik jarig, ik vier het niet, maar ik vraag me ook serieus af of ik überhaupt wat van mijn vrienden hoor. Zo niet..dan is het duidelijk wie mijn echte vrienden zijn en moet ik misschien maar eens keuze vrienden maken. Ik merk wel als ik sappig ben ik 'alles' ook wel negatief kan zien.

Verder is de situatie thuis wel een beetje gek. En ik begin te twijfelen of ik de goede keus gemaakt heb. Maar dat Ka. Ik pas echt weten als we gescheiden zijn.

Kan me voorstellen dat je nu dingen negatiever inziet maar aan de andere kant hadden ze je toch wel even iets kunnen laten weten, vind ik. Dat je twijfelgevoels hebt is volgens mij normaal. Het is makkelijk om snel terug te gaan naar het oude vertrouwde ook al werd je niet gelukkig van die situatie. Kan je morgen niet iets leuks gaan doen met je familie ofzo? Lekker ontspannen en relaxed dagje? Niet alleen thuis zitten hoor.. Tenzij je dat zelf heel graag wil natuurlijk.

Het is nu heel moeilijk en verdrietig maar ik weer zeker dat je er sterker uit gaat komen.

Veel sterkte en succes!

Oja, ik had op het hugpoppetje geklikt, maar er stond per ongeluk een hartje.

Mijn biecht: We weten dat mijn vader ongeneeslijk ziek is (kanker) dit weten we nu 2 jaar en je weet ooit komt er een moment dat niks meer helpt. Dat moment is er nu, we hebben vd week te horen gekregen dat er geen chemo's meer zijn die gaan helpen om het stabiel te blijven. Hij heeft nu 3 opties, zo doorgaan zonder pijnstilling totdat het echt niet meer gaat (dus heelveel pijn) Of ze gaan hem langzaam aan platspuiten met pijnstillers(morfine) of Euthanasie.

Kapot ben ik ervan ,nu besef ik dat ik daldelijk nooit meer met hem kan bellen over bv het voetbal,de auto, huishoudelijke klussen bv kitten ofzo.

Nu is mijn vader al niet zo'n pratert en een binnenvetter,al is het met/tijdens zijn ziekte wel een beetje verandert ,maar als ik hem al aankijk moet ik al huilen. Dus zaten we van de week met m'n vader,moeder m'n man en ik bij hun thuis een beetje tja tomme tv te kijken omdat er vrijweinig wordt gezegd. En dat terwijl ik voluit wil praten over de stomste dingen om maar aandacht van hem te krijgen en hem af wil leiden van z'n gedachtes,dit was ook wel de middag nadat ze sochtends het hadden gehoort.

Ik wil zo goed of kwaad dat het kan nog wel wat leuke momenten hebben en wat meer met hem praten maarja waar praat je dan over als het leven voor hem ophoudt en wij daargaan. Ik denk als ik het mondeling niet kan dat ik dan maar een brief ga schrijven met mijn gevoelens en dat wat hij ook wil beslissen dat wij 100% achter hem staan hoe moeilijk dan ook voor ons. Wat ook zo frustrerend is dat we 80 km van elkaar wegwonen dus fftjes opd e koffie doe je ook niet, en ik vind het moeilijk bij hun te zitten als er niet veel gepraat wordt ( ookal deden we dat vroeger ook niet veel ,wij zijn niet zo'n praatfamilie)

moeilijkmoeilijkmoeilijk

Wat heftig zeg . Is het een idee om met de familie een weekendje naar een luxe huisje te gaan? Misschien anders eens voorstellen om een spel te spelen met zijn allen ipv de tv. Is in ieder geval al wat interactiever denk ik dan. Lastig wel ja dat er niet veel gepraat wordt en je woont zo ver. Daarom zou ik toch kijken naar alternatieven ipv thuis zitten en de tv aan. Maar goed, ik weet niet in hoeverre je vader nog dingen wil en kan ondernemen...

Ohjee biechtje met zieke vader: wat vreselijk om te lezen. Ik denk dat je je vast machteloos voelt. ik zou toch proberen misschien meer te praten, telefonisch of als je langsgaat. Straks heb je misschien vragen die had willen stellen en het dan niet meer kan. Praat gewoon...begin over iets van iemand die je zag tot een schoen die kapot ging ofiets...als het begin er is komt er automatisch meer. vraag aan je vader of hij misschien nog dingen wil zeggen of vragen aan je. of vertel gewoon puur je gevoel, warrig ofniet maar laat je hart spreken.

Het idee van Zusje is ook leuk, als hij daar nog de puf voor heeft. Gewoon 2 nachtjes of langer even weg uit de omgeving?! heel veel sterkte.

Biechtje met zieke vader: Sterkte!

Oh biechtje met zieke papa zou je een dikke knuffel willen geven heb je biecht gelezen en eerst even een potje gejankt.

Mijn advies is spreek zelf wel je gevoelens uit zeg wat je hem wilt zeggen. Ik had dat met iets heel stoms had mijn moeder het mam vertel eens boek gegeven toen ik hoorde dat ze ongeneeselijk ziek was ik heb dat niet gelezen toen ze nog leefde en toen ik later las dat ze zich niet mooi voelde deed me dat zoveel verdriet ook omdat ik haar niet meer kon vertellen dat ze prachtig is. dus dan heb je dat had ik maar gevoel.

Het is gewoon bijnna onmenselijk pijnlijk waar je nu inzit maar je gaat het redden !

Sterkte !!

Ik ben vreemdgegaan. Doffe ellende werd het. De man in kwestie ken ik al jaren en na alles opgebiecht te hebben aan mijn vriend heb ik met die man contact verbroken. Ik kreeg nog een paar dagen sms'jes en het laatste sms'je was "Ik mis je ;("

Mijn vriend is boos, vooral op hem. Ik wil geen contact meer met hem. Hij heeft een vriendin en ze hebben samen een kindje sinds vorig jaar. Ik weet nu niet hoe het met hem gaat, wat zijn vriendin weet enz. Maar ik zag toevallig wat playlists voorbij komen van hem op Spotify met titels als "Guide to suicide" en "Tears in heaven". Het beangstigt me een beetje.

Ik heb er zo'n ontzettende bende van gemaakt de afgelopen tijd dat ik eigenlijk pas weer sinds deze week inzie dat het geen rare droom was. Het laatste contact was om het af te kappen. Hij kwam vervolgens ongevraagd langs toen mijn vriend niet thuis was en werd erg boos op me. Hij snapte wel dat het beter was, maar vervolgens kroop hij toch weer tegen me aan en wilde weer aan me zitten. Toen ik dat afkapte heeft hij nog een tijdje tegen me aan gezeten en heb ik hem weggestuurd.

De dag daarna werkten we nog samen en toen heeft hij me heel hardhandig en kinderachtig behandeld. Gelukkig kwam mijn vriend me toen ophalen, want normaal zet hij me af bij het ov.

Bottom line: ik ben een ontzettend slecht mens en ik ben nu benieuwd hoeveel schade ik heb aangericht in zijn leven.

Over wiens leven heb je het? Over het leven van die man met wie je bent vreemdgegaan? Ik zou me meer zorgen maken over je vriend en eventueel om de vriendin en het kindje van die ander. Zij zijn onwillige slachtoffers hiervan, degene met wie je bent vreemdgegaan niet. Die was er zelf bij.

Susan schreef:Over wiens leven heb je het? Over het leven van die man met wie je bent vreemdgegaan? Ik zou me meer zorgen maken over je vriend en eventueel om de vriendin en het kindje van die ander. Zij zijn onwillige slachtoffers hiervan, degene met wie je bent vreemdgegaan niet. Die was er zelf bij.

Zijn leven, haar leven, hun leven. Tussen mijn vriend en mij is alles eigenlijk in één avondje goedgepraat. Hij wilde alleen per se dat ik het contact zou verbreken en dat heb ik ook gedaan. Begrijp me niet verkeerd, ik heb er erg veel spijt van dat dit zo ver is gekomen en ik geef haar en mijn vriend alle redenen om me nooit meer te willen zien.

Biechtje met zieke vader:

Het moment dat je te horen krijgt dat een dierbaar iemand terminaal is, is vreselijk. Zeker als het één van je ouders betreft. Ouders gaan immers altijd te vroeg, er zullen altijd belangrijke dingen in jouw leven zijn die je niet meer met ze kunt delen.

Voor nu wil ik je het advies geven: praat met je vader. Praten, praten, praten. Het maakt niet uit waarover. Je hoeft ook geen dingen te verzwijgen, omdat jij misschien lol beleeft aan dingen die je vader niet meer kan doen.

Ik woon zelf ook 80 km van mijn geboortedorp af, maar ondanks dat zat ik in de periode dat mijn vader terminaal was 3 a 4 keer in de week bij mijn ouders. En dat ruim een half jaar lang. Soms een hele avond, soms maar een uurtje, om even een drankje te doen. Wij zijn van huis uit ook geen praters, maar sommige dingen hoefden niet besproken te worden. Dat voelden we gewoon.

Schrijf hem anders een brief, of zet je gevoelens en gedachten op papier en laat hem dat lezen. Maar vergeet vooral niet te genieten van de momenten die jullie nog samen hebben. Geluk en genieten gaat vanaf nu in andere dingen zitten, in de kleine dingen. Sommige dingen zullen onbelangrijk gaan lijken, terwijl simpele kleine dingen ineens ontzettend belangrijk kunnen zijn.

Maar vergeet vooral niet dat jullie straks verder moeten als papa er niet meer is. Nu kun je nog zeggen dat je van hem houdt, dat je hem gaat missen etc. Nu kun je hem die knuffel nog geven, nu kun je nog gewoon naast hem zitten, zonder ook maar iets te zeggen. Doe dat ook meis. Daar zul je echt geen spijt van krijgen. Het voelt misschien wat ongemakkelijk, maar dat is altijd beter dan spijt krijgen omdat je dingen niet hebt gedaan of gezegd.

Heel veel sterkte en een dikke knuffel

O ja, tot slot, maar zeker niet onbelangrijk: schaam je tegenover je vader niet voor jouw tranen, dat is nergens voor nodig. Samen lachen, samen huilen, het hoort er allemaal bij.