M'n man drinkt teveel (vind ik).

Oh dat ik dacht dat je pasen bedoelde

Dus de topictitel zou moeten zijn ik heb een hekel aan mijn schoonfamile, ik wil niet naar mijn schoonfamilie met pasen en o ja mijn man drinkt elke dag alcohol en scheldt mij uit

Ik zou deze problemen toch echt even los zien en het alcoholverhaal los zien van dit alles en hier een oplossing voor zoeken als je dit echt zo dwars zit. Hangt je frustratie vooral samen met de rest dan zou ik eerst eens objectief bekijken hoe groot je het alcoholprobleem nu vindt.. Want eigenlijk alleen in de openingspost heb je er last van voor de rest loop je alleen maar af te geven op je schoonfamilie

Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Bloempie schreef:Dus de topictitel zou moeten zijn ik heb een hekel aan mijn schoonfamile, ik wil niet naar mijn schoonfamilie met pasen en o ja mijn man drinkt elke dag alcohol en scheldt mij uit

Ik zou deze problemen toch echt even los zien en het alcoholverhaal los zien van dit alles en hier een oplossing voor zoeken als je dit echt zo dwars zit. Hangt je frustratie vooral samen met de rest dan zou ik eerst eens objectief bekijken hoe groot je het alcoholprobleem nu vindt.. Want eigenlijk alleen in de openingspost heb je er last van voor de rest loop je alleen maar af te geven op je schoonfamilie

Dus jij vind het normaal dat hij wel verwacht dat ik allerlei dingen doe en hij het drinken niet kan laten? Nou zo werkt dat niet hoor.

Overigens had z'n zus een sms naar hem gestuurd ivm pasen. Het is altijd zij of hij die ernaar vraagt, want zijn ouders zullen dat nooit uit zichzelf doen laat staan eten in dit geval voor pasen kopen. Altijd zijn wij het omdat zij er te beroerd voor zijn.

CBL ik lees nergens wat de reden is waarom hij zo veel drinkt. Heeft hij dit altijd al gedaan? Is het uit gewoonte, of omdat er ergens iets niet goed gaat? Als mensen niet lekker in hun vel zitten veel stress hebben of iets anders is naar de fles grijpen een hele makkelijke keuze, en ik spreek uit ervaring. Heb je al eens met je man hierover gesproken? Je moet een ding begrijpen. Je kan nog zoveel zeggen 'ik wil het niet' maar het woordje NIET is gewoon niet juist verwoord. Je zult het echt anders moeten brengen. Verwoord je gevoel anders i.p.v. 'ik wil niet dat je drinkt of ik wil dat je stopt met drinken' Met dingen verbieden schiet je niks op, de kunst is om een persoon zelf in te laten zien dat hij niet goed bezig is. Anders is het vechten tegen de bierbaai en kan dit misschien het einde van je relatie betekenen, en dat ik het laatste wat je wil neem ik aan.

slaatje schreef:Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Dit alles heb ik al tig keer gedaan, gevraagd of hij wil minderen. Voordat we gingen trouwen heeft hij amper wat gedronken, dus hij kan het wel. Hij merkte dat ook in zijn gewicht van afnam. Heb zo vaak gezegd dat hij me ermee kwetst ed, maar het helpt niks en hij gaat gewoon ermee door.

Caribbeanlover schreef:

slaatje schreef:Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Dit alles heb ik al tig keer gedaan, gevraagd of hij wil minderen. Voordat we gingen trouwen heeft hij amper wat gedronken, dus hij kan het wel. Hij merkte dat ook in zijn gewicht van afnam. Heb zo vaak gezegd dat hij me ermee kwetst ed, maar het helpt niks en hij gaat gewoon ermee door.

In dit geval zou ik hem dan een ultimatum stellen. Of je stopt met drinken, of ik ga bij je weg. Zeg dan niet dat je ook per direct bij hem weg moet gaan, maar wel laten weten dat je het nu zat bent..

slaatje schreef:Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, Helemaal mee eens maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Ik kan me hier in vinden.

Is het misschien een idee om een keer met je huisarts hierover te praten? Misschien kan hij vertellen wat voor hulp hier voor is en hoe je het moet aanpakken. Op die manier kan jij ook even je hart luchten.

slaatje schreef:

Caribbeanlover schreef:

slaatje schreef:Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Dit alles heb ik al tig keer gedaan, gevraagd of hij wil minderen. Voordat we gingen trouwen heeft hij amper wat gedronken, dus hij kan het wel. Hij merkte dat ook in zijn gewicht van afnam. Heb zo vaak gezegd dat hij me ermee kwetst ed, maar het helpt niks en hij gaat gewoon ermee door.

In dit geval zou ik hem dan een ultimatum stellen. Of je stopt met drinken, of ik ga bij je weg. Zeg dan niet dat je ook per direct bij hem weg moet gaan, maar wel laten weten dat je het nu zat bent..

Slaatje, de zin van je stopt nu of ik ben bij je weg dat helpt niet altijd, sorry! Als CBL echt van haar man houdt gaat ze niet zomaar weg. Bovendien vind ik dreigen waardeloos want daar los je het probleem niet mee op. Mijn vader was alcoholist en heeft veel dingen gedaan die echt niet konden. Mijn moeder wilde vaak weg gaan maar de liefde voor mijn vader heeft haar besloten om te blijven, CBL heeft geen kinderen maar ik kan me voorstellen dat als je ook nog kinderen hebt dat de keus niet makkelijk is. Je kan de kinderen niet van hun vader afnemen. Alcoholist of niet. Daarvoor zeg ik stoppen of ik ga bij je weg is zo veel makkelijker gezegt dan gedaan.

Ik vind zijn drinkgedrag losstaan van of jij wel of niet meegaat naar zjn familie.

Maar dat de situatie zo niet goed is lijkt me duidelijk, en het is heel erg als hij zich totaal niets aantrekt van jouw bezwaren. Vertelt hij ook niet waarom hij er niet mee wil stoppen?

Als je een ultimatum stelt dat hij moet stoppen anders ben je weg, dan zou ik dat pas doen op een moment dat je het ook gaat waarmaken als hij inderdaad niet stopt. Er is niets zo ongeloofwaardig als iemand die toch blijft na een ultimatum, dan bevestig je alleen maar dat hij inderdaad gewoon schijt aan je kan hebben omdat je toch niet weggaat. Als je dat dus niet wil of kan waarmaken zou ik vooralsnog geen ultimatum stellen.

Wat versta je onder een paar glazen per dag? Zijn dat 2 wijntjes of zijn dat wel 6 wijntjes?

Persoonlijk zou ik het niet echt leuk vinden als mijn man elke dag meer dan 2 glazen wijn zou drinken en als hij er raar van gaat doen al helemaal niet. Maar het lijkt me dat je dat gewoon normaal kan bespreken, jullie zijn toch volwassen mensen? Verder vind ik dat je hem op een feestje of een etentje gewoon lekker z'n gang moet laten gaan, dat komt toch niet elke dag voor?

Voor de rest snap ik niet echt wat het onderste gedeelte van je bericht er mee te maken heeft

Zero schreef:

Caribbeanlover schreef:

Zero schreef:
Volgens mij heeft jouw man geen leuk leven op het moment.

Dat weet ik niet, volgens mij wel hoor.

Alcohol is meestal niet de oorzaak van het probleem maar het gevolg.
Je man dacht denk ik niet van de een op andere dag; laat ik eens gaan drinken om mijn vrouw voor schut te zetten.
En met al die familie vetes lijkt het me niet meer dan normaal dat jouw man zich ongelukkig voelt.

+1, meestal gaan mensen zo veel drinken als ze zich ongelukkig voelen. Het is duidelijk dat hij te veel drinkt, ik denk dan ook dat hij daar hulp bij nodig heeft om achter de oorzaak te komen als hij deze nog niet weet.
Daarbij vind ik het 'wel of niet meegaan naar zijn familie' echt helemaal los staan van het alcoholgebruik.

Caribbeanlover schreef:

Bloempie schreef:Dus de topictitel zou moeten zijn ik heb een hekel aan mijn schoonfamile, ik wil niet naar mijn schoonfamilie met pasen en o ja mijn man drinkt elke dag alcohol en scheldt mij uit

Ik zou deze problemen toch echt even los zien en het alcoholverhaal los zien van dit alles en hier een oplossing voor zoeken als je dit echt zo dwars zit. Hangt je frustratie vooral samen met de rest dan zou ik eerst eens objectief bekijken hoe groot je het alcoholprobleem nu vindt.. Want eigenlijk alleen in de openingspost heb je er last van voor de rest loop je alleen maar af te geven op je schoonfamilie

Dus jij vind het normaal dat hij wel verwacht dat ik allerlei dingen doe en hij het drinken niet kan laten? Nou zo werkt dat niet hoor.

Overigens had z'n zus een sms naar hem gestuurd ivm pasen. Het is altijd zij of hij die ernaar vraagt, want zijn ouders zullen dat nooit uit zichzelf doen laat staan eten in dit geval voor pasen kopen. Altijd zijn wij het omdat zij er te beroerd voor zijn.

Laatste reactie aangezien ik blijkbaar niet duidelijk ben en jij iets anders leest dan ik bedoel of niet wilt lezen wat ik bedoel.. Het drinken en de schoonfamilie zijn 2 andere dingen. En die hangen ook niet samen. Wil je dat hij stopt met drinken dan moet je dit duidelijk aangeven, maar ook vooral voor jezelf bepalen wat je gaat doen als hij niet stopt met drinken.

De schoonfamilie is een ander probleem en dat hangt niet samen met zijn drankgebruik. Dus hij gaat niet ineens stoppen met drinken als jij niet meer meegaat naar je schoonfamilie zodat jij wel weer meegaat.

Ik zou voor jezelf bepalen hoe groot je het drankprobleem en het uitschelden vindt en of je nog langer met zo iemand samen wilt zijn. Mocht hij dit niet willen of gaan veranderen!

Mocht hij stoppen met drinken dan vindt jij zijn familie niet ineens aardig en zal je er nog steeds met tegenzin naar toe gaan.. En natuurlijk moet je in een relatie vaker tot een compromis komen, maar als zijn alcholprobleem daadwerkelijk zo'n groot probleem is dan is dit niet een punt waarop je een compromis gaat sluiten door te zeggen: jij stopt met drinken en dan ga ik met pasen naar jouw familie.

Van www.alcoholinfo.nl:

Alcoholafhankelijkheid: Volgens de DSM-IV is iemand alcoholafhankelijk als hij aan minstens drie van de volgende zeven criteria voldoet:

1. tolerantie, de behoefte aan steeds meer drinken of afnemend effect van dezelfde hoeveelheid drank.
2. aanwezigheid van onthoudingsverschijnselen of dreiging daarvan.
3. drinken in grotere hoeveelheden of langer dan vooraf de bedoeling was.
4. aanhoudende wens of mislukte pogingen om met drinken te stoppen.
5. steken van veel tijd in drank (kopen, drinken, herstellen).
6. belangrijke activiteiten (sociaal, werk, vrije tijd) hebben onder het drinken te lijden
7. doorgaan met drinken tegen beter weten in.

Je bent dus niet een alcoholist alleen al als je elke dag behoefte hebt aan alcohol.

Cimic schreef:

slaatje schreef:

Caribbeanlover schreef:

slaatje schreef:Een alcoholist ben je als je je elke dag de behoefte voelt alcohol te drinken, en dit niet kunt laten staan. De hoeveelheid heeft daar nog niet eens iets mee te maken, maar van jouw verhaal uitgaande, heeft jouw man ook nog eens een kwade dronk als hij meer en meer drinkt.
Alcoholisme is een ziekte. Dit kun je niet aanpakken door opmerkingen te plaatsen over jouw schoonfamilie en het feit dat je niet mee wilt. Dat is een geheel ander probleem. Ik zou een rustig moment kiezen, met name een moment waarop hij nog geen alcohol heeft gedronken, en op een normale manier aan hem uitleggen dat het je dwars zit dat hij veel drinkt, dat je het niet fijn vindt hoe hij reageert na het nuttigen van zoveel acohol en hem proberen uit te leggen wat dit met jou doet. Vervolgens afspraken maken met hem wat hij hier aan kan en wil doen. Als hij ontkent dat hij een probleem heeft, niet gelijk opgeven, want dat doen alcoholisten altijd. Probeer er wel op een rustige manier over te praten en geen verwijten te maken, daar kom je niet verder mee.

Succes!

Dit alles heb ik al tig keer gedaan, gevraagd of hij wil minderen. Voordat we gingen trouwen heeft hij amper wat gedronken, dus hij kan het wel. Hij merkte dat ook in zijn gewicht van afnam. Heb zo vaak gezegd dat hij me ermee kwetst ed, maar het helpt niks en hij gaat gewoon ermee door.

In dit geval zou ik hem dan een ultimatum stellen. Of je stopt met drinken, of ik ga bij je weg. Zeg dan niet dat je ook per direct bij hem weg moet gaan, maar wel laten weten dat je het nu zat bent..

Slaatje, de zin van je stopt nu of ik ben bij je weg dat helpt niet altijd, sorry! Als CBL echt van haar man houdt gaat ze niet zomaar weg. Bovendien vind ik dreigen waardeloos want daar los je het probleem niet mee op. Mijn vader was alcoholist en heeft veel dingen gedaan die echt niet konden. Mijn moeder wilde vaak weg gaan maar de liefde voor mijn vader heeft haar besloten om te blijven, CBL heeft geen kinderen maar ik kan me voorstellen dat als je ook nog kinderen hebt dat de keus niet makkelijk is. Je kan de kinderen niet van hun vader afnemen. Alcoholist of niet. Daarvoor zeg ik stoppen of ik ga bij je weg is zo veel makkelijker gezegt dan gedaan.

cimic Mijn vader ook, alleen werd dit pas erger toen mijn ouders al uit elkaar waren, waardoor ik het op mijn schouders kreeg. Heb echter wel samengewoond met een alcohol verslaafde. Hem voor hetzelfde ultimatum gesteld. Ben weggegaan...Moet er wel bij zeggen dat mijn liefde voor hem al zo ongeveer weggevaagd was. Kan me voorstellen dat de stap veel moeilijker is als je nog heel veel van iemand houd. Ik zou dan, zoals Jolee voorsteld, naar de h.a gaan, want er moet toch iets gebeuren.

Overigens kan ik best begrijpen dat als je partner alcoholist is, je op een gegeven moment voor jezelf kiest en wel weggaat. Die keuze is uiteraard aan haar, maar ik vind het nogal wat om te stellen dat als je echt van iemand houdt, je niet zomaar weggaat. Het zal in geen geval zomaar zijn en het zal altijd veel verdriet geven, maar ik vind niet dat als je echt van iemand houdt, je altijd tot de laatste snik moet blijven als je zelf ook wordt meegesleurd in de ellende.

Susan schreef:Overigens kan ik best begrijpen dat als je partner alcoholist is, je op een gegeven moment voor jezelf kiest en wel weggaat. Die keuze is uiteraard aan haar, maar ik vind het nogal wat om te stellen dat als je echt van iemand houdt, je niet zomaar weggaat. Het zal in geen geval zomaar zijn en het zal altijd veel verdriet geven, maar ik vind niet dat als je echt van iemand houdt, je altijd tot de laatste snik moet blijven als je zelf ook wordt meegesleurd in de ellende.

Vind ik ook.

Susan schreef:Overigens kan ik best begrijpen dat als je partner alcoholist is, je op een gegeven moment voor jezelf kiest en wel weggaat. Die keuze is uiteraard aan haar, maar ik vind het nogal wat om te stellen dat als je echt van iemand houdt, je niet zomaar weggaat. Het zal in geen geval zomaar zijn en het zal altijd veel verdriet geven, maar ik vind niet dat als je echt van iemand houdt, je altijd tot de laatste snik moet blijven als je zelf ook wordt meegesleurd in de ellende.

Mijn moeder heeft destijds de scheiding in werking gezet omdat ze toen al vond dat hij teveel dronk. Enige tijd later kwam dit echter tot een soort van explosie (hij kwam zijn bed niet meer uit, dronk bijna een liter jenever per dag, en nog bier erbij) Dit kan op een gegeven moment je hele leven gaan beinvloeden (als kind of als parter) en op zo'n moment kan je er inderdaad achter komen dat houden van alleen niet genoeg is.
Toen ik een relatie had met een cokeverslaafde, kon ik het ook niet meer opbrengen. Telkens die leugens en de belofte van stoppen, maar toch steeds weer doorgaan. Dat breekt je op een gegeven moment op, het vertrouwen is weg. Aan de ene kant vindt ik het heel sterk als je dan bij en met een verslaafde kunt leven, aan de andere kant vergt het gewoon heel erg veel van jezelf.

Dat kan ik me voorstellen, en ik neem aan dat je moeder wel heel veel van je vader heeft gehouden en jij ook van je ex. Door te zeggen dat je niet 'zomaar' weggaat als je echt van iemand houdt, doe je de ex-partners van verslaafden tekort, vind ik.

Susan schreef:Dat kan ik me voorstellen, en ik neem aan dat je moeder wel heel veel van je vader heeft gehouden en jij ook van je ex. Door te zeggen dat je niet 'zomaar' weggaat als je echt van iemand houdt, doe je de ex-partners van verslaafden tekort, vind ik.

Juist. Je wordt er door meegesleept, ergens in getrokken waar je niet in wilt zitten. Het zou dus alsnog een optie kunnen zijn om dat aan te geven CBL. Al is het alleen maar om hem wakker te schudden. Om te laten merken dat het voor jou gewoon geen doen meer is zo.

Slaatje, eerst zeg je een relatie te hebben gehad met een alcoholverslaafde en daarna heb je het over een cocaineverslaafde. Heb je het over dezelfde persoon?

Caribbeanlover schreef:Slaatje, eerst zeg je een relatie te hebben gehad met een alcoholverslaafde en daarna heb je het over een cocaineverslaafde. Heb je het over dezelfde persoon?

Sterker nog, over twee verschillende personen. Ik heb een jaar samengewoond met een alcoholverslaafde. Deze relatie verbroken en bij mijn vader ga wonen die hetzelfde probleem had. Een jaar of drie later een jaar een relatie gehad met een cokeverslaafde.

Caribbeanlover schreef:Slaatje, eerst zeg je een relatie te hebben gehad met een alcoholverslaafde en daarna heb je het over een cocaineverslaafde. Heb je het over dezelfde persoon?

Maar is dit nou je enige antwoord op alle goedbedoelde adviezen die zijn gegeven? Het hoeft niet hoor, maar er zijn wel mensen die hier tijd voor je insteken en je leest heel selectief. Of sla je het allemaal wel op in je hoofd? Serieuze vraag hoor.

Jolee schreef:

Caribbeanlover schreef:Slaatje, eerst zeg je een relatie te hebben gehad met een alcoholverslaafde en daarna heb je het over een cocaineverslaafde. Heb je het over dezelfde persoon?

Maar is dit nou je enige antwoord op alle goedbedoelde adviezen die zijn gegeven? Het hoeft niet hoor, maar er zijn wel mensen die hier tijd voor je insteken en je leest heel selectief. Of sla je het allemaal wel op in je hoofd? Serieuze vraag hoor.

Zo gaat het vaak bij CBL...men geeft advies maar er wordt overheen gepraat of genegeerd of zo.