De wereld draait door...

Lieve lejow,

wat is dit een heftige situatie voor jullie. ik kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn. maar jullie meisje is sterk en voor je het weet komt ze naar huis hoe moeilijk het nu is. maar hierbij ook een hele lieve dikke digitale knuffel



liefs liesje

Sterkte Lejow

sterkte lejow, het is ook niet niks wat je allemaal hebt doorgemaakt en doormaakt.

Lejow toch! Ik kan me niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Je meisje zo ver weg, jij thuis zonder buik, zonder baby. Vreselijk! Als er iets is mag je me altijd bellen! Al huil je alleen maar, ik luister! En ik ben ook zo bij je als dat nodig is!

vind het echt rot voor jullie. Vind het ook maar gek dat ze jou naar huis hebben laten gaan terwijl jullie meisje nog zo ver van huis ligt. En ook nog met dit weer. Hoop dat er snel een plekje in je eigen woonplaats is. Sterkte in ieder geval.

Lieve Lejow, ik weet niet wat ik moet zeggen maar ik wil je wel een hele dikke knuffel geven en heel veel sterkte wensen

Ik zit er misschien helemaal naast; maar zijn de weken tot aan je 'officiële' verlof geen ziekteverlof/ziektewet? Ze gaan toch altijd uit van de vermoedelijke bevaldatum bij het berekenen van je verlof?

En wat raar van die brief zeg! Lekker professioneel van de gemeente.....

Verder heel veel sterkte de komende tijd. Uit ervaring weet ik dat het een hele heftige periode is en je wordt echt geleefd! Je emoties zijn op dat moment zo ontzettend dubbel!
Wat anderen ook zeiden: schrijf zo veel mogelijk op, dat help later wanneer je alles een plekje gaat geven.

Wat ontzettend rot om te lezen dat je je zo voelt. Ik hoop echt dat jullie meisje snel overgeplaatst kan worden naar een zh dichter in de buurt. Sterkte meid!

Een lejow! Wat lijkt me dit ontzettend moeilijk en heftig voor jullie. Veel sterkte de komende tijd!

Ezzer schreef:Ik zit er misschien helemaal naast; maar zijn de weken tot aan je 'officiële' verlof geen ziekteverlof/ziektewet? Ze gaan toch altijd uit van de vermoedelijke bevaldatum bij het berekenen van je verlof?.

Helaas gaat dit ook niet op, verlof gaat in na de geboorte.

Heel veel sterkte komende tijd! Zo herkenbaar, ondanks dat ons meisje wat langer bij me was geweest.

Ik had heel erg het gevoel nog niet klaar te zijn met de zwangerschap, had me zo verheugd op lekker shoppen en genieten van het verlof. Dan zijn er opeens zorgen, blijdschap, tegenvallers en wat ik moeilijk vond was de jaloersheid. Ik kende dat helemaal niet van mezelf.

Als ik een bevalling op tv zag waar het kind bij de moeder gelegd werd, of de moeder het kind na een keizersnee goed mocht bekijken....

Kan alleen zeggen dat bij mij het een tijdje heeft geduurt voor het minder werd. De scherpe kantjes gingen ervanaf. Voor de buitenwereld heb ik altijd een glimlach getoond, vond het namelijk zwak van mezelf, het ging toch immers goed met mijn kindje. Toch is mijn advies: praat of schrijf erover, uit je gevoel naar je naasten en de vaak goed bedoelde adviezen/commentaren (als geniet nog maar van je nachtrust, je kunt nu nog lekker uitslapen enz) zijn vaak goedbedoeld en komen uit een goed hart. Ik denk dat als ik dat had gedaan dat ik minder lang meoite met bepaalde zaken had.

Geniet van de mooie momenten met jullie meisje en ik hoop dat ze snel thuis komt.

Wat ik mij nog afvroeg, hoe gaat het nu met jouw moeder qua gezondheid? En hoe ervaart ze dit alles?

Dikke knuffel, het is ook niet niets allemaal!

Lieve Lejow, ook van mij een hele dikke Het is ook niet niks wat je allemaal meegemaakt hebt en waar je nog middenin zit. Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en A. lag toen op de kinderafdeling, ook niet bij mij dus. Dat vond ik al heel erg, kun je nagaan hoe ontzettend rot jouw situatie nu moet zijn. Ik hoop ook echt dat ze heel snel een plekje in R.dam voor haar hebben, dat scheelt al weer een beetje. En ik hoop dat er mbt verlof toch nog iets te regelen is, kan me voorstellen dat je het benauwd krijgt bij de gedachte dat je zo snel al weer aan de slag zou moeten. Ik heb niet echt goed advies voor je omdat ik het zelf niet heb meegemaakt, maar ik zou vooral zeggen luister naar jezelf. Geniet van je meisje (maar dat doe je ook volop zo te lezen) en doe verder wat goed voelt. Al is dat in bed liggen onder de dekens, er komt vanzelf een dag dat je je beter voelt dan nu en tot die tijd moet je het jezelf niet te moeilijk maken Ik heb echt respect voor je!

Oh die rotsneeuw die er ook nog bijkomt inderdaad. Heel veel sterkte, Lejow. Ik hoop dat ze zo snel mogelijk thuis is.

Ik kan me overigens heel goed voorstellen dat je nu juist houvast kunt hebben van dingen als data. Ik zou maandag gewoon even het UWV bellen, dan heb je in ieder geval duidelijkheid.

rapa nui schreef:Nou die brief zou ik zeker bewaren voor het plakboek! Vind het wel een erg vreemde fout maar eigenlijk ook wel wat grappig om nu al zo´n brief te krijgen.

Dat doen we ook zeker

Flower_L schreef:

Wat ik mij nog afvroeg, hoe gaat het nu met jouw moeder qua gezondheid? En hoe ervaart ze dit alles?

Die is zo trots als een pauw dat ze oma is (net als mijn vader trouwens, die tegen iedereen in de c1000 in het dorp verteld dat hij opa is hahaha).
Maar vind het wel erg moeilijk dat we nu door deze situatie gaan. Het enige voordeel wat er nu is, is dat er een webcam boven haar couveuse hangt. Hierdoor kunnen niet alleen wij haar zien, maar mijn moeder ook!!!

Met haar gezondheid gaat het niet best, ze wacht nog steeds op de operatie aan haar nieren, maar echt vaart schijnt er nie achter te zitten..

heel veel sterkte meis

Dikke knuffel! En wat een fout van de gemeente zeg!!

Ik weet niet wat ik moet zeggen, vindt het rot om te lezen dat je je zo voelt. Wil je sterkte wensen

Ah meid, kan me voorstellen dat je je nu zo voelt. Je kwam zo positief over en was al bang je dat ineens in een dip zou komen.
Het is ook niet niks wat er gebeurd is!

Het verlof blijf ik belachelijk vinden, snap echt niet dat dit nog steeds niet veranderd is.

Ik wil je heel veel kracht toewensen, ik weet niet hoe het voelt om in jouw situatie te zitten maar ik leef echt met je mee, ik hoop dat je je snel wat beter zal voelen

Lejow het is ook niet niks wat jullie nu meemaken. En dan inderdaad..alles gaat gewoon weer door terwijl jullie kindje ver weg in een bedje ligt, terwijl ze eigenlijk bij jullie zou moeten zijn. Lijkt mij ook zo onwerkelijk..dat is het al wanneer je een voldragen kindje hebt gebaard..maar nu was ze er opeens zo plotseling. Kan me voorstellen dat je daarvoor tijd nodig hebt om aan het idee te wennen. Hopelijk komt jullie meisje snel dichterbij zodat jullie makkelijker bij haar kunnen zijn.

Oh en die brief; ik zag bij iemand op mijn facebook dezelfde brief (zij heeft een zoontje van paar weken) dus blijkbaar is de gemeente met meerdere kindjes een beetje in de war geweest.