De wereld draait door...

ik weet even niet wat ik moet zeggen.
maar pas op dat je niet in deze negatieve spiraal blijft zitten want dan een postnatale depressie op de loer liggen.
probeer ook de positieve dingen te zien ook al is het moeilijk. Je hebt wel een heel mooi meisje op de wereld gezet!

Heb je niet een lieve vriendin of (schoon)familielid ofzo die je 1 of een paar dagen gezelschap kan komen houden en je een beetje kan helpen met alles?

Je hebt misschien wat dingen gemist (buikfoto) en er lopen wat dingen anders (die babyshower die je vast nog wel krijgt), maar je hebt wel je al naar omstandigheden gezonde dochter op de wereld gezet. Ik zou me niet zo bezighouden met die details en kijken hoe je de dingen die je nu hebt wat positiever kunt zien. Een gezond kind krijgen zit hem niet in buikfoto's en babyshowers lijkt me.

loesje schreef:
ik weet even niet wat ik moet zeggen.
maar pas op dat je niet in deze negatieve spiraal blijft zitten want dan een postnatale depressie op de loer liggen.
probeer ook de positieve dingen te zien ook al is het moeilijk. Je hebt wel een heel mooi meisje op de wereld gezet!

Hier ben ik het mee eens.

Daar was mijn vriend ook al bang voor, dat ik die kant op zou gaan.
En ik weet dat ons meisje het goed doet, maar baal wel flink van al die kleine dingetjes, die nu misschien totaal in het niet vallen, maar voor mij toch erg belangrijk waren.
Zeker omdat de eerste maanden van de zwangerschap ook echt niet grappig waren.

frolic schreef:

Lejow schreef:En dan ben ik mijn babyshower nog vergeten ook.. Mn beste vriendinnetje is al zeker 3 maanden bezig met het regelen ervan en hij zou afgelopen zaterdag plaatsvinden..

En mijn buikenshoot.. Als ik 34 weken zou zijn, zou Oreo prachtige foto's van mijn buik maken..

Bah bah bah bah

Ik weet zeker dat Oreo nu ook nog prachtige foto's van jullie 3e wil maken !!

+1!!



Lieve Lejow, het is ook allemaal niet niks.. Kan me voorstellen dat je je soms rot voelt..

Maar meid, probeer toch aub die positieve Lejow te blijven.. Dat kun je! En je mag natuurlijk ook gewoon balen van vanalles en verdriet hebben. Dat hoort erbij! Sta je zelf dat ook toe. Om vervolgens weer naar je poppetje te kijken, en te glunderen van trots. Je bent mama geworden van een heel bijzonder en sterk meisje, dat neemt niemand jou ooit nog af.

Lejow, mischien kun je terecht bij een maatschappelijk werkster. Heeft mijn zus toen vanuit het zkh aangeboden gekregen. Ook om even je verhaal te kunnen doen enz, en wie weet nog tips?
Mijn zusje heeft dat hij thuis kwam nog een paar dagen couveusenazorg gehad van een kraamverzorgster. Neem aan dat jullie daar straks ook recht op hebben.
Als ik in de buurt had gewoond had je van mij een lekker fruitje en aandacht gehad. Ik heb dat bij de eerste ook gemist.

woezel schreef:Lejow, mischien kun je terecht bij een maatschappelijk werkster. Heeft mijn zus toen vanuit het zkh aangeboden gekregen. Ook om even je verhaal te kunnen doen enz, en wie weet nog tips?
Mijn zusje heeft dat hij thuis kwam nog een paar dagen couveusenazorg gehad van een kraamverzorgster. Neem aan dat jullie daar straks ook recht op hebben.
Als ik in de buurt had gewoond had je van mij een lekker fruitje en aandacht gehad. Ik heb dat bij de eerste ook gemist.

Alleen als ze binnen 6 weken na de geboorte thuis komt..
En weet niet hoe groot die kans is..

Ja, ze hebben een maatschappelijk werkster, als het goed is neemt die contact met ons op, omdat B voor de 32 weken geboren is..

Ook echt even gebruik van maken lejow! Jij moet je verhaal ook even kwijt kunnen. Ik heb het toen afgeslagen, want he had wel wat beters te doen. Maar achteraf gezien had ik er echt even gebruik van moeten maken.

Daarbij is het helemaal niet gek dat je nu beseft wat je allemaal mist, en daar mag je best verdrietig over zijn. Maar trek wel op tijd aan de bel als het verdriet blijft overheersen, zodat er ook meteen stappen ondernomen kunnen worden.

Lejow schreef:

woezel schreef:Lejow, mischien kun je terecht bij een maatschappelijk werkster. Heeft mijn zus toen vanuit het zkh aangeboden gekregen. Ook om even je verhaal te kunnen doen enz, en wie weet nog tips?
Mijn zusje heeft dat hij thuis kwam nog een paar dagen couveusenazorg gehad van een kraamverzorgster. Neem aan dat jullie daar straks ook recht op hebben.
Als ik in de buurt had gewoond had je van mij een lekker fruitje en aandacht gehad. Ik heb dat bij de eerste ook gemist.

Alleen als ze binnen 6 weken na de geboorte thuis komt..
En weet niet hoe groot die kans is..

Ja, ze hebben een maatschappelijk werkster, als het goed is neemt die contact met ons op, omdat B voor de 32 weken geboren is..

Nou ja, waarom binnen 6 weken. Mijn neefje kwam na 10 weken pas thuis.
Ik zou zeker het aanbod vd maatschappelijk werkster aannemen.
En hoe gaat het met de kleine meid. Goed op haar plaats in het andere ziekenhuis?

Geen idee waarom dat is, zal kennelijk DSW beleid zijn

Gisteren ging het goed, ga zo even bellen (als ik tenminste kan stoppen met huilen pfff...) hoe ze de nacht doorgekomen is. En om 2 uur gaan we weer naar haar toe!

Vervelend dat je je zo voelt. Ik denk dat het wel goed is om met maatschappelijk werk te praten. Desnoods moet je zelf ff bellen. Je hebt er niks an als je je straks nog zo rot (of nog rotter zelfs) voelt als Benthe mee naar huis mag.

Jammer dat je zo ver weg woont. Ik had je graag willen helpen voor een tijdje.

yvonne schreef:

Vervelend dat je je zo voelt. Ik denk dat het wel goed is om met maatschappelijk werk te praten. Desnoods moet je zelf ff bellen. Je hebt er niks an als je je straks nog zo rot (of nog rotter zelfs) voelt als Benthe mee naar huis mag.

Jammer dat je zo ver weg woont. Ik had je graag willen helpen voor een tijdje.

Gek mens, jij hebt al genoeg aan je eigen zwangerschap die niet over rolletjes gaat

Lejow schreef:

yvonne schreef:

Vervelend dat je je zo voelt. Ik denk dat het wel goed is om met maatschappelijk werk te praten. Desnoods moet je zelf ff bellen. Je hebt er niks an als je je straks nog zo rot (of nog rotter zelfs) voelt als Benthe mee naar huis mag.

Jammer dat je zo ver weg woont. Ik had je graag willen helpen voor een tijdje.

Gek mens, jij hebt al genoeg aan je eigen zwangerschap die niet over rolletjes gaat

Ik kan heus nog wel een appel schillen of een sinaasappel persen..

Ach meis... Wat vervelend dat je je zo voelt! Ik hoop dat de maatschappelijk werker snel contact met je opneemt, het is fijn om even je verhaal te doen bij een professioneel iemand... En wbt dat kraamzorg vind ik inderdaad ook zo krom, logisch dat je daar in de eerste week niet bij nadenkt... Vind het dan ook niet zo netjes hoe ze dan met je omgaan... Maar dan krijgen we weer het regels zijn regels gebeuren, maar daar heb je niet zoveel aan als je hier middenin zit. En wbt in andere landen krijgen ze geen kraamzorg, tja het hoort erbij en zit in je verzekering (in elk geval voor een deel) dus dat vind ik niet opgaan.

Lieve Lejow wat vervelend dat je je zo rot voelt.
Ik kan me verder aansluiten in wat de anderen hier zeggen.
Het is ook gewoon even allemaal k*t, en het is oke om je ook zo te voelen, maar probeer idd niet in een negatieve spiraal te blijven. Probeer ook wat leuke afleidingen te zoeken ook al heb je daar misschien helemaal geen zin in.
Als Benthe straks thuis is, zullen echte vrienden en famillie heus nog wel langskomen om haar te bewonderen, zo niet dan zijn dat toch geen echte vrienden.
Vraag vrienden/fam of ze een x willen langskomen omdat je je zo rot voelt en daar behoefte aan hebt.

Oja Lejow, jouw woonplaats is zo ver niet voor mij met de auto. Dus mocht je nog hulp van iemand kunnen gebruiken, dan roep je maar! Misschien zit je ook wel helemaal niet op hulp van een onbekende te wachten, maar voor het geval dat weet je in elk geval dat ik gerust wat voor je wil doen.

He, wat vervelend dat je,je zo rot voelt.
Ik weet niet zo goed wat te zeggen maar ik weet wel bijna zeker dat het goed gaat komen.
Je zit nu in een emotionele achtbaan, je zit nog in je kraamweek, hebt ook je kraamtranen en eigenlijk hoor je nu gewoon lekker te keuvelen met je meisje en beschuit met muisjes te eten.
Maar echt, het komt goed! Dit gevoel gaat ook weer over.

Wat vervelend dat je je zo voelt Lejow. Het is natuurlijk ook niet niks allemaal. De zorgen om B., de zorgen om je moeder en dan de kraamtijd die zó anders is dan je je had voorgesteld. Je had nu gewoon moeten genieten van je zwangerschap met alles eromheen, zoals een babyshower en buikfoto's. De wereld waarin je nu leeft is zó anders... Ik sluit me aan bij de rest, dat het me verstandig lijkt gebruik te maken van de maatschappelijk werkster die je aangeboden is.

Pas verder goed op jezelf, voor je het weet zak je door in een negatieve spiraal en dan is het heel moeilijk daar weer uit te komen.

Ik vind het trouwens wel vreemd dat je totaal geen recht meer hebt op kraamzorg, want je mag (volgens de site van DSW) je uren kraamzorg verdelen over 10 dagen (gerekend vanaf de dag van de bevalling). In dat geval zou je nog twee dagen een paar uurtjes kunnen krijgen. De dingen die jij noemt, zijn overigens geen officiële taken van de kraamverzorgster. De meeste kraamverzorgsters doen dat soort dingen wel, maar in principe zorgen ze alleen voor moeder en kind. Zijn er trouwens geen andere mogelijkheden voor hulp, thuiszorg bijvoorbeeld? Het lijkt me voor jou en je vriend immers onmogelijk alles te combineren. Werk van jouw vriend, de ziekenhuisbezoekjes naar B., jouw herstel, alle zorgen eromheen en dan ook nog je huishouden. Dat lijkt me wel een beetje veel van het goede eigenlijk.

In elk geval hoop ik dat je je snel weer wat beter voelt. Als je niet zo ver weg zou wonen, zou ik je zo een ochtend komen helpen. (Al kan ik me voorstellen dat je nu helemaal niet zit te wachten op een zwangere buik om je heen).

Sluit me aan bij tips van de dames hierboven. Verder vroeg ik me af of je omgeving weet hoe het echt met je gaat? Zo niet, wees eerlijk! Zij willen jou vast graag helpen, huis schoonmaken, was doen, eten koken, boodschappen doen. Vaak vinden mensen het fijn als je concreet iets aan ze vraagt.

Praktisch gezien dacht ik misschien kunnen jullie een zzp kraamverzorgster inhuren en die zelf betalen (als die mogelijkheid er is), vraag hulp via www.stichtinghip.nl.

Bedankt Nana, zal er eens naar kijken..
Lees nu inderdaad op de site van DSW dat zei over 10 dagen kraamzorg spreken, de telefoniste had het over 7 dagen.. Ik snap er echt niets meer van..

Ben wel weer redelijk 'opgedroogd', heb het 's morgens het moeilijkst.
Mijn schoonouders dringen ook aan dat ik om hulp moet vragen, maar vind dat zo lastig.. Om te vragen of iemand wat in huis wil doen voor me

We zijn vanmiddag weer bij haar geweest en ze doet het goed. Alle infuusjes zijn er nu uit! Ze was ook weer wat aangekomen. Wel moest ze weer even onder de lamp omdat ze toch weer wat te geel was.
De rit gisteren heeft haar wel wat gedaan, want ze had vandaag wat dipjes in haar hartslag en ze was erg rustig. Maar daar had de zuster ons al voor gewaarschuwd.
Ook kregen we de fysio op bezoek, die haar in de gaten zal gaan houden. Heb ik donderdag een afspraak met de lactatiekundige en vrijdag een afspraak met de kinderarts..
Pfff..

studiebol schreef:Lieve lejow, jou meisje moet misschien langer in het ziekenhuis blijven dan mijn meisjes, maar ik kan je wel vertellen mensen komen echt op kraambezoek! Echt! Nu de meiden drie en halve maand zijn krijgen we nog kraambezoek! Tuurlijk komen mensen, mensen willen graag weten hoe het met jullie is maar ook hoe het met je meisjes is.

En dat er geen mensen in het ziekenhuis mogen komen, of nou ja minder vind ik achter af wel goed. Laat je dierbare komen en laat de rest thuis komen. Geniet van de tijd die jullie nu hebben met de kleine, geniet van het kangeroeen, want als je straks thuis bent dan doe je dat veel minder.

En de kraamzorg, ja dat is vervelend dat je daar geen recht meer op hebt... probeer voor je zelf een lijstje te maken dat je per dag even een dingetje doet, zodat je langzamer hand weer je huis op orde krijgt. Heb je geen lieve buurvrouw/schoonmoeder/vriendin die even wil helpen?

Op die manier deed ik het tenminst en dat hielp mij wel.

Veel sterkte meid!

Ik had hele schoonmaakplannen voor mijn verlof hahaha. De keuken en badkamer moeten nodig gedaan worden, helaas komt dat er niet meer van

En inderdaad, bezoek in het ziekenhuis kan ik wel begrijpen hoor, al die onrust die het met ze meebrengt!

Wat vervelend dat je zo teleurgesteld bent in het verloop en dat je júíst die kleine dingetjes mist. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt, je hebt er een bundeltje geluk voor terug. Je dochter doet het naar omstandigheden echt waanzinnig goed en ondanks alles is ze verbazingwekkend snel naar onze stad gekomen. Ik geloof ook niet dat als je dochter dadelijk in jouw en R's armen thuis mag liggen, dat er geen interesse meer voor haar en jullie kraamtijd is. Ik zou bijna denken dat je familie en vrienden juist graag langskomen om haar eindelijk in jullie vertrouwde omgeving van harte welkom te heten. Ik zou in elk geval ontzettend nieuwsgierig zijn. Ik hoop dat je snel met iemand kan praten om de gebeurtenissen, je gedachten en gevoelens op een rij te kunnen zetten. Als alles is 'opgeruimd' in je hoofd en gevoel, zal je vast nog méér kunnen genieten van jullie ouderschap en dochter. Heel veel sterkte!