Biechttopic 4

Lieskuh schreef:Dat je vriend vreemd ging is al walgelijk genoeg natuurlijk, maar dat hij tijdens en net na je bevalling vrolijk met haar loopt te sms-en kan er bij mij echt niet in. Dat is inderdaad hoogverraad. Hij zou op dat moment gewoon dolgelukkig moeten zijn met zijn vriendin en pasgeboren kindje, dat die meid in uberhaupt toen in zijn hoofd opkwam is gewoon niet in woorden uit te drukken.
Ik kan me voorstellen dat je vanbinnen helemaal verscheurd bent, ik wil je alle sterkte wensen voor de tijd die komen gaat, wat je 'keuze' ook gaat zijn.

@vreemdgaan in het algemeen:
Al was de seks (voor hem slecht) en al heb je niet veel over je gevoelens en dergelijke zaken gepraat, dat maakt echt helemaal niets uit. Vreemdgaan is gewoon nooit goed te praten. Als hij minder tevreden was over de relatie in wat voor zin dan ook, dan moet hij de 'ballen' hebben om het te zeggen ipv zo'n verraad te plegen. Wat jij er vervolgens als vrouw mee doet is natuurlijk aan jou. Ik zelf denk niet dat ik ermee zou kunnen leven. Ik heb al een keer aan de andere kant gestaan en bij mij bleef de onzekerheid een heel groot probleem, er bleef niet veel van mij over. Je verdient in een relatie iemand die net zoveel van jou houdt als jij van hem.

+1

Lieskuh schreef:Dat je vriend vreemd ging is al walgelijk genoeg natuurlijk, maar dat hij tijdens en net na je bevalling vrolijk met haar loopt te sms-en kan er bij mij echt niet in. Dat is inderdaad hoogverraad. Hij zou op dat moment gewoon dolgelukkig moeten zijn met zijn vriendin en pasgeboren kindje, dat die meid in uberhaupt toen in zijn hoofd opkwam is gewoon niet in woorden uit te drukken.
Ik kan me voorstellen dat je vanbinnen helemaal verscheurd bent, ik wil je alle sterkte wensen voor de tijd die komen gaat, wat je 'keuze' ook gaat zijn.

@vreemdgaan in het algemeen:
Al was de seks (voor hem slecht) en al heb je niet veel over je gevoelens en dergelijke zaken gepraat, dat maakt echt helemaal niets uit. Vreemdgaan is gewoon nooit goed te praten. Als hij minder tevreden was over de relatie in wat voor zin dan ook, dan moet hij de 'ballen' hebben om het te zeggen ipv zo'n verraad te plegen. Wat jij er vervolgens als vrouw mee doet is natuurlijk aan jou. Ik zelf denk niet dat ik ermee zou kunnen leven. Ik heb al een keer aan de andere kant gestaan en bij mij bleef de onzekerheid een heel groot probleem, er bleef niet veel van mij over. Je verdient in een relatie iemand die net zoveel van jou houdt als jij van hem.

+1

Ik lees ook ergens dat hij tegen haar heeft gezegd van we kunnen geen contact meer met elkaar hebben. Het is geen kwestie van kunnen, maar van willen! Als hij spijt heeft, verder met je wil en voor zijn huidige relatie wil gaan, dan moet hij ook wel de ballen hebben om tegen haar te zeggen van ik wil geen contact meer met je.

-

Heel goed dat je een afspraak hebt gemaakt bij de huisarts. Sterkte.

Ik snap ook niet dat je kunt zeggen dat je gewoon niet weet waarom je bent vreemd gegaan. Als het 1 keer is geweest in een dronken bui, dan kan ik me ergens voorstellen dat je het niet weet. Maar structureel? En ook nog eens zoveel contact?Dan weet je dondersgoed waarom je vreemd gaat, maar heb je niet de ballen om dat op tafel te gooien. Wat een walgelijke actie. Ik hoop dat je eruit komt Biechtje

Lady4 schreef:Ik heb geen tips voor je, zelfmoord-biechtje. Ik wil alleen zeggen dat ik het heel moedig vind dat je de stap hebt genomen om hulp te zoeken. En wat die afspraak betreft, bel ze morgen nogmaals en vertel alsnog waarom je graag sneller bij je huisarts terecht wilt.

Sterkte!!

+1

Biechtje01 schreef:

Zijn er mensen die die herkennen en wat doen jullie er tegen? Ik kan pas volgende week bij mijn huisarts terecht (stom, ik had moeten zeggen waarom ik een afspraak maakte natuurlijk)

Ik herken het wel maar bij mij zal het altijd (als ik er aan denk want ik heb het nu niet meer zo vaak) bij de gedachte blijven.
Overigens ben ik niet depri of iets maar ik vind het leven nou eenmaal niet zo fantastisch (ondanks de leuke dingen) dat ik 80 wil worden.

-

Biechtje kan je het niet mailen naar de dokter of assistente waarom je het verzet wil hebben?
Mailen is misschien minder eng om het te zeggen?

Wat raar dat de huisarts zelfmoord klachten niet als spoed behandeld? Je zou denken dat dit wel zo is? Wanneer kun je wel terecht Biechtje? Wat goed van je dat je hulp gaat zoeken! Hopelijk neemt de arts je serieus en wordt je doorgestuurd. Heel erg veel sterkte

Cimic schreef:Wat raar dat de huisarts zelfmoord klachten niet als spoed behandeld? Je zou denken dat dit wel zo is? Wanneer kun je wel terecht Biechtje? Wat goed van je dat je hulp gaat zoeken! Hopelijk neemt de arts je serieus en wordt je doorgestuurd. Heel erg veel sterkte

Zoals ik het begrijp, heeft het biechtje niet verteld waarom ze een afspraak wilde, waardoor de huisarts ook niet weet dat het een spoedgeval is.

Biechtje, misschien kan je wel mailen naar je huisarts/zijn assistent?

Of dat iemand anders even voor je belt?

Ik biecht op dat ik het helemaal niet leuk vind dat ik meestal degene ben die contact met vrienden/vriendinnen opneem. Als ik zelf niks onderneem, dan hoor ik gewoon niks (believen me, i tried) en dat maakt me soms best onzeker, en ik word er ook wel een beetje boos van.

Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Zelda schreef:

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Dat is toch het zelfde?

Smikkell schreef:

Zelda schreef:

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Dat is toch het zelfde?

Ja, eigenlijk wel

Zelda schreef:

Smikkell schreef:

Zelda schreef:

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Dat is toch het zelfde?

Ja, eigenlijk wel

Zelda schreef:

Smikkell schreef:

Zelda schreef:

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Dat is toch het zelfde?

Ja, eigenlijk wel

Ik ben zelf ook zo iemand die weinig laat horen. Als de ander wil afspreken vind ik dat meestal wel gezellig. Een vriendschap is voor mij niet minder belangrijk als ik niet zo actief ben. Ik denk dus ook niet dat je (altijd) kunt stellen dat je voor hen niet belangrijk of geen echte vriendin bent als ze minder actief zijn. Blijft het probleem dat jij het vervelend vindt dat het vooral van jouw kant lijkt te komen natuurlijk.

Ik herken jou biecht heel erg Zelda.

Ik voelde me ook heel teleurgesteld in mensen en werd er heel onzeker van, omdat ik dacht dat die mensen mij niet leuk genoeg vonden.

Ik heb toen ook geprobeerd het los te laten, en dat ging heel moeilijk, want van hun kant bleef maar niets komen. Op een gegeven moment heb ik het opgegeven, met heel veel moeite, en daardoor ben ik sommige vriendinnen kwijt geraakt helaas. Maar blijkbaar waren ze het niet waard? Al moet ik wel zeggen dat mn zelfvertrouwen daar wel een deuk mee heeft opgelopen.

Sommige vriendinnen bleken weinig contact prima te vinden, en daar heb ik me toen een beetje in aangepast zeg maar, al moet ik wel zeggen dat ik ze nog steeds kwalijk neem hoe het gegaan is, ik vertrouw ze daarom niet goed meer. Zo werkt het bij mij helaas.Ik heb bij die vriendinnen de verwachtingen van mezelf naar hen bijgesteld, en voor mij zijn het nu meer kennissen zeg maar.

Weet niet of je iets in mijn verhaal herkent, maar ik wil in ieder geval aangeven dat ik het herken en dat het soms beter is je eigen verwachtingen bij te stellen dan je steeds te laten teleurstellen. Sterkte!

Smikkell schreef:

Zelda schreef:

Smikkell schreef:

Zelda schreef:

TGR schreef:Zelda, dan zijn dat mensen die er een andere vorm van vriendschap op nahouden dan jij.

Misschien wel, of ze hechten gewoon niet zoveel waarde aan regelmatig contact als ik.

Dat is toch het zelfde?

Ja, eigenlijk wel

Ik ben zelf ook zo iemand die weinig laat horen. Als de ander wil afspreken vind ik dat meestal wel gezellig. Een vriendschap is voor mij niet minder belangrijk als ik niet zo actief ben. Ik denk dus ook niet dat je (altijd) kunt stellen dat je voor hen niet belangrijk of geen echte vriendin bent als ze minder actief zijn. Blijft het probleem dat jij het vervelend vindt dat het vooral van jouw kant lijkt te komen natuurlijk.

+1. Ik denk dan ook vaak: oh shit.. ik had haar ook wel kunnen bellen. Ik denk daar simpelweg niet aan, vooral bij vrienden die ik niet vaak irl zie.

*weg*

Dan moet je zorgen dat je jezelf geen loser vindt. Ik vind je een leuke, lieve, grappige, interessante dame. Maar door je moederschap heb je een aantal dingen (nog) niet kunnen doen.

Ik heb nu sinds een paar jaar een relatie met mijn vriend. Sinds het begin heb ik geen grote klik gehad met zijn vriendengroep. Het zijn een aantal jongens die hij al kent sinds de basisschool. De jongens gaan nog wel, daar kan ik wel mee ouwehoeren in de kroeg, maar hun vriendinnen . Met twee van de drie klikt het gewoon écht niet. Het zijn zulke andere meisjes dan mijn eigen vriendinnen. Wat ik vooral heel erg irritant vind is dat ze zo verschrikkelijk afhankelijk van hun vriend zijn, die jongens komen echt nooit naar de groep toe zonder die meisjes mee te nemen. Die meiden zijn er dus ook altijd bij als ik met mijn vriend meega naar zijn vrienden, wat eens in de 2-3 maanden gebeurd.
Als ik dan meega, is de sfeer nooit echt lekker. En waarom? 1,5 jaar heb ik er naar moeten gissen, totdat de spanning zo hoog op liep dat het de jongens ook zelf opviel dat er spanning was in de groep. Mijn vriend hoorde van een van zijn vrienden dat een van de meisjes nog steeds na 1,5 jaar zat met een opmerking die ik tegen haar had gemaakt. Die opmerking was ik zelf al vergeten, maar ik kan me de context nog wel herinneren. Ze zat mijn zwager belachelijk te maken, waarop ik haar een sner gaf. Ipv van dat ze diezelfde avond, of een keertje later na me toe komt en zegt 'wat was dat een kutopmerking', heeft ze sindsdien mij genegeerd, over me geroddeld / in een kwaad daglicht gezet etc. Ik ben vorige week met haar het gesprek aangegaan omdat ik het echt zat was. We gingen stappen, en tot toen was de avond het echt gezellig, dus ik dacht tijd om met een schone lij te beginnen. Nou toen kwam het er dus uit dat zij met die ene opmerking zat waarop ik mn excuses heb aangeboden en vroeg zullen we er dan een streep onderzetten en normaal tegen elkaar doen? Rest van de avond was het hartstikke gezellig dus ik was helemaal blij en mn vriend ook, want die vind het gewoon heel erg naar. Maar wat schetst mijn verbazing? Gisteravond appt het bewuste meisje mij, dat ze alsnog een keer een gesprek wil? Dus toen een lang whatsapp gesprek gehad over dat zij een gesprek met de hele groep wil en bladiebladiebla. Nou mn broek zakte af.. dan heb je gezegd dat het goed is en kom je er alsnog weer op terug? Ik heb het heel netjes gehouden en gezegd dat ik geen behoefte had om het er nog een keer of te hebben. Waarop ze maar door bleef gaan.
Volgens mij wil ze gewoon in de hele groep bevestigd zien dat ik mn excuses aanbied ofzo, nou echt niet :cyclops: stom kind..

Beetje vaag verhaal misschien maar goed wel ff lekker om alles van me af te typen.