Hoe schuldig is een minnares?

Carrie schreef:

Eucalypta schreef:Er zijn zoveel redenen waarom mensen bij elkaar blijven en zoveel redenen waarom relaties niet lopen en evenveel redenen om vreemd te gaan. Ik denk echt dat je niet zoveel kunt zeggen over zulke dingen voordat je het van dichtbij meemaakt. Er zijn maar weinig mensen die direct opstappen na vreemdgaan. Die stelligheid gaat er vanzelf af als het je zelf overkomt

Dat denk ik ook. Ik zei ook altij dat ik meteen weg zou gaan, maar heb het toen ook niet gedaan bij een ex.

Ik dacht juist altijd dat ik wat milder zou zijn, maar ik heb echt meteen de relatie verbroken. Maar bij mij was dat denk ik uit reactie op zoveel verraad en bedrog uit zulke onverwachte hoeken, dat ik een plotselinge beslissing heb genomen. Toen ik verder tot rust kwam ben ik daar echter wel bij gebleven. Het was voor mij gewoon onvergeeflijk.

Nou RYW, bij jou vind ik dat ook wel echt meer dan logisch. Jij bent van twee kanten hard bedonderd en er is gewoon meerdere keren een toneelstuk opgevoerd. Je had haar vaak in huis, was er voor haar én je ex met zijn problemen en bent zo hard bedonderd. Ik denkt dat als íemand dat recht had, jij dat was (niet dat anderen dat niet hebben, maar bij jou was het wel echt dubbel bedrog).

Caro schreef:Nou RYW, bij jou vind ik dat ook wel echt meer dan logisch. Jij bent van twee kanten hard bedonderd en er is gewoon meerdere keren een toneelstuk opgevoerd. Je had haar vaak in huis, was er voor haar én je ex met zijn problemen en bent zo hard bedonderd. Ik denkt dat als íemand dat recht had, jij dat was (niet dat anderen dat niet hebben, maar bij jou was het wel echt dubbel bedrog).

Grappig, mijn broer heeft bijna letterlijk hetzelfde tegen mijn ex gezegd. Die was boos dat ik wilde scheiden om 'een foutje'. En mijn broer heeft gezegd: a) als er nou IEMAND het recht heeft om boos te zijn dan is zij het wel, en b) als ze wil scheiden, of dat nou is om een foutje, om helemaal niets of omdat je een moordende psychopaat bent, dan GAAT ze scheiden, dat recht heeft ze en niemand kan haar dwingen om te blijven als ze weg wil. Klaar.

Ik denk dat als je als het ware kijkt naar de schade die er is aangericht, en als de brokstukken nog op te lappen zijn, dan probeer je dat. Maar als alles is weggevaagd omdat de klap zo ontzettend hard was, dan stop je ermee. En dat heb ik dan in mijn geval gedaan, inderdaad.

Precies. Ik kan er nog steeds niet bij dat dat jou is aangedaan. En dan door haar snap ik het helemaaaaal niet. Maar haar destijdse vriend wist het ook maar keurde het goed, toch? Of deed net alsof hij niks wist.. zoiets?

Nou, nogmaals: ik denk echt dat als iemand dat recht had, dat jij dat was. Een foutje is als je uitgleed en er oeps: zomaar in valt. Maar dat doe je niet keer op keer, en dan voer je ook geen toneelstukjes op. Nee hoor, het wás gewoon fout, geen klein foutje.

Caro schreef:Precies. Ik kan er nog steeds niet bij dat dat jou is aangedaan. En dan door haar snap ik het helemaaaaal niet. Maar haar destijdse vriend wist het ook maar keurde het goed, toch? Of deed net alsof hij niks wist.. zoiets?

Nou, nogmaals: ik denk echt dat als iemand dat recht had, dat jij dat was. Een foutje is als je uitgleed en er oeps: zomaar in valt. Maar dat doe je niet keer op keer, en dan voer je ook geen toneelstukjes op. Nee hoor, het wás gewoon fout, geen klein foutje.

Nou, wat de rol van haar man precies was weet ik niet, van de drie betrokkenen heb ik drie verschillende verhalen gehoord en ik vertrouw ze alle drie voor geen cent, dus ik heb geen idee wat er precies gebeurd is. Hij was in elk geval 15 jaar lang mijn beste vriend, maar in het beste geval wist hij ervan en heeft hij bewust afgesproken met mijn ex en vriendin dat ze het voor mij geheim zouden houden, en in het slechtste geval deed hij eraan mee en was het een three way thing, zegmaar. Ik wil het liever niet weten, denk ik.

Zij zijn inmiddels ook gescheiden, en misschien heel kinderachtig, maar ik denk wel eens: lekker voor je

RYW schreef:

Caro schreef:Precies. Ik kan er nog steeds niet bij dat dat jou is aangedaan. En dan door haar snap ik het helemaaaaal niet. Maar haar destijdse vriend wist het ook maar keurde het goed, toch? Of deed net alsof hij niks wist.. zoiets?

Nou, nogmaals: ik denk echt dat als iemand dat recht had, dat jij dat was. Een foutje is als je uitgleed en er oeps: zomaar in valt. Maar dat doe je niet keer op keer, en dan voer je ook geen toneelstukjes op. Nee hoor, het wás gewoon fout, geen klein foutje.

Nou, wat de rol van haar man precies was weet ik niet, van de drie betrokkenen heb ik drie verschillende verhalen gehoord en ik vertrouw ze alle drie voor geen cent, dus ik heb geen idee wat er precies gebeurd is. Hij was in elk geval 15 jaar lang mijn beste vriend, maar in het beste geval wist hij ervan en heeft hij bewust afgesproken met mijn ex en vriendin dat ze het voor mij geheim zouden houden, en in het slechtste geval deed hij eraan mee en was het een three way thing, zegmaar. Ik wil het liever niet weten, denk ik.

Zij zijn inmiddels ook gescheiden, en misschien heel kinderachtig, maar ik denk wel eens: lekker voor je

Haha logisch toch, zou ik ook hebben! Jouw geval van een vreemdgaande ex was ook wel een stuk of 20 stappen erger ivm jouw goede vriendin en jouw beste vriend. Ongelooflijk. Zou er ook meteen mee gekapt zijn denk ik. Wát een verraad van alle kanten.

Lijkt me volkomen logisch die gedachte! Wat een griezelverhaal... Gadver.

Eucalypta schreef:Er zijn zoveel redenen waarom mensen bij elkaar blijven en zoveel redenen waarom relaties niet lopen en evenveel redenen om vreemd te gaan. Ik denk echt dat je niet zoveel kunt zeggen over zulke dingen voordat je het van dichtbij meemaakt. Er zijn maar weinig mensen die direct opstappen na vreemdgaan. Die stelligheid gaat er vanzelf af als het je zelf overkomt

Ik riep ook altijd met mijn grote mond dat ik gelijk weg zou gaan als mijn vriend vreemd zou gaan. Mijn ex is vreemdgegaan en wat deed ik hem vergeven en proberen om het goed te maken Dus ik zeg nooit nooit meer. Heb er wel van geleerd en misschien als het mij ooit nog een keer overkomt dat ik wel makkelijker denk en in ieder geval geen lijmpoging meer doe. De ervaring die ik mee hebt gemaakt is dat het toch niet werkt hoeveel ik dan ook van iemand hou.

En over de vraag van de TO, hoe verliefd ik dan ook mag zijn als ik weet dat hij een vriendin heeft dan nog zou ik geen poging wagen om vreemd te gaan. Ik vind het respectloos en wil graag mezelf nog in de spiegel aan kunnen kijken. Ik weet nu hoeveel pijn het kan doen als iemand vreemd gaat, z'n pijn wil ik niemand aan doen. Verliefdheid overkomt je maar je hebt nog altijd zelf in de hand wat je er mee doet. Dan maar proberen om er een normale vriendschap van te maken en als dat niet lukt het contact verbreken.

Zusje, ik snap wel waarom ze niet uit elkaar gaan, er is een financieel plaatje en mochten ze uit elkaar gaan dan is degene waar ik seks mee heb gehad flink de pineut. Dat is voor hem niet alleen de reden, ook zijn vrouw wil niet weg. Zij vind het wel goed zo, ze zit in zijn huis, rijdt rond in een auto die hij betaald en hij is hele dagen weg tot ' s avonds laat om ervoor te zorgen dat ze het allemaal kunnen betalen.
Ik kan er niet over oordelen, ik snap het zelf ook niet. Ik zou zo niet willen en kunnen leven, niet als vrouw zijnde die echt overal van profiteerd en ook niet als kostwinnaar die zichzelf echt kapot werkt om het allemaal te onderhouden. Dit schijnt allemaal al heel lanf te spelen, en wie ben ik dan om te zeggen dat wij geen seks kunnen hebben (daar zouden andere redenen voor moeten zijn, niet dat financiele en hoe zij met elkaar leven). En ik ben niet op zoek naar relatiemateriaalm dus uiteindelijk is het zijn afweging en niet de mijne.

Ik denk dat het wijzen naar een minnaar/minnares ook gewoon enorm makkelijk is. Want hoe pijnlijk is het om te weten dat ook jou partner schuldig is. Daarom vinden wij dan dat juist de ander de schuld heeft. Ik denk dat het een soort afweermechanisme is. Als je zo erg bezig bent met de andere partij en niet met degene die met jou een leven deelt, hoef jij tenminste niet je eigen waarheid onder ogen te zien. Een vriendin van mij die werd gedumpt omdat haar vriend een andere meid had leren kennen. Mijn vriendin zei alleen maar: "Het is haar schuld, en als zij er niet was geweest...etc". Ik snap dat dit de makkelijkste uitweg is, want het geeft jou het minste pijn. Maar het feit blijft dat de schuldige jou eigen partner is.

Als mijn vriend vreemd zou gaan, is dat de schuld van mijn vriend. Als ik de vrouw ken waarmee hij wat gedaan zou hebben, dan zou ik het jammer vinden dat ze mij niks verteld heeft. En als iedereen iets erover zou weten en maar niks tegen mij zou vertellen om mij te beschermen dan zou ik dat ook hen kwalijk nemen. Maar ik zou nooit op iemand boos zijn, mijn vriend is dan de schuldige niet de rest. Of ik dan bij hem blijf of niet...tja geen idee...kan je ook niet van tevoren zeggen denk ik.

Verona schreef:Ik denk dat het wijzen naar een minnaar/minnares ook gewoon enorm makkelijk is. Want hoe pijnlijk is het om te weten dat ook jou partner schuldig is. Daarom vinden wij dan dat juist de ander de schuld heeft. Ik denk dat het een soort afweermechanisme is. Als je zo erg bezig bent met de andere partij en niet met degene die met jou een leven deelt, hoef jij tenminste niet je eigen waarheid onder ogen te zien. Een vriendin van mij die werd gedumpt omdat haar vriend een andere meid had leren kennen. Mijn vriendin zei alleen maar: "Het is haar schuld, en als zij er niet was geweest...etc". Ik snap dat dit de makkelijkste uitweg is, want het geeft jou het minste pijn. Maar het feit blijft dat de schuldige jou eigen partner is.

Als mijn vriend vreemd zou gaan, is dat de schuld van mijn vriend. Als ik de vrouw ken waarmee hij wat gedaan zou hebben, dan zou ik het jammer vinden dat ze mij niks verteld heeft. En als iedereen iets erover zou weten en maar niks tegen mij zou vertellen om mij te beschermen dan zou ik dat ook hen kwalijk nemen. Maar ik zou nooit op iemand boos zijn, mijn vriend is dan de schuldige niet de rest. Of ik dan bij hem blijf of niet...tja geen idee...kan je ook niet van tevoren zeggen denk ik.

Ik ben het er niet mee eens dat het is omdat je de waarheid niet onder ogen wil zien, het gros van de bedrogen vrouwen zal zich echt wel realiseren dat hun eigen vriend een fout heeft gemaakt, maar je vriend is degene van wie je houdt, van wie je ook de andere kant kent en die over het algemeen wel wat krediet bij je heeft opgebouwd. Voor die minnares geldt dat allemaal niet. Ik vind dat vrij logisch.

Ik denk dat jullie beiden gelijk hebben Verona en Susan. Je partner heeft idd meer credits. Maar dat is pas nádat het bedrog uitkomt van belang. Bij dit soort onderwerpen worden minaressen (of minnaars, al wordt het daar volgens mij minder erg van gevonden) heel sterk veroordeeld uit volgens mij ook een soort angst. Want als je toegeeft dat niet alleen slechte mensen zulke dingen doen, maar hele gewone random mensen ook, dan moet je toegeven dat het jezelf ook kan overkomen dat je partner vreemdgaat of misschien wel dat je zelf ooit verliefd wordt op een ander en niet tegen de verleiding bestand bent.

Ik vind nog steeds 'je bent wel verliefd maar je bepaalt zelf wat je ermee doet' zo'n dooddoener, al riep ik het zelf ook altijd. Want als je eenmaal verliefd bént wil álles in je bij diegene zijn, en zie je alles opeens héél anders dan daarvoor zonder roze bril. Dan is het nog steeds je eigen keus wat je ermee doet hoor, maar zo makkelijk is het niet als je er midden in zit.

Het is hetzelfde als tegen een drugsverslaafde zeggen: ja, je kunt wel zin hebben in drugs, maar je bepaalt altijd nog zelf of je eraan toegeeft. Ook waar in principe, maar zo simpel ligt het domweg niet.



Over het algemeen is bij alle schokkende dingen die een mens kan overkomen de eerste reactie in de omgeving: 'dat zou mij niet overkomen, wánt...' of het nu gaat om een overval (wie gaat er dan ook pinnen na 8 uur 'savonds) een verkrachting (wie gaat er dan ook alleen over straat) een auto-ongeluk (ik rij heel voorzichtig en ik let wél op) of een mishandelende partner (ja, ik was alláng opgestapt, dat laat je toch niet me je doen?). De reactie is hetzelfde, ontkennen van de omstandigheden en het groter maken van de eigen invloed op zaken zodat het lijkt alsof een ander die het wél overkomt gefaald heeft en je zelf dus nog enigzins controle hebt over zulke zaken. En dat is gewoon niet altijd helemaal zo.

Niet dat vreemdgaan 'je overkomt', maar toegeven dat ook leuke, normale en aardige mensen de fout ingaan en verkeerde dingen doen is lastig, want ja, dan stel je je wel kwetsbaarder op. De wereld bestaat in mijn ogen niet uit slechte en goede mensen, maar gewoon uit mensen die soms goede en soms verkeerde keuzes maken.

Mooi gesproken Euc...

Dat van Kruimeltje vind ik nog steeds een slap verhaal eerlijk gezegd. Dat klinkt als zo'n man die in een slachtofferrol gekropen is en daar wel fijn zit om zich te laten vertroetelen door andere vrouwen 'mijn vrouw gebruikt me, ik heb het al zo lang slecht blaaaabla'. Ik weet niet, ik zou daar toch jeuk van krijgen denk ik maar je moet uiteraard zelf weten wat je ermee doet.

Ik keur vreemdgaan af maar ik ben ook geen heilige dus wat heb ik er eigenlijk nog over te zeggen?

Zusje schreef:Mooi gesproken Euc...

Dat van Kruimeltje vind ik nog steeds een slap verhaal eerlijk gezegd. Dat klinkt als zo'n man die in een slachtofferrol gekropen is en daar wel fijn zit om zich te laten vertroetelen door andere vrouwen 'mijn vrouw gebruikt me, ik heb het al zo lang slecht blaaaabla'. Ik weet niet, ik zou daar toch jeuk van krijgen denk ik maar je moet uiteraard zelf weten wat je ermee doet.

Ik keur vreemdgaan af maar ik ben ook geen heilige dus wat heb ik er eigenlijk nog over te zeggen?

Ik hou ook niet van mannen die in de slachtoffer- rol zitten, hij klaagt ook nergens over en weet ook dat hij fout zit, het is daarom ook maar 1 keer voorgekomen, maar misschien gebeurd het in de toekomst ook nog wel eens. Hij is natuurlijk ook schuldig, hij zou ook kunnen proberen zijn relatie te verbeteren maar ze hebben samen in therapie gezeten (lang voordat wij eens seks hebben gehad) en dat heeft schijnbaar ook niet geholpen.

Ostara schreef:
Ik weet dat hier meerdere dames rond lopen die dit gedaan hebben. Ik heb van deze meiden ook geen hoge pet meer op.

Ik vind dit zo kortzichtig. Iedereen maakt fouten in zijn leven, ook jij. Dat die fouten er voor iedereen anders uit zien dat is zo. Maar om iemand zo te veroordelen op basis van een keuze (of fout, hoe je het wil zien) die ze maken zegt meer over jou dan over hun. Overigens ben ik zelf maandenlang bedrogen en echt, als ik haar tegen zou zijn gekomen zou ik als een hysterisch wijf op haar zijn gedoken, had ik haar haar eruit getrokken en haar ogen uitgekrapt. Ik heb haar zo gehaat, mijn ex overigens net zo goed. Zij wist dat wij een relatie hadden, ze had zelf een relatie maar dat weerhield haar er niet van om achter mijn ex aan te gaan. Naar mijn idee beide schuldig dus.