Kindje van huisgenoot -update-

Susan schreef:Ik vind het geen stomme reacties, ik ben het juist eens met TGR, CKC, Zelda, VeryCherry en Sylvana. Ik vind vooral je triomfantelijkheid nogal vervelend overkomen.

Hm ok, dus ik mag niet blij zijn dat mijn verschrikkelijke huisgenoot eindelijk weggaat omdat ik geen sneue tienermoeder ben met geldproblemen?

Het lijkt wel of een aantal mensen hier vindt dat omdat zij 'heel veel heeft meegemaakt' ze niets anders moet krijgen dan symphatie, want ze is zo zielig met dat kindje. Ook al gedraagt ze zich egoïstisch en weigert ze rekening te houden met de mensen om zich heen.
We wonen hier met nog 6 mensen en al die mensen hebben stuk voor stuk veel meegemaakt. Is die levenservaring ondergeschikt aan die van haar, omdat er bij haar toevallig een kind uit is gekomen en bij de rest van het huis niet? Betekent dat dus automatisch dat de mensen die 'minder hebben meegemaakt' meer moeten pikken van de mensen die 'veel hebben meegemaakt' dan andersom..?!

Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Bex schreef:

Susan schreef:Ik vind het geen stomme reacties, ik ben het juist eens met TGR, CKC, Zelda, VeryCherry en Sylvana. Ik vind vooral je triomfantelijkheid nogal vervelend overkomen.

Hm ok, dus ik mag niet blij zijn dat mijn verschrikkelijke huisgenoot eindelijk weggaat omdat ik geen sneue tienermoeder ben met geldproblemen?

Het lijkt wel of een aantal mensen hier vindt dat omdat zij 'heel veel heeft meegemaakt' ze niets anders moet krijgen dan symphatie, want ze is zo zielig met dat kindje. Ook al gedraagt ze zich egoïstisch en weigert ze rekening te houden met de mensen om zich heen.
We wonen hier met nog 6 mensen en al die mensen hebben stuk voor stuk veel meegemaakt. Is die levenservaring ondergeschikt aan die van haar, omdat er bij haar toevallig een kind uit is gekomen en bij de rest van het huis niet? Betekent dat dus automatisch dat de mensen die 'minder hebben meegemaakt' meer moeten pikken van de mensen die 'veel hebben meegemaakt' dan andersom..?!

Ik vind dat je gelijk hebt hoor! Je bent gewoon blij dat je van de overlast af bent! Logisch toch? Je kan moeilijk met alles en iedereen rekening houden en iemand altijd maar zielig vinden en alles accepteren.. Zij moet ook leren dat de wereld niet om haar draait en dat het haar eigen schuld is.. had ze het maar beter moeten overleggen met jullie.
Ik denk dat er ook meer afspeelt dan nu alleen dit, dus kan me je gevoel heel goed voorstellen! Jammer voor haar, maar ja, het leven is hard..

Susan schreef:Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Blij zijn mag wel maar glimlachen niet..?

Bex schreef:

Susan schreef:Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Blij zijn mag wel maar glimlachen niet..?

Die smile is toch een uiting van blij zijn..

Smikkell schreef:

Bex schreef:

Susan schreef:Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Blij zijn mag wel maar glimlachen niet..?

Die smile is toch een uiting van blij zijn..

Dus ik begrijp dat mensen nu over een smiley vallen?

Liz schreef:

Smikkell schreef:

Bex schreef:

Susan schreef:Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Blij zijn mag wel maar glimlachen niet..?

Die smile is toch een uiting van blij zijn..

Dus ik begrijp dat mensen nu over een smiley vallen?

Hilarisch he.

Bex schreef:Hey iedereen,

Mijn huisgenoot die ondertussen 2 jaar bij ons in huis woont heeft een kindje van 5 (ik woon in een studentenhuis). Dit heeft ze ons niet vertelt op de kijkavond, dit deed ze pas toen ze hier al een paar weken woonde. Nu woont dat kind bij haar moeder (de oma dus) en af en toe komt ze hier op bezoek. Deze bezoekjes gaan zonder overleg, als we geluk hebben volgt er een mededeling dat ze weer komt voor een tijdje.
Op dit moment zit ze dus alweer meer dan een week bij ons thuis. Een paar dagen vind ik niet zo erg, ze is niet vervelend ofzo, maar wel heel erg druk. Als ze in de woonkamer zit hoor je haar altijd. En ja daar is ze 5 jaar oud voor, maar ik vind het niet horen in een studentenhuis. Zeker op dit moment heb ik al mijn concentratie nodig omdat ik met mijn scriptie bezig ben, dus ik vroeg mijn huisgenoot net hoelang haar kindje nog blijft. Toen kreeg ik: 'hoezo, je merkt er toch niks van?'. Toen ik uitlegde dat we gewoon geen kinderen gewend zijn in huis en dat je daar wel degelijk wat van merkt snapte ze dat niet helemaal. Ze zei dat ze nog niet wist wanneer ze haar weer terug naar oma brengt en ik heb door haar defensieve reactie niet echt verder durven vragen.
Nu ben ik een beetje bang dat dit wel eens heel lang kan gaan duren en ik twijfel een beetje waar ik de grens moet trekken voor mezelf. Mijn andere huisgenoten hebben er minder last van omdat mijn kamer het dichtst bij de woonkamer zit en daarbij zijn zij allemaal lekker vakantie aan het vieren nu. Maar ook zij vinden het ondertussen wel mooi geweest (uitslapen zit er nl niet in als er een 5 jarige door de gangen rent om half 8 's ochtends). Iemand ideeën hoe ik dit aan kan pakken?

Hier zeg je dat je niet verder durfde te vragen.. En even later in dit topic heb je het opeens al besproken en weet je dat zij haar kindje graag bij zich wilde hebben met de feestdagen. ( en dat is natuurlijk el heel raar.. waarom zou je als moeder je kind bij je willen hebben? )
Ik vind vooral jouw reactie erg flauw.. het is vakantie, het zijn de feestdagen.. zij is moeder. En wanneer wij zeggen dat we jou maar wat vaag etc vinden zijn er opeens al veeeel meer problemen geweest. Daarna probeer je nog eens zieltjes te winnen met info over haar huurachterstand en incasso's. Ik vind jou én je huisgenoten zielig. Ik hoop dat er iemand in de buurt is die ook meteen de huisbaas belt wanneer één van jullie een loge heeft. Je hebt niet eens het fatsoen genomen om haar eerst eens te vragen wanneer het kind wegging. Je wilde het kind alleen maar weg hebben. En bent daarnaast nog eens blij dat een moeder met kind op straat staat.. euhmm okee...

Smikkell schreef:

Liz schreef:

Smikkell schreef:

Bex schreef:

Susan schreef:Je mag best opgelucht zijn als een huisgenote die in jouw ogen overlast veroorzaakte weggaat, maar een grijnzende emoticon neerzetten als iemand uit haar kamer wordt gezet vind ik vrij misplaatst en onsympathiek. Het is ook de toon die de muziek maakt.

Blij zijn mag wel maar glimlachen niet..?

Die smile is toch een uiting van blij zijn..

Dus ik begrijp dat mensen nu over een smiley vallen?

Hilarisch he.

Ik vind de manier waarop ze het neerzet niet leuk, is dat nou echt zo moeilijk te snappen?

Voor de rest, geniet vooral van het feit dat zij eruit moet als je dat graag wil, maar accepteer wel gewoon dat sommige mensen hier je niet echt sympathiek over vinden komen.

Mijn studie en werk zijn gerealteerd aan kinderen. Ik heb echt geen hekel aan kinderen, maar thuis hoef ik ze niet te hebben en helemaal niet wanneer ik in een studentenhuis woon. Niets mis mee toch? Moet ze dan maar alles pikken omdat mevrouw zo zielig is? Ze kiest er zelf voor om de regels te overtreden en zo met haar huisgenoten om te gaan. Waarom zou ze sympatie krijgen? Haar kind woont bij haar moeder en dat woont het nu nog steeds. Zelf moet ze alleen opzoek naar een andere kamer en dat komt door haar eigen gedrag en het niet betalen van de rekeningen.

xxDila schreef:

Bex schreef:Hey iedereen,

Mijn huisgenoot die ondertussen 2 jaar bij ons in huis woont heeft een kindje van 5 (ik woon in een studentenhuis). Dit heeft ze ons niet vertelt op de kijkavond, dit deed ze pas toen ze hier al een paar weken woonde. Nu woont dat kind bij haar moeder (de oma dus) en af en toe komt ze hier op bezoek. Deze bezoekjes gaan zonder overleg, als we geluk hebben volgt er een mededeling dat ze weer komt voor een tijdje.
Op dit moment zit ze dus alweer meer dan een week bij ons thuis. Een paar dagen vind ik niet zo erg, ze is niet vervelend ofzo, maar wel heel erg druk. Als ze in de woonkamer zit hoor je haar altijd. En ja daar is ze 5 jaar oud voor, maar ik vind het niet horen in een studentenhuis. Zeker op dit moment heb ik al mijn concentratie nodig omdat ik met mijn scriptie bezig ben, dus ik vroeg mijn huisgenoot net hoelang haar kindje nog blijft. Toen kreeg ik: 'hoezo, je merkt er toch niks van?'. Toen ik uitlegde dat we gewoon geen kinderen gewend zijn in huis en dat je daar wel degelijk wat van merkt snapte ze dat niet helemaal. Ze zei dat ze nog niet wist wanneer ze haar weer terug naar oma brengt en ik heb door haar defensieve reactie niet echt verder durven vragen.
Nu ben ik een beetje bang dat dit wel eens heel lang kan gaan duren en ik twijfel een beetje waar ik de grens moet trekken voor mezelf. Mijn andere huisgenoten hebben er minder last van omdat mijn kamer het dichtst bij de woonkamer zit en daarbij zijn zij allemaal lekker vakantie aan het vieren nu. Maar ook zij vinden het ondertussen wel mooi geweest (uitslapen zit er nl niet in als er een 5 jarige door de gangen rent om half 8 's ochtends). Iemand ideeën hoe ik dit aan kan pakken?

Hier zeg je dat je niet verder durfde te vragen.. En even later in dit topic heb je het opeens al besproken en weet je dat zij haar kindje graag bij zich wilde hebben met de feestdagen. ( en dat is natuurlijk el heel raar.. waarom zou je als moeder je kind bij je willen hebben? )
Ik vind vooral jouw reactie erg flauw.. het is vakantie, het zijn de feestdagen.. zij is moeder. En wanneer wij zeggen dat we jou maar wat vaag etc vinden zijn er opeens al veeeel meer problemen geweest. Daarna probeer je nog eens zieltjes te winnen met info over haar huurachterstand en incasso's. Ik vind jou én je huisgenoten zielig. Ik hoop dat er iemand in de buurt is die ook meteen de huisbaas belt wanneer één van jullie een loge heeft. Je hebt niet eens het fatsoen genomen om haar eerst eens te vragen wanneer het kind wegging. Je wilde het kind alleen maar weg hebben. En bent daarnaast nog eens blij dat een moeder met kind op straat staat.. euhmm okee...

Moeder staat niet met kind op straat, want kind woont bij oma.. Plus dat ze echt niet per direct er uit gezet zal worden..

Als je met de feestdagen bij je kind wil zijn, dan ga je naar je moeder waar je kind woont.. Kan toch ook?

Ze hoeft zeker niet alles te pikken, maar de manier waarop dit is aangepakt vind ik echt geen schoonheidsprijs verdienen. Sowieso heb ik nergens gelezen dat het kind er woont, die aanname is naar mijn mening echt nergens op gebaseerd. Het is nu kerstvakantie, dikke kans dat het kind na dit weekend weer teruggaat naar de oma. Ze hadden ook na de kerstvakantie rustig met die huisgenote om de tafel kunnen gaan zitten om te bespreken dat het kind overlast veroorzaakt en dat de onduidelijkheid over hoe lang het kind blijft vervelend is - en hoe daar een volgende keer een compromis voor kan worden bedacht, bijvoorbeeld van tevoren overleggen, bespreken hoe lang de logeerpartij duurt, het kind mee naar buiten nemen als het te druk is, et cetera. Na de eerste de beste defensieve reactie (weet jij veel waarom ze op dat moment zo reageerde) wordt er geklaagd bij de huisbaas. Ik snap echt niet dat dat niet anders had gekund.

Maar dit duurt al twee jaar he. Het is niet na het eerste logeerpartijtje.

Dan snap ik sowieso niet dat er wordt gesproken over een kind dat bij haar inwoont, als het al het zoveelste logeerpartijtje is dan weet je onderhand toch wel dat het tijdelijk is? Neemt niet weg dat het vervelend kan zijn als je gevoelig bent voor de drukte die kinderen veroorzaken, maar het argument dat kamers maar door één persoon mogen worden bewoond vind ik dan wel onzin. Of heeft de rest nooit een vriendje of vriendinnetje dat een aantal dagen blijft slapen?

Ik denk dat het ook wel nuttig is om te weten waarom de situatie zo is gegroeid en waarom zij reageert zoals ze reageert. Misschien heeft haar moeder wel als voorwaarde gesteld dat haar kleinkind soms bij haar dochter logeert zodat zij tijd voor zichzelf heeft. Misschien kan ze op die momenten nergens anders heen. Misschien schaamt ze zich wel tegenover de rest dat ze in deze situatie zit of knijpt ze 'm zelf al weken van tevoren behoorlijk dat haar kind misschien wel weer herrie gaat maken en is ze zo gespannen als wat. Je had ook eens kunnen proberen om er op een andere manier over te praten, wat meer belangstellend en open. Ik denk dat je dan meer bereikt dan als je meteen in de ik-ga-er-eens-wat-van-zeggen-modus schiet.

Maar goed, dat is nu allemaal achterafgelul.

Dan nog. Het is een studentenhuis. Ook al is het alleen de vakanties en weet je dat het daarna weer naar de oma gaat. Het kind hoort daar niet en als je er last van hebt, dan mag je er wat van zeggen.
Je mag iemand laten logeren, maar daar zit ook officieel een max. aan aantal dagen achtereen aan. Als een van je huisgenoten heel vaak iemand over de vloer heeft of samenwoont in de kamer, dan kun je daar ook voor naar de huisbaas gaan. Net als wanneer iemand een huisdier neemt wat niet mag en waar je last van hebt.
Van een leeftijdsgenoot die blijft logeren heb je minder last dan van een kind. Een mede student of leeftijdsgenoot heeft meer te zoeken in een studentenhuis dan een kind.
Als een logee van een huisgenoot in de ochtend (of rest van de dag) overlast veroorzaakt, mag je daar ook over klagen.

Zover ik lees spreekt de TO ook niet over wonen, maar over logeren.

En al heeft die moeder een voorwaarde gesteld dat het kind af en toe daar heen moet, het gaan om een studentenhuis en dus kan het niet. In dat geval had ze dat ook wel mogen overleggen met haar huisbaas en huisgenoten en aan kunnen geven bij het hospiteren. Of ze moet een andere vorm van woonruimte zoeken waar ze haar kind gewoon kan ontvangen.

Dat kan allemaal wel zo zijn, maar dan nog vind ik dat dat anders besproken had kunnen worden dan nu is gedaan, juist omdat je niet weet wat erachter. Misschien had het dan ook wel anders opgelost kunnen worden. Nu is er gewoon meteen met klachten gesmeten en staat ze op straat. Dan kun je wel heel hard roepen dat het haar eigen schuld is, maar ik vind dat nogal simplistisch.

Maar goed, we worden het hier toch niet over eens. Ik vind dat het op een vervelende manier is opgelost en anderen vinden het helemaal terecht zo, let's agree to disagree, dat scheelt een hoop ergernis.

Ik ben blij voor je dat je van je 'vervelende huisgenootjes' afbent. Het is sowieso belachelijk dat ze dat hele kind heeft verzwegen bij de kijkavond, logisch dat studenten je niet uitkiezen als je een kind hebt, die zitten daar gewoon niet op te wachten. En ik neem aan dat jullie de afgelopen twee jaar al vaak genoeg hebben geklaagd tegen haar over het geluid, maar wat ik uit je verhaal begrijp wordt dat simpelweg afgedaan als 'kindergeluiden'. Kan heel goed begrijpen dat je op een gegeven moment je tax hebt bereikt.

Ik lees ook verhalen dat mensen het kinderachtig vinden dat ze gelijk naar de huisbaas is gestapt. Misschien valt er wel niet te praten met haar en met zon defensieve houding lijkt me dat ook heel lastig. Als je in een normale buurt ruzie hebt met je buren, die misschien wel heel agressief zijn, ga je misschien ook niet eerst met ze praten, als dat uit loopt op een klap voor je kop. Dan stap je ook gelijk naar de woningbouw / buurtagent.

Daarnaast is het iets wat de huisbaas ook zeker wel aangaat. Het gaat niet om afwas op het aanrecht laten staan.

Atelier Madame schreef:Ik ben blij voor je dat je van je 'vervelende huisgenootjes' afbent. Het is sowieso belachelijk dat ze dat hele kind heeft verzwegen bij de kijkavond, logisch dat studenten je niet uitkiezen als je een kind hebt, die zitten daar gewoon niet op te wachten.

Vind je het heel raar dat ze het dan verzwegen heeft? Ze wilde blijkbaar graag in een studentenhuis wonen en nog een beetje het studentenleven kunnen leiden. Niet om goed te praten dat ze het verzwegen heeft, maar ik snap haar dus wel. Zo was ze nooit ergens toegelaten.

Jolee schreef:

Atelier Madame schreef:Ik ben blij voor je dat je van je 'vervelende huisgenootjes' afbent. Het is sowieso belachelijk dat ze dat hele kind heeft verzwegen bij de kijkavond, logisch dat studenten je niet uitkiezen als je een kind hebt, die zitten daar gewoon niet op te wachten.

Vind je het heel raar dat ze het dan verzwegen heeft? Ze wilde blijkbaar graag in een studentenhuis wonen en nog een beetje het studentenleven kunnen leiden. Niet om goed te praten dat ze het verzwegen heeft, maar ik snap haar dus wel. Zo was ze nooit ergens toegelaten.

Misschien zijn er wel studentenhuizen waar ze het niet erg vinden? Ik denk dat het voor de goede orde juist wel goed is als je het vertelt. Je moet toch met elkaar in 'één huis leven. Als mensen het van te voren weten kunnen ze er begrip voor op brengen, nu was het een onwelkome verrassing.

Met een risico dat ik in herhaling val toch nog maar een reactie. Ik kan me niet voorstellen dat mensen mijn kant van het verhaal nu wel ineens snappen want blijkbaar is een meisje met kind per definitie iemand die het ontzettend moeilijk heeft en 'heel veel heeft meegemaakt', maar ik laat me niet zomaar een zielig figuur noemen.

Toen ik dit topic startte was de situatie als volgt:
Mijn huisgenoot haar kind was op bezoek, toen ik het topic startte was het hier al meer dan een week als ik me niet vergis, daar hadden we met het hele huis last van. Dat kind was al eerder langs geweest en in het verleden zijn er in het bijzijn van onze huisbaas afspraken over die bezoeken gemaakt. De huisbaas was daarbij omdat de situatie met haar al totaal niet lekker liep en we op dat moment wilden dat ze het huis uit ging. Het belangrijkste wat toen is afgesproken was dat ze het zou laten weten als dat kind weer zou komen en dat ze zou laten weten hoelang het hier zou blijven. Die afspraak is dus verbroken.
Op het moment dat ik het topic startte zat dat kind hier dus en daar had ik last van. Ik heb dat hier neergezet om mijn hart even te luchten, andere perspectieven te horen en te kijken hoe ik deze situatie aan moest pakken. Ik had haar namelijk die dag gevraagd hoelang het kind zou blijven en daar kreeg ik niet bepaald een hartelijke reactie op. Ze zei dat ze niet wist wanneer haar kind weer terug ging en dat wij er toch niks van merkten. Dat werd op zo'n defensieve manier gebracht dat ik het daar bij heb gelaten omdat ik geen zin had in ruzie. Mijn andere huisgenoot heeft een paar dagen later onze huisbaas gemaild met de situatie. Niet om haar uit huis te krijgen of wat dan ook (daar waren we echt al lang niet meer mee bezig), maar omdat onze huisbaas na het maken van al die afspraken gevraagd had aan ons om hem op de hoogte te houden van hoe het gaat in huis (en ja, hij heeft ook mailtjes gehad afgelopen jaar dat het best wel ok ging). In die mail stond dus onder andere dat dat kind hier alweer een dikke week zat en dat we niet wisten wanneer het weer weg zou gaan.

Wat vervolgens gebeurde:
Onze huisbaas mailde ons terug dat hij haar heeft verzocht uit te kijken naar andere woonruimte, deels vanwege onze klachten en deels omdat ze daar bovenop ook nog eens een betalingsachterstand heeft. Dat was een situatie die wij allemaal totaal niet voorzien hadden en waar we ontzettend blij mee zijn. In de tijd dat ze hier woont heeft ze namelijk bewezen dat ze niet in staat is om rekening te houden met andere mensen. We hebben haar meerdere kansen gegeven en met tijden is het goed gegaan, maar er gebeurde altijd wel weer iets waarbij ze ons totaal negeerde.

Ik heb dat vervolgens op dit forum geplaatst.

Wat toen op het forum gebeurde:
Een groot aantal mensen vind mij nu een naar persoon omdat mijn huisgenoot een zielige tienermoeder is met geldproblemen. Het feit dat ze al 2 jaar over iedereen hier heenwalst maakt blijkbaar niet uit, zolang je jezelf maar op je 14e hebt laten bezwangeren heb je 'veel meegemaakt' en verdien je alleen maar symphatie en naastenliefde. Daar weiger ik in mee te gaan. Het feit dat zij een kind heeft betekent niet dat ze meer rechten heeft dan ieder ander persoon die in dit huis woont.

Als ze meteen had vermeld dat ze een kind had was ze niet uitgekozen op de kijkavond, omdat wij geen rekening willen houden met kinderen. Dat vind ik niet onredelijk, volgens mij heeft iedereen het recht om te bepalen of hij/zij met kinderen te maken wil hebben of niet.

Zoals ik al zei: haar kind is onderdeel van een veel groter probleem. Wij zijn hier behoorlijk moe gestreden, maar blijkbaar maakt dat ons een stelletje zielige figuren die haar vast en zeker hebben weggepest. Als je jullie het hier zo willen zien, be my guest, ik mag hopen dat je nooit te maken krijgt met het type persoon dat mijn huisgenoot is, want dan zou je je nog wel eens lelijk kunnen vergissen.

Bex, echt, je hoeft je niet te verandwoorden.

Smikkell schreef:Bex, echt, je hoeft je niet te verandwoorden.

Er is ook niemand die zegt dat ze dat moet hoor, dat doet ze zelf.

Susan schreef:

Smikkell schreef:Bex, echt, je hoeft je niet te verandwoorden.

Er is ook niemand die zegt dat ze dat moet hoor, dat doet ze zelf.

En ik zeg dat ze dat niet hoeft.