Huisgenoot....

Ik zit een beetje in dubio, en vraag me af wat jullie in mijn situatie zouden doen.

Mijn relatie is uit en ik woon nog in ons huurhuis. het is echt "mijn huis" (eigenlijk nog ons huis... ), we hebben er onwijs veel aan geklusd, veel geld ingestoken en het hui waar ik mijn toekomst zie/zag....
Ik zou het echt verschrikkelijk vinden om hier weg te moeten, maar helaas is de huur voor mij alleen te hoog.

Dus nu heb ik 2 opties; Weggaan uit dit huis en op naar een flatje, of hier blijven wonen met een huisgenoot....
Wat zouden jullie doen?

Ik twijfel of ik dit huis, wat zo voelt als mijn huis, kan delen met iemand anders..... ik vind het moeilijk!

Ik ga er van uit dat je 2 slaapkamers hebt?
Ik zou het laten afhangen van hoe moeilijk het is een leuk flatje te vinden en hoe erg je gesteld bent op je privacy. Ik heb heel lang in een studentenflat gewoond en vond dat echt niet erg. Maar nu woon ik samen met mijn vriend en dat is toch ook wel heel fijn! Niks hoeven delen, geen mensen die rommel maken, etc. Wij moeten binnenkort verhuizen en ik denk dat we dan toch liever voor geen huisgenoot kiezen. Als ik jou was en er zou een leuke flat beschikbaar zijn, dan zou ik liever alleen wonen.

Ja, ik heb 3 slaapkamers en een zolder

Ja aan de ene kant lijkt het me ook moeilijk om mijn privacy opeens op te moeten geven, maar aan de andere kant....ga ik zó hard huilen als ik hier weg moet
Twijfels.....

Overigens is een flat krijgen niet zo makkelijk, gemiddelde wachttijd is 1 tot 3 jaar. Dus dan wordt het terug naar paps en mams...

Kijk ook even naar de voorwaarden van je woningbouwvereniging, van de meeste organisaties mag je volgens mij niet onderverhuren. Ook gaat het ten koste van je huurtoeslag (heb je die trouwens al aangepast? Misschien dat je zo financieel wat ontlucht kan worden).
Kun je natuurlijk zwart onderverhuren, maar dat lijkt me ook niet zo haalbaar, want die persoon die bij jou komt te wonen zal zich toch ergens in moeten schrijven en post ergens moeten ontvangen, komt dus vrij snel uit lijkt mij. Dan zou ik er eerder voor kiezen om samen met een vriendin in het huis te gaan wonen, bijvoorbeeld, dat jullie op papier samen daar gaan wonen, met gelijke rechten en plichten. Dat kun je met een onbekend iemand ook wel zo regelen, dat hij ipv onderhuurder medehuurder wordt, maar ik zou iemand die ik niet ken toch niet graag dezelfde rechten geven als ik zelf heb binnen de woning.

Ik zou zeker naar een flatje gaan, wat ik toen ook gezegd hebt, je bent ZOVEEL privacy kwijt dan. Je moet toch een badkamer delen, de woonkamer, de keuken.. Dan voelt het denk ik ook niet meer als je eigen huis! Je gaf toen al aan dat je liever niet wilde dat iemand ook de woonkamer gebruikte, maar ik betwijfel of je dan zoveel huur kan vragen.. Denk dat je dan hooguit 250 euro per maand huur zou kunnen vragen als je zelf rond de 700 euro betaald, en de vraag is of je daarmee geholpen bent.. Als je een flatje kan vinden voor 400/500 euro, en met jouw inkomen krijg je dan ook nog eens rond de 150/200 euro huurtoeslag, dan heb je al een veel minder zware last dan dat je het onder gaat verhuren, maar heb je wel je eigen plekje..
En daarbij, wil je echt zo graag in dat huis blijven wonen met al je herinneringen aan hem? Ik denk dat het het beste is als hij ook niet weet waar je woont, dat je je een stuk veiliger zou voelen ook.

Daarnaast is het idd ook wat Lennox zegt, de vraag is of je zomaar mag onderverhuren, en iemand gewoon er bij laten schrijven kan wel, maar dan kan je zo'n persoon er ook niet zomaar weer uitzetten..

En ik denk dat je straks met je studie ook wel genoeg rust kan gebruiken om te studeren, en als je dan een huisgenoot hebt die bijvoorbeeld harde muziek draait, of om wat voor andere reden dan ook "overlast" veroorzaakt, (hoeft nog niet eens overlast te zijn, maar iemand die er bijvoorbeeld 's morgens vroeg al uitgaat, douchen etc, terwijl jij nog 2/3 uur kan slapen, of juist iemand die 's avonds laat pas thuis komt en dan nog gebruik maakt van de badkamer, waardoor jij wakker wordt. Iemand die regelmatig vrienden uitnodigt etc etc)

Maar je ouders wilden toch mee helpen betalen van de huur, tot dat je iets anders gevonden had? Wat soms ook nog kan helpen is regelmatig langs de woningbouw gaan, nogmaals je verhaal uitleggen, betaal probleem voorleggen etc, ik denk dat zij ook liever iemand in die woning hebben waarvan het inkomen hoog genoeg is, want bij ons is het iig zo, dat je die dure woningen die boven de huurtoeslag grens zitten, niet eens mag huren met een te laag inkomen. Als je gewoon vaak genoeg langs gaat en je gezicht laat zien, misschien dat je dan eerder al een flatje aangewezen krijgt.