NAV werd jij vroeger gepest?

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Je spreekt jezelf nogal tegen vind ik..

Lejow schreef:

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Je spreekt jezelf nogal tegen vind ik..

Ik bedoel mijn karakter. Ik ben niet onzeker ofzo. Ik heb alleen een ontzettende hekel aan die mensen.

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Is ze kassajuf bij de fotowinkel?

Serieus, dat je gepest werd om je ouders... gek toch, kinderen vinden altijd wel iets om tegen je te gebruiken. Was het jaloezie, denk je?

Lorna mercedez schreef:

Lejow schreef:

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Je spreekt jezelf nogal tegen vind ik..

Ik bedoel mijn karakter. Ik ben niet onzeker ofzo. Ik heb alleen een ontzettende hekel aan die mensen.

Oh ja zo!

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Vind je dat niet een beetje kinderachtig van jezelf?

ik ben heel erg gepest, waar zelfs messen op mijn keel is voorgekomen, mijn persoonlijke spullen werden altijd kapot gemaakt. 10 jaar later heb ik aan de anti-depressiva gezeten...en ben ik nog steeds onzeker over mijzef en heb een laag zelfwaarde......mensen die pesten weten niet wat ze aanrichten, als mijn zoontje later gepest wordt weet mij wat er te doen staat!

Gepest in de zin van spullen kapot maken en geweld gebruiken is bij mij gelukkig nooit gebeurt, maar ben wel met woorden gepest. Basisschool en middelbare school, volgens mij vonden ze me raar (en nu nog soms, maar ik trek me er niks van aan ) Toen ging ik naar het MBO, kreeg ik lenzen en een hele berg zelfvertrouwen, en was het over... En nu ben ik weer een beetje indgedimd en ben ik precies goed Hoop dat onze dochter later niet gepest wordt, maar mama is gepest, en papa is pester geweest (hoe raar kan het lopen) dus dat moet wel goedkomen!

Ja ik ben gepest, zowel op de basisschool als het voortgezet onderwijs. Het pesten heeft mijn eigenwaarde (voor zover ik dat had) volledig kapot gemaakt. Zelfs nu, nu ik al 15 jaar van school (ik tel mijn studietijd niet mee) ben, draag ik de gevolgen met me mee. Mijn eigenwaarde moest van de grond af worden opgebouwd en is nu nog steeds lager dan zou moeten. Maar I'm working on it.

Waarom ben ik gepest? Omdat ik een makkelijk slachtoffer was. Ik stelde me veel te kwetsbaar op, heb nooit geleerd van me af te bijten. Van thuis heb ik meegekregen dat ik altijd vriendelijk voor andere mensen moet zijn, bescheiden, mezelf moet wegcijferen. Dat werkte op school dus totaal niet.

Ik heb gewoon enorm pech gehad dat ik het pesten mee moest maken. Ik weet nu dat enkele van de ergste treiteraars zelf ook niet een leuk leven hebben (gehad). Wat misschien hun gedrag weer verklaart. Dat sommige pesters nu in de shit zitten voelt niet als genoegdoening. Ik hoop dat zij ooit hun geluk vinden.

Niet ontzettend gepest, maar ik werd wel 'anders' gevonden door mijn klasgenoten en ik had dan ook niet veel vrienden. Mensen vonden mij raar en konden me niet zo goed plaatsen.

Ik heb nu nog steeds dagelijks het gevoel buiten de boot te vallen.

Ik kan me heel erg vinden in het verhaal van Shisha, precies qua gedrag en qua pesten hoever het ging. Bij mij was het vanwege dat ik een heel makkelijk doelwit was (ouders net gescheiden, veel spanning daardoor). Ze vonden een plek om me te pakken en daar kon het op.

Op de middelbare school nog wel een klein beetje gepest, maar gelukkig heb ik toen wel vriendinnen gemaakt. Vanaf de tweede er echt nooit meer last van gehad.

Overigens denk ik dat pesten bijna altijd voortkomt uit eigen onzekerheid. Pestkoppen waren bij mij op school vaak juist de meisjes die niet de allerpopulairste waren, maar de vriendinnetjes van.

Heb zelf nooit echt gepest, wel meegedaan met groepsgedrag soms qua roddelen.

Ik vind het echt heel erg om te lezen hoeveel mensen er gepest zijn. Pesters weten gewoon niet wat ze aanrichten, en wat vaak nog diepe sporen nalaat in het volwassen leven van die persoon.

Ikzelf ben niet heel erg gepest. Wel heb ik op de middelbare en basisschool opmerkingen naar mijn hoofd gekregen die me heel erg onzeker hebben gemaakt. Ook van leraren, en soms als ik slecht in mijn vel zit en ik aan die opmerkingen denk, dan kan ik er nu nog om huilen.

RYW schreef:

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Is ze kassajuf bij de fotowinkel?

Serieus, dat je gepest werd om je ouders... gek toch, kinderen vinden altijd wel iets om tegen je te gebruiken. Was het jaloezie, denk je?

Denk het wel maar denk dat wel bij de ouders weg zou kunnen komen. Al zijn die kids inmiddels volwassen en nog steeds zijn het geen lieverdjes.

Nee, ik ben nooit gepest op school.

Wat vreselijk om te lezen dat er zoveel werden gepest en daar nu nog de gevolgen van hebben!

wow, zo te lezen zijn er toch best veel mensen gepest....

Ik heb altijd "stoer" geroepen dat het me niets deed, maar na wat gesprekken met een coach nu blijkt het toch wel erg diep te zitten.

Ik ben op de middelbare school 'n jaar gepest. Daarbuiten heb ik me sowieso nooit erg thuis gevoeld op school, op welke school dan ook. Voelde me toch altijd wel wat 'anders' en had ook geen behoefte aan tig vriendinnetjes en altijd maar afspreken, was graag alleen. Dat heb ik nu nog wel en blijft toch ook wel lastig; het is niet dat ik mijn vriendinnen niet aardig vind en ik vind het ook oprecht leuk om wat met ze te doen maar ik hoef gewoon niet 3x per week 's avonds met iemand af te spreken.
Ik heb 'n vriendin, die kan ik soms wel 'n week of 6 niet spreken. Vervolgens spreken we 'n avondje af om samen te eten, wordt het onwijs laat en is het erg gezellig en vervolgens zien we elkaar 3 weken niet en sturen we af en toe 'n smsje/krabbel. Voor ons allebei is dit prima! Maak me bij haar ook nooit zorgen dat ze het idee heeft dat ik haar verwaarloos ofzo terwijl ik bij andere wel bang ben dat ze dat gevoel krijgen terwijl dat totaal niet mijn bedoeling is!

Maar ik ga 'n beetje off...

Het pesten op de middelbare school bestond uit negeren of juist uitgescholden worden. In de pauzes stond ik vaak alleen dus verbleef ik maar op het toilet... Ook mijn persoonlijke spullen waren niet veilig! Sleutels, etui's, dure rekenmachine, ik ben 't allemaal kwijt geraakt.
Van mijn mentor hoefde ik niet veel steun te verwachten, godzijdank had ik wel 'n hele prettige rector die me heeft geholpen! Zowel de pesters als ikzelf zijn door hem aangepakt want, eerlijk is eerlijk, ik liet het gebeuren... Ik was 'n heel onzeker en vooral ook braaf meisje dat goed haar best deed op school, droeg als een van de weinige geen merkkleding en ooit hebben de pesters aangegeven dat dat de reden is geweest dat ze mij zijn gaan pesten... Achteraf zie ik in dat, dat meer over hun dan over mij zegt maar op dat moment is dat heel erg moeilijk geweest.

Ik heb d'r nog veel last van gehad en nog heb ik er heel soms last van. Al heb ik er ook veel van geleerd en is het cliché waar; ik ben er sterker door geworden.

Bacio schreef:

Lorna mercedez schreef:Ja, omdat mijn ouders rijk waren. Het heeft niet heel veel sporen nagelaten maar als ze over het zebrapad lopen zal ik misschien het gaspedaal met de rem kunnen verwisselen.
1 van de pester is nu kassajuf en ik ga altijd bij haar in de rij staan en vragen hoe het met haar flitsende carrière is.

Vind je dat niet een beetje kinderachtig van jezelf?

Ja. Maar ik vind het prima zo. Ze had in die 8 jaar toch wel een keer kunnen nadenken.

Op de basisschool ben ik wel gepest. Dan liep ik buiten en kwamen meiden uit een klas hoger achter me staan en lieten me struikelen of duwden me op de grond. Toen ik naar de middelbare school ging zat ik bij een meisje in de klas waar ik leuk mee om kon gaan. Ik weet nog dat ik van huis liep met een andere vriendin richting mijn oma en een vriendin van het meisje waar ik leuk mee om kon gaan kwam me tegemoet met een paar vriendinnen. Ze begon me uit te schelden en waar ik het lef vandaan haalde om met haar om te gaan en dat ik niet bij haar soort hoor. ( zij waren allen donker en ik ben blank ) Ik bleef doorlopen en zei niks en toen trok dat meisje aan mijn haar en sloeg me in mijn gezicht, ik weet nog dat ik met mijn gezicht naar achter schoot en toen ik weer normaal keek stond er een grote groep meiden voor mijn neus. Ze waren eerst met z'n vieren en nu stonden er wel een stuk of 10 meiden. Allemaal te roepen en mij te duwen. Ik werd door het meisje in elkaar geslagen en zelfs bijna van de trap afgeslagen. ( ze had me een trappenhuis ingeslagen ) 'Gelukkig' trok ze me nog aan mijn haar terug anders lag ik onderaan de trap. Het vriendinnetje waar ik mee was rende naar haar huis om haar ouders en de honden te halen en ging toen mijn ouders halen. Haar ouders en mijn ouders kwamen aangerend en mijn ma wilde die meid een klap geven maar raakte alleen haar neus, mijn pa trok me naar zich toe en die honden begonnen keihard te blaffen. Dat meisje wilde aangifte gaan doen van mishandeling door wat mijn ma had gedaan. Is uiteindelijk niet gebeurd.

Een paar maanden later was ik jarig en ik we gingen naar de botsauto's. Die meiden waren er ook en ze knalden tegen me op en trok toen aan mijn haar, ik ben met een vriendin weggerend en een bejaardentehuis in gerend. Heb gehuild en kon me alleen maar in een hoekje verstoppen. De beveiliging kwam erbij en wilde die meiden naar huis sturen. Ik kreeg van alles naar mijn hoofd toe, ze zouden me dood maken, onder de grond stoppen, ik was niks waard, stelde niks voor enz enz. Mijn ouders zijn ons toen komen halen. Denk een jaar of 2 later zag ik dat meisje dat me in elkaar had geslagen met haar kindje lopen. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, het was in de tram en heb toen stug voor me uit zitten kijken, toen ik kon ben ik snel de tram uitgegaan en naar huis gegaan met de andere tram.

Het meisje waar ik mee bevriend was heb ik nog even gesproken toen op school maar onze vriendschap was toen snel over, ik ben toen naar een andere school gegaan. Ik ben toen heel lang bang geweest voor grote groepen, vooral grote groepen waar donkere mensen in stonden.

Eenmaal op die andere school was er een jongen die ik leuk eruit vond zien en de andere leerlingen wisten dat van een meisje die ik als vriendin beschouwde. Die jongen kwam erachter en toen begon het pesten. Fiets werd in elkaar geschopt, duwen, laten struikelen, als ik aan het fietsen was mij van mijn fiets af proberen te duwen. Ging zelfs zo ver dat mijn mentor ervoor heeft gezorgd dat die jongen geschorst werd. De ergste periode van mijn schooltijd op die school. Toen werd het erger, maar door de klas. Ik werd toen echt erg behandeld. Uiteindelijk kwam die jongen terug en hij kwam met een toets van duits naast me zitten, fluisterde van alles naar me en stak toen een passer in mijn been. Ik schreeuwde naar hem en toen moest ik de klas uit. Uiteindelijk is die jongen van school gestuurd. Op het MBO heb ik de schooltijd gehad die ik altijd wilde hebben. Leuke leerlingen, leuke lessen, ik ging er met plezier naartoe.

Ik merk dat ik soms nog steeds onzeker ben, maar ik probeer dat wel los te laten. Niet dat het makkelijk gaat maar het gaat. Maar die onzekerheid doet zich in heel veel dingen voor, relaties, vriendschappen, werk. Iedere dag is er weer een kans om het beter te doen dan de vorige dag. Langzaamaan kom ik er wel

Pff heftig Sweety. ik wordt helemaal naar van je verhaal.

Ibbeltje schreef:Pff heftig Sweety. ik wordt helemaal naar van je verhaal.

Dank je wel voor de knuffel, moet ook eerlijk zeggen het is nu ongeveer 13 jaar geleden, maar zat net nog met trillende handen dit op te schrijven. Raar hoe zoiets toch nog een gevoel op kan brengen waarvan je had gedacht het te hebben verwerkt.

Bah Sweety, wat een naar verhaal
Wat een trieste mensen zijn er toch op de wereld..

Ik ben vroeger zeker gepest geworden. Ik was een echte meeloper en erg onzeker, niet stoer en geen grote mond. Dat heeft mij de kop gekost omdat ik vaak met foute meiden omging die dit wel hadden. Het is zelf zover gekomen dat ik ruzie heb gekregen met een goede lieve vriendin door het geroddel en geruzie van andere meiden. Zij was echt boos op me en daar heb ik nu nog steeds spijt van. Het meisje waar ik mee omging bleek een vals kreng te zijn helaas voor mij zag ik het niet in....heel erg dom.

Maar ik moet toegeven dat ik ook gepest heb. Om een masker op te zetten gedroeg ik me ook maar als een bitch want dan was ik ook stoer en hoorde erbij. Als ik mijn middelbare school zou mogen overdoen zou ik het zeker anders aanpakken. Heb er spijt van dat ik me zo heb laten meeslepen. Ik was echt een onzekere puber.

Jemig Sweety, wat een heftig verhaal!

Cimic, ik denk dat veel pesters eigenlijk pesten omdat ze van binnen onzeker zijn of bang zijn zelf gepest te worden, en dan denken, de eerste klap is een daalder waard...

Op de basisschool en het mbo niet, op de middelbare school wel af en toe. Vooral het brugklasjaar was vreselijk, ik hoorde nergens bij.

Nee nooit. Ik heb zelf ook nooit gepest

sweetgirl schreef: Het ergste vond ik toch wel buitengesloten worden.

Dat had ik ook en ik heb er heel veel tranen om gelaten en me er erg eenzaam door gevoeld. Ik bedenk me trouwens ook dat ik wel eens klappen heb gehad van een vriendinnetje van mijn buurmeisje. En ik ben door een volwassen man uit onze straat gepest omdat ik getint ben.

Hmmm. Hoe langer ik nadenk hoe meer er boven komt drijven.

Sweety: Echt vreselijk.