NAV werd jij vroeger gepest?

Ja dat kan ook goed zijn. Ik was wel een makkelijk doelwit wat dat betreft.

Ik snap alleen niet waarom pesters pesten. Omdat ze zelf onzeker zijn? Bang zijn zelf gepest te worden?
Ik vraag me echt serieus af waarom mensen zoiets doen...

Vlegel schreef:

Het begon met me na school opwachten, uitschelden, negeren, maar hetgeen waar ik echt nog steeds veel last van heb: twee meisjes deden (denk rond groep 5 of zo) alsof ze spijt hadden en vriendinnen wilden worden. Werd uitgenodigd op een verjaardagsfeestje en toen ik daar aankwam stonden ze me aan de deur uit te lachen (of ik echt serieus dacht dat ik mocht komen). Zo'n zelfde soort actie hebben ze een jaar of 2 later weer geprobeerd en weer erin getrapt. Daarna hebben ze het in het laatste jaar een paar keer geprobeerd, maar toen had ik mijn les

Er zijn nog veeeel meeer dingen voorgevallen, maar van bovenstaande heb ik tot op de dag van vandaag nog steeds heel veel last. Het duurt heel lang voor ik mensen vertrouw en vind het heel moeilijk vanwege deze reden om vriendschappen te onderhouden.

Die dingen komen inderdaad écht heel hard aan. Dat is mij zowel in vriendschap als door jongen die ik leuk vond geflikt. Ik geloof ook nog nooit dat iemand mij leuk kan vinden en haal me de gekste scenario's in mijn hoofd als een jongen me uitvraagt ofzo.. Wat bij mij pijnlijk was, was na wekenlang genegeerd/gepest te worden, mee mogen doen met overlopen. Ik heel blij, hadden ze afgesproken dat niemand mij mocht tikken en een lol dat ze hadden dat ik heen en weer rende..

Ik ben eigenlijk gepest tot mijn veertiende, maar daarna ben ik ook door depressie van school gegaan. Wat eigenlijk het vreemdste is, is dat ik niet stelselmatig gepest werd. Het ene moment was ik aardig populair en speeld ef iedereen met me en de volgende week werd ik geterroriseerd..

Inderdaad, ik was een hartstikke leuk, slank, sportief kind. Geen bril, niet dom (wellicht juist te slim), spontaan. Maar mij pakten ze weer op een kak-accent (ik sprak ABN, maar zij waren boers gewend) en epilepsie-kop.

De uiterlijke kenmerken zijn soms medeoorzaak, maar ik denk ook niet doorslaggevend.

Ik denk inderdaad dat die wisselwerking er wel is. Ik ben nl. ook altijd dik geweest maar kan me niet herinneren dat ik er ooit mee gepest ben. Of misschien heeft iemand bv wel een keer iets geroepen maar ik kan het me in elk geval niet herinneren. Ook droeg ik op de middelbare school bv. altijd rokken terwijl dit niet gebruikelijk was maar kan me ook hiervan niet herinneren dat iemand me daar me gepest heeft terwijl ik dat van anderen wel altijd hoorde. Ik hoorde zeker niet bij de populairste groep met kinderen maar zat in de gewone middenmoot.

Ik ben van af groep 3 tot de 3de van de middelbare school gepest: uitgescholden om mijn uiterlijk, buitengesloten, klassikaal uitgelachen, Ik zat vaak in mijn lunchpauzes op de wc of in de mediatheek.

Ik was een onwijs vrolijke en populaire kleuter tot mijn ouders verhuisde en ik van school moest veranderen, ik was nieuw in groep 3 en de juf begon met mij uit te schelden en uit te lachen, de klas heeft dat uiteindelijk overgenomen. Thuis liep het ook niet lekker, ik stelde me aan etc vonden mijn ouders, dus ik had ook geen steun en geen veilige haven. Aan het eind van de basisschool was ik al zo veranderd dat ik behoorlijk onzeker was als brugpieper en ja dan ben je al snel het pispaaltje.

Het heeft nog steeds effect ik ben vreselijk onzeker, kan complimentjes niet accepteren, onthoudt bijna alleen de negatieve dingen en vergeet het positieve ook al wil ik heel graag dat het andersom is. Ben continu met mijn uiterlijk bezig, vind mezelf ook echt lelijk dat is er wel ingestampt, als mensen naar me kijken dan "zie ik ze denken". Ik kan heel slecht tegen kritiek en voel dat echt als een aanval en schiet enorm snel in de verdediging. Ik heb van mijn 11 tot mijn 21ste in therapie gezeten maar om nou te zeggen dat het echt geholpen heeft. Daarnaast heb ik ook nog ADD dat helpt me wel doordat ik best spontaan en impulsief ben maar aan de andere kant kan ik dagen lopen malen en me down voelen om 1 opmerking die niet zo leuk was.

Tazz schreef:ik was nieuw in groep 3 en de juf begon met mij uit te schelden en uit te lachen, de klas heeft dat uiteindelijk overgenomen.

Dat vind ik echt heel erg. Als leraar moet je het goede voorbeeld geven.

Ja, ik ben ruim 10 jaar lang gepest, vernederd en buitengesloten. Thuis wisten ze ervan, maar hoefde ik niet op steun te rekenen. Het zou wel mijn eigen schuld zijn. Andere kinderen werden ook niet gepes, dus moest het wel aan mij liggen. Overal waar ik ging of stond was ik de pineut. Als ik spontaner zou zijn, als ik me minder kwetsbaar op zou stellen, als ik minder onzeker zou zijn, als ik meer contact zou make, als ik..... Ja, dan zou het vanzelf beter gaan. En dat terwijl ik voornamelijk gepest werd met dingen die voortkwamen juist uit mijn thuissituatie.

Ik werd altijd als laatste gekozen met gym, zat op de middelbare altijd alleen, met werkweek was ik over (moest door de docenten in een groepje geplaatst worden), werd bespuugd, kreeg klappen, vreselijke opmerkingen naar mijn hoofd en weet ik veel wat meer. Mijn verjaardagstraktaties werden met de mouw om de hand uit het bakje gepakt en eerst grondig ontsmet en bij mij werden traktaties van een afstand op tafel gegooid.

Dit heeft hele diepe sporen nagelaten. Ben (o.a. hierdoor) al jaren onder behandeling bij het GGZ en heb nog wel even te gaan.

_Lacey_ schreef:

Tazz schreef:ik was nieuw in groep 3 en de juf begon met mij uit te schelden en uit te lachen, de klas heeft dat uiteindelijk overgenomen.

Dat vind ik echt heel erg. Als leraar moet je het goede voorbeeld geven.

En hoe deed ze dat dan?

Ja, veel is ook kuddegedrag, als er een sterk iemand begint, doet de rest mee. Ik was het ene moment een van de populairdere meiden, de meeste mensen vonden me ook echt leuk. Maar als ik dan een aanvaring had doordat ik niet genoeg meeliep (of gewoon als ze zich verveelden) dan begon een van de echt populaire meiden/jongens met jennen en dan was het snel gebeurd. Tot zij weer met me wilden spelen, dan was het weer enkele dagen leuk en dan kwam het weer. Ik ben nooit echt stelselmatig buitenbeentje geweest en buiten de klas in andere groepen (ouder/jonger) was ik juist behoorlijk populair.

Ja, ik werd gepest. Ik was klein en mager en dat is kennelijk een goede reden om iemand o.a. dwerg en onderkruipsel te noemen. Dit gebeurde van mijn 4e tot mijn 15e jaar.

Ik bleef altijd heel erg achter in de groei. Pas op mijn 15e begon ik wat meer vrouwelijk te worden en schoot ik ietwat de lucht in. Een meisje dat me toendertijd op de middelbare school zonder verdere aanleiding uitschold, kwam ik een paar jaar later weer tegen; ik was inmiddels groter en had een mooi figuurtje, zij was klein en behoorlijk mollig. Toen heb ik haar wel even aangekeken met een blik van 'Moet je me nu nog uitschelden, of zullen we het eens omdraaien?' Ze stond met open mond naar me te kijken en durfde niks te zeggen. Dat was een mooi moment
Hetzelfde verhaal met een klasgenote die me altijd moest hebben, omdat ik in de eerste en tweede klas nog geen borsten had. Zij ging bijvoorbeeld ook samenspannen met klasgenoten en verzonnen dan plannen om mij klem te rijden met de fiets, tijdens de schooldisco voor schut te zetten of om me om te duwen in de kano op de laatste lesdag van het jaar. Ik heb haar op een gegeven moment een jaar niet gezien, en toen ik haar vervolgens in de discotheek tegenkwam, zij hetzelfde als toen, ik inclusief cup C, kon ze haar blik niet van mij afhouden.. Meteen fluisteren met haar vriendinnen, je kent het wel. Ik heb haar de rest van de avond genegeerd, maar ik zag haar verbazing en jaloezie.

Maar goed, aan dit gepest is mijn soms erg onzekere gedrag te wijten. Wanneer mensen fluisteren, heb ik altijd het idee dat het over mij gaat. Als ik iets naar mijn idee niet goed gaat, ben ik erg bang voor reacties. Ik ben ook continue op mijn hoede. Dat gaat ook nooit over, denk ik.

Ik zal ongetwijfeld gepest zijn, maar had en heb gewoon een dusdanig opgeblazen ego dat 't me niet raakte.

Ok, jij bent officieel raar..

Ja, behoorlijk. En ik heb er ook echt nog regelmatig last van. Ik ben er ontzettend onzeker van geworden en ben dat nog steeds.

Ik was dan ook een gemakkelijk slachtoffer, ik was een grijs muisje en ook wat dikkig.
Mijn 'vriendinnen' van toen zijn nooit voor me opgekomen en dat vind ik misschien nog het ergste.

Antibes schreef:Ok, jij bent officieel raar..

Moi? I know. 't Raakt me gewoon echt niet. Waarom zou iemand mij raken, als diegene me niet kent? Waarom zou ik me daar druk om maken? Weet je hoe fijn mijn vriendinnen zijn? Hoe ontzéttend lief? Ik ben zo cool, dat ik zulke vriendinnen heb, dan kan ik niet de idioot zijn waar een pester me voor uit maakt, toch?

Bazinga schreef:

Antibes schreef:Ok, jij bent officieel raar..

Moi? I know. 't Raakt me gewoon echt niet. Waarom zou iemand mij raken, als diegene me niet kent? Waarom zou ik me daar druk om maken? Weet je hoe fijn mijn vriendinnen zijn? Hoe ontzéttend lief? Ik ben zo cool, dat ik zulke vriendinnen heb, dan kan ik niet de idioot zijn waar een pester me voor uit maakt, toch?

En hiermee zeg je dus tegen alle mensen die wel gepest zijn.....???

Smikkell schreef:

Bazinga schreef:

Antibes schreef:Ok, jij bent officieel raar..

Moi? I know. 't Raakt me gewoon echt niet. Waarom zou iemand mij raken, als diegene me niet kent? Waarom zou ik me daar druk om maken? Weet je hoe fijn mijn vriendinnen zijn? Hoe ontzéttend lief? Ik ben zo cool, dat ik zulke vriendinnen heb, dan kan ik niet de idioot zijn waar een pester me voor uit maakt, toch?

En hiermee zeg je dus tegen alle mensen die wel gepest zijn.....???

Daar zeg ik niks tegen Maar in mijn geval voel ik dit gewoon zo. Er zijn genoeg comments geweest over m'n gewicht, genoeg mensen hebben 't geprobeerd om me onderuit te trappen, maar 't raakt me gewoon niet. Dan spreek ik niet voor andere, dat kan k niet. Ik zou willen dat ze ook zo konden denken, dat iemand niet geraakt kon worden door een opmerking over 't uiterlijk.

_Chance schreef:Ja, behoorlijk. En ik heb er ook echt nog regelmatig last van. Ik ben er ontzettend onzeker van geworden en ben dat nog steeds.

Ik was dan ook een gemakkelijk slachtoffer, ik was een grijs muisje en ook wat dikkig.
Mijn 'vriendinnen' van toen zijn nooit voor me opgekomen en dat vind ik misschien nog het ergste.

Dat laatste had ik ook inderdaad. Veel mensen zijn gewoon zwak.

Ik ben een tijdje gepest, vooral omdat ik heel slecht Nederlands sprak, ik kon het meeste ook niet verstaan maar ik wist wel dat ik uitgelachen werd en later kon ik er ook uit opmaken dat ze mijn ouders en familie maar heel raar vonden. Het heeft ongeveer twee jaar geduurd en daarna werd ik wel ineens geaccepteerd, maar ik heb me nooit thuisgevoeld in die klas. Verder ben ik nooit echt gepest, gelukkig, buiten een paar nare opmerkingen om maar die komen bij iedereen wel voor.

Bazinga, ik herken wel iets in wat jij zegt. Ik had dat op een gegeven moment ook, na mijn 15e dus, toen ik ineens tóch wel tot een normaal postuur groeide en ik aandacht kreeg van jongens. Toen was de ergste zwakheid weg en kon ik stomme opmerkingen of starende blikken negeren.

Wel moet ik zeggen dat ik graag wat meer van jouw karakter had gehad, dan had ik die kl*te periode eerder nooit hoeven meemaken.

Antibes schreef:

_Chance schreef:Ja, behoorlijk. En ik heb er ook echt nog regelmatig last van. Ik ben er ontzettend onzeker van geworden en ben dat nog steeds.

Ik was dan ook een gemakkelijk slachtoffer, ik was een grijs muisje en ook wat dikkig.
Mijn 'vriendinnen' van toen zijn nooit voor me opgekomen en dat vind ik misschien nog het ergste.

Dat laatste had ik ook inderdaad. Veel mensen zijn gewoon zwak.

Ja precies. Zo fietste ik altijd met twee vriendinnen terug, en nog een meisje. Zodra ik dan afsloeg naar mijn huis begon dat derde meisje over mij te zeiken. Ik was dik, lelijk, raar, etc. Mijn vriendinnen vertelden dit dan wel tegen mij, maar zeiden er nooit wat over tegen dat meisje.
Ik denk dat ze het wel makkelijk vonden. Zolang ik het slachtoffer was, waren zij het niet.

Lady4 schreef:Ik ben nooit gepest en heb nooit gepest. Ik vind het verbazingwekkend hoeveel mensen hier (erg) gepest zijn.

Wat ik me al langer afvraag, zitten jullie (de mensen die gepest zijn) daarom op een internetforum? Omdat het anoniemer en daardoor makkelijker communiceert?

Ik niet in ieder geval. Ik ben begonnen met forummen, toen ik de pestfase al lang ontgroeid was. Maar ik denk wel dat er mensen zijn die om bovenstaande reden op het forum zitten.

Youandi schreef:Bazinga, ik herken wel iets in wat jij zegt. Ik had dat op een gegeven moment ook, na mijn 15e dus, toen ik ineens tóch wel tot een normaal postuur groeide en ik aandacht kreeg van jongens. Toen was de ergste zwakheid weg en kon ik stomme opmerkingen of starende blikken negeren.

Wel moet ik zeggen dat ik graag wat meer van jouw karakter had gehad, dan had ik die kl*te periode eerder nooit hoeven meemaken.

Ik zou ook willen dat meer mensen (want jongens kunnen ook oneindig gepest worden; mijn broer was een zielig hoopje mens in de brugklas) zo'n houding kunnen hebben, hoor. Weetje, ik negeerde opmerkingen of blikken niet, soms ging ik er gewoon op in. Wat willen mensen nou? Dat je buigt? Omdat je anders bent? M'n instelling is nooit anders geweest; ik ben hier, ik loop hier, deal with it. Vind je 't niks? Loop maar om me heen, als iemand afgeeft op je, omdat je 'anders' bent, in wat voor manier dan ook, wie is er dan zielig?

Pf ik vind 't zo moeilijk om me in een gepest iemand te plaatsen. Ik kan 't me haast niet voorstellen dat 't gebeurt gewoon.. Ook stom..

Ik vind dat een heel goede houding en heb daar bewondering voor.