Geen leuke kerst gehad.

Maple schreef:En hierom had ik eigenlijk liever gezien dat Lucky niet mee was gekomen. Nou, nou, wat een gezelligheid en wat werd ze toch zo gemist hier, als we ons in haar eerste topic al zó over haar op gaan winden.

+1

En ik kom er 2 dagen na dit topic pas achter dat Lucky terug is .... ook nog door een ander topic

Het is me al vaker opgevallen dat er veel gepraat wordt in de familie, maar de kern is volgens mij nog nooit aan bod gekomen. Jeetje, ga a.u.b. een keer met elkaar rond de tafel zitten en praat normaal tegen elkaar!
Dat gezeik hier steeds, daar wordt je toch niet goed van! (en ja, ik ben zelf zo dom om toch weer te lezen en te reageren)

De hele wereld draait niet om jou. Als jij zo doorgaat heb je op een gegeven moment niemand meer over en tja .... als dat moment ooit komt heb ik geen medelijden. Je hebt het er dan namelijk zelf naar gemaakt.

En is er nou niemand in je omgeving die een weekje/weekendje voor je hond wil zorgen?

Maple schreef:En hierom had ik eigenlijk liever gezien dat Lucky niet mee was gekomen. Nou, nou, wat een gezelligheid en wat werd ze toch zo gemist hier, als we ons in haar eerste topic al zó over haar op gaan winden.

Dit dus. Beetje schijnheilig, eerst roepen dat we Lucky oh zo missen en haar dan weer compleet afzeiken.

Lekker flauw weer hoor. Sommige mensen denken echt dat Lucky een krabpaaltje is ofzo, ga je frustraties ergens anders uitten. Dit begint zo vervelend te worden.

Caribbeanlover schreef:

Bovendien waarom zou ik meegaan en dus iemands zin geven als ik zo ben uitgekafferd. Daar ben ik niet van gediend hoor.

omgekeerde logica is dit. Jij was nooit uitgekafferd als je niet meteen de deur dicht had geramd door te zeggen dat je niet mee ging.

Daarbij val je nu weer over dat eten. Jou familie mag dan anders zijn als zijn familie accepteer dat nou eens. Wat is het voor moeite om eens gezellig te koken voor je schoonouders. Ik kan me niet voorstellen dat het gaat om dat hij zoon kookt omdat hij kok is. Nee het gaat er om om het zien van hun zoon.

En met dat chinees eten. Ik heb het idee dat hun gewoon geaccepteerd hebben dat ze niet heel goed kunnen koken. Daarbij is het veel werk om voor een familie te koken als je daarbij ook nog eens een verjaardag of een andere dag hebt waarbij je voor iedereen wat moet regelen. Vind het dan een prima oplossing. Dat jij er niet van houd is jou probleem niet het probleem van je schoonouders.

Elke keer ontstaan daar dezelfde discussies doordat je weigert je aan te passen. Als ik kijk naar de families van mij en van mijn vriend die zijn totaal verschillend. En ja de een heeft daar wat meer moeite mee dan de ander, maar ik accepteer het wel. Net als dat hij dat doet.

In deze situatie heb ik ook heel erg medelijden met je man. Hij zit er elke keer maar tussen dat zijn moeder en vrouw. Twee vrouwen waar hij heel erg van houd keer op keer aan het bekvechten zijn. En waar hebben we het dan over. Over hele kleine dingen.

Je geeft zelf ook aan dat het nu op je hart slaat. Probeer er dan mee om te leren gaan. Je weet zelf dat je hart en je rug je zwakke plekken zijn. Wees daar dan zuinig op. Helemaal op je hart. Die kun je niet zomaar vervangen.

Mocht je schoonmoeder echt zo'n heks zijn. Wat ik me niet voor kan stellen na de verhalen die ik over haar gehoord heb. Accepteer het dan en wees de wijste. Je kan haar toch niet veranderen. Het enige wat je kan doen is er mee leren omgaan.

Storm en Babydoll, dat snap ik dus ook niet. Men loopt te roepen dat ze het jammer vinden dat ik weg ging, wilde dat ik terug kwam en nu dit.
Ik wilde gewoon me verhaal kwijt, meer niet. Heb ook nergens gevraagd om tips toch?!
Toch krijg ik die alleen dan alleen maar in de vorm van verwijten, nou dat heeft me schoonmoeder al genoeg gedaan en 1 persoon is al teveel die dat doet.

Maar jij haalt alleen de verwijten er tussen uit en op de positieve dingen reageer je niet/weinig.
Het zou zoveel beter zijn als je een positiever mens zou worden :-)
Geeft jezelf ook veel meer rust.

Caribbeanlover schreef:Storm en Babydoll, dat snap ik dus ook niet. Men loopt te roepen dat ze het jammer vinden dat ik weg ging, wilde dat ik terug kwam en nu dit.
Ik wilde gewoon me verhaal kwijt, meer niet. Heb ook nergens gevraagd om tips toch?!
Toch krijg ik die alleen dan alleen maar in de vorm van verwijten, nou dat heeft me schoonmoeder al genoeg gedaan en 1 persoon is al teveel die dat doet.

Als je niet om tips hebt gevraagd, wat wil je dan wel voor reacties?
Dat iedereen reageert met 'aguss Arme Carbl wat heb je het toch zwaar, je hebt echt compleet gelijk en je schoonmoeder is een monster'.
Past dat dan meer in je straatje?

Dit zou ook een mogelijke post kunnen zijn:

Lieve allemaal, ik heb jullie advies nodig. Ik heb ruzie met mijn schoondochter en ik snap niet waarom, of hoe ik het op moet lossen.
We hebben mijn zoon en schoondochter verteld dat we komend jaar ons jubileum hebben, en dat we het heel leuk zouden vinden om ter ere van dat jubileum met hen een tripje naar het buitenland te maken. Mijn schoondochter weigerde echter direct, omdat ze dan de hond 2x naar het pension moesten brengen omdat ze zelf ook op vakantie gaan. Nu weet ik wel dat de hond belangrijk is voor haar, maar dit jubileum is voor ons heel bijzonder dus ik vroeg of er niet een mogelijkheid was dat het toch kon. Het antwoord was nee. Ik vond dit zo'n rare reactie, en omdat we ook maar weinig langs mogen komen en we nooit eens gezellig kunnen komen eten, we niet op haar verjaardag michten komen en we nooit zo goed met elkaar overweg kunnen en weinig met elkaar praten vroeg ik of er niet een andere reden was dat ze niet mee wilde met ons, of ze niet een probleem met ons had. Ze werd heel erg boos hierom en eiste excuses.

Ik weer niet zo goed wat ik moet, ik hou van mijn zoon en accepteer zijn keuzes, maar het lijkt wel alsof ik nooit wat goed doe in de ogen van mijn schoondochter. Ik dacht lief te zijn door dit aan te bieden, maar nu hebben we ruzie gekregen, en dat met kerst! Wat moet ik nu?



Aldus Caribbeanlover's schoonmoeder...

Maar welke reacties zit je wel te wachten dan? Ik zie je keer op keer dingen schrijven over je schoonmoeder/schoonfamilie en natuurlijk mag je je verhaal kwijt maar als je niet zit te wachten op reacties, waarom doe je dan hier je verhaal? Dit is een openbaar forum en dus zullen mensen hun mening geven, die waarschijnlijk niet altijd is waarop je gehoopt had. So be it. Aan de andere kant zie ik hier ook heel veel nuttige tips voorbij komen, net als in heel veel van je vorige topics. Niets is makkelijker dan blijven vasthouden aan die negatieve energie en de gedachte dat je schoonmoeder niet de schoonmoeder is die je zou wensen. En als dat is wat je wil, dan is dat jouw keuze. Maar aan de andere kant kan je ook constructiever denken. Ook al kan je neit met haar door één deur, misschien kun je wel een manier vinden dat jullie niet op voet van oorlog met elkaar staan en elkaar in ieder geval respecteren. Want je man staat hier ook tussen, wat iemand ook al aanhaalde. Ik kan me niet voorstellen dat er niet een manier is om op een respectvollere manier met elkaar om te gaan, al is het maar door af te spreken dat jullie op een normale toon met elkaar communiceren. Nogmaals, de keuze is aan jou. Je geeft zelf ook aan dat alle stress niet goed voor je hart is. Misschien is het dan juist goed om die stress een beetje weg te nemen en jezelf ook niet zo op te winden?

En voor je zegt dat ik niet weet waar ik het over heb: ik heb een hele moeizame relatie met mijn moeder en heb ook moeten leren om op een constructievere manier met haar om te gaan zonder mijn grenzen op te geven en zonder op voet van oorlog met elkaar te leven.

In zóveel topics word er gereageerd met KNUFFEL hier en KNUFFEL daar, en als je me nodig hebt kun je me pm'en blablabla.

Máár, wanneer Lucky een soortgelijk topic opent, of tenminste een topic met iets wat haar dwars zit, moeten we daar massaal negatief op reageren.
Wánt, bij Lucky kan het... denkt men.

Meten met 2 maten, de een word doodgeknuffeld omdat ze een snotneus heeft en de ander de grond ingestampt.

Ha dacht al waar is lucky toch
Voor de rest doe ik ook geen moeite om uitgebreid te reageren want het dringt toch niet door

Babydoll schreef:In zóveel topics word er gereageerd met KNUFFEL hier en KNUFFEL daar, en als je me nodig hebt kun je me pm'en blablabla.

Máár, wanneer Lucky een soortgelijk topic opent, of tenminste een topic met iets wat haar dwars zit, moeten we daar massaal negatief op reageren.
Wánt, bij Lucky kan het... denkt men.

Meten met 2 maten, de een word doodgeknuffeld omdat ze een snotneus heeft en de ander de grond ingestampt.

Maar er is ook helemaal niemand anders dan Lucky die zulke respectloze reacties geeft. Tja, dan kun je verwachten dat mensen zo reageren.

Babydoll schreef:In zóveel topics word er gereageerd met KNUFFEL hier en KNUFFEL daar, en als je me nodig hebt kun je me pm'en blablabla.

Máár, wanneer Lucky een soortgelijk topic opent, of tenminste een topic met iets wat haar dwars zit, moeten we daar massaal negatief op reageren.
Wánt, bij Lucky kan het... denkt men.

Meten met 2 maten, de een word doodgeknuffeld omdat ze een snotneus heeft en de ander de grond ingestampt.

Ik geef nooit zomaar iemand een knuffel. Dan moet ik eerst het gevoel hebben dat ik die persoon een knuffel wil geven. Lucky heeft genoeg leuke topics waar ik positief op reageer maar dit topic is naar mijn idee alleen maar 'ik, ik, ik en mijn hond'. Ik vind haar reactie egoistisch en het hele verhaal echt niet zielig. Waarom zou ik haar dan een knuffel moeten willen geven? Ik zie dat niet als meten met twee maten. Als iemand anders een dergelijk topic had geopend had ik hetzelfde gereageerd.

Francaise_ schreef:Maar er is ook helemaal niemand anders dan Lucky die zulke respectloze reacties geeft. Tja, dan kun je verwachten dat mensen zo reageren.

Mee eens. Het komt niet uit de lucht vallen natuurlijk, als je keer op keer egoistische zeikverhalen hoort, kan ik me ook wel voorstellen dat je het zat bent. Ik heb ook wel constructieve reacties gegeven in het verleden waarna ik ook een bak stront van Lucky over me heen heb gekregen. Het houdt dan ook een keer op voor mij.


Wat ik hier alleen wel belachelijk vind, is dat er maar over door wordt gezaagd. Ik krijg er altijd zo'n schaap en dam gevoel bij.

RYW schreef:Dit zou ook een mogelijke post kunnen zijn:

Lieve allemaal, ik heb jullie advies nodig. Ik heb ruzie met mijn schoondochter en ik snap niet waarom, of hoe ik het op moet lossen.
We hebben mijn zoon en schoondochter verteld dat we komend jaar ons jubileum hebben, en dat we het heel leuk zouden vinden om ter ere van dat jubileum met hen een tripje naar het buitenland te maken. Mijn schoondochter weigerde echter direct, omdat ze dan de hond 2x naar het pension moesten brengen omdat ze zelf ook op vakantie gaan. Nu weet ik wel dat de hond belangrijk is voor haar, maar dit jubileum is voor ons heel bijzonder dus ik vroeg of er niet een mogelijkheid was dat het toch kon. Het antwoord was nee. Ik vond dit zo'n rare reactie, en omdat we ook maar weinig langs mogen komen en we nooit eens gezellig kunnen komen eten, we niet op haar verjaardag michten komen en we nooit zo goed met elkaar overweg kunnen en weinig met elkaar praten vroeg ik of er niet een andere reden was dat ze niet mee wilde met ons, of ze niet een probleem met ons had. Ze werd heel erg boos hierom en eiste excuses.

Ik weer niet zo goed wat ik moet, ik hou van mijn zoon en accepteer zijn keuzes, maar het lijkt wel alsof ik nooit wat goed doe in de ogen van mijn schoondochter. Ik dacht lief te zijn door dit aan te bieden, maar nu hebben we ruzie gekregen, en dat met kerst! Wat moet ik nu?



Aldus Caribbeanlover's schoonmoeder...

Waar slaat dit nou op zeg! Ook al had ze dit geplaatst, dan klopt er niks van, want.....

A= Het is geen ruzie, maar meer een meningsverschil.
B= Ik heb NOOIT gezegd dat ze niet langs mochten komen of heel weinig.
C= Ik vierde me verjaardag niet dus viel er niks te vieren/langs te komen.
D= Ik ben niet boos geworden, zij wel, ik heb rustig gereageerd, maar wilde meer zeggen wat groffer zou zijn dan wat zij zei.
E= Ik heb nooit tegen haar gezegd dat ik excuse eis, maar heb dat tegen mijn man gezegd dat ik dat wil van haar.

Punt van die reactie Lucky, is dat er ook een andere kant is. Vraag jij je weleens af hoe dit voor je schoonouders moet zijn? Hoe zij over de hele situatie denken?

Cassiopeia schreef:Maar welke reacties zit je wel te wachten dan? Ik zie je keer op keer dingen schrijven over je schoonmoeder/schoonfamilie en natuurlijk mag je je verhaal kwijt maar als je niet zit te wachten op reacties, waarom doe je dan hier je verhaal? Dit is een openbaar forum en dus zullen mensen hun mening geven, die waarschijnlijk niet altijd is waarop je gehoopt had. So be it. Aan de andere kant zie ik hier ook heel veel nuttige tips voorbij komen, net als in heel veel van je vorige topics. Niets is makkelijker dan blijven vasthouden aan die negatieve energie en de gedachte dat je schoonmoeder niet de schoonmoeder is die je zou wensen. En als dat is wat je wil, dan is dat jouw keuze. Maar aan de andere kant kan je ook constructiever denken. Ook al kan je neit met haar door één deur, misschien kun je wel een manier vinden dat jullie niet op voet van oorlog met elkaar staan en elkaar in ieder geval respecteren. Want je man staat hier ook tussen, wat iemand ook al aanhaalde. Ik kan me niet voorstellen dat er niet een manier is om op een respectvollere manier met elkaar om te gaan, al is het maar door af te spreken dat jullie op een normale toon met elkaar communiceren. Nogmaals, de keuze is aan jou. Je geeft zelf ook aan dat alle stress niet goed voor je hart is. Misschien is het dan juist goed om die stress een beetje weg te nemen en jezelf ook niet zo op te winden?

En voor je zegt dat ik niet weet waar ik het over heb: ik heb een hele moeizame relatie met mijn moeder en heb ook moeten leren om op een constructievere manier met haar om te gaan zonder mijn grenzen op te geven en zonder op voet van oorlog met elkaar te leven.

Iedereen mag zeggen hierover wat ze willen, zo ook ik.
Stress is zeker niet goed voor mijn hart en dat heb ik des te meer als ik haar zie. Zou ik meegaan, dan heb ik dat gevoel alleen maar en dus is dat slecht en dus ga ik niet mee en zal dat ook nooit doen.

Ik ben hun niks verplicht en mijn besluit staat vast en dat zal altijd zo blijven.
Ik wil ze heus wel een cadeau geven en betalen van mijn eigen geld, maar meegaan nee no way. Ook wil ik mee uit eten gaan op de dag zelf, maar dan zit ik daar niet lekke dus lijkt me dat ook geen goed idee.
Zij kan niet eens de moeite opbrengen of me alsnog te feliciteren met mijn verjaardag en liep alleen maar te zeiken dat ik het niet vierde wat meer dan mijn goed recht is. Toen ze het daarover had kon ze niet eens bedenken dat ze er niet eens aan gedacht heeft!
En dan verwacht ze dat ik mee ga, dacht het toch ff niet he.

Wij gaan regelmatig naar een vegetarisch chinees restaurant en dus had ik tegen me man gezeg dat we zijn ouders eens mee konden nemen. Hij zei dat ze toch niet meegaan omdat ze dat niet willen. Doe ik moeite is het ook niet goed alleen omdat zij perse vlees willen eten, ze staan er geen eens voor open.

Ik had tegen mijn man gezegd dat ze met kerst wel met ons mee konden rijden zodat zijn vader ook eens kon drinken omdat mijn schoonmoeder te schijterig is om haar rijbewijs eens te gaan halen. Daarom kan haar man nooit eens drinken en dat vind ik egoistisch.
Nou dat hoefde ook niet van mijn man.

Dus ik heb regelmatig mijn best gedaan voor ze en nou houd het op.

HILDA, heeft helemaal geen contact met haar schoonouders en wil hier niet vertellen waarom wat haar goed recht is hoor.
Nou daar word ook helemaal nooit wat van gezegd en vind iedereen hier blijkbaar prima.
Dat moet haast ook wel 2 kanten hebben en komt niet alleen door haar schoonouders.
Nee, doe ik zo, dan hebben ze alleen maar te zeiken op mij.

Lagom schreef:Punt van die reactie Lucky, is dat er ook een andere kant is. Vraag jij je weleens af hoe dit voor je schoonouders moet zijn? Hoe zij over de hele situatie denken?

Precies. Ik heb natuurlijk maar wat opgeschreven en ik ken jou niet en je schoonmoeder al helemaal niet, maar misschien ervaart zij het wel zo. Misschien is dit voor haar gewoon de waarheid. En hoe kan jij bepalen dat jouw waarheid meer 'waar' is dan die van haar? In plaats van je zo star en koppig op te stellen, kan je ook oplossingsgericht gaan denken, samen met je man en schoonouders zoeken naar de oorzaak hiervan en het aanpakken.

Wil je het oplossen, of wil je erover klagen?

Caribbeanlover schreef:Iedereen mag zeggen hierover wat ze willen, zo ook ik.
Stress is zeker niet goed voor mijn hart en dat heb ik des te meer als ik haar zie. Zou ik meegaan, dan heb ik dat gevoel alleen maar en dus is dat slecht en dus ga ik niet mee en zal dat ook nooit doen.

Ik ben hun niks verplicht en mijn besluit staat vast en dat zal altijd zo blijven.
Ik wil ze heus wel een cadeau geven en betalen van mijn eigen geld, maar meegaan nee no way. Ook wil ik mee uit eten gaan op de dag zelf, maar dan zit ik daar niet lekke dus lijkt me dat ook geen goed idee.
Zij kan niet eens de moeite opbrengen of me alsnog te feliciteren met mijn verjaardag en liep alleen maar te zeiken dat ik het niet vierde wat meer dan mijn goed recht is. Toen ze het daarover had kon ze niet eens bedenken dat ze er niet eens aan gedacht heeft!
En dan verwacht ze dat ik mee ga, dacht het toch ff niet he.

Wij gaan regelmatig naar een vegetarisch chinees restaurant en dus had ik tegen me man gezeg dat we zijn ouders eens mee konden nemen. Hij zei dat ze toch niet meegaan omdat ze dat niet willen. Doe ik moeite is het ook niet goed alleen omdat zij perse vlees willen eten, ze staan er geen eens voor open.

Ik had tegen mijn man gezegd dat ze met kerst wel met ons mee konden rijden zodat zijn vader ook eens kon drinken omdat mijn schoonmoeder te schijterig is om haar rijbewijs eens te gaan halen. Daarom kan haar man nooit eens drinken en dat vind ik egoistisch.
Nou dat hoefde ook niet van mijn man.

Dus ik heb regelmatig mijn best gedaan voor ze en nou houd het op.

HILDA, heeft helemaal geen contact met haar schoonouders en wil hier niet vertellen waarom wat haar goed recht is hoor.
Nou daar word ook helemaal nooit wat van gezegd en vind iedereen hier blijkbaar prima.
Dat moet haast ook wel 2 kanten hebben en komt niet alleen door haar schoonouders.
Nee, doe ik zo, dan hebben ze alleen maar te zeiken op mij.

Dat je serieus nog loopt te zeiken over het feit dat ze je niet feliciteerde met je verjaardag... Hoe lang is dat nou geleden? Niet iedereen kent alle Lucky-regels, heb je je dat weleens bedacht? Ik zou er ook niet aan denken om iemand te feliciteren als die persoon het verder niet viert. Dan is het voor mij gewoon een dag zoals alle anderen namelijk. Nu geef je dit als reden op om niet mee te gaan. Ik dacht dat hond de reden was? Eerlijk gezegd denk ik dat je gewoon een reden zoekt. Je wilt een duur kado geven, van je eigen geld. Wow... Sprakeloos! Niet alles draait om geld en kado's Lucky. Die mensen willen gewoon wat fijne tijd met hun kinderen/ schoonkinderen. Dat valt niet te kopen... Dat is wel weer duidelijk.

Ik moet er overigens ook niet aan denken om naar een vegetarisch restaurant te gaan. Jij gaat toch ook om lekker te kunnen eten? Niet iedereen houdt van vegetarisch. Je wilt niet eens meer met ze mee uiteten en grijpt alle excuses aan om dit niet te hoeven. Dat Hilda niet met haar schoonouders omgaat is haar keuze. Ze zegt er verder niets over dus kunnen we daar natuurlijk ook geen mening over hebben. Logisch toch? Maar als ik hier zo alles lees wat jou dwars zit, want jij houdt het niet voor je, dan heb ik daar wel duidelijk een mening over ja.

Maar goed, je besluit staat vast en dat zal altijd zo blijven. Zo flexibel ben je. Ooit aan gedacht hoe leuk dit moet zijn voor je man? Je bent je schoonouders niets verplicht nee maar ik zou toch wel mijn best willen doen om het te laten werken omdat het mijn vriends/ mans ouders zijn. Lukt het niet, dan lukt het niet maar dan heb ik wel zelf alles eraan gedaan.

RYW schreef:Wil je het oplossen, of wil je erover klagen?

Idd, wat wil je eigenlijk?

Lagom schreef:

RYW schreef:Wil je het oplossen, of wil je erover klagen?

Idd, wat wil je eigenlijk?

Dat vraag ik mij ook af. Want het is niet fijn lijkt mij als je telkens in zo'n negatieve situatie komt.

Caribbeanlover schreef:
Wij gaan regelmatig naar een vegetarisch chinees restaurant en dus had ik tegen me man gezeg dat we zijn ouders eens mee konden nemen. Hij zei dat ze toch niet meegaan omdat ze dat niet willen. Doe ik moeite is het ook niet goed alleen omdat zij perse vlees willen eten, ze staan er geen eens voor open.

Ik had tegen mijn man gezegd dat ze met kerst wel met ons mee konden rijden zodat zijn vader ook eens kon drinken omdat mijn schoonmoeder te schijterig is om haar rijbewijs eens te gaan halen. Daarom kan haar man nooit eens drinken en dat vind ik egoistisch.
Nou dat hoefde ook niet van mijn man.

Lees nou eens wat je schrijft. Je hebt het MET JE MAN besproken en het hoefde niet VAN JE MAN! Met andere woorden: je schoonouders hebben dat hele voorstel nooit gehoord! Hoe kan je ze dan verwijten dat ze er geeneens voor open staan?!

RYW, mijn man weet hoe zij zijn en dus zouden ze toch niet mee gegaan zijn naa dat restaurant.

Lagom, nou dat was niet zolang voor kerst en ook al was het in april ofzo, dan nog is het stom van haar.

Caribbeanlover schreef:RYW, mijn man weet hoe zij zijn en dus zouden ze toch niet mee gegaan zijn naa dat restaurant.

Lagom, nou dat was niet zolang voor kerst en ook al was het in april ofzo, dan nog is het stom van haar.

Je neemt ze iets kwalijk waar ze niet eens een kans hebben gehad.
En hoe lang ga je haar dit nog kwalijk nemen? De rest van je leven? Is het leven daar niet te kort voor? En waar is je schoonvader in dit verhaal? Heeft hij je wel gefeliciteerd?