Mijn man trekt de nachtvoeding niet meer,

Steep schreef:@ mauwmauw; dat vind ik eigenlijk best heftig! Ik zou dat denk ik niet naast me neer kunnen leggen. Ik zou het denk ik voelen alsof hij me in de steek zou laten. Ik vind het in ieder geval naar voor je dat het zo is gegaan.

ja soms als ik het tegen mensen vertel krijg ik ook wel tranen in me ogen.Ik had het ook niet verwacht,maar weet wat voor egoïstische boerenlul het kan zijn.

Sorry dat ik het zeg, maar wat een mafketel. Zelfs mijn vriend zit met open mond te luisteren naar dit verhaal en vraagt zich af of je partner al ouder is dan 16?
Je hebt toch SAMEN een kind? Hij mag wel wat meer respect voor jou op brengen dat je jullie kind borstvoeding geeft. Kom op zeg!

Tania schreef:Ik snap die mannen echt niet hoor. Waarom moet de moeder alles doen? Het is toch net zoveel hun kind als van de moeder. Ik zou dat echt niet pikken en hem mooi z'n bed uit schoppen 'snachts. En als hij me wakker zou maken om een luier te verschonen terwijl hij zelf nog wakker was terwijl ik nog lig te herstellen van een heftige buikoperatie zou ik me echt afvragen of hij wel lekker bij z'n hoofd is en heel boos worden .

ik ben op woensdag bevallen,op zondag thuis gekomen(zaterdags pas voor het eerst uit bed)en zondag nacht mocht ik vrolijk uit voor de kleine man.

Door dit alles twijfel ik ook erg of ik een 2e kindje wil.mochten we er voor gaan,moeten we heel veel dingen goed bespreken.

jeetje mauwmauw, dat vind ik echt niet normaal. Ik vind je vriend echt enorm respectloos naar jou toe.

Rejoy. schreef:mijn man dacht er in de eerste instantie ook zo over, dat hij meer 'recht' op slaap zou hebben, omdat hij een zware werkdag achter de rug had. Toen hij één dag alleen was geweest met onze dochter is hij 180 graden gedraaid en erkent hij hoe zwaar het is om de hele dag met een pasgeboren baby (die in ons geval niet wilde slapen) te zijn.

Dat heb ik ook gedaan. Toen ze 6 weken oud was heb ik een nacht bij mijn moeder geslapen. Van zaterdag op zondag en 's maandags was hij nog steeds helemaal brak.
Maarja als hij zich niet kan concentreren kan hij ontslagen worden door de fouten die hij maakt en dan hebben we helemaal niets meer want tja ik werk niet meer. aldus mijn man

mauwmauw schreef:

Steep schreef:@ mauwmauw; dat vind ik eigenlijk best heftig! Ik zou dat denk ik niet naast me neer kunnen leggen. Ik zou het denk ik voelen alsof hij me in de steek zou laten. Ik vind het in ieder geval naar voor je dat het zo is gegaan.

ja soms als ik het tegen mensen vertel krijg ik ook wel tranen in me ogen.Ik had het ook niet verwacht,maar weet wat voor egoïstische boerenlul het kan zijn.

Ik ben het eigenlijk wel eens met Storm. Ik vind dit niet klinken als een evenwichtige relatie (op dit vlak dan he). Ongelooflijk dat er zulke mannen bestaan. Hij zal vast op veel fronten heel leuk zijn, maar juist dit (vind ik) is zo belangrijk. Knuffel voor jou

mauwmauw schreef:

Tania schreef:Ik snap die mannen echt niet hoor. Waarom moet de moeder alles doen? Het is toch net zoveel hun kind als van de moeder. Ik zou dat echt niet pikken en hem mooi z'n bed uit schoppen 'snachts. En als hij me wakker zou maken om een luier te verschonen terwijl hij zelf nog wakker was terwijl ik nog lig te herstellen van een heftige buikoperatie zou ik me echt afvragen of hij wel lekker bij z'n hoofd is en heel boos worden .

ik ben op woensdag bevallen,op zondag thuis gekomen(zaterdags pas voor het eerst uit bed)en zondag nacht mocht ik vrolijk uit voor de kleine man.

Door dit alles twijfel ik ook erg of ik een 2e kindje wil.mochten we er voor gaan,moeten we heel veel dingen goed bespreken.

Dat vind ik echt heel erg voor je.
Ik kan me voorstellen dat je op die manier geen tweede kindje wil. Dan moeten er inderdaad eerst goede afspraken gemaakt worden over dat het anders moet de volgende keer. Begrijpt hij dat wel of ziet hij niet echt in dat hij iets fout doet?

mauwmauw schreef:het had een opmerking van mijn vriend kunnen zijn geweest,die is ook zo'n botte l*l wat dat betreft.Ik heb altijd fles voeding gegeven,maar hij heeft nooit een nacht voeding gegeven,nou was V ook wel al snel van de nacht voeding af,maar wel nog een laatste fles om 23-23.30 en als ik dan op bed lag haalde meneer me gewoon me bed uit om de luier te verschonen en de fles te maken.Zelfs toen ik nog last had van mijn keizersnede en moeilijk op kon staan,moest ik er s'nachts uit voor de voeding,optrekkend aan het hoeslaken kwam ik me bed uit.Achteraf ontzettend stom dat ik er niks van had gezegd,maar op dat moment ging het zo.

Ik vind dit echt wel heel erg eigenlijk. ik zou mijn man serieus gewoon uit bed geschopt hebben denk ik.

rejoy,ja is het ook wel hoor.Gelukkig hebben we een heel makkelijk mannetje.Ik ben ook 10maanden thuis bij hem geweest en volgens mijn vriend is voor V zorgen niet zo zwaar als zijn werk(heeft echt geen zwaar werk hoor)

maar goed heb zoiets van is gebeurt,is niet leuk maar wil graag verder kijken(we hebben een hele heftige periode gehad en zitten daar nu nog in,met veel onzekerheid,maar hopelijk snel wat meer duidelijkheid en rust voor ons allemaal.

mauwmauw schreef:

Tania schreef:Ik snap die mannen echt niet hoor. Waarom moet de moeder alles doen? Het is toch net zoveel hun kind als van de moeder. Ik zou dat echt niet pikken en hem mooi z'n bed uit schoppen 'snachts. En als hij me wakker zou maken om een luier te verschonen terwijl hij zelf nog wakker was terwijl ik nog lig te herstellen van een heftige buikoperatie zou ik me echt afvragen of hij wel lekker bij z'n hoofd is en heel boos worden .

ik ben op woensdag bevallen,op zondag thuis gekomen(zaterdags pas voor het eerst uit bed)en zondag nacht mocht ik vrolijk uit voor de kleine man.

Door dit alles twijfel ik ook erg of ik een 2e kindje wil.mochten we er voor gaan,moeten we heel veel dingen goed bespreken.

Jeetje mauwmauw kan me voorstellen dat je twijfelt over een tweede. Die van jou is ook al net zo'n boerenl*l wat dat betreft.
Mijn man snapt niet zo heel veel van baby's. Het kwam voor hem ook als donderslag bij helderer hemel dat ik moest herstellen van mijn bevalling.
Ben op dinsdag bevallen en op woensdag mocht ik het ziekenhuis uit, hij vond het raar dat ik graag in een rolstoel wilde dacht serieus dat ik een grapje maakte, en 's avonds kon ik toch best helpen om de slingers in huis op te hangen?

mauwmauw schreef:rejoy,ja is het ook wel hoor.Gelukkig hebben we een heel makkelijk mannetje.Ik ben ook 10maanden thuis bij hem geweest en volgens mijn vriend is voor V zorgen niet zo zwaar als zijn werk(heeft echt geen zwaar werk hoor)

Dit zegt mijn vriend ook inderdaad, krijg daar echt de kriebels van.

Tania schreef:

mauwmauw schreef:

Tania schreef:Ik snap die mannen echt niet hoor. Waarom moet de moeder alles doen? Het is toch net zoveel hun kind als van de moeder. Ik zou dat echt niet pikken en hem mooi z'n bed uit schoppen 'snachts. En als hij me wakker zou maken om een luier te verschonen terwijl hij zelf nog wakker was terwijl ik nog lig te herstellen van een heftige buikoperatie zou ik me echt afvragen of hij wel lekker bij z'n hoofd is en heel boos worden .

ik ben op woensdag bevallen,op zondag thuis gekomen(zaterdags pas voor het eerst uit bed)en zondag nacht mocht ik vrolijk uit voor de kleine man.

Door dit alles twijfel ik ook erg of ik een 2e kindje wil.mochten we er voor gaan,moeten we heel veel dingen goed bespreken.

Dat vind ik echt heel erg voor je.
Ik kan me voorstellen dat je op die manier geen tweede kindje wil. Dan moeten er inderdaad eerst goede afspraken gemaakt worden over dat het anders moet de volgende keer. Begrijpt hij dat wel of ziet hij niet echt in dat hij iets fout doet?

Ik denk niet dat hij denkt dat hij wat fout heeft gedaan.maar ik weet wel als er een 2e komt hij veel meer met V en de baby gaat helpen.

missy. schreef:

mauwmauw schreef:

Tania schreef:Ik snap die mannen echt niet hoor. Waarom moet de moeder alles doen? Het is toch net zoveel hun kind als van de moeder. Ik zou dat echt niet pikken en hem mooi z'n bed uit schoppen 'snachts. En als hij me wakker zou maken om een luier te verschonen terwijl hij zelf nog wakker was terwijl ik nog lig te herstellen van een heftige buikoperatie zou ik me echt afvragen of hij wel lekker bij z'n hoofd is en heel boos worden .

ik ben op woensdag bevallen,op zondag thuis gekomen(zaterdags pas voor het eerst uit bed)en zondag nacht mocht ik vrolijk uit voor de kleine man.

Door dit alles twijfel ik ook erg of ik een 2e kindje wil.mochten we er voor gaan,moeten we heel veel dingen goed bespreken.

Jeetje mauwmauw kan me voorstellen dat je twijfelt over een tweede. Die van jou is ook al net zo'n boerenl*l wat dat betreft.
Mijn man snapt niet zo heel veel van baby's. Het kwam voor hem ook als donderslag bij helderer hemel dat ik moest herstellen van mijn bevalling.
Ben op dinsdag bevallen en op woensdag mocht ik het ziekenhuis uit, hij vond het raar dat ik graag in een rolstoel wilde dacht serieus dat ik een grapje maakte, en 's avonds kon ik toch best helpen om de slingers in huis op te hangen?

is jouw man een broer van mijn vriend,echt serieus zo zal die van mijn ook zijn.het is dat ik door een verpleegster in een rol stoel naar de uitgang ben gebracht,maar anders had hij denk ook wel zoiets gehad van doe even normaal.

Jeeej mauwmauw, ook mijn mond valt open van verbazing Waar is zijn respect naar jou toe ? Je jebt toch samen een kind, waarom kan hij geen nachtvoedingen geven ? In mijn omgeving ken ik eerlijk gezegd geen 1 man die zeurt dat hij 's nachts uit bed moet. Alle mannen van mijn vriendinnen gaat er in de nacht uit, net zoals de mijne. We gaan om en om uit bed, al 1,5 jaar lang, hij haalt haar uit bed, ik geef haar in de nacht BV en hij legt haar weer terug in haar bed. Soms moet ik in de nacht nog kolven, dan geeft hij haar alvast een beetje FV, en speelt met haar. Een nacht doorslapen is voor ons beide al ontzettend lang geleden, helemaal omdat de jongste ook niet uit logeren kan. Ooit zal het weleens over gaan, en kunnen we de nacht doorslapen.

Hier zijn de woorden ook wel eens over en weer gevlogen over de nachtvoeding

Wij waren allebeide in de eerste maanden bij huis toen j is geboren dus ook de nachtvoeding deden we samen

Maar goed mijn man kan gewoon heel heel moeilijk wakker worden.

De 1 gaf een schone luier en de fles, de ander maakte de fles klaar.(meestal maakte mijn man de fles na dat ik hem ongeveer 10x had gevraagd maar goed)
Bedoel je hebt er samen voor gekozen lijkt me dus snap eigenlijk niet waar hij het lef vandaan haalt om dit te uiten terwijl hij niet eens zijn nest uit hoeft.

Het lijkt me echt heel erg frustrerend als je partner dat zo onderschat en ook niet van je aan wil nemen dat het pittig is. Ik begrijp het ook gewoon niet goed, je hoort toch samen een team te zijn, niet twee tegenstanders die als kemphanen moeten touwtrekken om privileges als doorslapen en tijd voor jezelf. Ik vind het niet meer dan normaal dat als je een relatie hebt met elkaar, je elkaar het beste en het fijnste gunt. Sommige verhalen vind ik echt heel liefdeloos en respectloos overkomen.

Zo echt raar dat sommige mannen zo krom kunnen denken en handelen zeg.
Ik bedoel... zoveel dingen worden je ook duidelijk vertelt tijdens je zwangerschap... of misschien zijn deze mannen toen ook al niet meegeweest?

Lijkt me echt heel erg zwaar als alles op jezelf neer komt.

Maar ja misschien ben ik wel de botte l*l bij ons thuis haha. Want ik ga er s'nachts nooit uit
Ik wordt er gewoon echt niet wakker van maar ja.. 9ze krijgt geen voeding meer snachts dat scheelt wel) hij vind het gelukkig niet erg.

Susan schreef:Het lijkt me echt heel erg frustrerend als je partner dat zo onderschat en ook niet van je aan wil nemen dat het pittig is. Ik begrijp het ook gewoon niet goed, je hoort toch samen een team te zijn, niet twee tegenstanders die als kemphanen moeten touwtrekken om privileges als doorslapen en tijd voor jezelf. Ik vind het niet meer dan normaal dat als je een relatie hebt met elkaar, je elkaar het beste en het fijnste gunt. Sommige verhalen vind ik echt heel liefdeloos en respectloos overkomen.

Mee eens.
Daarnaast, als je doordeweeks niet wil helpen 's nachts onder het motto 'dan maak ik overdag fouten en raak ik m'n baan kwijt', dan kun je op z'n minst in het weekend de nachtvoeding op je nemen zodat je vriendin/vrouw ook een keer een goede nacht kan maken.

@mv2 poe zeg al 1.5 jaar lang gebroken nachten,respect voor jullie hoor.V heeft ons(mij) wat dat betreft verwend hij slaapt eigenlijk altijd door al sinds dat hij een maand of 2 was ofzo(kan me de laatste nachtvoeding niet meer herinneren.
Het is erbij ons ook ingeslopen,ik had zoiets van oke hij werkt en ik ben thuis.Maar goed het was niet ideaal.

@susan,ja is ook erg frustrerend,maar goed na de zoveelste ruzie,heb ik de strijd maar opgegeven.Op dat moment zat ik ook niet lekker in me vel en het hele gedoe heeft het er niet beter op gemaakt.Ik ben een week met V bij me moeder geweest en vond het toen zo erg dat ik weer naar huis moest.Heb ook regelmatig gedacht van wat doe ik hier,maar goed we hebben samen voor een kindje gekozen,en dan wil je ook niet bij de eerste de beste tegenslag opgeven.het gaat nu redelijk,nog wel frustraties over en weer.

@pussycat,maar ik neem aan dat als hij een keer vraagt of jij de nacht voeding(als ze nog kreeg)wilde doen,je het wel zal doen.toch?

Mijn man is echt een schat en een super vader, maar snapt ook niet helemaal hoe pittig het is om overdag alleen voor 2 babys te zorgen en fulltime te kolven.
S avonds, s nachts en in het weekend doen we het samen, dus krijgen ze tegelijk de fles, dus veel minder gehuil en geen baby die over z'n toeren is omdat de ander eerst krijgt. Die je dan eerst moet kalmeren voor hij drinkt. En intussen ligt de eerste dan weer te huilen terwijl ik bezig ben met de tweede, dus die weer over z'n toeren. Als je samen bent heb je dat niet.
Ik probeer regelmatig een eind te wandelen, even de stad in enz, dan zijn ze stil. En hij denkt dus wel een beetje dat mijn leven bestaat uit lekker thuis zitten en beetje de hort op met de kids, een soort vakantie. Hij zou het makkelijk weken doen zei hij vanavond nog, snapt niet helemaal dat ik zo moe ben en er soms zo doorheen zit.

En hij bedoelt het niet rot, hij zit het gewoon allemaal anders, denk dat het voor mannen best moeilijk voor te stellen is hoe het is met babys.

Maar de verhalen van TO en mauwmauw... Vreselijk! Ik zou woest zijn geloof ik...

mauwmauw schreef:
@pussycat,maar ik neem aan dat als hij een keer vraagt of jij de nacht voeding(als ze nog kreeg)wilde doen,je het wel zal doen.toch?

Ja dat is waar. En in het begin toen werd ik er nog wel wakker van. Maar we hebben wel altijd afgewisseld.
Maar gaat hij zelfs niet als jij het hem vraagt dan? Of als je zegt dat jij het ook eens zat bent etc.. Pfff ik ben nu al gesloopt elke dag

@ proudmama heb je hem nog nooit alleen thuis gelaten dan met beide kindjes? Misschien moet je dat eens doen anders

Pussycat schreef:@ proudmama heb je hem nog nooit alleen thuis gelaten dan met beide kindjes? Misschien moet je dat eens doen anders

Ja, de zondagochtenden als ik naar de kerk ga. Maar dan slapen ze 9 van de 10x rond die tijd. En dan ben ik niet heel lang weg.
O, en hij kolft natuurlijk niet

En als ze huilen als ik er ben, ga ik naar boven of sta naast de box als ze beneden zijn. Hij zet de babyfoon zacht en gaat pas als ze na een minuut of 10 nog huilen. Dat kan ik gewoon niet... Ik sta bij iedere kik naast ze.

Niet? Pff wat een egoistische man heb jij zeg! Mijn man kolfde wel gewoon als ik weg was...

Maar ja je had ook niet genoeg voorraad inderdaad om heel lang weg te blijven las ik ergens? Maar ja ze zijn ook nog maar 2 maandjes hé... Mijn man was ook pas voor het eerst alleen met haar toen ik weer ging werken.

Ik snap zijn logica echt niet. Hij zou voor de grap eens een week alles moeten doem wat jij doet, inclusief voeden op een krukje! Hij zou dan nog vreemd opkijken en zich wel 2 x bedenken als hij je uit bed stuurt!

Een schommelstoel is idd een optie, maar ik verkies dan nog altijd m'n warme bedje hoor! De kunst is om zo slaperig mogelijk te blijven en zo snel mogelijk weer verder te slapen!