Nachtvoeding...wie doet wat

Nu ik nog verlof heb, doe ik grotendeels nachtvoeding. Luiers liggen naast mij, zoon ligt naast mij, even voeding pakken, voeden, boertje en weer terug in zijn mandje.
Voor ik vriend enigszins tot leven heb gekregen zijn we uur verder. En dan moet hij plassen, vergeet hij half slapend weer wat hij moet doen....werkt niet.

Laatste voeding doe ik overigens ook vaak alleen, als hij vroeg naar bed gaat, zoals vanavond.

Als ik hem vraag, doet hij het zonder zeuren...dat is probleem niet. Hij gaat in plaats in de ochtend vaak met l naar beneden, dan blijf ik met j nog even lekker liggen. Zo compenseren wij elkaar

Hoe doen jullie dat? Om en om, of ieder een taak, of...?

Bij R deden we het altijd samen. De ene maakte het flesje de ander verschoonde hem. Flesje geven en hup terug naar bed. Bij R duurde het vaak niet langer dan 15 min en dan sliep iedereen meestal weer.

Toen luuk nog een nachtvoeding kreeg wat tot 12weken zo was deden we het altijd samen.
1 maakte het flesje en verschoonde luuk en de ander gaf de voeding.

Hier pakt ml zoon wel eens uit bed en leg hem naast mij neer. Ook deed hij tijdens mijn verlof weleens de luier verschonen. Als de oudste wakker wordt gaat hij er ook wel eens heen, en soms blijft hij bij haar slapen. Hij slaapt wel heel licht, dus komt zelden voor dat hij niet wakker wordt. Toen de oudste baby was, deden we om en om fles maken, ander deed verschonen.
Nadeel is.....de ochtenden zijn vrijwel allemaal voor mij. Hij ligt dan in bed en blijft liggen ook al springen de kinderen rond. Hierdoor roepen de kinderen mij.

Ik deed de nachtvoeding 9 van de 10 keer alleen. Mijn man had toen een drukke baan en moest er vaak om 5.30 weer uit. Hij had een baan waar hij veel bij moest autorijden.

Ik gaf bv dus ik deed dat, verschonen in de nacht nooit gedaan, mijn vriend hielp gewoon zoveel als hij kon. Als M nu nog wel eens snachts wakker word gaan we ook om en om. Dit gaat vanzelf.

Ik geef borstvoeding dus gaf alle nachtvoedingen. De drama nachten deed ik vaak ook alleen, maar als onze zoon echt uren aan het huilen was ging hij er ook uit om een tijd met hem te zitten. Ik kan beter tegen al het huilen en werk een stuk minder dus had liever dat hij dan goed kon slapen.

De eerste maanden deed ik alles alleen, ik had verlof en hij moest werken en zit veel op de weg. Ik wilde niet dat hij misschien wel erg moe was, terwijl ik overdag nog wel een dutje kon doen. Luiers verschoon ik 's nachts niet, dus het gaat alleen om de voeding en dat kan hij nog niet eens geven ook, want ik geef borstvoeding.

Nu haalt hij H. wel eens op en legt haar naast me neer. Het is maar net wie haar eerder hoort.

Ik verschoonde, mijn man maakte een flesje en een van ons gaf het dan. Nu maakt mijn man nogsteeds het flesje en ligt M. bij mij tot hij terug is en dan wisselen we een beetje af wie het geeft.

Mijn vriend heeft veel slaap nodig, en ik hanteer dus ook niet regel 'ik eruit, dan jij ook eruit...eerlijk alles delen' als ik volgende dag nog kan bijtanken, en hij vol concentratie aan het werk moet. Let wel...zolang het voor hem niet vanzelfsprekend wordt...

Ik heb dat alleen gedaan. Omdat ik bv gaf, dus of moest voeden of moest kolven en daarbij hetzelfde verhaal als jou man/ vriend

Toen ze nog nachtvoedingen kreeg verschoonde mijn man haar en gaf haar de fles. Ik zat dan naast ze in bed te kolven.
Nu gaat mijn er 9 van de 1o keer ook uit als ze wakker word. Ik geloof dat ik iets vaster slaapt dan dat hij doet zeker als het om J. gaat.

Alle nachtvoedingen voor de jongste doe ik. Als de oudste wakker wordt, doet mijn het.

Toen ik nog bv gaf deed ik het zonder hem te wekken, daarna toen ze fv kreegvdeed mijn man het s nachts. Hij vond het een knus momentje, ik vond het niet erg overigens

Printje schreef:Bij R deden we het altijd samen. De ene maakte het flesje de ander verschoonde hem. Flesje geven en hup terug naar bed. Bij R duurde het vaak niet langer dan 15 min en dan sliep iedereen meestal weer.

Hier hetzelfde. Ik doe de luier en mijn man maakt de fles. Ik geef de laatste voeding. Hij de nacht en ik de eerste weer 's ochtends.

Wij draaiden een soort van wissel-slaapdiensten omdat Y. een huilbaby was zodat we toch beiden een beetje slaap kregen.
Ondanks dat mijn vriend gewoon fulltime werkte ging hij er wel gewoon uit 's nachts. Overdag kon ik niet rusten omdat Y. nooit sliep, dus die paar uurtjes die ik kon pakken als mijn vriend ook thuis was waren me heilig. Vaak was ik nog moeier van een hele dag met een huilende baby dan mijn vriend na een hele dag werken Hij nam het dan dus over zodra hij thuis kwam en dan dook ik mijn bed in incl. oordoppen. Hij gaf dan de laatste voeding rond 23.30 uur en ging dan naar bed. Inmiddels had ik er dan al een uurtje of 4-5 slaap opzitten, dus als Y. dan wakker werd was het mijn beurt.

We gingen er wel ten alle tijden samen uit. De één verschoonde Y. en probeerde hem rustig te houden terwijl de ander als een gek een flesje stond te maken. Diegene die de fles gaf bleef zitten en de ander ging weer terug naar bed.

Hmmm...lekker ingewikkeld allemaal

De nachten heb ik tot voor kort altijd alleen gedaan. Maar na 3,5 jaar trok ik het niet meer alleen en doen we het om en om.

Mijn man hielp de eerste 4 dagen in het ziekenhuis, daarna nog 1 weekje thuis maar verder was het toch echt mijn ding hoor, nachtvoedingen. Gelukkig zijn we er nu sinds een week of 1.5 vanaf

Ik heb altijd bv gegeven dus ook altijd de voedingen zelf gedaan. Verschonen in de nacht deed ik nooit. Alleen als ze gepoept hadden.

Ik vind het zo'n onzin als vrouwen die bv geven 's nachts hun man wakker gaan maken om alleen even het kindje te pakken en terug te leggen.
(Wanneer zij geen lichamelijke klachten etc hebben he dus dan heb ik het niet over de kraamweek en de korte periode daarna. Zeker in het geval van een ks kan ik het me voorstellen dat de man loopt.)

Eens mamsie. Ik heb ook altijd alle nachtvoedingen gedaan en verschonen ben ik ook heel snel mee gestopt. Ik zette 1 been uit bed, pakte J, voedde haar en legde haar terug. Ik kan er beter tegen, werk minder en moet er toch uit. Nu zijn we eindelijk van de nachtvoedingen af (afgebouwd aan het begin van m'n zwangerschap omdat ik misselijk was) maar als ze wakker wordt dan gaan we om en om. Net wie het eerst naast z'n bed staat. Als N wakker wordt ga ik, Hij os nogal van mama de laatste tijd, als papa dan komt wordt hij pissig en zijn we allemaal wakker.

Ja, eens met Mamsie. Mijn vriendin doet dat dus wel zo. Omdat hij 's nachts ook wel eens wat mag doen. Hij pakt dus de baby, verschoont hem eventueel, zij voedt en hij legt de baby weer terug.

Rataplan schreef:Ja, eens met Mamsie. Mijn vriendin doet dat dus wel zo. Omdat hij 's nachts ook wel eens wat mag doen. Hij pakt dus de baby, verschoont hem eventueel, zij voedt en hij legt de baby weer terug.

dat dus.




Net werd vriend uit zichzelf half wakker toen ik aan het verschonen was... Wat ik toch allemaal aan het doen was midden in nacht haha ....heb gem vriendelijk doch dringend verzocht weer te gaan slapen

Ik denk dat ik het moet gaan doen aangezien ik borstvoeding wil geven. Daarnaast moet mijn man er ook altijd erg vroeg uit en slaapt hij enorm vast, dus ik denk dat hij niet eens wakker te krijgen is... Maaaar zodra mijn verlof over is vind ik dat hij er 's nachts ook af en toe uit moet indien nodig.

Soms slaapt ie door, soms niet. De nachtvoedingen doe ik zelf, zie geen enkele reden mn man daarvoor wakker te maken. Verschonen doe ik niet, lig met tien minuten weer in bed dus echt naar vind ik het niet.

In de kraamweek liep de bv nog niet goed en moest ik kolven en dat bijvoeden, toen hielp hij wel altijd.

Bij de oudste deden we het samen en nu deed man de nachten.