Als je vriend niet wil trouwen....

Susan schreef:

Melis_je schreef:

Joy_ schreef:
Zolang ik die Bugaboo en chocolade labrador maar krijg, ipv een Stokke en Duitse herder, wat zijn plan is

Als je één kind hebt, neem je gewoon twee wandelwagens mee tijdens het wandelen en halverwege duwt hij het kind verder in de Stokke.

Sowieso al leuk dat je een man hebt die zich actief verdiept in kinderwagens.

Ja haha ik was al helemaal verbaasd, alleen maar leuk dat ie er uberhaupt een mening over heeft en wéét wat het is.

Ik zou het heel jammer vinden als mijn vriend niet zou willen trouwen, maar het zou voor mij geen onoverkomelijk gegeven zijn.

Joy_ schreef:

Susan schreef:

Melis_je schreef:

Joy_ schreef:
Zolang ik die Bugaboo en chocolade labrador maar krijg, ipv een Stokke en Duitse herder, wat zijn plan is

Als je één kind hebt, neem je gewoon twee wandelwagens mee tijdens het wandelen en halverwege duwt hij het kind verder in de Stokke.

Sowieso al leuk dat je een man hebt die zich actief verdiept in kinderwagens.

Ja haha ik was al helemaal verbaasd, alleen maar leuk dat ie er uberhaupt een mening over heeft en wéét wat het is.

Haha, ik ben een vrouw en wil ooit kinderen, maar van Stokke heb ik nog nooit gehoord

Interessant topic! Ik vind het lastig om me voor te stellen hoe het zou zijn omdat mijn vriend gelukkig ook wil trouwen op den duur. Ik denk dat het geen dealbreaker zou zijn als het verder echt goed zit, hoewel ik er wel veel waarde aan hecht. Anderzijds vind ik dat degene die niet perse wil (en dus niet: perse niet wil!) zich in zo'n geval moet afvragen of het niet toch een optie is om de ander tegemoet te komen. Ik neem aan dat je, op het moment dat trouwen eventueel aan de orde is, je toekomstplannen toch al samen hebt afgestemd en je beide de intentie hebt om samen oud te worden.

Vind ik ook hoor, Merai. Als het de één niet zoveel uitmaakt en de ander vindt het heel belangrijk, dan kan de één best de ander tegemoet komen. Net zoiets als dat het mij niet uitmaakt welke kleur de muur geschilderd wordt maar mijn vriend wil heel graag groen. Nou, waarom dan niet groen, als het mij toch niet uitmaakt?

Maar ik vind het inderdaad een ander verhaal als de een echt actief voor, en de ander actief tegen is. Dan wordt het al heel wat moeilijker om compromissen te zoeken.

Merai schreef:Interessant topic! Ik vind het lastig om me voor te stellen hoe het zou zijn omdat mijn vriend gelukkig ook wil trouwen op den duur. Ik denk dat het geen dealbreaker zou zijn als het verder echt goed zit, hoewel ik er wel veel waarde aan hecht. Anderzijds vind ik dat degene die niet perse wil (en dus niet: perse niet wil!) zich in zo'n geval moet afvragen of het niet toch een optie is om de ander tegemoet te komen. Ik neem aan dat je, op het moment dat trouwen eventueel aan de orde is, je toekomstplannen toch al samen hebt afgestemd en je beide de intentie hebt om samen oud te worden.

Eens!

Mijn vriend wil absoluut niet trouwen. Onze grootste verbintenis zijn 3 lieve kindjes en daar kan niets tegen op zegt hij. ( true). Ik wilde nooit kinderen die zijn er toch gekomen, hij wil niet trouwen, maar dat gaat ook niet komen. Ik wacht al 8 jaar

We gaan het gewoon anders doen... we gaan geregistreerd partnerschappen om het gewoon goed geregeld te hebben. Kinderen hebben we al dus erkennen hoeft niet meer (of hooguit 1 keer nog)( enig verschil met huwelijk). Ik ga gewoon lekker in trouwjurk op een dinsdagochtend (gratis!)naar het gemeentehuis en rijden daarna naar schiphol en we vliegen daar direct naar Noorwegen om lekker te honeymonen 4 dgn. ( gewoon een goed excuus om er samen even tussen uit te gaan).
Ik krijg wel een ring van hem, puur omdat hij mij ooit een verlovingsring heeft gegeven ( ooit was hij zo romantisch om me ten huwelijk te vragen samen met ons oudste dochtertje... hij kreeg een dag later al spijt! hij zei dat hij het deed voor mij, hij voelde zich er niet gelukkig bij..) Ik heb hem toen ook gezegd dat ik niet per se hoef te trouwen, als we het maar geregeld hebben voor de kindjes.
Ik krijg zijn naam, evenals de kinderen die vanaf die dag zijn naam gaan dragen. Dat vind ik nog wel het fijnst.. eindelijk dezelfde naam allemaal, dat maakt het leven weer een stuk makkelijker:)

Volgend jaar geven we een bbq in ons nieuwe huis / tuin voor de familie en vieren we onze housewarming en gp samen.

Mijn vriend heeft ook niet veel met trouwen, maar ik wel, dus wij gaan in de toekomst trouwen. Ik ga hem niet vragen, ik hoef echt geen groots aanzoek of een prinsessenbruiloft, maar ik wil wel zijn vrouw worden en ik wil dat hij mij vraagt. Als je met mij wil zijn dan wordt er getrouwd. Er zijn een aantal dingen heel belangrijk voor hem en er zijn een aantal dingen heel belangrijk voor mij, die dingen gaan in een goede relatie dan ook in vervulling. Als mijn vriend zou zeggen dat hij nooit met me zou trouwen dan zou ik bij hem weggaan, zelfde geldt voor kinderwens. Gelukkig zijn deze twee dingen al in de eerste paar maanden besproken en zijn we er nooit op teruggekomen.

Ik denk dat het heel persoonlijk is. Ikzelf wil noooooit meer trouwen. Ben nu, na 3 jaar ellende, eeeindelijk gescheiden. Dus zo makeklijk is het niet om van iemand af te komen helaas. Ik heb het hele trouwen ook veel mooier gemaakt dan het daadwerkelijk is, er veranderd niets, je leven gaat gewoon verder alleen heb je 1 (!) super mooie dag gehad waarin je in het middelpunt staat.
Dus mijn toekomstige partner heeft pech als hij wil trouwen, dan zoekt hij maar mooi iemand anders!

3 jaar of van elkaar af te komen!? Jeeu dat is lang.. dan snap ik dat je niet nog een keer dat risico wilt lopen..

Ja meneer werkte niet mee, kwam niet naar afspraken, leverde geen documenten aan, is twee keer verhuisd dat ik een derde persoon heb moeten smeken zowat (vriend van hem) wat zijn nieuwe adres was zodat de advocaat weer contact kon opnemen etc.. Echt een drama. Dus voor mij geen huwelijk meer

@ Kruimelje... Ben je op huwelijkse voorwaarden of gemeenschap van goederen getrouwd geweest? Kijk als ik al zou trouwen dat is het op huwelijkse voorwaarden om de grootste rompslomp van een eventuele scheiding voor te zijn. Nu weet ik wel dat er bij huwelijkse voorwaarden vast ook nog wel wat geregeld moet woorden, maar in iedergeval minder dan bij gemeenschap van goederen.

Enfin nu even over mij zelf gezien het feit dat ik een jongen ben die eigenlijk ook niet wil trouwen. Dat zeg ik al jaren, want ik zie er idd. ook de meerwaarde niet van in. Daarnaast houd ik er niet echt van om in de belangstelling te staan. Dat is een van de reden waarom ik in iedergeval niet trouw met een enorm feest en lange dag. Mocht ik trouwen dan is het sowieso op huwelijkse voorwaarden al zal ik niet snel degene zijn die om haar hand vraagt.

RYW schreef:Vind ik ook hoor, Merai. Als het de één niet zoveel uitmaakt en de ander vindt het heel belangrijk, dan kan de één best de ander tegemoet komen. Net zoiets als dat het mij niet uitmaakt welke kleur de muur geschilderd wordt maar mijn vriend wil heel graag groen. Nou, waarom dan niet groen, als het mij toch niet uitmaakt?

Maar ik vind het inderdaad een ander verhaal als de een echt actief voor, en de ander actief tegen is. Dan wordt het al heel wat moeilijker om compromissen te zoeken.

Vergelijk jij nou net een huwelijk met het verven van een muur ?

Haha, dat zegt mijn vriend ook altijd Parels.

Ik wil heel graag trouwen en mijn vriend ook en dat hebben we ook al in de eerste maanden van onze relatie besproken. De kinderwens eveneens. Ik vind het pas gaar als je dat pas na 3 jaar durft te bespreken en dat je er dan achter komt dat het niet gaat gebeuren. Trouwen zou ik nog wel overheen komen als hij niet wilt, maar ik wil gewoon kinderen. Punt.

Gelukkig denken we daar precies hetzelfde over . Denk alleen wel dat ons nog wel eens zou kunnen gebeuren, wat Parels ook is gebeurd, dat de stappen omgedraaid gaan worden, maar dat zien we dan wel weer!

Wij hebben de stappen omgedraaid Hadden ook net een huis gekocht en een grote kinderwens. Een bruiloft zoals wij dat graag willen, kon toen niet. Daarom hebben we een gp afgesloten, voor het praktische. Nu gaan we in maart trouwen... Maar eigenlijk omdat ik dit graag wil, voor mijn vriend hoeft het niet zonodig.

Ik was in gemeenschap getrouwd maar het hele verdelen van spullen was geen probleem, we waren het ook heel snel eens dat ik volledig gezag over mijn zoon zou krijgen. Alleen na dat we die afspraken maakten, kwam er van zijn kant totaal geen respons meer.

kruimelje schreef:Ik denk dat het heel persoonlijk is. Ikzelf wil noooooit meer trouwen. Ben nu, na 3 jaar ellende, eeeindelijk gescheiden. Dus zo makeklijk is het niet om van iemand af te komen helaas. Ik heb het hele trouwen ook veel mooier gemaakt dan het daadwerkelijk is, er veranderd niets, je leven gaat gewoon verder alleen heb je 1 (!) super mooie dag gehad waarin je in het middelpunt staat.
Dus mijn toekomstige partner heeft pech als hij wil trouwen, dan zoekt hij maar mooi iemand anders!

+1. Ik wil ook nooit meer trouwen. Voor mij heeft het geen toegevoegd waarde (meer). En ik ben dan ook heel bang om weer te gaan scheiden. Ik voel me nu al een kneusje dat ik voor mijn 30ste al gescheiden ben.

Roodkapje schreef:Mijn vriend wil absoluut niet trouwen. Onze grootste verbintenis zijn 3 lieve kindjes en daar kan niets tegen op zegt hij. ( true). Ik wilde nooit kinderen die zijn er toch gekomen, hij wil niet trouwen, maar dat gaat ook niet komen. Ik wacht al 8 jaar

We gaan het gewoon anders doen... we gaan geregistreerd partnerschappen om het gewoon goed geregeld te hebben. Kinderen hebben we al dus erkennen hoeft niet meer (of hooguit 1 keer nog)( enig verschil met huwelijk). Ik ga gewoon lekker in trouwjurk op een dinsdagochtend (gratis!)naar het gemeentehuis en rijden daarna naar schiphol en we vliegen daar direct naar Noorwegen om lekker te honeymonen 4 dgn. ( gewoon een goed excuus om er samen even tussen uit te gaan).
Ik krijg wel een ring van hem, puur omdat hij mij ooit een verlovingsring heeft gegeven ( ooit was hij zo romantisch om me ten huwelijk te vragen samen met ons oudste dochtertje... hij kreeg een dag later al spijt! hij zei dat hij het deed voor mij, hij voelde
zich er niet gelukkig bij..) Ik heb hem toen ook gezegd dat ik niet per se hoef te trouwen, als we het maar geregeld hebben voor de kindjes.
Ik krijg zijn naam, evenals de kinderen die vanaf die dag zijn naam gaan dragen. Dat vind ik nog wel het fijnst.. eindelijk dezelfde naam allemaal, dat maakt het leven weer een stuk makkelijker:

Volgend jaar geven we een bbq in ons nieuwe huis / tuin voor de familie en vieren we onze housewarming en gp samen.

Eigenlijk doe je toch precies hetzelfde als trouwen dan? Je vriend is bang voor het woordje trouwen? Je hebt dezelfde rechten en plichten en ook met een GP is het een gedoe om uit elkaar te gaan, dus ik zie het verschil niet eigenlijk..

Lorna mercedez schreef:

kruimelje schreef:Ik denk dat het heel persoonlijk is. Ikzelf wil noooooit meer trouwen. Ben nu, na 3 jaar ellende, eeeindelijk gescheiden. Dus zo makeklijk is het niet om van iemand af te komen helaas. Ik heb het hele trouwen ook veel mooier gemaakt dan het daadwerkelijk is, er veranderd niets, je leven gaat gewoon verder alleen heb je 1 (!) super mooie dag gehad waarin je in het middelpunt staat.
Dus mijn toekomstige partner heeft pech als hij wil trouwen, dan zoekt hij maar mooi iemand anders!

+1. Ik wil ook nooit meer trouwen. Voor mij heeft het geen toegevoegd waarde (meer). En ik ben dan ook heel bang om weer te gaan scheiden. Ik voel me nu al een kneusje dat ik voor mijn 30ste al gescheiden ben.

Dat gevoel heb ik zelf niet gelukkig.. Ben nu gewoon blij dat ik er van af ben.. Had al allemaal scenario's in mijn hoofd wat mij nog allemaal te wachten zou staan, maar ineens kreeg ik een brief dat ik een handtekening kon komen zetten, halleluja!

Jolicious schreef:

Roodkapje schreef:Mijn vriend wil absoluut niet trouwen. Onze grootste verbintenis zijn 3 lieve kindjes en daar kan niets tegen op zegt hij. ( true). Ik wilde nooit kinderen die zijn er toch gekomen, hij wil niet trouwen, maar dat gaat ook niet komen. Ik wacht al 8 jaar

We gaan het gewoon anders doen... we gaan geregistreerd partnerschappen om het gewoon goed geregeld te hebben. Kinderen hebben we al dus erkennen hoeft niet meer (of hooguit 1 keer nog)( enig verschil met huwelijk). Ik ga gewoon lekker in trouwjurk op een dinsdagochtend (gratis!)naar het gemeentehuis en rijden daarna naar schiphol en we vliegen daar direct naar Noorwegen om lekker te honeymonen 4 dgn. ( gewoon een goed excuus om er samen even tussen uit te gaan).
Ik krijg wel een ring van hem, puur omdat hij mij ooit een verlovingsring heeft gegeven ( ooit was hij zo romantisch om me ten huwelijk te vragen samen met ons oudste dochtertje... hij kreeg een dag later al spijt! hij zei dat hij het deed voor mij, hij voelde
zich er niet gelukkig bij..) Ik heb hem toen ook gezegd dat ik niet per se hoef te trouwen, als we het maar geregeld hebben voor de kindjes.
Ik krijg zijn naam, evenals de kinderen die vanaf die dag zijn naam gaan dragen. Dat vind ik nog wel het fijnst.. eindelijk dezelfde naam allemaal, dat maakt het leven weer een stuk makkelijker:

Volgend jaar geven we een bbq in ons nieuwe huis / tuin voor de familie en vieren we onze housewarming en gp samen.

Eigenlijk doe je toch precies hetzelfde als trouwen dan? Je vriend is bang voor het woordje trouwen? Je hebt dezelfde rechten en plichten en ook met een GP is het een gedoe om uit elkaar te gaan, dus ik zie het verschil niet eigenlijk..

Dat klopt... hij heeft een klein "trauma" aan zijn jeugd overgehouden aan trouwen.

Mijn ex wilde ook niet trouwen en uiteindelijk wilde hij het dan toch wel omdat ik anders geen kinderen wilde. Ja zei hij, je moet ook naar de tandarts en dat is ook niet altijd even leuk; sommige dingen moeten nu eenmaal. Dat was voor mij de druppel haha, waarom zou ik met iemand willen trouwen die dat zo ziet? Uiteraard was dit niet het enige hoor maar het was wel de druppel.

Zusje schreef:Mijn ex wilde ook niet trouwen en uiteindelijk wilde hij het dan toch wel omdat ik anders geen kinderen wilde. Ja zei hij, je moet ook naar de tandarts en dat is ook niet altijd even leuk; sommige dingen moeten nu eenmaal. Dat was voor mij de druppel haha, waarom zou ik met iemand willen trouwen die dat zo ziet? Uiteraard was dit niet het enige hoor maar het was wel de druppel.

Ik wil ook niet dat mijn vriend zou gaan trouwen omdat ik dat wil.Hij moet er zelf 100% achter staan er dat kan hij nu niet. Het is niet zo dat hij zegt dat het nooit gebeurd, maar dat risico wil ik niet lopen. Hij staat 100% achter ons GP en dan maar direct met ringen enzo erbij! Onze honeymoon is 4 daagjes Noorwegen. We zouden anders ook lekker samen een paar dagen weg gaan, dat doen we regelmatig. Deze week gaan we 2 dagen naar Londen.. volgende maand Noorwegen dan. Dat is dan alleen direct achter ons gp gepland.
Het is goed zo voor mij. Ik ben blij dat hij wil dat we samen oud worden en dit ook onderschrijft. Het is voor ons toch meer vastleggen van iets wat we al weten en meer voor een goede basis voor ons verdere leven.
Als hij zou trouwen puur omdat ik het wil, zou ik het niet willen. Dan maar niet getrouwd.

Ha zusje, leuk dat je weer gewoojn gaat posten! Denk dat als je zelf het nuchter bekijkt het huwelijk ook niet meer voorstelt dan dat je er van maakt Natuurlijk is het een hele leuke dag maar een week later gaat je leven gewoon verder. Zo zie ik het.

kruimelje schreef:Ha zusje, leuk dat je weer gewoojn gaat posten! Denk dat als je zelf het nuchter bekijkt het huwelijk ook niet meer voorstelt dan dat je er van maakt Natuurlijk is het een hele leuke dag maar een week later gaat je leven gewoon verder. Zo zie ik het.

Dat is ook zo:) Ik moet denk ik alleen heel erg wennen aans de nieuwe naam.. en eigenlijk niet eens die van mezelf , maar vooral die van de kinderen.