Als je vriend niet wil trouwen....

Ik hoorde vandaag nog iemand zeggen 'ik had vorige week 20 jaar verkering' en dat vond ik ook wel erg schattig klinken

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Ja, ik zou nog wel een keer trouwen. Wel op huwelijkse voorwaarden deze keer, maar ik vind het wel belangrijk, ja. Om emotionele redenen, maar ook praktisch, omdat we ook nog samen een kindje willen en beide al kinderen hebben met exen. Maar ik hoef geen drama met heftige jurken, grote taarten en meer van dat gedoe

RYW schreef:

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Ja, ik zou nog wel een keer trouwen. Wel op huwelijkse voorwaarden deze keer, maar ik vind het wel belangrijk, ja. Om emotionele redenen, maar ook praktisch, omdat we ook nog samen een kindje willen en beide al kinderen hebben met exen. Maar ik hoef geen drama met heftige jurken, grote taarten en meer van dat gedoe

Ja, ok, dat snap ik nog. Praktisch gezien zou ik het héél misschien ook nog wel een keer doen, maar idd op huwelijkse voorwaarden en geen trouwjurk.

Is je huwelijk over, Eucalypta, omdat je zegt 'nog een keer' of is dat een te impertinente vraag?
Het is geen nieuwsgierigheid, want het gaat me verder inderdaad niet aan, dus als jij niet wilt reageren... kan me het goed voorstellen, maar het viel me gewoon op...

Eucalypta schreef:

RYW schreef:

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Ja, ik zou nog wel een keer trouwen. Wel op huwelijkse voorwaarden deze keer, maar ik vind het wel belangrijk, ja. Om emotionele redenen, maar ook praktisch, omdat we ook nog samen een kindje willen en beide al kinderen hebben met exen. Maar ik hoef geen drama met heftige jurken, grote taarten en meer van dat gedoe

Ja, ok, dat snap ik nog. Praktisch gezien zou ik het héél misschien ook nog wel een keer doen, maar idd op huwelijkse voorwaarden en geen trouwjurk.

Hahaha precies, zoiets. Bovendien, wat je zelf al zei, het ís niet iets om eng te vinden, want het is een contract, niet anders dan een huis kopen. En dat de 'deal' met de ene persoon fout afliep wil natuurlijk niet zeggen dat het met de ander ook fout zal lopen, en daarom zal ik dus niet mijn eerdere huwelijk laten meespelen in een beslissing om nog een keer te trouwen. Als mijn vriend en ik een kindje krijgen zitten we nauwer aan elkaar verbonden, dat is iets dat nooit meer loskomt. Nou, dan kunnen we er net zo goed een huwelijk tegenaan gooien, als we het daarmee goed regelen.

Bovendien vinden we ook nog eens allebei dat het 'hoort', hij net zoveel als ik, hij hecht er soms wel meer waarde aan dan ik. Hij is nooit met zijn ex getrouwd waar hij 14 jaar mee samen was, omdat hij ergens wel wist dat hij niet met haar wilde trouwen, dat hij dat maar één keer wou doen en dan met de vrouw van zijn leven, zegmaar. Daarom vind ik het natuurlijk ook weer heel erg romantisch dat hij dat met mij dus wél wil

Eucalypta schreef:

RYW schreef:

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Ja, ik zou nog wel een keer trouwen. Wel op huwelijkse voorwaarden deze keer, maar ik vind het wel belangrijk, ja. Om emotionele redenen, maar ook praktisch, omdat we ook nog samen een kindje willen en beide al kinderen hebben met exen. Maar ik hoef geen drama met heftige jurken, grote taarten en meer van dat gedoe

Ja, ok, dat snap ik nog. Praktisch gezien zou ik het héél misschien ook nog wel een keer doen, maar idd op huwelijkse voorwaarden en geen trouwjurk.

Hahaha precies, zoiets. Bovendien, wat je zelf al zei, het ís niet iets om eng te vinden, want het is een contract, niet anders dan een huis kopen. En dat de 'deal' met de ene persoon fout afliep wil natuurlijk niet zeggen dat het met de ander ook fout zal lopen, en daarom zal ik dus niet mijn eerdere huwelijk laten meespelen in een beslissing om nog een keer te trouwen. Als mijn vriend en ik een kindje krijgen zitten we nauwer aan elkaar verbonden, dat is iets dat nooit meer loskomt. Nou, dan kunnen we er net zo goed een huwelijk tegenaan gooien, als we het daarmee goed regelen.

Bovendien vinden we ook nog eens allebei dat het 'hoort', hij net zoveel als ik, hij hecht er soms wel meer waarde aan dan ik. Hij is nooit met zijn ex getrouwd waar hij 14 jaar mee samen was, omdat hij ergens wel wist dat hij niet met haar wilde trouwen, dat hij dat maar één keer wou doen en dan met de vrouw van zijn leven, zegmaar. Daarom vind ik het natuurlijk ook weer heel erg romantisch dat hij dat met mij dus wél wil

Mijn vriend wilt ook niet trouwen, quote: "Kost klauwen vol geld, en als je ervan af wilt, kost het je nog meer geld". Klinkt niet echt romantisch he Ik zou trouwen wel fijn vinden, maar dan voornamelijk vanwege het praktische deel. Ons kindje krijgt zijn naam, ik niet... Dat is het enige emotionele punt dat ik erbij heb. Dat ik dalijk de enige in huis ben met een andere achternaam.

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Waarom zou je dat niet durven of willen? Ook als je nieuwe relatie totaal anders is, of hartstikke goed gaat? Zou je wel een geregistreerd partnerschap aan willen gaan met de nieuwe relatie dan?

Ik ben dus bang dat mijn (gescheiden) vriend er ook zo over denkt. Maar stel dat hij dan wel voor een G.P. wil gaan ivm toekomstige kinderen, zou ik toch wel echt liever trouwen zelf. Ook al is het zakelijk, ik ga toch ook écht voor die jurk, en het vieren van de liefde met familie en vrienden. Wel kleinschalig overigens.

mickey schreef:Mijn vriend wilt ook niet trouwen, quote: "Kost klauwen vol geld, en als je ervan af wilt, kost het je nog meer geld". Klinkt niet echt romantisch he Ik zou trouwen wel fijn vinden, maar dan voornamelijk vanwege het praktische deel. Ons kindje krijgt zijn naam, ik niet... Dat is het enige emotionele punt dat ik erbij heb. Dat ik dalijk de enige in huis ben met een andere achternaam.

Hehehe... ik heb mijn eigen achternaam, mijn vriend heeft zijn eigen achternaam, mijn zoons hebben de achternaam van mijn ex, en zijn zoon heeft de achternaam van zíjn ex wij hebben dus vier achternamen in totaal, voor 5 mensen

Joy_ schreef:

Eucalypta schreef:Zou jij echt nog een keer gaan trouwen RYW?

Ik zou uberhaupt niet opnieuw trouwen vermoed ik, als ik het over moest doen, maar ik ben iig niet van plan om nog een keer te trouwen als mijn huwelijk ooit strandt. Dat zou ik niet meer durven of willen.

Waarom zou je dat niet durven of willen? Ook als je nieuwe relatie totaal anders is, of hartstikke goed gaat? Zou je wel een geregistreerd partnerschap aan willen gaan met de nieuwe relatie dan?

Ik ben dus bang dat mijn (gescheiden) vriend er ook zo over denkt. Maar stel dat hij dan wel voor een G.P. wil gaan ivm toekomstige kinderen, zou ik toch wel echt liever trouwen zelf. Ook al is het zakelijk, ik ga toch ook écht voor die jurk, en het vieren van de liefde met familie en vrienden. Wel kleinschalig overigens.

Nou kan ik me vergissen hoor Joy, maar bij mijn weten is het enige punt waarop een GP wezenlijk verschilt van een huwelijk juist de omstandigheden rond kinderen. Waar je in het huwelijk automatisch gezamenlijk gezag hebt en alles heb je dat bij GP niet, geloof ik. Dus ivm de kinderen zou in dat geval niet automatisch alles geregeld zijn als je een GP hebt...

Heeft je vriend er nooit wat over gezegd dan? Waarom ben je bang dat hij niet meer zou willen trouwen? Ik ben ook gescheiden zoals je weet, maar ik heb er echt geen trouwvrees aan overgehouden. Ik weet niet waarom je vriend gescheiden is en hoe dat ging, maar het hoeft niet altijd heel heftig te zijn, een scheiding. In de makkelijke gevallen is het twee handtekeningen en een acceptgiro van de advocaat, en gescheiden ben je.

Bovendien, wie heeft er na een mislukte relatie nou nooit gezegd 'ik wil nooit meer een vent' of woorden van die strekking en is inmiddels allang weer aan de man

Ik vind wel/niet trouwen en wel/niet kinderen en het gesprek daarover echt iets voor als je een paar jaar een relatie hebt, er kan zoveel veranderen/gebeuren in de tussentijd.

Ik weet genoeg over die scheiding en dat dat niet 'netjes' is gegaan, maar wat en hoe laat ik hier lekker even in het midden uiteraard. Het is meer een voorgevoel wat ik heb, maar een tijdje geleden maakte het vriendinnetje van m'n broertje een grapje over mijn naam + zijn achternaam.. Zo van ooh als jullie gaan trouwen, dan heet jij ................ (een rijmende naam, dus klinkt niet en dat vond ze grappig). Toen hoorde ik hem dus iets mompelen over dat dat toch niet meer gaat gebeuren ofzo. Ik weet dus niet meer wat ie precies zei, en ik ben 't al weken in m'n hoofd erger aan 't maken dan dat het is. Maar ik durf er gewoon níet over te beginnen omdat ik het nog zo vroeg vind in de relatie. Terwijl we het gerust over kinderen hebben, dus daardoor merk ik gewoon dat de angst écht diep bij me zit en dat ik er gewoon moeite mee heb om er over te beginnen. Komt wel, zijn verder zo open over alles. Ik zou 't van hem best begrijpen, maar ik zou 't voor m'n eigen relatie toch wel echt willen. Zijn vorige huwelijk is in het verleden.

Supertalentje schreef:Ik vind wel/niet trouwen en wel/niet kinderen en het gesprek daarover echt iets voor als je een paar jaar een relatie hebt, er kan zoveel veranderen/gebeuren in de tussentijd.

Maar als iemand heel zeker weet een of beide dingen niet/nooit te willen, dan zou dat wellicht kunnen veranderen, maar het kan ook dat hij bij zijn standpunt blijft, en die kans acht ik vrij groot als je iets zeker weet, en dan ben je járen verder.

Supertalentje schreef:Ik vind wel/niet trouwen en wel/niet kinderen en het gesprek daarover echt iets voor als je een paar jaar een relatie hebt, er kan zoveel veranderen/gebeuren in de tussentijd.

Ben ik het, zeker in het geval van de kinderwens, absoluut mee oneens. Met name kinderen is een vrij specifiek toekomstbeeld, waarin geen compromis valt te vinden. Kijk naar het topic van Pluginbaby. Stel dat je na tig jaren goede relatie er ineens achterkomt dat je toekomstbeeld niet overeenkomt. Verschrikkelijk lijkt me dat. Voor mijn vriend en mij was het echt heel belangrijk dat we een kinderwens hadden, en dus nog voordat we elkaar ontmoet hadden al gecheckt bij elkaar. Trouwen vind ik dan inderdaad wel secundair. Mocht hij dat écht niet willen, zou dat geen dealbreker voor mij zijn. Ik zou er verdrietig door zijn, maar ik kan er mee leven. Met geen kinderwens niet, dat is voor mij wel een reden om een relatie uit te maken, en dan weet ik dat liever al direct vanaf 't begin dan pas na een paar jaar relatie.

Dat is het verschil misschien ook: ik wil echt nooit meer een kind krijgen. Dan zit je inderdaad vaster aan elkaar dan door een huwelijk. Maar dat zou ik dus nooit meer willen, een kind met iemand anders. Ook niet met mijn eigen man, ik heb gewoon genoeg kinderen.

Joy_ schreef:Ik weet genoeg over die scheiding en dat dat niet 'netjes' is gegaan, maar wat en hoe laat ik hier lekker even in het midden uiteraard. Het is meer een voorgevoel wat ik heb, maar een tijdje geleden maakte het vriendinnetje van m'n broertje een grapje over mijn naam + zijn achternaam.. Zo van ooh als jullie gaan trouwen, dan heet jij ................ (een rijmende naam, dus klinkt niet en dat vond ze grappig). Toen hoorde ik hem dus iets mompelen over dat dat toch niet meer gaat gebeuren ofzo. Ik weet dus niet meer wat ie precies zei, en ik ben 't al weken in m'n hoofd erger aan 't maken dan dat het is. Maar ik durf er gewoon níet over te beginnen omdat ik het nog zo vroeg vind in de relatie. Terwijl we het gerust over kinderen hebben, dus daardoor merk ik gewoon dat de angst écht diep bij me zit en dat ik er gewoon moeite mee heb om er over te beginnen. Komt wel, zijn verder zo open over alles. Ik zou 't van hem best begrijpen, maar ik zou 't voor m'n eigen relatie toch wel echt willen. Zijn vorige huwelijk is in het verleden.

Waar ben je bang voor, wat is het ergste dat kan gebeuren als je er wel over begint? Ben je bang dat hij er niet over wil praten omdat hij het te vroeg vindt? Of ben je bang dat hij je vermoeden zal bevestigen en zal zeggen dat hij inderdaad niet meer wil trouwen? Maar kan je dat dan niet beter nu weten (en aan het idee wennen) dan dat je nog een X-aantal maanden ermee zit, voordat je het 'tijd' vindt om erover te praten, terwijl het je NU dwarszit?

Wat is erop tegen om te zeggen: hee hot sauce (jaaa, ik weet het nog!), luister eens, pas maakte Miepje een grapje over mijn naam en jouw achternaam, en uit je reactie maakte ik een beetje op dat je nooit meer wil trouwen. Klopt dat?

En hoe zou jij het vinden als je vriend, net zoals bij JaneDoe, zou zeggen 'ik wil eigenlijk liever niet maar als jij het échtéchtécht wil, dan doe ik het wel om jou een lol te doen' of zoiets? Zou je dat prima vinden, of wil je ook dat hij het uit zichzelf wil?

Het zal de leeftijd zijn, maar binnen 2 maanden trouwen én kinderen ter sprake brengen; daar ga ik heel hard van rennen, haha!

Maar wel of niet kinderen willen is ook niet zo zwart/wit.
Een goede vriendin van mij heeft altijd geroepen dat ze geen kinderen wil. Ik ken haar nu 6 jaar en afgelopen jaar op mijn verjaardag zei ze opeens dat ze er niet zo zeker meer van was dat ze nooit kinderen wilde. Ook daarin kan zoveel veranderen!

Edit
Supertalentje: Haha, ik ook! Misschien voor de grap een beetje polsen, maar dat is dan 1 keer en daarna hebben we het er ook heeeel lang niet meer over gehad! Net zoals binnen 2 weken 'ik hou van je' zeggen, dat is echt niets voor mij.

Het lijkt mij eerlijk gezegd wel stukken erger als je anders denkt over kinderen krijgen dan als je anders denkt over trouwen. Getrouwd zijn, dat merk je in je dagelijks leven verder amper. Een leven met kinderen is wel totaal anders dan een leven zonder kinderen.

Ik moet wel toegeven dat ik me niet kan voorstellen hoe het is om echt te dromen over een bruiloft of over getrouwd zijn.

Supertalentje schreef:Het zal de leeftijd zijn, maar binnen 2 maanden trouwen én kinderen ter sprake brengen; daar ga ik heel hard van rennen, haha!

Meen je dat? Ik vind dat bij volwassen mensen echt niet heel raar hoor.

Hahaha jij benoemt echt exact mijn gedachtengang, RYW Al die dingen heb ik ook al gedacht Ik zou het zelf natuurlijk leuker vinden als hij het zelf écht ook wil, trouwen met mij, maar mocht hij het uiteindelijk doen om mij een plezier te doen, zou ik dat ook accepteren en het dan wel doen. Dat heb ik dan liever, dan niet trouwen.

Maar nee, ik vind het ook echt te vroeg om over te beginnen. Want stel dat hij nu nee zegt, dan kan ik aan dat idee wennen..maar anderzijds kan hij ook gewoon lekker genieten van de relatie en wie weet ooit een aanzoek doen omdat ik natuurlijk veel leuker ben dan z'n ex En t.z.t. bespreken we het ook echt wel. Misschien zegt ie nu nog wel nee, omdat de scheiding nog redelijk vers is (nou ja, 1,5 jaar geleden), terwijl hij na vier jaar relatie met mij er heel anders tegenaankijkt. Ik ga gewoon maar geen slapende honden wakker maken.

Supertalentje, wat heeft dat met leeftijd te maken? Ik denk juist dat je eerder over dit soort dingen begint als je wat ouder bent. Ik ben 26, hij 29. Waren we 18 geweest, dan hadden we dit soort dingen echt nog niet besproken, maar nu is dat toch wel redelijk actueel.

Supertalentje schreef:Het zal de leeftijd zijn, maar binnen 2 maanden trouwen én kinderen ter sprake brengen; daar ga ik heel hard van rennen, haha!

Hahaha jaaaa ok, ze zijn inderdaad nog maar erg kort samen ik zit dan weer teveel in m'n eigen referentiekader, en dat is alweer zo'n 3 jaar relatie

Maar goed, nu komt er zo'n per ongeluk-opmerking waardoor zij in onzekerheid gebracht wordt en het levert haar stress en ongemak op en ze maakt het erger in haar hoofd en alles, dan vind ik het niet zo raar.

Hoe lang is hij al gescheiden?

RYW schreef:
Maar goed, nu komt er zo'n per ongeluk-opmerking waardoor zij in onzekerheid gebracht wordt en het levert haar stress en ongemak op en ze maakt het erger in haar hoofd en alles, dan vind ik het niet zo raar.

Ja idd, om die reden zou ik 't natuurlijk wel gewoon moeten vragen. Ach, ik zie wel. Het komt vanzelf een keer ter sprake. Zijn ex had ook al zo ongeveer m'n droomtrouwjurk aan, en z'n nichtje heeft ook al m'n droommeisjesnaam, dus alles loopt toch altijd alles zoals je zelf droomt, en komt op z'n pootjes terecht.

Eucalypta schreef:Hoe lang is hij al gescheiden?

1,5 jaar geleden.