Biechttopic 3

O, ik vind ook absoluut dat je mag klagen hoor, maar ben het daarnaast toch ook meer met Rush en Princess eens...
Ze werkt er nog zo kort en is zo lang op zoek geweest naar werk.... misschien toch eerst proberen de positieve kanten eruit te halen?

Princess schreef:Tuurlijk mag je klagen, maar hoe lang werk je er nu?
Je moet het natuurlijk wel n kans geven.
waarom ga je niet verder studeren?

Geld..

zodra ik dat heb wil ik ook verder studeren

En ik snap ook heus wel dat jullie vinden dat ik niet moet 'zeuren' , dat is ook de reden waarom ik het liever niet wilde posten.
Maar wil het toch gewoon graag kwijt.

Ik blijf ook door solliciteren, en ik wil het echt wel een kans geven.. maar om me zo ellendig te voelen elke keer dat wil ik ook niet.

Ik heb ook mijn post wijk nog steeds, maar het is gewoon dat ik daar niet genoeg mee verdien.
En de rest van de winkels geven ze me geen kans, dus wat dan?

Ik weet het niet...

Ben je al eens bij uitzendbureau's langs geweest wat ze daar voor je kunnen doen?
Dat zijn dan ook de ''mindere baantjes'', maar er zit misschien wel iets leukers voor je tussen dan wat je nu doet.
Bovendien merk ik bij mezelf ook dat ik veel afwisseling nodig heb. Dat maakt het ook altijd leuker weer eens een nieuwe uitdaging!

Ik biecht op dat ik me ziek wil melden omdat ik vind dat het mag want in mijn werkende leven ben ik nog nooit ziek geweest. En ja, mijn redenatie is krom.

Heel vervelend Anousch, trek je niets aan van wat mensen zeggen, want dit is zeker geen zeuren om niks. Ik weet hoe vervelend het is om iedere dag met tegenzin naar je werk te gaan. Je brengt er toch heel wat tijd door.
Ik zou inderdaad zeggen, verder solliciteren, naar een uitzendbureau etc. etc. Voor de tijd dat je nog in de supermarkt moet blijven, probeer het positief te zien. Hoe negatiever je er over denkt, hoe erger het wordt.

Hoe komt het eigenlijk dat je er met zoveel tegenzin naartoe gaat? Vind je het werk niet leuk, of heeft het misschien een andere reden?

Als je het werk niet leuk vind, kun je misschien binnen de supermarkt verplaatst worden naar een andere afdeling? Of half/half? Kassa vond ik ook altijd het saai, vermoeiend en slaapverwekkend werk. Ik kon toen de helft van mijn uren op de KW en de helft van de uren achter de kassa, heerlijk vond ik dat, die afwisseling. Of mischien de vlees(waren) of broodafdeling? Dan zijn je taken veel gevarieerder.

Lorna mercedez schreef:Ik biecht op dat ik me ziek wil melden omdat ik vind dat het mag want in mijn werkende leven ben ik nog nooit ziek geweest. En ja, mijn redenatie is krom.

Prachtige zelfreflectie. Niets aan toe te voegen.

Rush schreef:

Susan schreef:

Rush schreef:Ja, maar je moet toch geld verdienen? Als er niets anders is, dan kan je er maar beter het beste van maken.

Ze gaat er toch ook heen?

Ja, maar ze heeft werk, daar moet je allang blij mee zijn.

Ik vind het niet iets om over te zeuren. Maargoed, wie ben ik

Ik vind jouw reactie echt heel onaardig. Heb je zelf wel eens ergens gewerkt waar je het echt niet naar je zin had? Dat is heel zwaar hoor. Ik heb zelf ook een paar jaar geleden ruim een half jaar ergens gewerkt waar ik het vreselijk vond. Ik wilde er absoluut niet heen en was elke keer blij als de dag voorbij was of als het weekend was. Het kan slopend zijn om een baan te hebben die je niet leuk vindt.

Anousch, ik zag dat iemand anders 't ook al vroeg: hoe komt het dat je het niet leuk vindt? Vind je het werk niet leuk of is er een andere reden (geen leuke collega's bijvoorbeeld)?

Natuurlihk is het vervelend om met tegenzin naar je werk te gaan, maar ik vind dat je het echt zo snel niet moet opgeven! En zeker als je weet dat het maar tijdelijk is..
Ik heb net zoals de meesten klotebanen gehad maar juist omdat t tijdelijk was vond ik t minder erg, want ik leefde toe naar de dag dat ik kon stoppen en doen wat ik ECHT leuk vond.
Juist als je er langer werkt leer je je collega's beter kennen en de vaste klanten waar je een kletspraatje mee kunt maken.
6 banen in n jaar (bij wijze van) staat ook niet echt lekker op je cv.

Princess schreef:Natuurlihk is het vervelend om met tegenzin naar je werk te gaan, maar ik vind dat je het echt zo snel niet moet opgeven! En zeker als je weet dat het maar tijdelijk is..
Ik heb net zoals de meesten klotebanen gehad maar juist omdat t tijdelijk was vond ik t minder erg, want ik leefde toe naar de dag dat ik kon stoppen en doen wat ik ECHT leuk vond.
Juist als je er langer werkt leer je je collega's beter kennen en de vaste klanten waar je een kletspraatje mee kunt maken.
6 banen in n jaar (bij wijze van) staat ook niet echt lekker op je cv.

Ik snap je punt, er kan nog zoveel veranderen waardoor je het wel leuk vindt. Maar ook als het tijdelijk is kan het kut zijn. Dan denk je: "Ik moet hier nog twaalf maanden zitten." Bijvoorbeeld. Dat kan je ook behoorlijk down maken denk ik.

Ik denk wel dat Anousch hoe dan ook actie moet ondernemen. Het zij een andere baan zoeken, het zij jezelf anders opstellen op het werk. Of, zoals hier al gezegd is, maak er een spelletje van, kijk hoe snel je kan scannen, zoiets?

Ik hoop wel, Anousch, dat je je snel beter voelt, want dit is natuurlijk helemaal niet leuk...

Toch moet je het proberen leuk voor jezelf te maken, zover dat lukt. Je hebt zo lang gezocht en zult ook zo blij en opgelucht zijn dat je een ritme hebt, geld verdiend en werk hebt, dat je daar ook het beste uit moet zien te halen, want je hebt wél werk nu! En gewoon rustig verder zoeken.

Ik weet wat ik wil en eerder deed ik het niet omdat ik het geld niet had, nu heb ik het wel dus ik ga het gewoon doen!

(Ehbo cursus zodat ik gastouder bij gezinnen thuis kan worden)

Ik ga er voor!

En ja misschien geef ik snel op, maar ik heb het wel geprobeerd..
Had ook van te voren kunnen zeggen van hier begin ik niet aan.
Helaas is het ook niet mogelijk om naar andere afdeling te gaan want dat heb ik inderdaad al gevraagd, desnoods de servicebalie erbij.

En voor degene die het vroeg, het is echt werk.
Collega's zijn opzich wel aardig, heb namelijk heel vaak alleen pauze.

Maar hoe lang werk je er dan?
Ik vind idd dat je het geen kans geeft en heel snel opgeeft, maar hey, it's your life!
Succes met je ehbo cursus!

Maar je hebt toch nog niet opgegeven? Of ben je er al gestopt?

Anousch eerst een dikke
Ik vind het zo vervelend voor je dat je geen passende baan kan vinden. Superstoer dat je nu toch een baan hebt en niet thuis blijft wachten!

toetje_ schreef:Maar je hebt toch nog niet opgegeven? Of ben je er al gestopt?

Nee ik werk er nog.

Ik vind gastouder zijn eigenlijk ook best een verantwoording. Ik hoop voor jou dat je de kans krijgt. Denk je dat soort werk wel voor langere tijd zou kunnen doen?

Megara schreef:Ik vind gastouder zijn eigenlijk ook best een verantwoording. Ik hoop voor jou dat je de kans krijgt. Denk je dat soort werk wel voor langere tijd zou kunnen doen?

Ja zeker!
Kinderen zijn mijn leven.

Vergis je niet in het werk hoor!
Gastouder zijn, en vooral bij anderen thuis is heel zwaar werk.
Je bent niet in je eigen leefomgeving, die kinderen wel, en je kan eigenlijk geen kant op. Ook denk ik niet dat je met alleen een ehbo-cursus al gastouder kan worden, tegenwoordig moet je ook je spw-diploma hebben, wil je het iig via een officieel gastouderbureau doen. Ik denk dat veel ouders het wel op die manier zullen doen, omdat ze anders geen vergoeding van de belastingsdienst krijgen.

Ik biecht op dat ik helemaal niet meer gelukkig ben in mijn relatie. Ik ben ook verliefd op een andere man geworden en ik wil het liefste met die man verder omdat ik geen toekomst meer zie in mijn relatie. Maar ik wil aan de ene kant ook gewoon niet weg uit mijn relatie omdat het toch zo een lieverd is en ik echt van hem houd maar ik word gek van de manier hoe mijn vriend en ik op elkaar reageren. Net of de koek gewoon op is maar we beide koppig zijn omdat toe te geven.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.

Laatste biechtje heb je al gepraat met je vriend?

Parels schreef:Vergis je niet in het werk hoor!
Gastouder zijn, en vooral bij anderen thuis is heel zwaar werk.
Je bent niet in je eigen leefomgeving, die kinderen wel, en je kan eigenlijk geen kant op. Ook denk ik niet dat je met alleen een ehbo-cursus al gastouder kan worden, tegenwoordig moet je ook je spw-diploma hebben, wil je het iig via een officieel gastouderbureau doen. Ik denk dat veel ouders het wel op die manier zullen doen, omdat ze anders geen vergoeding van de belastingsdienst krijgen.

Ja klopt. En ik heb mijn pw diploma vorig jaar gehaald.
En ik heb afgelopen jaar bij ouders opgepast, hele dagen.

Biechtje die niet blij is met haar relatie.

Wat vervelend dat het allemaal niet zo lekker loopt. Vraag je zelf echter wel af of je echt verliefd bent op die andere man of dat het is omdat je huidige relatie niet zo lekker loopt en je 'afleiding' zoekt.
Je moet eerst met je huidige vriend dingen op een rijtje zetten. Heb je al met hem gepraat over hoe je je voelt? Dat je het vervelend vind hoe jullie op elkaar reageren, misschien was het je vriend helemaal niet opgevallen. Als je er over praat kan het wellicht beter worden:)

Jente10 schreef:Het is cliché maar toch waar heb ik zelf gemerkt.. Als hij het echt voor je is dan accepteert hij jou hoe jij bent. En anders is hij je niet waard. Helemaal niet als hij er lacherig over gaat doen (met vrienden) dat je nog maagd bent. Zo'n jongen moet je niet willen..

Verder, als je je zelf echt goed bij hem voelt gaat het ook bijna 'vanzelf' om je echt te openen voor hem. Ik was altijd ook wel gesloten, vooral bij jongens, maar bij mijn vriend voel ik mij zo op mijn gemak dat ik helemaal mijzelf kan zijn.

Hoop dat het allemaal goed zal gaan en je echt gelukkig met hem kunt worden! En onzeker zijn af en toe is ook helemaal niet erg, dat heeft iedereen wel volgens mij.

Hier het biechtje die een leuke jongen heeft leren kennen, maar nog maagd is.. (en daar en over de rest erg onzeker over is)
Bedankt Jente voor je reactie.

Ik ben vorige week bij hem geweest en heb hem dit weekend weer gezien. Erg leuk gehad en hij gaf erg duidelijk aan verder te willen dan zoenen, dat heb ik afgekapt, omdat ik echt naar huis moest.
Ik ben het er helemaal mee eens dat hij me niet waard is wanneer hij lacherig gaat doen, maar ik ben gewoon bang dat hij er achteraf met zijn vrienden over gaat praten. Ik word er echt naar van als ik er aan denk
Ik weet ook niet hoe ik het onderwerp ter sprake moet brengen. Hij zei laatst over een meisje die op haar 17e voor het eerst had gezoend, dat hij het echt oud vond dat ze nu pas voor het eerst had gezoend, dus laat staan hoe hij het vindt dat ik 24 ben en nog maagd ben.
Hoe kan ik dat tactisch brengen?