Wanneer ging je het huis uit?

AngelNyn schreef:

Marin schreef:

AngelNyn schreef:
Ik vind dat het op kamers wonen dus niks aan mijn studententijd zelf toevoegt

Maar wel aan je zelfstandigheid En dat is belangrijker!

Inderdaad Maar had een beetje het idee dat het nu om de studententijd ging, maar misschien dat ik dat gewoon verkeerd geïnterpreteerd heb.

Ik heb het daar in elk geval niet over. Ik heb het over die fase in je leven naar zelfstandigheid en volwassenheid. En dat wanneer je als (jongere) student op kamers gaat, dat proces natuurlijk veel meer versnelt wordt en je veel meer te maken krijgt met die situaties, dan wanneer je tijdens je studententijd (als je uberhaupt studeert, genoeg jongeren gaan ook direct werken en daar is ook niets mis mee uiteraard) nog thuis woont, of direct vanuit huis gaat samenwonen. Het is gewoon een andere ervaring.
Lijkt me vrij logisch ook eigenlijk als je er heel sec naar kijkt.

Marin schreef:

AngelNyn schreef:

Marin schreef:

AngelNyn schreef:
Ik vind dat het op kamers wonen dus niks aan mijn studententijd zelf toevoegt

Maar wel aan je zelfstandigheid En dat is belangrijker!

Inderdaad Maar had een beetje het idee dat het nu om de studententijd ging, maar misschien dat ik dat gewoon verkeerd geïnterpreteerd heb.

Ik heb het daar in elk geval niet over. Ik heb het over die fase in je leven naar zelfstandigheid en volwassenheid. En dat wanneer je als (jongere) student op kamers gaat, dat proces natuurlijk veel meer versnelt wordt en je veel meer te maken krijgt met die situaties, dan wanneer je tijdens je studententijd (als je uberhaupt studeert, genoeg jongeren gaan ook direct werken en daar is ook niets mis mee uiteraard) nog thuis woont, of direct vanuit huis gaat samenwonen. Het is gewoon een andere ervaring.
Lijkt me vrij logisch ook eigenlijk als je er heel sec naar kijkt.

Maar ik had het ook niet zo zeer over jou hoor Maar je hebt zeker een punt hoor!

Uh, dat staat in de context van het nieuwe mensen leren kennen, lijkt me vrij logisch dat een studentenvereniging daaraan bijdraagt. Ik heb geen zin om me regel voor regel te verantwoorden voor uitspraken die uit de context worden getrokken. Jullie zijn aaaallemaal slim genoeg om de HELE post begrijpend te lezen.

Antibes schreef: Ik heb geen zin om me regel voor regel te verantwoorden voor uitspraken die uit de context worden getrokken.

Pas maar op. Als je dat niet doet, heb je zo kans op een topic van 25+ pagina's.

Antibes schreef:Uh, dat staat in de context van het nieuwe mensen leren kennen, lijkt me vrij logisch dat een studentenvereniging daaraan bijdraagt. Ik heb geen zin om me regel voor regel te verantwoorden voor uitspraken die uit de context worden getrokken. Jullie zijn aaaallemaal slim genoeg om de HELE post begrijpend te lezen.

Nou sorry hoor, zo bedoelde ik het totaal niet, je reageert een tikkeltje overdreven vind ik Ik reageerde er alleen maar op, het was een persoonlijke mening, meer niet

Marin schreef:

Antibes schreef: Ik heb geen zin om me regel voor regel te verantwoorden voor uitspraken die uit de context worden getrokken.

Pas maar op. Als je dat niet doet, heb je zo kans op een topic van 25+ pagina's.

Ja, die zie ik inderdaad al aankomen.. Thanks, but no thanks!

Ik woon sinds mijn 18e op kamers en ik had het absoluut niet willen missen. Tuurlijk telt het zelfstandig worden etc mee maar voor mij was vooral het sociale aspect heel erg belangrijk en daar kijk ik later na mijn studie met zoveel plezier op terug, dat weet ik zeker.

Tuurlijk heb ik ook vriendinnen thuis maar vooral tijdens de eerste 2 studiejaar ging ik zo intensief met mensen om, bijna elke avond samen eten, na college lekker het terras op, samen sporten, samen stappen wanneer en tot hoe laat je maar wilt. Maar ook brakke avondjes op de bank met een filmpje en een pizza. Natuurlijk ga je ook met vrienden om als je thuis woont maar in mijn geval was dat toch minder intensief. Je hebt dan toch rekening te houden met je ouders.

AngelNyn schreef:

Antibes schreef:Ik denk tóch dat het gewoon om die 'sprong' gaat die ik eerder noemde. En dat je alleen die sprong krijgt bij meerdere dingen (studeren, nieuwe stad, nieuw sociaal leven, zelfstandigheid, etc.) TEGELIJKERTIJD!

Ik denk dat dat de essentie is..

Die sprong waar jij het over hebt, die heb ik gemaakt door de reis die ik gemaakt heb nadat ik 1,5 jaar aan het studeren was en die sprong die ik toen gemaakt had, had ik nooit kunnen maken met het op kamers wonen.
In die 6 maanden dat ik op reis was zonder iets dan ook maar gepland, dat heeft me veel meer gevormd dan "het studentenleven".

Hoe weet je dat? Je hebt nooit het studentenleven ervaren op die manier, dus dat kan je niet vergelijken. Ik heb beiden gedaan (reis 10 maanden alleen zonder plannen + studentenleven op kamers). Het is een totaal andere ervaring, niet vergelijkbaar.
Als je hard werkt (ik werkte 4 avonden in de week), dan kan je alles prima zelf betalen.

Odilia schreef:

AngelNyn schreef:

Antibes schreef:Ik denk tóch dat het gewoon om die 'sprong' gaat die ik eerder noemde. En dat je alleen die sprong krijgt bij meerdere dingen (studeren, nieuwe stad, nieuw sociaal leven, zelfstandigheid, etc.) TEGELIJKERTIJD!

Ik denk dat dat de essentie is..

Die sprong waar jij het over hebt, die heb ik gemaakt door de reis die ik gemaakt heb nadat ik 1,5 jaar aan het studeren was en die sprong die ik toen gemaakt had, had ik nooit kunnen maken met het op kamers wonen.
In die 6 maanden dat ik op reis was zonder iets dan ook maar gepland, dat heeft me veel meer gevormd dan "het studentenleven".

Hoe weet je dat? Je hebt nooit het studentenleven ervaren op die manier, dus dat kan je niet vergelijken. Ik heb beiden gedaan (reis 10 maanden alleen zonder plannen + studentenleven op kamers). Het is een totaal andere ervaring, niet vergelijkbaar.
Als je hard werkt (ik werkte 4 avonden in de week), dan kan je alles prima zelf betalen.

Euhm ik zit dus nu ook op kamers, en merk toch dat dat mij nooit zo zou vormen als die reis gedaan heeft. Dat het voor jou anders is, dat kan, maar ik spreek toch voor mezelf? Dat is voor iedereen anders, niet iedereen heeft hetzelfde nodig.
En 4 avonden in de week werken om een kamer te kunnen betalen, wanneer studeer je dan? Wanneer spreek je dan met vrienden af etc? Dat vraag ik me altijd wel af dan Want als ik nu naar mezelf kijk, bijna dagelijks tot half 6 colleges, 1x in de week/in de 2 weken tot 21:30 uur, dan hou je dus al weinig tijd over. Als je dan ook nog eens 4 avonden werkt, dan hou je toch geen tijd over bijna om te studeren? Of doe je alles in de weekenden overdag dan? (Vraag me dat gewoon oprecht af hoor!)

Ik ben op mijn 18de gaan samenwonen. En achteraf zou ik het zo weer doen.
Ik persoonlijk vind het ongezond als je tot midden 20 thuis blijft wonen.

Soms kan het niet anders, ivm woningnood oid. Maar ken ook wel meiden die het wel 'makkelijk' vinden om thuis te blijven wonen.

Ik zou zeker mijn kinderen later gaan stimuleren om op tijd het huis uit te gaan. Het is alleen maar gezond om voor jezelf te zorgen. Dat gaat met vallen en opstaan, zowel financieel als emotioneel.

@angelnyn: niet alleen studies hebben zoveel college. Ik had vaak12-16 uur les en een paar besprekingen maar kon makkelijk 2 x 6 uur werken. Daarmee verdiende Ik 400 euro per maand ongeveer.
Er werd een voorbeeld van een kamer van 400 euro gegeven, maar mijne was maar 250. Zorgverzekering met aftrek 30 euro. Reken daarbij 160 studie en 25 telefoon kom ik op vaste lasten van 465. Beurs is 260, gemiddeld betalen ouders ongeveer 200 euro of je krijgt een aanvullende beurs. Alle vaste lasten gedekt. Bijbaantje voor boodschappen, leuke dingen, kleding en sparen.
Best goed te doen toch? De meeste mensen die Ik ken hebben zon soort situatie.

@Angelnyn, ik had vaak maar 6x 2 uur college per week. Voor de rest was het veel zelfstudie. Ik moest bijvoorbeeld héél veel literatuur lezen voor mijn studie. Dat kun je alleen zelf doen. Kost wel gigantisch veel tijd, maar je kunt het op de momenten doen die je zelf uitkiest. Zo ben je dus heel flexibel. Ik had bijvoorbeeld 3 dagen 4 uur college per dag en dan werkte ik die 2 overgebleven dagen gewoon een uurtje of 8 tot 10. Best relaxt dus, want die college dagen kon ik vaak gewoon uitslapen en dus ook 's avonds op stap. Vaak stapelde het werk van mijn studie zich op en trok ik dan een week of 2 voor de tentamenweek fulltime uit om te gaan studeren. Dan zat ik die weken ook echt van 10 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds in de bibliotheek

*het ritme van Noa komt het zo verschrikkelijk bekend voor*

Noa schreef:@Angelnyn, ik had vaak maar 6x 2 uur college per week. Voor de rest was het veel zelfstudie. Ik moest bijvoorbeeld héél veel literatuur lezen voor mijn studie. Dat kun je alleen zelf doen. Kost wel gigantisch veel tijd, maar je kunt het op de momenten doen die je zelf uitkiest. Zo ben je dus heel flexibel. Ik had bijvoorbeeld 3 dagen 4 uur college per dag en dan werkte ik die 2 overgebleven dagen gewoon een uurtje of 8 tot 10. Best relaxt dus, want die college dagen kon ik vaak gewoon uitslapen en dus ook 's avonds op stap. Vaak stapelde het werk van mijn studie zich op en trok ik dan een week of 2 voor de tentamenweek fulltime uit om te gaan studeren. Dan zat ik die weken ook echt van 10 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds in de bibliotheek

Ahh ja dan is het inderdaad goed te doen
Ik had eigenlijk het idee dat mijn opleiding die ik in Amsterdam deed echt gewoon een uitzondering was kwa weinig uren college, (had weinig contact met oude klasgenoten van de middelbare school en verder vrij weinig vrienden die ook op dat moment studeerden (hbo of wo) maar dat is dus vrij normaal zo weinig les.. Ik heb destijds toen ik in Amsterdam zat ook veel kunnen werken, werkte sowieso 8 uur per week minimaal, maar verdiende daar zo weinig mee dat ik daar echt geen kamer van kon betalen. Ben toen wel opzoek gegaan naar beter betaalde baantjes maar kreeg dat niet gevonden, kreeg zelfs op mijn 19de een uur salaris van 4 zoveel aangeboden.. dan was de supermarkt toch beter! was ook beperkt omdat ik geen rijbewijs had.
Ik studeer nu in België en zit bijna altijd of van half 9 tot half 6, of van half 1 tot half 6, soms tot half 10 savonds op school (Maar dat komt door de praktijklessen). Het gebeurd uiteraard wel eens dat een college niet doorgaat, en bijvoorbeeld het afgelopen semester op woensdag of 1 college smiddags, of de hele ochtend, dat was om de week, dus dan was je om 2 uur smiddags klaar altijd op woensdag, maar dat is echt een uitzondering. Plus dat ik eigenlijk veel meer tijd en energie in het studeren moet steken dan ik nu doe omdat het behoorlijk pittig is voor mij, het beste zou zijn zeker 2 uur nog 's avonds studeren standaard, maar dat lukt me niet zo goed, moet na 3 jaar werken en reizen toch weer wennen aan het studeren. Daarnaast werken zou dus 's avonds niet mogelijk zijn, of hooguit 1 of 2 uurtjes per avond (als ik al kon werken, mag het officieel niet)
Ik vind dat schoolse wel heel prettig, je volgt gewoon colleges en hebt vrij weinig zelfstudie, uiteraard moet je wel je stof zelf herhalen etc (het tempo in de lessen ligt vrij hoog) maar dat is normaal.
Daar in tegen merk ik wel, mis je college's, dan wordt het al gelijk vrij pittig, omdat we geen boeken hebben maar vaak alleen de powerpoints van de docent en daar staat uiteraard alles heel beknopt in.

Achja, uiteindelijk maakt het ook allemaal niks uit, het belangrijkste is om je diploma te halen en ook te genieten van je studententijd, op welke manier dan ook en snap wel goed dat mensen graag op kamers gaan, maar ik ben blij dat ik het toen destijds niet gedaan heb En nu kan ik helaas niet anders, gelukkig zijn de kamers goedkoop

Antibes schreef:Wat ik belangrijk vind aan 'het studentenleven' is toch een nieuw leven in een nieuwe stad opbouwen. Voor jezelf zorgen (het hier eerder ZO belangrijke: toch je eigen broodje moeten regelen als je een week ziek bent) en nieuwe mensen leren kennen.

Ik vind het persoonlijk ook zonde om op kamers te gaan en vervolgens ieder weekend terug naar huis te gaan voor je oude vrienden/bijbaantje o.i.d.

Verder geloof ik wel dat lid zijn van een studentenvereniging bijdraagt aan die ervaring, daarin zie ik ook best sterk verschil tussen mijn zus en mijzelf.

Overigens ben ik zelf ook geen uitgaansfeestbeest, maar toch merk ik dat ik ZO anders leef nu dan mijn jaargenoten die gewoon nog helemaal hun oude leventje leiden en alleen heen en weer naar de universiteit pendelen.. Wel fijn hoor, je eten dat klaar staat en geen huishouden en alles en ik geloof ook best dat je betere studieresultaten haalt als dat het enige is waar je je druk om hoeft te maken. Ben daar met name rond deadlines behoorlijk jaloers op, maar het is gewoon ZO anders. Het blijft veel meer "school" in plaats van "studeren". En dat vind ik dus zonde.

Sorry maar de opleiding stond in de stad 10 minuten van mijn ouders en waar ik ook op de middelbare school heb gezeten het best aangeschreven, dan vind ik het eerder dom om in een stad aan de andere kant van het land te gaan studeren zo'n geval. Daarbij moet een studentenvereningin bij je passen en ik vond en vind dat helemaal niks, ook als ik op kamers had gezeten had ik me daar nooit bij aangesloten. Net als al mijn vrienden die allemaal een universitaire opleiding hebben, niemand heeft bij een studentenvereninging gezeten.
Daarnaast was ik het meeste thuis dus kookte ik bijvoorbeeld elke dag en deed ik de verse boodschappen. Het was echt niet zo dat ik in een hotel leefde en mijn moeder alles voor me deed.

20 Uur werken naast mijn studie was echt geen optie, dus dan had ik moeten lenen, zeker zonder de studiefinanciering en ik ben nu toch heel blij dat ik dat niet gedaan heb en nu zonder studieschuld zit. Nu ben ik voor een goede baan wel naar de andere kant van het land verhuisd en dat bevalt me prima.

Ik weet niet meer of ik al gereageerd heb,..

maar ik was net 18 geworden.

Zo, ik kom me er ook nog even mee bemoeien. Ik krijg altijd het gevoel dat de thuiswoners in deze discussie de behoefte voelen om zich te verdedigen of te verantwoorden, maar waarom. Dat moet je toch zelf weten?

Ik vind het persoonlijk zonde om thuis te blijven wonen tijdens mijn studententijd. Maar goed ik ben meteen de zomer na mijn eindexamen op mezelf gaan wonen en ik weet 100% zeker dat mijn studententijd er heel anders uit had gezien als ik nog thuis had gewoond. Ik weet ook zeker dat ik niet was wie ik nu ben als ik nog thuis had gewoond. Ik heb mezelf veel meer kunnen ontwikkelen. Je kunt wel zeggen dat je toch wel naar de feestjes gaat of dat je simpelweg geen behoefte hebt aan feesten, maar toch is het anders en bovendien gaat het echt niet alleen maar om de feestjes. Je hebt je eigen plekje, je hoeft niet viavia een slaapplaats te regelen als je naar een feestje wilt, je kunt gewoon spontaan iets gaan doen.
Ik heb de maand april dit jaar even thuis moeten wonen omdat ik tussen twee huizen in zat en ik weet nu zo goed waarom het zo lekker is om op jezelf te wonen. Ik hoef niet elke dag van te voren te bedenken waar ik eet, ik hoef niet als ik de deur uit stap te zeggen hoe laat ik thuis ben. Het boeit mijn ouders niet hoe laat ik thuis ben, maar tóch vragen ze het en toch vragen ze of je mee eet of niet want ze moeten er toch rekening mee houden. Maar dat is het niet eens alleen, ik kan het niet zo goed uitleggen.

Ik weet zeker dat ik in mijn 4 jaar op mezelf wonen zoveel geleerd heb en gegroeid ben, dat was nooit gebeurd als ik nog thuis had gewoond. Het is de stap van een eigen huis, een nieuwe studie, een nieuwe stad. Ik voel me in Amsterdam thuis, als ik terug kom van mijn ouders dan voel ik me thuis en voelt het als mijn stad. Dat komt omdat ik mijn leven daar heb opgebouwd en dat is me heel veel waard.

Dan kun je zeggen dat je het niet kunt betalen, maar dat is echt onzin. Ik weet dat de voorstanders van dit argument me dit niet in dank af gaan nemen, maar als je het echt wilt, kun je op jezelf wonen. Ik woon anti-kraak en dat is een stuk goedkoper dan alle dure kamers van 4 vierkante meter. Dus het kan echt wel.

AngelNyn schreef:

Odilia schreef:

AngelNyn schreef:

Antibes schreef:Ik denk tóch dat het gewoon om die 'sprong' gaat die ik eerder noemde. En dat je alleen die sprong krijgt bij meerdere dingen (studeren, nieuwe stad, nieuw sociaal leven, zelfstandigheid, etc.) TEGELIJKERTIJD!

Ik denk dat dat de essentie is..

Die sprong waar jij het over hebt, die heb ik gemaakt door de reis die ik gemaakt heb nadat ik 1,5 jaar aan het studeren was en die sprong die ik toen gemaakt had, had ik nooit kunnen maken met het op kamers wonen.
In die 6 maanden dat ik op reis was zonder iets dan ook maar gepland, dat heeft me veel meer gevormd dan "het studentenleven".

Hoe weet je dat? Je hebt nooit het studentenleven ervaren op die manier, dus dat kan je niet vergelijken. Ik heb beiden gedaan (reis 10 maanden alleen zonder plannen + studentenleven op kamers). Het is een totaal andere ervaring, niet vergelijkbaar.
Als je hard werkt (ik werkte 4 avonden in de week), dan kan je alles prima zelf betalen.

Euhm ik zit dus nu ook op kamers, en merk toch dat dat mij nooit zo zou vormen als die reis gedaan heeft. Dat het voor jou anders is, dat kan, maar ik spreek toch voor mezelf? Dat is voor iedereen anders, niet iedereen heeft hetzelfde nodig.
En 4 avonden in de week werken om een kamer te kunnen betalen, wanneer studeer je dan? Wanneer spreek je dan met vrienden af etc? Dat vraag ik me altijd wel af dan Want als ik nu naar mezelf kijk, bijna dagelijks tot half 6 colleges, 1x in de week/in de 2 weken tot 21:30 uur, dan hou je dus al weinig tijd over. Als je dan ook nog eens 4 avonden werkt, dan hou je toch geen tijd over bijna om te studeren? Of doe je alles in de weekenden overdag dan? (Vraag me dat gewoon oprecht af hoor!)

Sta jij van ma t/m vrijdag om half 8 op om naar college te gaan en ben je dan pas ma t/m vr om 17.30 met college klaar? Wat voor studie doe je dan?
Vind ik wel interessant, omdat ik studies eigenlijk best wel weinig werk vond. Ik hoefde maar een paar uur per week aanwezig te zijn (zeg 15 uur) en dan zelf studeren kan op elk gegeven moment. Ging prima, ik had zoveel vrije tijd vergeleken met nu (50+ uur per week werken). Ik ging 4x per week uit etc. Snap ook echt niet dat iemand die studeert tijd tekort komt om te werken, maar dat kan ook aan mijn studie en master liggen.

Powerbabe schreef:Zo, ik kom me er ook nog even mee bemoeien. Ik krijg altijd het gevoel dat de thuiswoners in deze discussie de behoefte voelen om zich te verdedigen of te verantwoorden, maar waarom. Dat moet je toch zelf weten?

Ik vind het persoonlijk zonde om thuis te blijven wonen tijdens mijn studententijd. Maar goed ik ben meteen de zomer na mijn eindexamen op mezelf gaan wonen en ik weet 100% zeker dat mijn studententijd er heel anders uit had gezien als ik nog thuis had gewoond. Ik weet ook zeker dat ik niet was wie ik nu ben als ik nog thuis had gewoond. Ik heb mezelf veel meer kunnen ontwikkelen. Je kunt wel zeggen dat je toch wel naar de feestjes gaat of dat je simpelweg geen behoefte hebt aan feesten, maar toch is het anders en bovendien gaat het echt niet alleen maar om de feestjes. Je hebt je eigen plekje, je hoeft niet viavia een slaapplaats te regelen als je naar een feestje wilt, je kunt gewoon spontaan iets gaan doen.
Ik heb de maand april dit jaar even thuis moeten wonen omdat ik tussen twee huizen in zat en ik weet nu zo goed waarom het zo lekker is om op jezelf te wonen. Ik hoef niet elke dag van te voren te bedenken waar ik eet, ik hoef niet als ik de deur uit stap te zeggen hoe laat ik thuis ben. Het boeit mijn ouders niet hoe laat ik thuis ben, maar tóch vragen ze het en toch vragen ze of je mee eet of niet want ze moeten er toch rekening mee houden. Maar dat is het niet eens alleen, ik kan het niet zo goed uitleggen.

Ik weet zeker dat ik in mijn 4 jaar op mezelf wonen zoveel geleerd heb en gegroeid ben, dat was nooit gebeurd als ik nog thuis had gewoond. Het is de stap van een eigen huis, een nieuwe studie, een nieuwe stad. Ik voel me in Amsterdam thuis, als ik terug kom van mijn ouders dan voel ik me thuis en voelt het als mijn stad. Dat komt omdat ik mijn leven daar heb opgebouwd en dat is me heel veel waard.

Dan kun je zeggen dat je het niet kunt betalen, maar dat is echt onzin. Ik weet dat de voorstanders van dit argument me dit niet in dank af gaan nemen, maar als je het echt wilt, kun je op jezelf wonen. Ik woon anti-kraak en dat is een stuk goedkoper dan alle dure kamers van 4 vierkante meter. Dus het kan echt wel.

Helemaal eens!! En inderdaad, niet kunnen betalen is gewoon echt onzin. Waar een wil is is een weg. Sommige mensen hebben niet eens een keuze, die kúnnen niet eens meer thuis wonen, en die redden het ook gewoon in de wereld hoor

En dat gevoel dat je hebt, heb ik precies zo. Mijn leven had er zo totaal anders uitgezien als ik op mijn 18e die sprong niet had gemaakt. Mijn nichtje heeft een studie gedaan op 30 minuten van haar ouders huis en is daar blijven wonen, zij doet ook altijd of dat precies hetzelfde is, maar toch denk ik dan altijd zovan: ok, prima dat je in die waan verkeerd, maar ik denk toch echt dat het even iets anders is...

Odilia schreef:

AngelNyn schreef:

Odilia schreef:

AngelNyn schreef:

Antibes schreef:Ik denk tóch dat het gewoon om die 'sprong' gaat die ik eerder noemde. En dat je alleen die sprong krijgt bij meerdere dingen (studeren, nieuwe stad, nieuw sociaal leven, zelfstandigheid, etc.) TEGELIJKERTIJD!

Ik denk dat dat de essentie is..

Die sprong waar jij het over hebt, die heb ik gemaakt door de reis die ik gemaakt heb nadat ik 1,5 jaar aan het studeren was en die sprong die ik toen gemaakt had, had ik nooit kunnen maken met het op kamers wonen.
In die 6 maanden dat ik op reis was zonder iets dan ook maar gepland, dat heeft me veel meer gevormd dan "het studentenleven".

Hoe weet je dat? Je hebt nooit het studentenleven ervaren op die manier, dus dat kan je niet vergelijken. Ik heb beiden gedaan (reis 10 maanden alleen zonder plannen + studentenleven op kamers). Het is een totaal andere ervaring, niet vergelijkbaar.
Als je hard werkt (ik werkte 4 avonden in de week), dan kan je alles prima zelf betalen.

Euhm ik zit dus nu ook op kamers, en merk toch dat dat mij nooit zo zou vormen als die reis gedaan heeft. Dat het voor jou anders is, dat kan, maar ik spreek toch voor mezelf? Dat is voor iedereen anders, niet iedereen heeft hetzelfde nodig.
En 4 avonden in de week werken om een kamer te kunnen betalen, wanneer studeer je dan? Wanneer spreek je dan met vrienden af etc? Dat vraag ik me altijd wel af dan Want als ik nu naar mezelf kijk, bijna dagelijks tot half 6 colleges, 1x in de week/in de 2 weken tot 21:30 uur, dan hou je dus al weinig tijd over. Als je dan ook nog eens 4 avonden werkt, dan hou je toch geen tijd over bijna om te studeren? Of doe je alles in de weekenden overdag dan? (Vraag me dat gewoon oprecht af hoor!)

Sta jij van ma t/m vrijdag om half 8 op om naar college te gaan en ben je dan pas ma t/m vr om 17.30 met college klaar? Wat voor studie doe je dan?
Vind ik wel interessant, omdat ik studies eigenlijk best wel weinig werk vond. Ik hoefde maar een paar uur per week aanwezig te zijn (zeg 15 uur) en dan zelf studeren kan op elk gegeven moment. Ging prima, ik had zoveel vrije tijd vergeleken met nu (50+ uur per week werken). Ik ging 4x per week uit etc. Snap ook echt niet dat iemand die studeert tijd tekort komt om te werken, maar dat kan ook aan mijn studie en master liggen.

Ik studeer in België en doe de opleiding Orthopedische Technologie (HBO) Zoals ik al eerder uitlegde, ik begin inderdaad soms (2/3 dagen in de week gemiddeld) om half 9 tot half 6, soms van half 1 tot half 6 (2 dagen in de week gemiddeld) en soms van half 1 tot 21:30 (1x in de week/1x in de 2 weken). Bij ons is het veel schoolser, wij hebben bijvoorbeeld geen projectgroepen etc, dus het is puur colleges volgen.
Nu was ik afgelopen semester veel vrij op vrijdag, dat scheelde wel, maar vooral het eerste semester was vrij druk met alle dagen les.

Maar je hebt toch geen les op zaterdag en zondag? Dan kun je toch werken?

Als ik dit topic zo lees heb ik inderdaad het idee dat veel mensen het idee hebben dat zij zich 'moeten' verdedigen.

Ik ben 23 jaar en woon nog thuis.
Ik heb momenteel nog een fulltime baan maar ga per 5 september weer studeren.

Persoonlijk ben ik er nog niet uit of ik op kamers (of wie weet een klein app) ga.
Kan goed met mijn ouders overweg en ben ook meer weg dan dat ik thuis ben.
Ook als ik 's middags besluit ergens anders te gaan eten (bij vrienden, terrasje pakken) dan bel ik en is het geen enkel probleem.

Ben al wel aan het kijken geweest naar huisjes toen ik nog twijfelde over weer studeren maar toen was ik er nog niet aan toe (21 jaar, merkte gewoon dat ik het gezelschap heel prettig vond als ik thuis kwam). Maar nu ga ik ook wel merken dat ik er aan toe ben.

Ik wil eigenlijk gewoon zeggen dat ik alle argumenten hier interessant vind. En dat heel veel argumenten ook passen bij mijn gevoel op dit moment; Tijd voor nieuwe dingen en ik denk dat daar ook een nieuwe woonplaats bij hoort!
Ik ben dan ook zeker, zoals de meeste mensen hier, van mening dat waar een wil is ook een weg is.

Dus, heeft iemand nog een leuk, klein, betaalbaar appartementje/kamer in de aanbieding in Breda, ik hou me aanbevolen!

Powerbabe schreef:Maar je hebt toch geen les op zaterdag en zondag? Dan kun je toch werken?

Het ging toch alleen over door de weeks, het was ene reactie op iemand die 4 avonden in de week werkte, dan vraag ik me af waar je die tijd vandaan haalt door de weeks om ook nog te studeren
Ik werkte tijdens mijn andere studie ook gewoon 1 dag in de week minimaal, maar zou van dat loontje zeker geen kamer betaald kunnen hebben.
Nu heb ik maar 1 dag in het weekend dat ik volledig beschikbaar zou zijn (vertrek op zondag middag vaak alweer richting België), maar die dag heb ik vaak ook genoeg andere dingen te doen, plus dat ik wel eens gesolliciteerd heb en het uur salaris zo belachelijk laag was, dat dat echt de moeite niet zou zijn. Dat vind ik dan zonde van die ene dag vrij, zeker omdat het door de weeks al druk genoeg is, en ik dat heel erg merk lichamelijk, dan heb ik die ene dag in het weekend helaas echt nodig om bij te komen.
Als ik in België zou mogen werken zou ik sowieso wel 1 avond er bij willen werken, maar helaas mag dat niet, dan raak ik hier mijn zorgverzekering etc kwijt.

Nouja ik weet niet, ik studeer en ik werk gemiddeld 30 uur. Kijk jij woont in Belgie dus dan is het een ander verhaal want je kunt blijkbaar niet werken door de weeks. Maar het kan echt wel. Ik zeg niet dat mijn studie nou geweldig op tijd gebeurt maar het gaat prima zo.

Ik wil hier helemaal niet mee zeggen dát iedereen zou moeten werken, maar ik vind het zo'n onzin als mensen roepen dat het niet kán. Dus voel je alsjeblieft niet aangevallen, ik vind niet dat jij zou moeten gaan werken, maar het is niet waar dat het niet kan.

Ik ging samen wonen toen ik 23 was. Daarvoor altijd thuis gewoond en dat vond ik heerlijk!
Hoewel ik nu niet meer thuis zou willen wonen. Vind het alleen/samen veel fijner. Lekker je eigen ding doen.