prestatiemaatschappij?

Wat goed dat de homeopaat jullie goed heeft kunnen helpen! Hier ook, alleen was het helaas van korte aard.
Nu ben ik vorige week bij een osteopaat geweest. Maandag weer. Afgelopen week heeft Tristan voor het eerst in zijn leven vastere ontlasting gehad, hij had nog steeds alleen maar spuitluiers. Bij Tristan schijnt iets niet goed te zitten bij de overgang van dikke en dunne darm.
Ik weet dat jij niet zo bent btw;)

Susan schreef:Ik kan wel moeilijk tegen moeders die het volledig als hun eigen verdienste zien wat hun kinderen presteren. Of moeders die het als vanzelfsprekend zien dat kinderen zich normaal ontwikkelen en niet kunnen begrijpen dat het soms anders gaat. Het is niet vanzelfsprekend en je hebt er ook niet altijd invloed op, helaas.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik het vroeger ook vanzelfsprekend vond dat alles maar goed ging. Niet dat ik dacht dat hun ontwikkeling 100% door mijn input kwam, maar meer dat alles buiten de standaard een ver van mijn bed show was. Mijn kinderen waren 'normaal' voor mij. Maar nu ik zie dat het ook anders kan (mijn stiefzoon van 2 heeft al 17x in het ziekenhuis gelegen bijvoorbeeld) is het niet zo dat ik het niet kan begrijpen. Het is meer dat ik mezelf extra gelukkig prijs, dat ik de situatie zoals hij is nooit als vanzelfsprekend moet zien en moet koesteren. Ik ben nu gewoon godsgruwelijk dankbaar dat mijn zoons gezond en gelukkig zijn!

Dat bedoelde ik inderdaad, van Ezra! Dat uitvogelen hoe dingen werken, verbanden leggen, oplossingen zoeken. Dat heeft hij altijd al sterk gehad hè?

Mamavan2: Thanks

*

Susan schreef:

Printje schreef:
ps. ik weet er niet het fijne van maar hebben jullie al een gehoortest bij hem gedaan? vast wel denk ik.
En iets van speltherapie?

Ja, hij heeft buisjes en in het najaar gaan we weer naar het audiologisch centrum. Verder gaat hij drie dagen per week naar een speel- en leergroep en hij heeft logopedie.

Oke ik dacht het al wel maar je weet nooit natuurlijk. Het was ook maar een idee/ tip. Misschien heel raar hoor en je hebt eht natuurlijk weloverwogen gedaan maar 3x per week een groepje en daarnaast logo is misschien juist wel teveel voor hem. Ik ken hem natuurlijk niet maar dat kan hem ook blokkeren tot spreken, dat er zo de nadruk op ligt zeg maar.

Verder wil ik je heel veel succes wensen met je kleine vent. Ik heb ook een keer een kindje in de klas gehad wat erg weinig sprak maar het komt echt goed, dat weet ik zeker. Dat kindje begon, zo leek, opeens met praten en is nooit meer gestopt;)
Er zijn bij hem ook allerlei onderzoeken geweest en er kwam geen duidelijkheid over. Nu nog steeds weten we niet waarom hij toch opeens begon met praten.

*

xxjojootjexx schreef:Wat goed dat de homeopaat jullie goed heeft kunnen helpen! Hier ook, alleen was het helaas van korte aard.
Nu ben ik vorige week bij een osteopaat geweest. Maandag weer. Afgelopen week heeft Tristan voor het eerst in zijn leven vastere ontlasting gehad, hij had nog steeds alleen maar spuitluiers. Bij Tristan schijnt iets niet goed te zitten bij de overgang van dikke en dunne darm.
Ik weet dat jij niet zo bent btw;)

Dus Tristan zit ook nog niet helemaal lekker in zijn vel begrijp ik? Hier heeft Thije waterpokken gehad, maar echt minimaal, toen hij vijf maanden was. De homeopaat denkt dat die niet echt hebben doorgezet (hij had ook maar twee of drie pokjes) en in zijn lijf bleven woekeren. Met één korreltje was hij weer helemaal vrolijk, echt zo bizar . We hebben nu ook nog wat voor zijn darmpjes, want hij heeft juist het omgekeerde van jullie T: hij poept echt bakstenen. Keihard en pijnlijk (hij heeft regelmatig wat bloed bij de ontlasting door anuskloofjes, zo zielig!

Ik twijfelde trouwens even of je nog wist wie ik was haha. Maar je weet het blijkbaar wel

Wat een vreselijk mens moet dat zijn zeg pfff nee is nee ik zie het al helemaal voor me en dan nog zeker zo stellig blijven ook Sommige mensen begrijpen het soms inderdaad echt niet en blijven maar in hun eigen straatje denken.

*

Mag ik trouwens even zeggen dat ik dit een heel prettig, open en eerlijk topic vind?

Susan schreef:

RYW schreef:
Dat bedoelde ik inderdaad, van Ezra! Dat uitvogelen hoe dingen werken, verbanden leggen, oplossingen zoeken. Dat heeft hij altijd al sterk gehad hè?

Ja, klopt, toen hij een jaar was parkeerde hij al zijn loopauto onder de kast en klom erop om ergens bij te kunnen. Of als ik drie soepstengels in mijn hand had en hij mocht er eentje pakken, dan pakte hij er met ieder handje eentje, deed ze allebei in dezelfde hand en pakte met zijn vrije hand de derde.

Ja, dat soort dingen inderdaad. Dat vind ik dus heel erg slim, en als ik denk aan Ezra dan denk ik aan slim, door dit soort dingen.

Dat ben ik het helemaal met je eens

*

Printje schreef: Ik heb ook een keer een kindje in de klas gehad wat erg weinig sprak maar het komt echt goed, dat weet ik zeker. Dat kindje begon, zo leek, opeens met praten en is nooit meer gestopt;)
Er zijn bij hem ook allerlei onderzoeken geweest en er kwam geen duidelijkheid over. Nu nog steeds weten we niet waarom hij toch opeens begon met praten.

Dat klinkt meer als selectief mutisme (iemand kán wel praten, maar kiest ervoor om dit niet te doen. Meer psychologisch dan taalkundig gezien een probleem.) Of denk je dat het iets heel anders was?

Susan schreef:Inderdaad een stom wijf, ik was er ook heel erg door overstuur, heb toen zij weg was (en de andere ouders ook) wel tien minuten staan janken, getroost door de peuterjuf.

Dat kan ik me goed voorstellen

Minneke schreef:

Printje schreef: Ik heb ook een keer een kindje in de klas gehad wat erg weinig sprak maar het komt echt goed, dat weet ik zeker. Dat kindje begon, zo leek, opeens met praten en is nooit meer gestopt;)
Er zijn bij hem ook allerlei onderzoeken geweest en er kwam geen duidelijkheid over. Nu nog steeds weten we niet waarom hij toch opeens begon met praten.

Dat klinkt meer als selectief mutisme (iemand kán wel praten, maar kiest ervoor om dit niet te doen. Meer psychologisch dan taalkundig gezien een probleem.) Of denk je dat het iets heel anders was?

Hier heb ik idd aan gedacht. Maar bij kleuters zijn dit soort zaken erg lastig vast te stellen, heb verschillende sites toendertijd bekeken en hij had er idd heel veel van weg maar het is nooit vastgesteld.

Susan schreef:Inderdaad een stom wijf, ik was er ook heel erg door overstuur, heb toen zij weg was (en de andere ouders ook) wel tien minuten staan janken, getroost door de peuterjuf.

Fijn, van dat commentaar van mensen die het denken te weten. Stom wijf ja

Ik vind het ook fijn dat dit topic zo loopt is inderdaad heel prettig!

Susan schreef:

Printje schreef:
Oke ik dacht het al wel maar je weet nooit natuurlijk. Het was ook maar een idee/ tip. Misschien heel raar hoor en je hebt eht natuurlijk weloverwogen gedaan maar 3x per week een groepje en daarnaast logo is misschien juist wel teveel voor hem. Ik ken hem natuurlijk niet maar dat kan hem ook blokkeren tot spreken, dat er zo de nadruk op ligt zeg maar.

Dat valt wel mee, die spel- en leergroep is gewoon een soort kinderdagverblijf, maar dan met een heel klein groepje kinderen en leidsters die gespecialiseerd zijn in kinderen die op welk vlak dan ook een andere ontwikkeling doormaken. Het is niet zo dat hij daar de hele dag wordt gepusht om te praten of zo, zo werkt zo'n groep helemaal niet. Alles gaat ook in goed overleg, dus als het vermoeden zou bestaan dat zijn huidige programma hem teveel wordt dan zou dat ook direct worden aangegeven. Het is niet dat we alles op eigen houtje beslissen, Ezra heeft daar een mentor, we hebben een gezinsbegeleidster en er is daarnaast nog een gedragswetenschapper bij de groep betrokken.

Fijn dat hij zo goed in de gaten gehouden wordt. Ik dacht misschien heb je daar nog niet aan gedacht.

Een snel gevuld topic zeg, in die paar uurtjes. Heb alles bij gelezen en wilde toch ook nog even reageren. Ik betrap mezelf er ook op dat ik N. vergelijk met anderen van haar leeftijd. Ik merk dat ik haar teveel wil stimuleren, terwijl ik zie dat ze nog niet toe is aan die desbetreffende ontwikkeling. Neem als voorbeeld kruipen: zitten kan ze perfect, maar zodra ze op haar buik ligt wordt ze snel boos en maakt totaal geen aanstalten om haar benen of armen ook maar enigszins te bewegen. Ik laat haar nu ook maar en merk vanzelf wel wanneer ze eraan toe is.

Ik heb pas ergens gelezen en dat kinderen zelf 'kiezen' welke ontwikkelingen ze doorstaan, wat vaak samenhangt met hun interesses en karakter. Bijzonder om te lezen, omdat je je daar eigenlijk geen voorstelling bij kan maken bij zo'n kleintje. Net als in het 'Oei ik groei boek' wordt aangegeven: kinderen hebben een winkel met ontwikkelingen en vaardigheden. Om de zoveel tijd kiezen ze daar wat dingen uit welke ze gaan ontwikkelen of leren. Hier geloof ik wel in. Ze kunnen niet alles tegelijk leren. Ik denk persoonlijk dat kinderen die met het ene heel snel zijn, weer langzamer kunnen zijn met het andere. Het gaat inderdaad allemaal op hun eigen tempo.

Het grappige vind ik overigens ook (wat velen van jullie zullen herkennen) dat als ze wat nieuws geleerd hebben of ontwikkeld hebben, ze dit ook bijna van de een op de andere dag kunnen. Zo interessant om te zien!

*

Oja, wat ook vervelend is om te horen...

Men vraagt bijvoorbeeld of N. al een tandje heeft, of N. al kan kruipen, of N. al mama kan zeggen. Op deze dingen zeg ik (nu nog) nee. Daarna zeggen ze: "Oh, maar meestal kunnen ze dat toch al met ... maanden?" Waarop ik zeg: "Ja, het gemiddelde ligt rond de ... maanden." Vervolgens denken ze even leuk te melden (sommigen ook serieus): "Aaaaah.. N. is dus echt een lui kindje!" Pardon?! Denken ze leuk te zijn en velen menen het ook nog eens serieus. Was ik maar makkelijk in 'het ene oor in, het andere uit', maar helaas. Gelukkig weet ik dat kinderen gewoonweg hun eigen tempo hebben qua ontwikkelingen. Ik maak me ook totaal nog geen zorgen en laat N. het lekker op haar eigen tempo doen, zonder ontwikkelingen al te veel te stimuleren.

Susan, even uit interesse: hoever is E. nu met zijn woordenschat? En waar ligt het gemiddelde? Zo heb ik een beetje een beeld van de situatie waar jullie in zitten. Als je het vertellen wil natuurlijk.. anders moet je het eerlijk zeggen!

Fijn om te horen Susan, plezier is o zo belangrijk maar das niets nieuws. Wat ik net wel nog bedacht maar dat is meer iets wat ik bijv in de klas weleens gebruik is een Living Puppet ( een soort grote menspop), ken je die? Wanneer er een 'probleem' is in de klas, er iets spannend gaat gebeuren pak ik die pop erbij. Die pop is bijv ook erg zenuwachtig omdat hij naar de tandarts moet en wil het liefste niet gaan. Ik speel, probeer in te spelen, met die pop dus in op de denkwereld van het kind. Ze voelen zich dan begrepen en beseffen dat er meer kinderen/mensen zijn die dingen spannend vinden bijv.

Nog een klein voorbeeld; zo had ik ook een kind in de groep datheel erg boos werd wanneer we moesten opruimen. Ik had het zelf al meerdere keren besproken maar heb toen ook die pop er weer bij gepakt en ook die pop vertelt dan dus dat opruimen helemaal niet leuk is als je zo fijn aan eht spelen bent. Maar ja de juf zegt het maar eigenlijk word ik er boos om omdat ik verder wil spelen etc etc. Vaak bereik je hiermee dat het kind in kwestie de pop gaat helpen met uitleggen waarom je dus moet opruimen etc.

Weet niet wat ik hiermee wil maar die poppen kunnen in veel gevallen kinderen helpen met een grote verscheidenheid aan dingen.

*

Printje schreef:Fijn om te horen Susan, plezier is o zo belangrijk maar das niets nieuws. Wat ik net wel nog bedacht maar dat is meer iets wat ik bijv in de klas weleens gebruik is een Living Puppet ( een soort grote menspop), ken je die? Wanneer er een 'probleem' is in de klas, er iets spannend gaat gebeuren pak ik die pop erbij. Die pop is bijv ook erg zenuwachtig omdat hij naar de tandarts moet en wil het liefste niet gaan. Ik speel, probeer in te spelen, met die pop dus in op de denkwereld van het kind. Ze voelen zich dan begrepen en beseffen dat er meer kinderen/mensen zijn die dingen spannend vinden bijv.

Nog een klein voorbeeld; zo had ik ook een kind in de groep datheel erg boos werd wanneer we moesten opruimen. Ik had het zelf al meerdere keren besproken maar heb toen ook die pop er weer bij gepakt en ook die pop vertelt dan dus dat opruimen helemaal niet leuk is als je zo fijn aan eht spelen bent. Maar ja de juf zegt het maar eigenlijk word ik er boos om omdat ik verder wil spelen etc etc. Vaak bereik je hiermee dat het kind in kwestie de pop gaat helpen met uitleggen waarom je dus moet opruimen etc.

Weet niet wat ik hiermee wil maar die poppen kunnen in veel gevallen kinderen helpen met een grote verscheidenheid aan dingen.

Klinkt interessant! Zou dat ook thuis werken denk je? Of is het meer gericht in groepsverband?

Parisienne, vervelend zijn deze opmerkingen hé. Ik heb ook al meerdere keren gehoord van verschillende mensen die je dan bijvoorbeeld tegen komt van vroeger o.d. je kent het wel die dan vragen of ze dit of dat al kan etc. en als antwoord moet ik dan geven dat ze dat nog niet kan en ik leg het kort een beetje uit dat ze dus die hersenafwijking heeft en epilepsie en dan krijg ik als antwoord terug richting M.ara ' ooow dus jij bent een zorgen kindje, komt wel goed met jou hé je bent gewoon een beetje lui' Tja inderdaad .......