N.A.V Zou jij willen/durven/kunnen emigreren?

Dat begrijp ik, maar ik bedoelde meer de lichamelijke klachten. Hier kan je terugvallen op bv. familie die dan voor je kan zorgen, daar kan dat uiteraard niet. Maar ik denk dat als jij je daar beter voelt, geestelijk dat er ook voor zal zorgen dat het lichamelijk stukken beter gaat. Dus sowieso is het denk ik een topper voor jou!

Mocht het echt fibromyalgie zijn, dan zie ik alleen maar voordelen eigenlijk. Het wordt daar veel meer geaccepteerd, ook door werkgevers, en de regio waar ik waarschijnlijk heen zou gaan is veel warmer, en dus beter voor m'n lichaam. Ik neem die overweging zelfs een beetje mee in mijn keuze.

En nou ja, tuurlijk is het lastig zonder familie, maar ziek zijn zonder familie red je ook heus wel. Die eerste twee weken dat ik thuis kwam te zitten, ben ik verzorgd door m'n moeder, maar het is niet alsof ze nu constant op me let, of wanneer ik een griepje heb. dan doe ik ook gewoon zelf boodschappen hier. Ik snap wel wat je bedoelt hoor, maar het hoeft ook niet zo zwaar te zijn als je denkt. Bovendien ga ik natuurlijk uiteindelijk toch wel trouwen en krijg ik daar een schoonfamilie. Van emigranten die ik ken, is dat ook heel prettig.

Edit: Maar natuurlijk wanneer je echt in het ziekenhuis komt te liggen, of wanneer een ouder bijvoorbeeld in het ziekenhuis komt te liggen, is het verschrikkelijk. Dat vind ik ook echt een naar idee, dat je dan niet snel bij elkaar kan zijn. Ik ben echt al heel bang voor slecht nieuws berichten, zeker omdat ik wel eens een dergelijk bericht heb gekregen toen ik in het buitenland was. En als een van m'n ouders dan op een raar tijdstip belt, of wanneer ik 8 gemiste oproepen heb, dan schiet ik echt zo in de stress. maar dat is hier niet minder dan toen ik in Engeland woonde, merk ik. De afstand is groter, maar negen van de tien keer ben je er sowieso niet bij als er iets gebeurd. Het is overigens wel een hele serieuze en belangrijke overweging van mij om dichtbij (dus op max 2 a 3 uur rijden) van een major airport te gaan wonen. Zoiets als Washington DC regio is dus ideaal, dan kan je altijd snel weg, ipv eerst 8 uur te moeten rijden naar een groot vliegveld, of eerst twee keer overstappen. Dat is echt een hele belangrijke eis voor mijn toekomstige woonplaats.

Het is niet helemaal waar wat je zegt over Fibromyalgie, maar ik begrijp wel wat je bedoeld.

Maar hou er rekening mee dat je bij warmere temperaturen ook erg last van vocht kunt krijgen. De warmte is voor mij heerlijk, máár, ik ben helemaal opgeblazen en dat doet ook pijn. Ik hoop dat jij daar geen last van hebt, begrijp me niet verkeerd, maar dat zijn wel mogelijkheden. Ook dat je zoveel pijn hebt dat je een dag niks kan en niet voor jezelf kan zorgen, en dat bedoelde ik dat je niemand kent in de buurt, die je dan kan opvangen. Ik heb nu mijn vriend die me verzorgd op zo'n dag.

Wel is het heel goed/fijn om in de buurt daarvan te wonen inderdaad. Hopelijk is het helemaal niet nodig maar mocht het toch zo zijn, dan zijn er wel mogelijkheden, gelukkig.

En wellicht leer je heel snel veel mensen kennen en kun je daarop gewoon terugvallen.

Ik word bijna jaloers op je marin. Ik wil ook weer een doel hebben haha! Het klinkt zo heerlijk, dat je gewoon ergens voor kan gaan .

Isabella schreef:Het is niet helemaal waar wat je zegt over Fibromyalgie, maar ik begrijp wel wat je bedoeld.

Wat is er niet helemaal waar, kan je iets specifieker zijn? ik ben wel benieuwd.

Ik heb gelukkig bijna nooit dagen dat het echt helemaal niet gaat en ik alleen maar in bed kan liggen. Op de slechtste dagen ben ik vrij immobiel, maar ik ben eigenlijk altijd wel in staat om op z'n minst voor eten te zorgen. En dan nog ben ik ook in m'n eentje, ook hier. Ja ik kan m'n tante bellen, maar er is niet standaard iemand bij me in de buurt, zoals een vriend. Wat dat betreft weet ik al niet beter, en dat kan ik ook hier, dat kon ik ook in Engeland. Nou ja, natuurlijk heb ik ook slechte dagen, maar het is niet zo alsof ik het gevoel heb dat ik iets mis of nodig heb, snap je?

Vochtigheid is inderdaad wel weer een groot nadeel is dat gebied.

vruchtenhagel schreef:Ik word bijna jaloers op je marin. Ik wil ook weer een doel hebben haha! Het klinkt zo heerlijk, dat je gewoon ergens voor kan gaan .

Aww Het is echt een bizar gevoel
Hopelijk kan jij ook nog een keer zo'n stap wagen, als je dat echt wilt!

Marin schreef:

vruchtenhagel schreef:Ik word bijna jaloers op je marin. Ik wil ook weer een doel hebben haha! Het klinkt zo heerlijk, dat je gewoon ergens voor kan gaan .

Aww Het is echt een bizar gevoel
Hopelijk kan jij ook nog een keer zo'n stap wagen, als je dat echt wilt!

Als ik eenmaal weet wat ik wil komen de stappen helemaal goed

Ik zou best willen emigreren. Amerika en Argentinië zijn dan toch wel favoriet.
Alleen denk ik niet dat er in mijn vakgebied veel werk zal zijn in het buitenland.

.

Nee, een lange reis trekt me al niet.

Coco schreef:Jazeker wel, wij gaan in de toekomst wel emigreren. Ik heb al eerder in het buitenland gewoond. Heb ook echt helemaal niets met NL, het voorjaar en de zomer vind ik nog redelijk oke, maar al die regendagen wordt ik echt niet gelukkig van en al die chagarijnige/gestresste mensen (sorry), mijn man evenmin.

Wel willen wij min. 1 x per 6 weken naar NL kunnen om familie te bezoeken. Daarom willen we niet meer dan 5 vlieguren verderop komen te wonen. Waar we naar toe gaan zijn we nog niet over uit, ligt er ook aan op welk termijn we gaan, mijn man kan wereldwijd aan het werk aangezien hij voor een groot internationaal bedrijf werkt. Als we een geschikt land kunnen vinden waar je geen belasting over poker betaald en er een vestiging is van het bedrijf waar mijn man werkt zullen we al op korte termijn gaan.
Marokko is ook een optie, daar hebben we al een huis, alleen vind ik dat op dit moment nog niet zo'n geschikt land om de kinderen naar school te laten aan. Daarvoor zullen we eerst privescholen moeten bezoeken en we willen momenteel ook liever naar een westers (ei)land.

Spannend!! Ben benieuwd welk land het wordt....

Ik zou best willen, maar daar houdt het ook bij op denk ik. Frankrijk zou ik echt heel graag willen wonen. Maar ik zou nooit zo ver van mijn familie af kunnen wonen, dus ik ga zeker weten niet. Tenzij mijn familie mee zou gaan

Het blijft dus bij leuke vakanties in Frankrijk, daar ben ik ook best tevreden mee. Misschien ooit (als ik rijk genoeg ben ) een vakantiehuisje daar, dat lijkt me een ideale combi.

Als je me dit 4 jaar geleden had gevraagd was mijn antwoord: Nee ik wil niet zo ver weg van familie en vrienden wonen. En nu woon ik alweer 2,5 jaar in Vancouver. Erg ver weg van familie en vrienden dus
Hoewel we het hier super naar ons zin hebben gaan we deze zomer toch terug. Wat eerder in dit topic ook al gezegd wordt ( ik geloof door Polly) het is erg ver weg en als er iets gebeurd wil ik redelijk snel in Nederland kunnen zijn. Vanaf hier is het 10 uur vliegen, en ook nog eens rete duur. In de toekomst zie ik ons nog wel in een ander Europees land wonen, als we maar met de auto naar Nederland zouden kunnen gaan.
Het eerste jaar hier was echt super, nieuw land, nieuwe stad, nieuwe cultuur, nieuwe vrienden. Langzaamaan werd alles gewoon en begon ik toch wel wat heimwee te krijgen. Ik denk als het niet zo ver weg zou zijn van Nederland dat we nog wel langer waren gebleven maar nu vinden we het allebei tijd om terug te gaan. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe het gaat zijn weer in Nederland, wie weet gaan we het nog heel erg missen.
We zijn trouwens nooit hier gaan wonen met het idee voor altijd te blijven, het plan was 2 jaar en dan zien we wel.
Echt emigreren zou ik nog steeds niet doen ( tenzij het net over de grens met Belgie/Duitsland is)

Vancity_girl schreef:Als je me dit 4 jaar geleden had gevraagd was mijn antwoord: Nee ik wil niet zo ver weg van familie en vrienden wonen. En nu woon ik alweer 2,5 jaar in Vancouver. Erg ver weg van familie en vrienden dus
Hoewel we het hier super naar ons zin hebben gaan we deze zomer toch terug. Wat eerder in dit topic ook al gezegd wordt ( ik geloof door Polly) het is erg ver weg en als er iets gebeurd wil ik redelijk snel in Nederland kunnen zijn. Vanaf hier is het 10 uur vliegen, en ook nog eens rete duur. In de toekomst zie ik ons nog wel in een ander Europees land wonen, als we maar met de auto naar Nederland zouden kunnen gaan.
Het eerste jaar hier was echt super, nieuw land, nieuwe stad, nieuwe cultuur, nieuwe vrienden. Langzaamaan werd alles gewoon en begon ik toch wel wat heimwee te krijgen. Ik denk als het niet zo ver weg zou zijn van Nederland dat we nog wel langer waren gebleven maar nu vinden we het allebei tijd om terug te gaan. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe het gaat zijn weer in Nederland, wie weet gaan we het nog heel erg missen.
We zijn trouwens nooit hier gaan wonen met het idee voor altijd te blijven, het plan was 2 jaar en dan zien we wel.
Echt emigreren zou ik nog steeds niet doen ( tenzij het net over de grens met Belgie/Duitsland is)

Dit lijkt me echt zo ontzettend mooi. Dat je 2.5 jaar in een geweldig land heb gewoond maar toch ook de keuze kunt maken om weer terug te gaan.

Ik zou namelijk heel graag tijdelijk emigreren. Bijv. 2 jaar aanhouden, mocht het helemaal zijn zoals we denken dat we langer blijven, mochten we teveel heimwee hebben, dan weer naar 'huis' (Nederland dan dus).

In europa spreekt mij Stockholm ontzettend aan (ook door mijn studie interieurvormgeving, in Zweden lopen ze gewoon echt voor qua ontwerpen).

Qua land/klimaat spreken mij Australie (Sydney en Brisbane westkust of Perth oostkust mij aan). Verder heb ik laatst bij "Ik Vertrek" een meisje gezien die bij haar vriend in Portland ging wonen. Ik vond dat zo ontzettend prachtig, dat ik er echt een kriebel bij kreeg. (Niet dat ik er gelijk heen wil emigreren, maar ik wil er zeker wel een keer naar toe haha)

100% ja. Naar de Verenigde Staten. Ooit zal dat hoop ik ook gaan gebeuren. Nu eerst hier even goed settelen met ons nieuwe huis en onze baby. Dan kijken we over een aantal jaar wel weer naar de emigratiedroom.

Nou Poisongirl wat leuk dat je zwanger bent! Van harte gefeliciteerd, ook aan je vriend!

Nee, ik zou het niet willen. Ik moet er neit aan denken zo ver van m'n familie te wonen. En stiekem ben ik ook veel te gehecht aan Nederland en m'n leventje hier.

Punk'd schreef:

Vancity_girl schreef:Als je me dit 4 jaar geleden had gevraagd was mijn antwoord: Nee ik wil niet zo ver weg van familie en vrienden wonen. En nu woon ik alweer 2,5 jaar in Vancouver. Erg ver weg van familie en vrienden dus
Hoewel we het hier super naar ons zin hebben gaan we deze zomer toch terug. Wat eerder in dit topic ook al gezegd wordt ( ik geloof door Polly) het is erg ver weg en als er iets gebeurd wil ik redelijk snel in Nederland kunnen zijn. Vanaf hier is het 10 uur vliegen, en ook nog eens rete duur. In de toekomst zie ik ons nog wel in een ander Europees land wonen, als we maar met de auto naar Nederland zouden kunnen gaan.
Het eerste jaar hier was echt super, nieuw land, nieuwe stad, nieuwe cultuur, nieuwe vrienden. Langzaamaan werd alles gewoon en begon ik toch wel wat heimwee te krijgen. Ik denk als het niet zo ver weg zou zijn van Nederland dat we nog wel langer waren gebleven maar nu vinden we het allebei tijd om terug te gaan. Ik ben wel heel erg benieuwd hoe het gaat zijn weer in Nederland, wie weet gaan we het nog heel erg missen.
We zijn trouwens nooit hier gaan wonen met het idee voor altijd te blijven, het plan was 2 jaar en dan zien we wel.
Echt emigreren zou ik nog steeds niet doen ( tenzij het net over de grens met Belgie/Duitsland is)

Dit lijkt me echt zo ontzettend mooi. Dat je 2.5 jaar in een geweldig land heb gewoond maar toch ook de keuze kunt maken om weer terug te gaan.

Ik zou namelijk heel graag tijdelijk emigreren. Bijv. 2 jaar aanhouden, mocht het helemaal zijn zoals we denken dat we langer blijven, mochten we teveel heimwee hebben, dan weer naar 'huis' (Nederland dan dus).

In europa spreekt mij Stockholm ontzettend aan (ook door mijn studie interieurvormgeving, in Zweden lopen ze gewoon echt voor qua ontwerpen).

Qua land/klimaat spreken mij Australie (Sydney en Brisbane westkust of Perth oostkust mij aan). Verder heb ik laatst bij "Ik Vertrek" een meisje gezien die bij haar vriend in Portland ging wonen. Ik vond dat zo ontzettend prachtig, dat ik er echt een kriebel bij kreeg. (Niet dat ik er gelijk heen wil emigreren, maar ik wil er zeker wel een keer naar toe haha)

Ik denk dat je het andersom bedoelt?

Nee, ik zou niet kunnen emigreren. Ik heb al veel tijd in het buitenland doorgebracht, maar ik vond het altijd fijn om weer naar huis te gaan. Wel zou ik op den duur een tweede huisje in bijvoorbeeld Vietnam willen hebben, waar ik dan een deel van het jaar zou kunnen gaan doorbrengen. Dus wanneer het hier koud is en daar lekker warm.

Ik wilde vroeger altijd graag in America wonen, maar ik ben er zelfs nog nooit geweest. Nu zou ik het denk ik ook niet meer willen, ik heb na een week centerparcs al heimwee.
Maar ik heb wel een beetje spijt dat ik nooit een jaar als au pair ben geweest of een jaar high school heb gedaan. Maar ja, niks meer aan te doen .

Punk'd schreef:
Dit lijkt me echt zo ontzettend mooi. Dat je 2.5 jaar in een geweldig land heb gewoond maar toch ook de keuze kunt maken om weer terug te gaan.

Ik zou namelijk heel graag tijdelijk emigreren. Bijv. 2 jaar aanhouden, mocht het helemaal zijn zoals we denken dat we langer blijven, mochten we teveel heimwee hebben, dan weer naar 'huis' (Nederland dan dus).

Dat is precies de instelling waarmee wij zijn gegaan, we gaan gewoon en dan zien we wel. Willen we langer blijven doen we dat, willen we eerder terug doen we dat. We hebben hier goede afspraken over gemaakt, want het kan natuurlijk dat de een het wel leuk vind en de ander niet. Als het aan mijn man had gelegen waren we nog wel wat langer gebleven, maar ik vind het goed zo.

Ik heb ook een tijdje in het buitenland gewoond/gewerkt (niet heel ver weg overigens) en ik vind het verschrikkelijk om terug te zijn. Ik zie mezelf in de toekomst wel emigreren en we hebben niet de directe behoefte om dichtbij te blijven.

Ik ben verliefd geweest op een jongen in Zweden en dit is uiteindelijk niets geworden omdat we (blijkbaar) vonden dat we allebei prima op onze plek zitten. Misschien dat ik het met een partner wel zou doen, maar in mijn eentje niet.

Ik zou absoluut graag naar het buitenland emigreren. Ik weet niet of het voor mijn hele leven zal zijn, maar ik zou wel minimaal een jaar ergens anders heen willen. Oostenrijk, Israël en Zwitserland spreken me erg aan en daar zou ik graag heen willen, al is het maar voor een 1-2 jaar.

Ja hoor. Ik ben drie jaar geleden geëmigreerd naar Zweden en ben niet van plan naar Nederland terug te keren.