Mijn vader wil niet meer.....

Leafie, wat ontzettend heftig... Het moet heel frustrerend en verdrietig zijn om alleen maar aan de zijlijn te kunnen staan. Blijf ook om jezelf denken, en cijfer jouw gevoel en gedachten hierover niet weg. Dikke knuffel!

Sjaantje schreef:Oh wat lijkt dit me verschrikkelijk moeilijk om mee om te gaan... Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je een dikke knuffel geven

ik ook

laat hem merken dat er wel iets is om voor te leven, jij. heel veel sterkte en pas goed op je zelf.

Ik weet helaas hoe 't is om te moeten leven met 't idee dat een dierbare van je uit 't leven wil stappen en dat is niet gemakkelijk! Heel veel sterkte toegewenst!!!

Dankjewel voor jullie reacties, heel lief en het doet me veel. Ik zeg al een tijdje heel vaak tegen hem dat ik van hem hou, dat sms ik hem ook en ik zeg ook altijd dat hij ons nog heeft, zijn dochters. Toch krijg ik deze hele week al smsjes van hem waarin het heel erg lijkt alsof hij nog een paar dingen gezegd wil hebben, zeg maar. Heel complimenteus en lief. Ik slaap ook sinds een tijdje weer bij hem en ik probeer hem op te beuren. Volgens mijn moeder is Kerst altijd heel heftig geweest voor hem qua gevoel, dus ik probeer toch een beetje te relativeren en te hopen dat hij gewoon een nieuwe start wil maken na mijn moeder. Hij gaat deze maand ook naar een eigen appartement verhuizen bijvoorbeeld. Maar hij schrijft mijn moeder wel hele afscheidsmailtjes, en dat vind ik doodeng...En over dat nieuwe appartement laat hij niets los...is er wel een nieuw appartement vraag ik me dan af, of heeft hij dan iets anders gepland?

Jeetje, wat ontzettend moeilijk en angstig moet dit voor je zijn. Ik kan me voorstellen dat het heel lastig is, maar vergeet niet om ook aan jezelf te denken. Om goed voor jezelf te zorgen en je niet verantwoordelijk te voelen voor wat je vader doet.
Ik kan me je angst wel voorstellen. Mijn vader riep ook heel vaak dat hij een eind aan zijn leven zou maken en daar werd ik ook erg bang van. Alleen bleef het bij mijn vader bij dat roepen en heeft hij nooit verdere stappen gezet. Dat maakt het toch wel weer heel anders, denk ik.
Heel veel sterkte meid! Als ik iets voor je kan doen, moet je het maar laten weten.


Nu ik jouw zorgen lees, kan ik me ook weer meer verplaatsen in de angsten die ik mijn moeder aandoe...

Dat is zeker moeilijk. En net wat iemand anders al zegt egoistisch ben je zeker niet, het is jou vader en die wil je bij je houden en je wilt dat hij gelukkig is. Ik weet verder ook niet wat ik moet zeggen wil je alleen heel veel sterkte wensen.

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, behalve dan dat ik je niet egoïstisch vind omdat je je vader niet kwijt wilt. Dat lijkt me alleen maar logisch!
Dikke knuffel en heel veel sterkte!

@Donderwolkje: Zo te lezen kun jij ook wel een knuffel gebruiken

Dankjewel Tinkie.

Wat erg zeg! Veel sterkte ermee!

Wat ontzettend naar _Leaf_!..
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen!

Ik wil je even heel veel sterkte wensen Leaf!

Ik heb iets soortgelijks meegemaakt met mijn moeder..Dus kan mij goed indenken hoe jij je nu moet voelen, vreselijk! Iedere situatie is natuurlijk anders, maar kan mij voorstellen dat je je compleet machteloos voelt.

Mijn moeder is op de dag waarop ze iets van plan was (wij zagen het ook op soortgelijke wijze aankomen) door mijn zus en vader (onder dwang) naar de huisarts meegenomen, wat heeft geresulteerd in een opname (gesloten) bij de GGD. Het was een super zware tijd, maar uiteindelijk is ze begonnen met AD, wat haar door de diepe dalen heeft getrokken. Nu bijna 4 jaar later heb ik haar nog steeds niet helemaal terug, maar het gemis van iemand echt missen is vele malen groter.

Ik weet niet zo goed wat ik met dit verhaal wil, maar besef dat je, mocht je dat willen, hulp kunt zoeken bij diverse instanties..Heel veel sterkte!

Leaf, wat moet dit ontzettend moeilijk zijn voor jou. Ik vind je niet egoïstisch, helemaal niet, denk dat alsjeblieft ook niet!

Kun je niet aan je vader vragen of hij voor jou en je zusje nog wil proberen om Antidepressiva te nemen? Ik weet dat jullie dit soort gesprekken al gevoerd hebben, maar probeer hem duidelijk te maken dat jij probeert je in hem te verplaatsen, maar dat het moeilijk is als hij deze poging niet wil wagen. Zeg dat je er heel erg voor hem bent en het heel erg in hem zou waarderen als hij dat zou doen. Heel goed van je ook dat je de laatste tijd zo vaak tegen hem zegt dat je van hem houdt en dergelijke. Het lijkt me moeilijk om vervolgens van die veelzeggende sms'jes terug te krijgen.

Heel veel sterkte

Leaf, wat moet dit moeilijk en heftig zijn zeg! Lijkt me heel lastig dat je er geen controle over hebt. Denk ook om jezelf en heel veel sterkte!!

Meis, ik weet niet zo heel goed wat ik moet zeggen. Maar wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!
voor jou!

Ik weet ook niet wat te zeggen Leaf... Heel veel sterkte hiermee

Leaf, is er geen mogelijkheid om hem op te laten nemen zoals bij de moeder van Xanna?

Ik wil je heel veel sterkte wensen, wat ontzettend moeilijk..

Heel veel sterkte Leaf...!

Liva schreef:Leaf, is er geen mogelijkheid om hem op te laten nemen zoals bij de moeder van Xanna?

Ik wil je heel veel sterkte wensen, wat ontzettend moeilijk..

Ik zie dat niet gebeuren eerlijk gezegd. Mijn vader is een boom van een kerel, 2 meter lang, een dikke kop groter dan ik. Hoe wil ik hem in godsnaam naar de dokter krijgen onder dwang? Hij wil geen antidepressiva, ik zal er nog eens met hem over praten, maar dat gaat heel lastig. Hij loopt weg, wordt woest en dan heb ik op een gegeven moment ook geen zin meer, eerlijk gezegd....Dat klinkt hard, maar ik weet dat ik nu al doe wat ik kan. Mijn vader laat zich niet dwingen...En ik weet hoe het voelt om die gedachten te hebben en om te denken dat dat de oplossing is, hij kan voor niemand anders blijven leven dan voor zichzelf...Hij moet het zelf doen. Wij kunnen slechts een motivatie zijn voor hem om te blijven leven.

Ik hoop met heel mijn hart dat hij het niet doet, dat het een dip van hem is, maar als hij het wel doet kan en zal ik hem geen verwijten maken. Dan hoop ik dat hij de rust vindt die hij al zo lang zoekt....Ook al zal het mijn hart breken. Houden van is soms loslaten....

jeetje leaf, ik heb er geen woorden voor, maar wil je toch heel veel sterkte wensen
in deze moeilijke tijd, dikke knuffel...

Leaf wat ontzettend naar om te lezen . Mijn vader heeft ook weleens dergelijke uitspraken gedaan omdat hij het gewoon niet meer trok en hij zit soms ook tegen depresief aan heb ik het idee. Ik begrijp het wel na alles wat er gebeurd is in onze familie. Het is gewoon te veel en zo dichtbij en dan ook zijn eigen gezondheid nog. Nee, ik snap dat het leven niet makkelijk is maar het breekt ook mijn hart als ik dit soort dingen hoor want ik ben ook een vaderskindje en ik kan me gewoon geen leven zonder hem voorstellen. Sterkte .

Hoe is het nu? Mijn vader heeft door de jaren heen ook vanalles geroepen, maar dat was altijd uit onmacht (geen andere manier weten om zich te uiten).

Ik ben ook benieuwd hoe het nu gaat inderdaad.
Zag wel je WWW op Hyves

Jeetje lieve Leaf, wat ontzettend moeilijk moet dit voor je zijn! Voel jezelf echt niet egoïstisch of iets dergelijks, dat ben je zeker niet! Je bent echt zo lief voor je vader en ik hoop dat je hem toch aan zijn verstand kunt peuteren dat hij nodig met iemand moet gaan praten. Dit bezorgt ook jou veel verdriet en dat moet toch zijn bedoeling niet zijn. Ik weet wel dat je daar helemaal geen erg in hebt als je zo depressief bent, maar ik hoop dat jij wél tot hem weet door te dringen. Heel veel sterkte!

Jeetje zeg wat heftig. Weet ook niet goed wat te zeggen.
Heel veel sterkte en

Wie ben jij dan, Wc eend? Ben nieuwsgierig haha.

Tja, hoe het gaat...Ik heb het er heel erg moeilijk mee. Mijn vader is ontzettend labiel en veranderd letterlijk iedere 5 minuten van mening. Ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen dat wat er ook gebeurd, ik ben de papa zoals ik hem kende al kwijt...Soms is houden van ook loslaten...Zeker ook omdat ik door moet, ik heb ook een leven om te leven. Het breekt mijn hart, maar als hij hiermee zijn rust vindt, dan zullen wij die ook vinden, en dan kan ik er vrede mee hebben. Ik weet hoe het voelt om zo verschrikkelijk depressief te zijn. Maar mijn vader is ontzettend beschadigd door zijn verleden, destijds zocht je daar geen hulp voor, dus dat heeft kunnen woekeren en sluimeren en maakt hem langzaamaan kapot. En ons dus ook....

Ik hoop met heel mijn hart dat hij zijn geluk weer vind, wellicht in zijn vriendin, zodat ik mijn papa nog bij me kan houden. Maar hij moet zichzelf gelukkig maken, dat kunnen wij niet doen. Ik heb er vrede mee, als ik over 2 weken mijn papa moet cremeren. Alles is gezegd, alles is gedaan. Ik huil me suf en het breekt me, maar ik meen dit heel serieus. Als hij zijn rust maar vind, dat is alles wat ik wens.